237
§ 2. RUSİYADA OKTYABR ÇEVRİLİŞİ
VƏ AZƏRBAYCAN
Bolşeviklərin Petroqradda hakimiyyəti ələ keçirməsi xəbəri alındıqdan
sonra 1917-ci il o ktyabrın 27-də Ba kı Fəhlə və Əsgər Deputatları Sovetin in
fövqəladə yığıncağı keçirildi. İclasın gündəliyində duran əsas məsələ hakimiyyət
məsələsi idi. Bolşeviklərin kəskin etirazına baxmayaraq, menşevik-eser-daşnak
bloku 168 səsə qarşı 246 səslə Bakıda ali hakimiyyət orqanı kimi İctimai
Təhlükəsizlik Ko mitəsinin (İTK) yarad ılması haqqında qərarın qəbul olun masına
müvəffəq oldu. Sovet səsvermədə qalib çıxmış həmin üç siyasi partiya (eserlər,
menşeviklər və daşnaklar) adından bəyan etdi ki, inqilabın müdafiəsi Petroqradda
başlanmış üsyanın qansız və dinc yolla ləğv olunmasın ı tələb edir, ölkəd ə bütün
hakimiyyət Müəssislər Məclisinə verilməli, o vaxta qədər mövcud hakimiyyətin
kifayət qədər inqilabi gücü olmadığı halda bütün hakimiyyət demokratiya daxilində
koalisiyaya verilməlidir
64
. Və qüvvələr bolşevik partiyasını sosialist partiyası kimi
qəbul etdiklərindən onun nümayəndələrinin nəzərdə tutulan koalisiyada iştirakına
etiraz etmir, "Müsavat" Partiyasını isə millətçi partiya adlandıraraq onunla hər hansı
bir bloka girməy i qəti rədd edird ilə r. Eyn i za manda onlar şəhərin ermən i əhalisini
Sovetdə təmsil edən millətçi "Daşnaksutyun" partiyasının Bakı təşkilatına ço x
loyal münasibət bəsləyirdilər. Sovetin oktyabr iclasların ın menşevik -eser
qətnamələri məhz daşnaklarla ittifaqda qəbul olunmuşdu.
Bolşeviklərin Sovetin qərarı ilə razılaş mayacaqları əvvəlcədən aydın idi.
Bolşevik mətbuatı iddia edird i ki, İctimai Təhlü kəsizlik Ko mitəsinin yaradılması
haqqında qərar "sağ eserlərdən hələ qəti şəkildə ayrılmamış və digər partiyadaşları"
ilə b irlikdə menşeviklərlə və daşnaklarla bloka g irmiş sol eserlərin tərəddüdləri
nəticəsində qəbul edilmişdir
65
.
Bakı Sovetinin 1917-ci il 27 oktyabr tarixli qərarı ilə razılaş mayan
bolşeviklər, mədən-zavod ko mitələri ü zvlərinin dəstəyinə arxalanaraq Sovetin
geniş iclasını çağırmaq taktikasına əl atdılar. Bolşeviklə r Bakı Sovetinin oktyabrın
31-də toplanan iclasına onları açıq şəkildə müdafiə edən mədən-zavod, alay və
donanma ko mitələrinin nü mayəndələrin i dəvət etdilər. Onlar Sovetin üzvlərindən
dəfələrlə çox idi. Bu cəhəti iclasın ilk dəqiqələrindən diqqət mərkəzinə çəkən eserlər və
menşeviklər həmin iclasın qeyri-qanuniliyi məsələsini qaldırdılar
66
.
