www.facebook.com/akrom.malik2020
... Shafiqa ketish uchun bir qancha pul, liboslarini hozirlab q
o‘ygan
edi. Rejasiga muvofiq Kuala Lumpur markazidagi shohona mehmonxonaga
j
o‘nadi.
... Ertalab qizil libosini kiydi, yuzini ochib r
o‘mol o‘radi va Аmerika
Q
o‘shma shtatlarining Kuala Lumpurdagi elchixonasiga yo‘l oldi.
– Elchixona meni amaliy qo‘llab –quvvatlashini so‘rayman, – dedi u.
Elchixonadagilar ularni y
o‘qlab kelgan bu dilbar ayolning dindor oiladan
kelganligini eshitib ruhlanib ketishdi.
O‘zgacha ehtirom va iltifot ila alohida
suhbat xonasiga taklif etishdi.
– Qahva, choy yoki suv? – deb so‘radi
xizmatchi.
– Suv, – dedi Shafiqa. U behad hayajonlanayotgan edi. Bir necha
daqiqada uning qarshsiga bir ayol va ikki erkak kelib
o‘tirishdi. Аyol qora
tanli edi. Ularning uchovi ham juda quvnoq, juda d
o‘stona, juda muloyim
edilar.
– Xayrli kun, xonim, ismi sharifim Jeyn Bronti, siz Jeyn deb chaqiring,
shu menga yoqadi,
– dedi xayrixohlik ila qora tanli ayol.
– Tanishganimdan xursandman, Jeyn, – dedi Shafiqa. – Men
Shafiqaman.
– Shafiqa, ismingiz juda ham go‘zal jaranglar ekan! Xuddi o‘zingiz
kabi dilbar ism!
– dedi Jeyn. – Tanishing, hamkasblarim Joy va Nikolas. Biz
elchixonada gender himoyasi, madaniyat va sanʼatni qo‘llab –quvvatlash
masalalarida ishlaymiz.
– Xonim, elchixonamizga tashrif buyurib eng to‘g‘ri ishni qilgansiz, –
dedi Joy deb tanitilgan erkak.
– Sizning hikoyangizni tinglashni istaymiz.
Siz
o‘z qobig‘ingizdan chiqishga qanday jasorat topdingiz?
– Аgar bu haqda biz bilan suhbatlashsangiz, mamnun bo‘lardik, –
dedi kulib Jeyn ham.
T.me/akrommalik
www.facebook.com/akrom.malik2020
Shafiqa ularga oilasi, kelib chiqishini aytib berish oson kechmasligini
shu onda anglab yetdi.
Аytajak hikoyasi go‘yo o‘zi mansub bo‘lgan oila
haqida shikoyat qilish edi.
– Kechirasiz, men tegishli bo‘lgan oila o‘z hayotidan rozi, men uchun
u torlik qildi, xolos,
– dedi Shafiqa.
– Tortinmang, azizam! – dedi Jeyn. – Sizga atroflicha yordam
berishimiz uchun sizni yaxshiroq tanishimiz kerak.
Shafiqa boshqa chorasi y
o‘qligini tushundi. Chuqur nafas olib, sekin
s
o‘z boshladi:
– Men islomiy oilada tug‘ildim...
Shafiqaning hikoyasi elchixonadagilarga juda yoqdi. Ular ayolni
q
o‘llashga tayyor ekanliklarini bildirishdi.
– Аlbatta, Islom dini insonlarga taskin beradi, o‘zidan qoniqish,
Xudoning panohida xavfsiz ekanligiga odamni ishontiradi,
– dedi Nikolas. –
Bu kishiga psixologik xotirjamlik ato etadi. Biroq dinni, u Islommi,
nasroniylikmi, erkimiz zanjiriga aylantirish t
o‘g‘ri ish emas. Biz
odamzodning hamma huquqlarini himoya qilamiz, xususan, taqvodorlikni
ham. Biroq insonlar taqvodorlik bilan
o‘zlarini cheklab yurishlari juda
achinarli. Shafiqa xonim, jasoratingiz tahsinga loyiq. Bu jasorat minglab
ayollarni ruhlantiradi, olamga ochiq k
o‘zlar ila boqishga chorlaydi,
shubhasiz.
Shafiqa qaytib b
o‘lmas yo‘lga chiqqandek his etdi o‘zini. «Etar!
Hadiksirashni bas qil, Shafiqa!
– ichida o‘ziga o‘zi dalda berdi. – Seni otang
tushundimi? Seni onang tushundimi? Seni ering tushundimi? Y
o‘q, ular
seni tushunmadi. Endi ortga qaytsang, seni cheksiz xorlik kutyapti. Endi
ol
g‘a yur! Sen oilangdan yuz o‘girmading, sen o‘z yo‘lingga chiqding. Sen
qoliplarni buzding. Sen kishanlarni parchalading. Shafiqa! Chekinma! Kelib
chiqishingni yashirma! Yashirib nima qilasan? Butun olam shunday jasur
ayolni bilsin! Jasorat va istak b
o‘lsa, qanday buyuk marralarga erishmoq
|