qolluk
qola geyilən şey (nəsnə). qolçak
|
|
qoltuq oda
|
sandığa. bir böyük otağın dip tərəfində olan kiçik oda.
|
|
qoltuq otaq
|
yan otaq, qıraq otaq, sandıxana. qoltuq odasıtarama. əl otağı.
|
|
qomaq
|
qoymaq, bırakmaq, tərk etmək, salı vermək, alıqoymaq.
|
|
qon köç
|
yiyə-içə, qona-köçə, dərə-təpə keçə çəkilip getdilər.
|
|
qonağ
|
qonğak, qonğuq, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı. pustarama
|
|
qonağçı
|
qonax alan; qonağ alıcı, qonağ eliyən, qonaq qılan, qonağ saxlayan, qonağ qonduran, qonağ edən, qonağlayıcı, qonağ ağırlayan
qonağ edinmək: qonağ eləmək; etmək, qonağ edinməktə(etməkdə) çox adlım bir el.
|
|
qonaq
|
yanaşma, uyuntu, dalqavıq, tüfeyli.
|
|
qonaq
|
qonğaq, qonak yer.
yoldaşları oxuyub, qonaklıq edin.
qonak yerlər: evlər, misfirxanalar.
|
|
qonaq
|
qonan.
|
|
qonaq
|
məqam
qonağa kondurma: məqam vermək
görkülü qonaq: 1) böyük məqam ) böyük qonağ
|
|
qonaqlamaq
|
ağırlamaq.
|
|
qonaqlamaq
|
yığmaq, qondurmaq, ulaşdırmaq
toyuna beş yüz kişi qonakladı
|
|
qonalqa
|
qonaq yeri, yolçuluqda yolda qonulan yer
|
|
qonç
|
ayaqqabı, edik, potun, corabın dabandan yuxarı baldır bölümü.
şalvarıvın yenlərini(ətəklərini) başmağın konçünə qoy.
oynama ayaqqabların koncları qıssa yada dizəcandır.
|
|
qondurmaq
|
yerləşdirmək, ağırlamaq.
qonaqlar qarşılayıb qondurdular.
|
|
qonğak
|
qonağ, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı. pustarama
|
|
qonğaq
|
qonuk, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı, pustarama.
|
|
qonğtara
|
qoy, bırak.
|
|
qonğur
|
yanık al, yağızımsı al, qara ilə qızıl arasında , mor rəng,
hər bir şeyin tüt qırmızısına qonğur deyirlər.
qonğur at quş öküz.
|
|
qonmaq
|
qonaqlamaq, oturmaq, kodmaq, qonaqlamaq.
qanat büküp qonmaq
|
|
qonmaq-
|
- qonmaq-köçmək : gah oturub gah köçmək
|
|
qonuqmaq
|
qoymaq, sancmaq
okla konukdu
|
|
qonulqa
|
qonağa dərək yemək, qonağa göndərilən yemək
|
|
qonuşlanmaq
|
qonmaq.
|
|
qonuşmaq
|
yaxın olmaq, yaxınlaşmaq
qonuşmaq işi, kişinin işi
|
|
qoparmaq
|
ayırmaq, qaldırmaq, aparmaq. gidərmək. tərpətmək. yıxmaq, tayındırmaq, təhrikləmək.
tanrım, böyüklərdən uluğu, qocalardan sayını(hörməti), cocuklardan uyancı(utancı) qoparma.
|
|
qopmaq
|
görünmək
nə biçimdə oldun öylə biçikdə qopun.
yerdən qopalı yerə batalı.
yerin yerin qoparlardi, gəlip gözlərindən öpərlərdi.
doğduğu qopduğu yer: olub böyüdyü yer.
gəlməyib gəlməz, qopmayız qopmaz.
|
|
qopmaq
|
qırılmaq, durmaq, qaçmaq, qalxmaq, ayağlanmaq. qayıtmaq
sində qopmaq: qəbirdən durmaq
qəbri dolu atəş ola, qiyamətdə qözsüz qopa. atlar yazuyua qopdular.
