IX f
əsil
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin
mahir t
ədqiqatçısıdır
Az
ərbaycan xalqının qədim və zəngin tari-
xind
ə aşıq sənəti onun mənəvi dünyasına və milli
m
ədəniyyətinə dayaq olmuş, dövrün zülm-
karlığına qarşı telli saz davam gətirmiş, cavab
vermişdir. Kərəmin, Qəribin, Qurbaninin, Koroğ-
lunun sazında yolunu azmış istismarçı ağalar,
b
əylər ifşa edilmişdir.
Az
ərbaycan xalqının ruhundan qidalanmış
aşıq sənəti xalqı mənəvi cəhətdən kamilləş-
dir
mişdir. Cəmiyyətə və təbiətə məhəbbətdən ya-
ranmış çoxşaxəli aşıq sənəti insana təlim-tərbi-
y
əvi, bədii-estetik və yüksək əxlaqi keyfiyyətlər
aşılayır, onun mənəvi aləmini zənginləşdirir.
Görk
əmli aşıqlar şeirin möhürbəndində
doğulduğu yeri özünə təxəllüs götürür. Məsələn,
Dirili Qurbani, Tufarqanlı Abbas, Tikmədaşlı
546
X
əstə Qasım, Valeh Abdal Gülablı bu baxımdan
çox maraqlı və əhəmiyyətlidir.
Görk
əmli folklorşünas alimlər H.Araslı,
M.H.T
əhmasib, M.Seyidov, Ə.Axundov, P.Əfən-
diyev, M.H
əkimov, V.Əliyev, İ.Ələsgərov, S.Pa-
şayev, Q.Namazov, R.Rüstəmzadə, Z.Məmmə-
dov, V.Hacıyev və başqaları aşıq sənəti haqqında
faydalı tədqiqat əsərləri yazmışlar.
H
əmin folklorşünas alimlərin tədqiqat əsər-
l
əri görkəmli sənətkarların əmək fəaliyyətini və
yaradıcılıq yolunu, xüsusilə yaratdıqları zəngin
ədəbi-bədii irsin məzmun və ideyasını ətraflı
t
əhlil edir.
Aşıq poeziyası insanların qəlbində yurd
sevgisi, el qayğısı yaşadır, insanlar ulu ozanlara,
ustad aşıqlara dərin hörmət bəsləyirlər. Şöhrətin
zirv
əsinə yüksələn Tikmədaşlı Xəstə Qasım coş-
qun aşıqlıq fəaliyyətində özünün heyranlıq
doğuran sənət dünyasını yaratmışdır. Onun sə-
n
ətkarlıq imkanlarının zənginliyi və genişliyi ona
d
ərin hörmət qazandırmışdır.
M
ərdliyə, mehribanlığa, dostluğa, qardaş-
lığa çağırış Tikmədaşlı Xəstə Qasım şeirlərinin
əsas motividir. Onun sənətinin hörməti elə və
obaya, v
ətənə və vətəndaşlara möhkəm bağlıdır.
X
əstə Qasımın fitri istedadı onun xüsusi mül-
kiyy
əti deyil, elin sərvətidir.
547
Buna gör
ə də Xəstə Qasım zəngin poeziya
yaratmaqla elin s
ərvətini özünə qaytarır, vətənə
v
ə xalqa şərəfli xidmət edir. Sənətkar öz xalqının
h
əmişə cavan duyğularını, arzularını lirikasında
canlı tərənnüm edir, ürəkdən-ürəyə ilhamla yol
açır, insanların qəlbini pərvazlandırır.
X
əstə Qasımın şeirlərində sənətə məhəb-
b
ətlə, vətənə məhəbbət vəhdət təşkil edir, bir-
birini tamamlayır. Deməli, Xəstə Qasımın sənət
dünyası zəngin və rəngarəngdir, vətənə və xalqa
s
əmərəli xidmət yolundadır. Xəstə Qasımın həyat
h
əqiqətini bədii həqiqətə çevirmək bacarığı çox
qüvv
ətlidir.
Filologiya elml
əri doktoru, professor Sədnik
Paşa Pirsultanlı 1975-ci ildə “Xəstə Qasım”
kitabını Bakıda nəşr etdirib oxuculara hədiyyə
vermişdir.
