Taramadan dərləmə sözlər

kavlamaq

qabıqlamaq
kavlaşmaq	kovlaşmaq, qiybətləşmək
kavlıcıq	kav qov qabı, çaxmaq kisəsi
kavlıç	qasığı yırtıq yarıq. fətqli. daşşaq torbasının yırtıq olma dolayından, bu torbanın içinə yağ bağırsaqlar su dolma xəsdəliyi.
kavlıq	(< qov) çaxmağın torbası
kavsara	səbət
kavsıq	(< qov) çaxmağ daşına çırpılıb od püsgürdən daş.
kayqan	sıpsırlaq, saf, sadə, sam saf
keçə	yan, tərəf çüçədə iki qəssab var, biri bir keçədə, biridə bir keçədə. batı keçəsinə yönəldi.
keçəlik	qarşı buda onun keçəligi.
keçər	keçərli, rayic
keçərli	cavaz, təskirə
keçim	savaşda atların iyidlərin geydigi dəmir geyim. at çuxalı, yarağ, cəbə, kaftan
keçişmək	yarışmaq
keflənmək	tellənmək
keflənmək	ləzzətlənmək, yarlığanmaqtar
kefsizlik	bulanlıq, üzgünlük
keşiş	met < çək= kiçik: qulluqçu, xitmətçi.
key	çox, yaxcı, gey, iri, böyük. uca. key anla: yaxcı düşün key qonaqlıq key qatı toz qoptu. key bahadür. key qaba. gey ulu.
kədəncə	büsük, çətük,kədi, pişik
kədi	pişik, büsük, çətük, kədəncə.
kədürük	dəridən surfa.
kəfgir	< qapcur: sayım vergisi.
kəfük	(< kov). kəpək, qavaq, boş, yüngül.
kəfük	< kof. kov, içi boş, kavak, yiyilmiş(≠ köpük).
kəhləz	dar, cılız, xəsdə, yaxcı görməyən
kəkə	əğri, əğri ağac, hər bir şeyin əğrisi, gəlbəri ağacında olan ucu əğri bölük düz qəddi kəkədi.
kəkəç	kəkəği, kəkəmə, pəltək, pəpəmə
kəkəği	kəkəç, kəkəmə, pəltək, pəpəmə
kəkələmək	sözü utqunaraq tutqunaraq söyləmək
kəkəmək	əymək
kəkəş	çənə, əng
kəkləşmək	əng əngə vermək, alaylamaq, ələ salmaq. qaqaqqa çəkip gülmək.
kəkmək	qaqalamaq, dimdikləmək.
kəlan	qalın
kələ	< kəl. kər, böyük kələ kələlər neynədiki, kərtənkələlər neyləsin
kələci	söz, lakırdı. aralıq kələcisi(sözü) evlər yıxar. başqa kələci etmədilər. bəklədim gözətdim ki kələci arsında bir söz uçqunmuyasan. bu kələcini eşidən kimi. bular bu kələcidə ikən evə girdi.... dilin qoru yavız kələcidən. dürl dürlü kələcilər sözlər söylədi. əli həzrətləri kələci ustadıdı. gün doldu oturub bir kələci qıldılar, ışıqlı üzlüm, üzünü aç, bir neçə kələcim var. kələcəməkdən söyləməkdən nə çıxar, iş gərəkdir iş. kələci arasındaydıki bir kişi qapını döydü. kələci edib gün dolundu axşam oldu. kələci yerinə dür tökürəm mən. kişinin kələcinə baxıb, ağlına qiymət ver. məçid kələcləmək dinləmək yeridir. özgələrin aybın irdəyib çıxarmaq çox yavız işdir. şeytanın kələcisinə andına inandılar. dadlı kələcilər. yığıldılar kələcicüq etməyə başladılar.
kələcilu	gözəl söz söyləyən.
kələcləmək	sözləşmək, danışmaq.
kələf	kələp, yumağ, bükülmüş iplik qanqalı, çilə
kələp- kələp	qat-qat
kələpçə	kiləpə bukağılar, kiləpələr, zəncir.
kələş	igid, bahadur. kələş oldu karvanlar pozdu.
kələş	çox gözəl, yaxışıqlı. yosma canım, birdənə kələşim.
kəm kül	- kəm kül edmək:az çox edmək, iləri geri söz söyləmək.
kəmişmək	qoymaq, bıraxmaq, atmaq, salmaq, düşürmək. qonaqları hara kəmişdin. malları otlağa kəmiş gəl. başına börk kəmişdi çıxdı. duzaq kəmişib qurdu tuddular.
kəmrə	kübrə, qığ, tərs
kəmrə	yarada bağlanan çözmək
kəmrəl	- kəmrələndirmək: çözmək bağlamaq, qabığlandırmaq.
kəndlan	kəndvan, yaylıq, oyuq bu çayın qırağ kəndlan, yarlardır.
kəndvan	kəndlan, yaylıq, oyuq
kənəş	< gengəc(> kənac). danışıq, şura
kəngəl	alay, şuxluq, əğləncə, lətifə. lağ, məsxərə. kəngəl gətirmək: alaya qoymaq.
