T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
Moyimxon Sotim ikki kaftini uch 
–to‘rt urib qarsak chaldi: 
– Ofarin! Tasanno! Eʼtiqodingizga qoyil qoldik! Xuddi kechagidek 
diningiz himoyasidasiz! Sizdan sobit musulmon chiqadi, shekilli. 
Аbdulloh hech so‘z demadi, faqat bor kuchini ko‘ziga yig‘ib, o‘qraydi. 
– Xoy, bunchalik g‘azablanmang! – uni ko‘rib xiringladi Notanish. – 
Moyimxonni k
o‘zingiz bilan qatl qilib yubormang, iltimos. U bizga kerak. Ha, 
darvoqe, jahannamga ishonavering. Bizning ikkinchi y
o‘limiz o‘sha 
ishonchingizni mahkamlab, mustahkamlaydi. Bilasizmi, bu qanday r
o‘y 
beradi? 
Аbdulloh nigohini bir nuqtadan uzmadi, indamadi. Notanish ovozini 
tahdidomuz k
o‘tarib, dedi – 
– Bilasizmi, deyapman! 
– Bilmayman, – dedi Аbdulloh. 
– Unda eshiting, – deb tirjaydi Notanish. – Sizga shunday qiynoq 
taqdim etamizki, haqiqatan, u dunyoda jahannam bor ekan, azobi juda 
kuchli b
o‘lar ekan, deb iymoningiz ziyoda bo‘ladi! 
Notanish sovuq iljayib, stol ustiga duradgorlar asboblarini saqlaydigan 
quti kabi bir qutini q
o‘yib, ochdi. Unda bir necha xil bigiz, pichoqlar, 
qaychilar, omburlar, har xil mix, bir 
o‘rama arqon, sim bor edi. 
– Menimcha, hammasi tushunarli, – dedi Notanish. So‘ng stol 
qarshisidagi kursiga ishora qildi.
– O‘tiring. 
Аbdulloh kursiga o‘tirdi. Moyimxon finjonga suv quyib, uzatdi: 
– Iching, tashnadirsiz. 
Аbdullohga suv juda orombaxsh tuyuldi, miriqib sipqordi va: 
«Аlhamdulillah», – dedi. Moyimxon bo‘shagan finjonni yana to‘ldirdi. 
Аbdulloh buni ham oxirigacha ichdi. Uchinchi finjonga kelganda chanqog‘i 
qondi, fikri ravshanlashdi. Tergovchilar undan k
o‘z uzishmas, har bir 
harakati, yuz ifodalarini ham kuzatayotgan edilar. 

---