Folklorşünas alim Sədnik Pirsultanlı səmə-
r
əli axtarışlarını davam etdirmiş, 2011-ci ildə
Bakıda “Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin
t
ədqiqi” adlı monoqrafiyasını çap etdirmişdir.
Bu monoqrafiya görk
əmli aşıq-şair Tikmə-
daşlı Xəstə Qasımın dövrünü, həyatını, yaradı-
cılıq yolunu tarixilik, elmilik, pedaqoji-metodik
prinsipl
ər əsasında ətraflı təhlil edən mükəmməl
t
ədqiqat əsəridir.
548
Professor S
ədnik Pirsultanlının elmi-nəzəri
t
ədqiqat əsəri giriş, dörd fəsil, nəticə və ədəbiy-
yatdan ibar
ətdir. Maraqlı cəhətdir ki, müəllif
monoqrafiyada Tikm
ədaşlı Xəstə Qasımın
qoşmalarından, deyişmələrindən, təcnislərindən,
g
əraylılarından, divanilərindən maraqlı nümunə-
l
əri və “Dağıstan səfəri” əsərini də oxuculara
ərməğan etmişdir.
Əməkdar mədəniyyət və qabaqcıl təhsil
işçisi, əməkdar müəllim, mahir pedaqoq, pro-
fessor S
ədnik Pirsultanlı altmışdan artıq monoq-
rafiya, d
ərslik, dərs vəsaitinin və yüzlərlə elmi-
n
əzəri, pedaqoji-metodik məqalənin müəllifidir.
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı Azərbay-
can Yazıçılar və Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür.
O, iyirmi beş il Gəncəbasar Aşıqlar Birliyinin
s
ədri və Daşkəsən, Kəlbəcər, Goranboy rayon
q
əzetlərinin redaktoru vəzifəsində səmərəli
işləmiş, orden və medallarla təltif edilmişdir.
Professor S
ədnik Pirsultanlı monoqrafiyanın
“Tikm
ədaşlı Xəstə Qasımın həyatı, yaşamı və
mühiti” adlı birinci fəslində hadisələrin elmi-
n
əzəri şərhini azərbaycançılıq ideyasının tələbləri
əsasında düzgün vermişdir.
Görk
əmli sənətkar Xəstə Qasım XVII əsrin
sonu, XVIII
əsrin əvvəllərində Tikmədaşda ana-
dan olmuş, Tikmədaş mədrəsəsində mükəmməl
549
t
əhsil almış, ərəb və fars dillərini öyrənmiş, şifa-
hi xalq yaradıcılığını və klassik ədəbiyyatı səmə-
r
əli mütaliə etmiş, mahir qələmini poeziyada
sınamış, lirik şerlər yazmış, Dağıstana səfər
etmiş və “Dağıstan səfəri” əsərini yazıb tamam-
lamışdır.
Aşıq sənəti Azərbaycan şifahi xalq ədəbiy-
yatının ən zəngin və geniş yayılmış qoludur.
M
əlumdur ki, aşıq gördüyünü, duyub bildiyini
sazla ifad
ə edir. Bu xalqın müqəddəs kəlamıdır.
Az
ərbaycanda Qurbanilər, Tufarqanlı Ab-
baslar, K
ərəmlər, Alılar, Ələsgərlər yaranmış və
əsrlər boyu dərdlərini sazla demişlər.
Aşıqların sazı Koroğlular, Nəbilər, Qaçaq
Tan
rıverdilər kimi müdrik tarixi şəxsiyyətlərin
söz silahı olmuş, onlara qəhrəmanlıq və igidlik
qüvv
əti vermişdir.
XVIII
əsrdən başlayaraq Nəcəf bəy Məlikov
Z
ərdabi, Cəlil Məmmədquluzadə, Nəcəf bəy
V
əzirov, Üzeyir Hacıbəyov, Nəriman Nəri-
manov, C
əfər Cabbarlı, Səməd Vurğun aşıqların
qüdr
ətindən bəhs etmiş, xalqın istək və arzularını
ilhamla ifad
ə etdiklərini göstərmiş, onların
f
əaliyyətini yüksək qiymətləndirmişlər.