kəpçə	< kovça > çömçə
kəpək	qonğraq, qonak, kolaktarama
kəpəng	qapı tükan gəpəngi
kəpəz	kakil, pərçəm
kərət	kərə, dəfə
kərki	gərgi, pərdə.
kərki	həqiqət, olan
kərkimək	kəsgəmək, inanmaq, qonulmaq.
kərsən	(böyük). kavata, çanaq
kəs	<> sək
kəsəğ	parça. can kəsəyim.
kəsgin	iti, sivri. yalman.
kəsikləmək	kərtləmək, kəsmək məngirləmək, hədə qorxu gəlmək,
kəsim	qərar
kəsim	biçim, şəkil, əndam
kəsinti	məsxərə,
kəsmə	döğüş günü atlaın igidlərin geyimi, yancıq, çukal1.
kəsmək	keçmək, yazmaq bitiyə kəs: yazıya keç
kəşk	(kəşq < çəkmək, çəkləmək). kəşiq. çəkik. qurut, qaynatılıp suyu alınan ayran.
kiçik	çəkik
kiçirək	çəkərək, az kiçik.
kiçisinmək	təhqir etmək
kilim	- kilimi suya bırakmaq : işi öz oluruna öz başına bırakmaq. işlər əlindən çıxıp kilimi suya verdi. danlamayın hər ki aşqa uya, deyiplər sevgi kilimi suya bırakır. hər ki aşqa uyar, kilimin suya bırakar iyi sanlı.
kilindir	əmzikli su qabı, kiçik su qabı.
kimərdə	Ara sıra, hərdən, bə’zən kimərdə kimərdə: bə’zi bə’zən, hərdən birdən Kimərdə barı gəl bizə. Kimərdə al, kimərdə ver. Kimərdə gülək kimərdə ağllkmaqdır bu dünyanın işi
kiməsnəyi	kimsəni
kimi	biri kimi qoca kimi yiqit
kirəc	kiriş
kirəç	alçı, yalçı.
kirici	gündəlik, işçi
kirimək	inad etmək o kirimiş dəvə kimi kükrədi.
kiriş	kirəc
kiriş	tel, çək qurt bağırsağından kiriş(tel) quralar qopuza, çalsar tam bütün telləri qırar
kirişləmə	döşəmədə tavanda eninə qoyulan çivilənən (mıxlanan). qalın dirək ki, onun üzünə taxtalar(pərdilər) düzülür
kirkit	(kiplədən, sıkıştıran) daraq, kilim, çuval, çul, qalı toxumaqda düyünləri, atqıları sıkıştıran daraq.
kirlik	alçağrak, gerirək. kağazı damğalarkən altına qoyulan kağız
kirman8	əldə yun əğirmək aləti
kirtinmək	kirtünmək. inanmaq tanrıya kirtinən özündən qalır arvada kirtinən özündən qalır çörəgə kirtinən imandan olur. dediklərinə kirtinmiyən dinindən olur. dininə kirtin özündən olma. ona inanıb kirtünün, hax yolunda ona inanın. hər kim kimə kirtinsə tamamın onda bulur. könüllə kirtin, dilinlə qurtul.
kirtlik	qırtlıq, qırtlaq başı, həncərə. boğaz kirtligi.
kirtü	gərçək, doğru, düz, həqiqi, həqq. biz ona kirtük inandıq sıdqıla. bu məsəl eyqü məsəldir birliğə, birikənlər girdi kirtü dirliğə. kirtü aşıq. kirtü dirlik əcəlsiz ölməkdir, tanrı birlə həmişə olmakdır. kirtü qul. yar ilə vardı yolu doğru varan, yarı əldən qoymadı kirtü ərən.
kirtü qılmaq	təsdiqləmək. tanrı yuxuvu kirtləsin
kişələk	yelpaza, yelpik.
kişi	insan ər kişi qadın kiişi
kişi salmaq	adam göndərib axtarmaq.
kişiləmək	ağırlamaq, əzizləmək. dedi qarşı çıkın bir neçə kişilər, kişi olan kişiləri kişilər.
kişilənmək	böbürlənmək, şişmək, öğünmək, pozlanmaq. özünü bəziyib kişilənən adam
kişilik	1) iyilik, adamlıq, insaniyyət ) göndərilən pay, yemiş. verilən bir şey, sovğat.
kişiliksiz.	namətlik
kişirti	kişnəmə
kişniş	çişniç üzümü, quş üzümü
kitmək	met > tik. tikmək
koffa	kova.
koğalık	< kovuk, içi boş, saz, qamış, həsir tokumakta yarar.
koğlamaq	kovuklamaq
koğuk	kovuk
koğuz	> kovuz
koğuz olmaq	içi boşalmaq, kovlanmaq, küflənək, qavaqlanmaq,
koqıl	qoy qıl. burak.
kolaktarama	kəpək, qonğrak, qonaq, qolaqtarama
kolaq	çolaq