İclas çox qızğın şəraitdə keçirdi. İclasın gündəliyində 30-a qədər müxtəlif
qətnamələrin qəbulu təklif edilmişdi. Birinci növbədə hərbi İnqilabi Komitənin ləğv olunması
haqqında qətnamə qəbul edildi. Bolşeviklər hələlik "Bütün hakimiyyət Sovetlərə!" tələbini
irəli sürməkdən çəkinərək, yalnız Sovetlərin səlahiyyətlərinin artırılmasına çalışırdılar. Onlar
Bakıda hakimiyyəti ələ almaq üçün hələ özlərini kifayət qədər güclü hesab etmirdilər. Yalnız
digər siyasi institutların ləğvi yolu ilə hakimiyyəti ələ keçirməyin mümkünlüyünü başa düşən-
dən sonra bolşeviklər qəti surətdə İctimai Təşkilatların İcraiyyə Komitəsinin buraxılması
238
məsələsini qaldırdılar.
Alay, batalyon, rota və gəmi komitələrinin onlan hərtərəfli müdafiə etdiklərini görən
bolşeviklər, Sovetlərin hakimiyyətini və Sovetlərdə öz üstünlüyünü bərqərar etmək
məqsədilə, Bakı Sovetinin yeni iclasının keçirilməsini təkidlə tələb etdilər. Hakimiyyətin
Sovetlərə keçməsi ilə razılaşmadıqlarını bildirən menşevik və eserlərin iclas zalından çıxıb
getməsi bolşeviklərə olduqca sərfəli idi. İclasda iştirak edən 468 deputat və nümayəndədən
344 nəfəri qaldı. Onların yalnız az bir hissəsinin səsvermə hüququ vardı, lakin bunun artıq elə
bir əhəmiyyəti yox idi, çünki bolşeviklərin öz qətnamələrini keçirmələri üçün istənilən qədər
səs toplamaqlarından ötrü kifayət idi.
İki gün sonra - 1917-ci il noyabrın 2-də bolşeviklər öz mövqelərini daha da
möhkəmləndirmək məqsədilə yenidən bütün hakimiyyətin Sovetə verilməsi məsələsini
qoydular. Bu zaman onlar yenə də Sovetin vaxtilə bəhrəsini gördükləri geniş iclasını
çağırmaq taktikasına əl atdılar. Siyasi qüvvələrin mövcud nisbəti də bolşeviklərin
xeyrinə idi.
Sovetin 1917-ci il 31 oktyabr tarixlı iclasında zəiflik göstərmiş eser-menşevik fraksiyası
bu dəfə də qəbul edilən qərarlara real təsir göstərmək iqtidarında olmadı və bolşeviklərsiz
yeni İcraiyyə Komitəsi yaradılmasının zəruriliyi qənaətinə gələrək hazırkı İcraiyyə Komitə-
sindən çıxd ığın ı elan etdi.
Bu dövrdə müsavatçıların bolşeviklərə tərəfdar çıxması da mühüm əhəmiyyət
kəsb edən amillərdən biri idi. Rusiyada baş vermiş Oktyabr çevrilişinə loyal münasibət
nümayiş etdirən "Müsavat‖ Partiyası bundan sonra xalqların öz müqəddəratını təyin etmək
hüququnun həyata keçiriləcəyinə ümid edirdi. Sovet hakimiyyətinin ilk sənədləri -
"Rusiya xalqlarının hüquq bəyannaməsi" və "Rusiyanın və bütün Şərqin müsəlmanlarına
müraciət"
67
bu ümidi daha da nıöhkəmləndirmişdi. Buna görə də yaranmış siyasi böhranı
dinc yolla aradan qaldırmağı zəruri hesab edən "Müsavat" Partiyası İctimai Təhlükəsizlik
Komitəsinin hərəkətlərinin barışıq və saziş siyasəti üçün ziyanlı olduğunu və buna görə də
özünün həmin qurumda iştirakın ı mü mkün saymadığ ını b ild ird i
68
.
"Müsavat"ın dəstəyini alan bolşeviklər Xəzər ticarət donanması, bir sıra
həmkarlar ittifaqı və şəhər qarnizonu nümayəndələrini öz tərəflərinə çəkə bildilər və
Sovetin 1917-ci il 2 noyabr tarixli iclasında onu Bakı şəhərinin ali hakimiyyət orqanı elan
edən qərar qəbul edilməsinə nail o ldular.