“Aşıq gördüyünü çağırar” atalar sözü xalqın
s
ənətə və sənətkara dərin hörmət və məhəb-
b
ətinin bədii ifadəsidir. Aşıqların dərin mənalı,
550
insana qol-qanad ver
ən, nikbin ruhlu, məhəbbətə
h
əsr edilmiş qoşmaları dillər əzbəri olmuşdur.
El ağsaqqalı kimi ümumxalq ehtiramı
qazanan Tikm
ədaşlı Xəstə Qasım böyük sənətkar
v
ə alovlu qəlbə malik, fitri istedadlı aşıqdır,
ustad aşıqdır.
Onun
əsərlərində müdrik şəxsiyyətinin
mü
əyyən cizgilərini, daxili ehtirasını, həyəcanını
oxucu d
ərk edir, ona dərin hörmət bəsləyir. Ona
gör
ə ki, o, müdrik sənətkardır.
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı Xəstə
Qasım haqqında ayrı-ayrı variantlarda üç dastan
toplamışdır. Dastanın Əhliman Axundov variantı
il
ə Göyçə mahalının Ağzıbir kəndindən olan
Aşıq Məhəmməd variantları bir-birinə bənzəyir.
Birinci dastanda X
əstə Qasımın atasının adı
N
əsrullah şah, ikinci dastanda isə Nəsrəddin
şahdır. Ancaq Həsən Pərvanə variantına üstünlük
verilir. Ona gör
ə ki, bu dastanda hadisələr düz-
gün ifad
ə olunur. Bu dastanda indiyə kimi şəx-
siyy
əti məlum olmayan baş müştehid Tikmədaşlı
Qaraxanın adı aşkarlanır.
Az
ərbaycan ədəbiyyatı tarixində dastanları-
mızı ilk dəfə folkllorşünas Hənəfi Zeynallı təsnif
etmişdir. Hənəfi Zeynalı “Seçilmiş əsərləri”ndə
(1983) dastanları “Məhəbbət əfsanələri” və
“Q
əhrəmannamə” adlandırmışdır. Professor
551
M.H.T
əhmasib
dastanları
“Qəhrəmanlıq”,
“M
əhəbbət” və “Ailə-əxlaq dastanları” adlan-
dırıb, üç yerə bölmüşdür.
Tarixi m
ənbələr və aşıq ədəbiyyatı haqqında
yazılan tədqiqat əsərlərində Hənəfi Zeynallının
v
ə professor Məmmədhüseyn Təhmasibin das-
tan
ların bölgüsü haqqında fikirlərinin elmi-nəzəri
şərhi verilmir, bu bölgülər tarixilik və elmilik
prinsipl
əri əsasında təhlil olunmur.
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı dastanları
düzgün olaraq, “Real-tarixi dastanlar”, v
ə
“X
əyali-romantik dastanlar” olmaqla iki yerə
bölür. O, Tikm
ədaşlı Xəstə Qasımın “Dağıstan
s
əfəri” dastanını real-tarixi dastan adlandırır və
bu fikrini t
əsdiqləyir.
Professor S
ədnik Paşayev yazır: “Qurbani”,
“Abbas v
ə Gülgəz”, “Xəstə Qasım”, “Valeh və
Z
ərnigar” dastanları da real-tarixi dastanlardır.
Bu dastanların əsas qəhrəmanları olan Dirili
Qurbani d
ə, Tufarqanlı Abbas da, Tikmədaşlı
X
əstə Qasım da, Abdalgülablı Valeh də tarixi
şəxsiyyət olmaqla yanaşı, onların yaşayıb-yarat-
dıqları əsr də, yaşadığı coğrafi yerlər də
m
əlumdur.
O da m
əlumdur ki, onların özləri ilə bağlı
dastanlar h
əmin sənətkarların həyat macəraları
əsasında yaradılmışdır. Daha konkret desək, bu
552
dastanların yurdunun üzərində tarixin möhürü
var.
1
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı düzgün
göst
ərir ki, “Nəcəfxan”, “Alıxan və Pərixanım”,
“Dilsuz v
ə Xəzəngül”, “Məsim və Diləfruz”
dastanları epos və nağıllardan istifadə yolu ilə
yaradılmış xəyali-romantik dastanlardır. Bu
dastanların şərhi həmin fikri təsdiqləyir.