ölürüz gedirüz ayruk(daha) gerü qopmaruz.
|
|
qoptuq
|
vətən.
|
|
qopuq
|
xiruc.
yağıların qopuğu.
|
|
qopuq
|
qırıq.
qopuq qopuq göz yaşları.
|
|
qopuz
|
rumcada ''laqut'' deyilir : qaz göğüşü: qopuz.
qayğı qopuzu
aşq qopuzu.
|
|
qorxaq
|
ödək
|
|
qorxmaq
|
ödükmək
|
|
qorxmaq
|
düşünmək, qayımaq (qayğımaq), qayğılanmaq.
|
|
qorxu
|
təhdid.
|
|
qorxuluk
|
böcü, cocukları qorxutmaq üçü nəsnə.
|
|
qorxuluq
|
üyüktarama, oyuk.
|
|
qorxunca
|
qorxulacak, qorxunc
|
|
qorxusuz
|
başaçıq
|
|
qorxuta
|
bun
|
|
qorxutmaq
|
toxunmaq, tə'sir etmək təhdid etmək.
uşağa çayı ılıt ver ki qortmasın, toxunmasın
|
|
qorkmaq
|
< qorunğmaq
|
|
qorsan
|
gəmiçi
|
|
qorucu
|
yasavul, çavuş. baxıcı, bəkçi, gözügü, gözətçi, qaracı. yasakçı, yatakçı
|
|
qoruq
|
sakıl, salık, salı, çəki, , pərhiz. qaypı
|
|
qorumaq
|
asramaq, asarmaq sakınmaq, əsirgəmək,
|
|
qorutmaqtarama
|
qorumaq.
|
|
qoşul
|
şərik, qatıl
|
|
qoşulmaq
|
qatılmaq, iştirak etmək.
|
|
qoşun
|
sıra, səf
bir qoşun.
|
|
qoşun-qoşun
|
sıra-sıra. quruh-quruh
eli qoşun-qoşun qıldılar.
çəriləri qoşun-qoşun qılın.
|
|
qoşuntu
|
həmrah
xanın qoşuntuları.
yolların ən çətini, yola qoşuntusuz çıkanındır.
|
|
qotuz
|
hotuz
|
|
qova getmək
|
qovalamaq, qovalağ
|
|
qovucu
|
qoğucu, casut9, kov gətirən götürən, fitnəçi, münafiq. dosdan dosda yaramaz xəbərlər düzüb əriştirən.
|
|
qovuşmaq
|
qaçmada yarışmaq, bir birini qovmaq
|
|
qoyqa
|
qalıt, irs, olub qalan şeylər
|
|
qoymaq
|
< qoy. koy. kov. kovmaq.
|
|
qoymaq
|
durqutmaq
sənin yoxluğunda onu sənin yerinə qoyarıq (durqudarıq).
|
|
qoymaq
|
tökmək.
ona bir az su qoyun.
|
|
qoymaq
|
1) tə'sir bırakmaq ) yetmək
1) ilk öz için öğütlə, içinə qoyarsa başqasın öğütlə.
ac olana bir tikə çörək yetər, kişi başına özünkü yetər.
|
|
qoytul
|
kuytultarama, qoyuq, oturağ.
|
|
qoytulmaq
|
quylanmaq, bir yerə girib sığınmaq.
çadırın kölgəsinə qoytulanmaq.
|
|
qoyuq
|
qoytul, kuytultarama, oturağ.
|
|
qoyuq
|
qoy, qoya, icazə, salı.
|
|
qoyulmaq
|
həmlə etmək. girmək, taxılmaq. saldırmaq.
|
|
qoyulmaq
|
1) axmaq, tökülmək ) qonmaq, qonulmaq ) basmaq, saldırmaq, hucumlamaq. girişmək. bırakılmaq.
amansız düşmana qoyun.
bu çay hanqi dənizə qoyur.
döğüşlər başladı qalalar qoyuldu (basıldı).
ölkələrə xəstəliklər qoyub qırdı dağıddı.
pişik sıçana qoymağı usludu.
qanuna qoyulamaz işləri sağlamaq gərək.
qoyan düşmanın batsın.
|
|
qoyuluşmaq
|
birliktə basmaq.
qurtlar qoyuluşub, adamcığazı yırtdılar.
|
|
qoyun
|
- qoyun ala qözlü: qoyun qözlü
|
|
qoyun
|
- qoyun çobanı: qoyun əri, qoyun oğlanı
|
|
qoyun əri
|
qoyun çobanı, qoyun oğlanı
|
|
qoyun qözlü
|
qoyun ala qözlü
|
|
qoyun
|
- qoyun oğlanı : qoyun çobanı, qoyun əri
|
|
qoza
|
qızılla gümüşlə sarılmış bəzək düyməsi.