Tarixi h
əqiqətdir ki, real-tarixi dastanlar da
zaman keçdikc
ə dəyişir, təkmilləşir, zənginləşir,
h
əm də özünün əsl yaradıcısını tarixən yaşadır.
“Qurbani” dastanının qəhramanı Qurbani Qara-
dağ mahalının Diri kəndindədndir. Butası Pəri
is
ə Gəncə şəhərində yaşayır. Xəstə Qasım
Tikm
ədaşdan Dağıstana, Aşıq Valeh Qarabağdan
D
ərbəndə səfər edir. Bu hadisələr dastanlarda
b
ədii ifadəsini tapır.
“X
əstə Qasımın Dağıstan səfəri”nin Aşıq
H
əsən Pərvanə variantında ayrıca göstərilir ki,
ona niy
ə Dədə Qasım deyilir. Müştehid Xəstə
Qasımdan soruşur: “Oğlum, adın nədir?” Xəstə
Qasım cavab verir ki, mənə el-oba iki ad
veribdir. “X
əstə Qasım” və “Dədə Qasım”. Mən,
sözün düzünü deyir
əm, yolun düzünü göstərirəm.
1
S
ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin
t
ədqiqi. Bakı, 2011, səh.26.
553
Ona gör
ə də “Dədə Qasım” deyirlər. Mən dosta
v
ə düşmənə fərq qoymuram, həqiqəti bildirirəm.
Müştehid soruşur ki, oğul, bəs o “Xəstə
Qasım” kimdir və ona niyə “Xəstə” deyirlər?
Qasım cavab verir ki, “mənim qıfılbəndlərimi,
sözl
ərimi sənin kimi alimlər, üləmalar o qədər
fikir el
əyir, ancaq bir yana çıxarda bilmir, axırda
x
əstə düşürlər. Ona görə də mənə “Xəstə Qasım”
deyirl
ər. Bu sizin sualın düzgün cavabıdır.
X
əstə Qasım cığalı təcnisin bir neçə gözəl
nümun
əsini yaratmışdır. Aşıq poeziyasında qoş-
ma-müst
əzadın ilk nümunəsini görkəmli saz-söz
ustası Xəstə Qasım yaratmış, oxuculara ərməğan
vermiş və ümumxalq məhəbbəti qazanmışdır.
Şah İsmayıl Xətai (1487-1524) dövründə
yaşamamasına baxmayaraq, Xəstə Qasım mənalı
ömrünün sonuna kimi Şah İsmayıl Xətainin
yaradıcılıq ənənələrinə sadiq qalmış, həmişə on-
dan b
əhrələnmişdir. Ona görə ki, Şah İsmayıl
X
ətainin zəngin ədəbi irsi ona gözəl təsir
b
ağışlamışdır.
Şah İsmayıl Xətayi bir neçə təxəllüslə -
“Şair Xətayi”, “Sultan Xətayi”, “Miskin Xətayi”
v
ə “Xəstə Xətayi” təxəllüsləri ilə şeirlər yaz-
mışdır. Şah İsmayıl poeziyasının vurğunu olan
şairlər onun sağlığında və sonra da həmin adları
554
özl
ərinə təxəllüs seçmiş, həm də bununla fəxr
etmişlər.
Şah İsmayıl Xətayinin sağlığında Abdal
Hüseyn - “Miskin”, sonralar is
ə Tikmədaşlı
Qasım –“Xəstə”, Borçalı Aşıq Həsən - “Xəstə”
t
əxəllüslərini qəbul edərək şeirlər yazmışlar. Şah
İsmayıl Xətai özünün Mənsur kimi, İmadəddin
N
əsimi (1370-1417) kimi “Ənəlhəq” ideyasına
bağlı olmasını bir şeirində əsaslandıraraq yazır:
Şəriət sancağı gəldi dikildi,
T
əriqət yolunda güllər saçıldı,
M
ərifət dəryası daşdı, töküldü,
H
əqiqəti pirü-pirandan aldım.
2
Şah İsmayıl Xətai Səfəvi dövlətinin ideo-
logiyasını formalaşdırarkən islami dəyərlərə
əsaslanırdı. O, təriqətə əsaslanır, seçdiyi dini təri-
q
ət yolundan dönmürdü, xalq arasında dini-
t
əriqəti mərifətlə təmsil edirdi. O, həqiqəti se-
virdi. O, özünd
ə dörd cəhəti birləşdirmiş, insani-
kamil olmuşdur.
Şah İsmayıl Xətai islami təriqətə əsas-
lanmış, dini-təriqət ideologiyasına sadiq qalmış,
2
Şah İsmayıl Xətai. Sazım. Bakı,1973, səh.23.
555
özünün forma
laşdırdığı Səfəvi dövlətinin
ideologiyasını zənginləşdirməyə çalışmışdır.
Bu keyfiyy
ətlər İmaməddin Nəsimi, Şah
İsmayıl Xətai, Qurbani və Pirsultan Abdalın
yaradıcılığında geniş və inandırıcı şəkildə bədii
ifad
əsini tapmış, oxuculara gözəl əxlaqi key-
fiyy
ətlər aşılamışdır. Ona görə ki, lirikada bədii
ifad
əsini təsirli tapmışdır.
Şah İsmayıl Xətai lirikasında yazır ki, mənə
gör
ə: “Ay-Əlidir, gün-Məhəmməd”, bilənə”.
3
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasım Əlini pir, Şah
İsmayıl Xətayini mürşid qəbul edir və “Əli” adlı
qoşmasının birinci bəndində deyir:
Ərşi zəmin nohu qələm yox ikən,
Varlığa hamıdan tez gələn Əli.
Ustadlar ustadı özü olubdur,
C
əbrayil məqamın düz bilən Əli.
Əli ustadlar ustadıdır, Cəbrayıl məqamını
hamıdan düz bilmişdir. Şah İsmayıl Xətayiyə
gör
ə həyatın zəmzəmi, dirilik suyu, hətta elm və
bilik onun say
əsində cəm olubdur.
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasım qəlbinin istəyini
poetik dill
ə Əliyə ərmağan verib deyir:
3
Yen
ə orada, səh.13.
556
X
əstə Qasım üzərmi daməndən əli?
Al
əmi zərridə demişəm bəli.
Bir ismin Əlidi, bir ismin Vəli,
C
əmi pünhan dərdi tez bilən Əli.
Şah İsmayıl Xətayinin Həzrəti Əlini bir
etibarlı mürid kimi yüksək qiymətləndirməsi
XVI
əsrin görkəmli sənətkarı aşıq-şair Pirsultan
Abdalı ürəkdən sevindirdiyinə görə, o da Həzrət
Əlinin, Məhəmmədin şəninə gözəl qoşmalar
yazmış, özünü Həzrəti Əli məsləkinə və
müq
əddəs ideyalarına fəda edib yazmışdır:
Ay Əlidir, gün Məhəmməd.
4
XVI
əsrin görkəmli sənətkarı Miskin Abdal
H
əzrəti Əlinin səmimi dostu olduğunu poetik
dill
ə ifadə edir:
H
ər kim əgər şərdə şərri bilməsə,
Göyd
ə əfsəl qəzənfəri bilməsə,
H
ər kim ki, Əlini Vəli bilməsə,
Onun başın zülfüqara verəsən.
5
4
Cahid Öztelli. “Pir Sultan Abdal”, Ankara caddesi, s
əh.82.
5
S
ədnik Paşayev. “Ağdabanlı Qurban və müasirləri”. (Namizədlik
dissertasiyası), 1969, səh.10.
557
Miskin Abdal Şah İsmayıl Xətaiyə
m
əhəbbətini şeirlə bildirir:
İqlimin şahıydı, Həzrət Süleyman,
Ədalətə pənah idi Nuşravan.
Şıx oğlu İsmayıl – o cənnət məkan,
Düşməz ələ, o bir yadigardı getdi.
6
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasım XVII əsrin sonu,
XVIII
əsrin əvvəllərində sənət meydanına
g
əlmiş, şifahi xalq yaradıcılığından və klassik
ədəbiyyatdan, xüsusilə aşıq sənətindən səmərəli
b
əhrələnmiş, istedadlı sənətkar zirvəsinə
yüks
əlmişdir.