|
|
qozağ
|
qozalaq, ürək biçimində olan nəsnə. qoz kimi, çam meyvəsinə tay.
|
|
qoşulmaq
|
bir birinə əş olmaq.
|
|
Qubur
|
1)< qab. quyur, kovur : içi boş. saqa, ok qabı; çantası
) quyur, kovur : içi: qalanın içinə gizli: qubur yolu. dəhliz.
|
|
quca
|
quca quca görşdülər.
|
|
Qulağa
|
- Qulağa çalınmaq: qula]a dəymək, eşidilmək.
|
|
qulax11
|
< kovlaq, dərə, boğaz
avçı girməyən qulaqda geyik çox olur
|
|
qulaxçı
|
casut, casus.
|
|
Qulak
|
çalqının aşığı
|
|
Qulaq
|
- Qulaq çəkmək: dinləmək, vermək
|
|
Qulaq
|
- Qulaq ovmaq: (ovuşdurmaq)qulaq burmaq
|
|
Qulaq(+fe'l)
|
Qulaq( qılmaq, tutmaq, olmaq, tikmək, dik tutmaq, kəsilmək, vermək, vurmaq)
dedi qoca yaraklanın gedəlim, buyur nə qullğun varsa edərim.
dört yana qulaq ur, ta bir söz dinləyəsən.
hər dinməz olur, urur gül kimi qulaq.
Qarur olucak damaçık, bacada yat, qulaq ur.
qulaq urub dinləyəndə ümmət gözəl.
Varsa canın qulaq tut işbu sözə.
Yavuz sözə olma qulaq, durma yort, yaramaz işi görür olursan, ört.
|
|
Qulluğa
|
- Qulluğa durmaq: itmətə durmaq.
xitmət qılmaq.
qulluk quşağın diləklə quşandı
|
|
qulluq
|
1) ibadət ) bakıcı ) növbətçi 4) qılınc, xidmət 5) (< qol) qoc: yardım, qoldaşlıq: əməkdaşlıq.
|
|
qulmaş
|
(
qulmaşlık
|
|
qulun
|
tay, dayça
yuntu qulunladı
|
|
qulun otu
|
havlıca, kəstanə
|
|
qulunlu
|
balalı, yüklü, hamilə, qunlaçı, qunnaçı, qulunlaçı, gəbə
|
|
quma
|
günü, ortak, nökər
birinci arvata ‘altçı’, ikincinə kuma dərlər.
|
|
qumaş
|
kömüş(< kom: komalamaqa yarar.) buxca.
|
|
qunlaçı
|
qunnaçı, qulunlaçı
qulunlu, gəbə
|
|
qunlaçı
|
qunnaçı, qulunlaçı
qulunlu, gəbə
|
|
qur
|
cür
anı istəmə kim değil sana qur(cür).
|
|
qur
|
dizi, sıra, duvar daşlarının hər bir sırasına deyilir. qor. rədif, sıra, rədə, səf.
duvarın qoru daşın böyüklügündən, ucalığından asılıdı.
|
|
qur
|
< qurmaq: yapmaq, düzəltmək). zər, qızıl, gümüşlü bər-bəzək adı.
qur əyər : süslü
qur qurlu qurşak: özənlə, süslü yapılmış qurşak
qur qılıc: qurlu qılıc ≠ qara qılıc
|
|
qurdağ(diş)
|
diş qurdalayan, kürdan
|
|
qurdaş
|
(kurdeşni1) qurdçax, dəri xəstəliyi, qabar- qabar çalan xəstəlik, dəlik-deşik
qurdaşa düşmək: qurddalanmaq xəstəliyi.
|
|
qurdaş
|
qardaş, bənzər, yakın, oxşaş
|
|
qurlağan
|
qurluqun, qurluğaz, qulqan. dırnak xəstəliklərinin adı
dolama, dana burnu. qabarcıq, ətyaran, dırnaq dibində olunan domalaq domba
|
|
qurlu
|
süslü, oyuqlu, bəzəkli.
|
|
qurlu
|
saxtari
|
|
quruğuörü
|
əğərəb
|
|
|
Dostları ilə paylaş: |