Firti istedadlı Tikmədaşlı Xəstə Qasım
şifahi xalq ədəbiyyatını, yəni zəngin Azərbaycan
folklorunu v
ə yazı ədəbiyyatı, yəni klassik
ədəbiyyatı səmərəli mütaliə edib öyrənmişdir.
Az
ərbaycan ədəbiyyatı tarixində Məhəm-
m
əd Füzulinin klassik şeirin bayrağını uca
göyl
ərə qaldırdığı, Şah İsmayıl Xətayinin böyük
əqidə yolunda qılınc ilə sözü birləşdirdiyi, Dirili
Qurbaninin el s
ənətini xalqa şərəfli xidmətə
yön
əltdiyi tarixi həqiqətdir.
6
Yen
ə orada, səh. 70.
558
“Büllur qaşlı, qızıl cildli kitabın” müəllifi
X
əstə Qasımın yaradıcılığında vətən məhəbbəti
parlaq yer tutur. “Özüm düşdüm qürbət elə”
dey
ən Xəstə Qasım vətən həsrətli sənətkardır.
Onun bu şeiri çox səciyyəvidir. Ona görə ki,
V
ətən həsrəti ilə ağlar qalmış, yad və qürbət
ell
ərə düşüb demişdir:
X
əstə Qasım, tamam oldu sözlərim,
Eşq ucundan kabab oldu közlərim.
Q
ərib yerdə, yad ölkədə, gözlərim,
V
ətən deyib ağla, ağlar qal indi.
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasım Azərbaycanın
Nizami G
əncəvi, Məhəmməd Füzuli, Qurbani və
Tufarqanlı Abbas kimi sənət inciləri yaratmış
dahi müt
əfəkkirlərin ədəbi irsindən öyrənmiş və
özünün s
ənət yolunu düzgün müəyyənləşdirib
v
ətənə və xalqa şərəfli xidmət etmişdir.
Tikm
ədaşlı Xəstə Qasımın yaradıcılıq yolu
aydın göstərir ki, onun Şah İsmayıl Xətai bədii
irsini sevm
əsi, “Xəstə” təxəllüsü götürməsi Şah
İsmayıl Xətai sənətinə vurğunluğunu təsdiq
etmişdir. Ona görə ki, Şah İsmayıl Xətai poe-
ziyası vətənin poetik səlnaməsidir.
Molla P
ənah Vaqiflə Xəstə Qasımın aşıq
yara
dıcılığı və yazılı ədəbiyyatın qovuşmasın-
dakı şərəfli xidmətləri mütəxəssislər tərəfindən
559
yüks
ək qiymətləndirilmiş, Xəstə Qasımın Molla
P
ənah Vaqifdən əvvəl yaradıcılığa başlaması və
Vaqif poeziyasına təsiri göstərilmişdir.
Professor M
əmmədhüseyn Təhmasib yazır:
“XVII-XVIII
əsrlərdə aşıq ədəbiyyatı, aşıq şeiri
o q
ədər geniş yayılmış, elə böyük şəxsiyyətlər
yetişdirmişdir ki, hətta, əgər belə demək
mümküns
ə, yazılı ədəbiyyatın önündə getməyə,
ona istiqam
ət göstərməyə başlamış, Vaqif ədəbi
m
əktəbinin formalaşmasında həlledici rol
oynamışdır”.
7
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı Xəstə
Qasım şerlərinin ahəngi və gözəlliyinin Molla
P
ənah Vaqifə səmərəli təsir etdiyini hər iki
s
ənətkarın poeziyasından gətirdiyi nümunələr
əsasında çox düzgün müəyyənləşdirir, həm də
fitri istedadlı folklorşünas kimi təsirli şərhini
verir.
Professor S
ədnik Paşa Pirsultanlı Xəstə Qa-
sımın “Ola” rədifli qoşmasının son möhür-
b
əndini misal gətirir və iftixar hissilə göstərir ki,
sevgi üçün candan keçm
əyə hazıram:
M
ən Qasımam, əl götürməm canandan,
Canan qarşı gəlsə, keçərəm candan,
7
M.H.T
əhmaisb. AZərbaycan Xalq dastanları (orta əsrlər). Bakı,
1972, s
əh. 55.
560
R
əngi artıq ola güldən, reyhandan,
Zülfl
əri boynuma bir kəmənd ola.
Folklorşünas Sədnik Paşa Pirsultanlı Molla
P
ənah Vaqifin “Ola” rədifli qoşmasının Xəstə
Qasım qoşmasının davamı olduğunu, həm də hər
iki s
ənətkarın poeziyasının sənətkarlıq baxı-
mından bir-birini təsdiqlədiyini göstərir.
Molla P
ənah Vaqif beş bəndlik “Ola”
r
ədifli qoşmasında hadisələri çox canlı və təsirli
cilalayır:
Döşün açıb, əl dəyəndə yaxaya,
Ağ gülün bağrına peykan toxuya.
B
ədənindən müşkü ənbər qoxuya,
Zülfü g
ərdənində bir qucaq ola.
8
Aydındır ki, yazılı və şifahi poeziyanın bir
m
əcrada birləşməsində bu sənətkarların şərəfli
xidm
ətləri vardır. “Ustadlardan dərs almışam”
müq
əddəs kəlamının müəllifi Xəstə Qasım
özünd
ən əvvəl səmərəli fəaliyyətə başlayıb,
z
əngin ədəbi irs yaratmış Xətai, Füzuli, Qurbani,
Abbas Tufarqanlı və Sarı Aşığı özünün ustadı
hesab etmiş və onların sənət incilərindən bəhrə-
l
əndiyini vurğulamışdır. Tikmədaşlı Xəstə Qa-
8
M.P.Vaqif. “Qurban olduğum”. Bakı, 1994, səh.80.
561
sım poeziyanın həqiqi yaradıcısı və təbliğatçısı
olmuş, oxucular tərəfindən sevilmişdir.
X
əstə Qasımın yaşadığı dövrdə Nadir Şahın
apar
dığı işğalçılıq müharibələri ölkəni talan edir,
insanları didərgin salır, xalqa zülm edirdi. Bu
ağır vəziyyəti mütəxəssislər çox real faktlarla
göst
ərmiş, Nadir şahın işğalçılıq siyasətini ifşa
etmişlər.
Görk
əmli xalq yazıçısı, akademik Mirzə
İbrahimov yazır:
-
“İstər Nadir şah, istərsə də Ağa Məhəm-
m
əd şah Qacar çox zaman tutduğu kəndləri,
şəhərləri talan etməklə kifayətlənməyib, Şah
Abbasın yolu ilə gedərək oranın bütün əhalisini
İranın cənub əyalətinə köçürürdülər. Ata
oğuldan, ana baladan, sevgili sevgilisindən ayrı
düşürdü”.
9
Şamaxı şəhəri ilə möhkəm əlaqəsi olduğunu
şerlərində göstərən Xəstə Qasım şəhərin faciəli
v
əziyyətini kədərli bir dillə “Qalıbdı” rədifli
qoşmasında çox təsirli cilalayır:
Köhn
ə Şamaxının seyrin eylədim,
Əl dəyməmiş təzə bağlar qalıbdı.
El
ə köçüb gedib, ulusu, eli,
İşlənməmiş ağ otaqlar qalıbdı.
9
Mirz
ə İbrahimov. Aşıq yaradıcılığında realizm. Bakı, 1966, səh.42.
562
Bu şeir həmin dövrdə yaşamış Şirvanlı Şakir
Şirvaninin “Əhvali-Şirvan” şeri ilə həmahəngdir.
O, Nadir
şahın işğalçı ordularının Şamaxını
darmadağın etməsini bu şeirində alovlu qəlbinin
ağrıları ilə çox canlı və təsirli ifadə edir, oxucuya
v
ətən sevgisi aşılayır.
“X
əstə Qasım” dastanından məlum olur ki,
X
əstə Qasım “Ay üzü birçəkli, xallı Sənəm gəl”
demiş, sevgilisini unutmamış, onun eşqiylə
yaşayıb, yazıb-yaratmışdır. Onun “Nec ola”
şeirindən Əhməd adlı, “Sərv xuraman” boylu
ömür-
gün yoldaşı olduğu vurğulanır:
Dostları ilə paylaş: |