Bakı Soveti İcraiyyə Komitəsinin M.V.Basin, N.P.Vatsek, P.A.Caparidze,
İ.T.Fioletov, S.G.Şaumyan və b. ibarət yeni tərkibi seçildi. İcraiyyə Komitəsinin sədri
S.Şaumyan oldu
69
.
Beləliklə, bolşeviklər Sovetdə iştirak edən digər partiyalar-eserlər və
menşeviklərlə müsavatçılar arasındakı ziddiyyətlərdən istifadə edərək, Bakı Sovetində əsas
vəzifələri asanlıqla ələ keçirə bildilər. Bu zaman 1917-ci il noyabrın 2-dən etibarən
demokratik qüvvələr arasında hər iki düşərgənin səfərbər olması ilə müşayiət edilən
açıq parçalan ma prosesi başlandı.
Bakı və Yelizavetpol quberniyasında yerləşən qarnizonların əsgərləri Bakıda
hakimiyyətin Sovetlərin əlinə keçməsini razılıqla qarşıladılar. Bununla belə, 1917-ci il
239
noyabrın 2-dən etibarən bir çox müəssisə və təşkilatlarda keçirilən iclaslarda, o cümlədən
Bakı Dövlət Dəmir Yolu İdarəsi işçilərinin, Bibiheybət fəhlələrinin, Daşnaksutyun
partiyası üzvlərinin, bank işçilərinin, Mühəndis və Texniklər Şurasının və b. iclaslarında
bolşeviklərin hakimiyyəti bu yolla ələ almaları bəyənilməyib pislən ild i
70
.
Eser-menşevik blokunun Sovetdən çıxması mövcud vəziyyəti daha da
gərginləşdirdi. Məlumdur ki, eserlər və menşeviklər bolşevikləri tam təcrid etmək
məqsədilə birgə fəaliyyət göstərmək üçün onlara qoşulmaq təklifi ilə "Müsavat" Partiyasına
müraciət etmişdilər. "Müsavat" Partiyasının 1917-ci il noyabrın 7-də keçirilən konfransında
bu təklif barədə qəbul edilən qətnamədə bildirilmişdi: "Yerli demokratiya daxilində
yaranmış münaqişəni bolşevikləri inqilab i demokratiyanın digər h issəsindən təcrid
etmək yolu ilə həll etmək bütün demokratiyanın ü mu mi məqsədləri üçün zərərlidir.
Çünki inqilabın sol qanadının zəifləməsi, eyni zamanda əksinqilabi sağ qanadın
güclənməsi deməkdir"
71
.
Lakin bu siyasi münaqişəni dinc yolla aradan qaldırmaq mü mkün olmad ı.
Sovetin təkhakimiyyətliliyə nail o lmasına Bakın ın digər siyasi hakimiyyət
strukturları (İctimai Təşkilatların İcraiyyə Ko mitəsi, Şəhər Du ması) da mane
olurdu. Buna görə də Sovetin bolşeviklərdən ibarət İcraiyyə Ko mitəsi bu
hakimiyyət orqanlarının ləğvinə çalışırd ı. Nəhayət, 1917-ci il noyabrın 22-də
İctimai Təşkilatların İcraiyyə Ko mitəsi ləğv olundu və bolşeviklərin Sovetdə öz
hegemonluqlarını bərqərar et mək və diyarda təkpartiyalı sistem yaratmaq uğrunda
mübarizəsi başlandı.
Lakin F.X.Xoyskinin rəhbərliyi ilə fəaliyyət göstərən Şəhər Du ması
bolşevik Sovetinin yeganə mü mkün rəqibi kimi qaldı. Fev ral inqilabından sonra
Bakı Şəhər Dumasının statusunda dəyişiklik baş verdi. Bu hakimiyyət təsisatının
tədricən siyasi mübarizə səhnəsinə cəlb olunaraq demokratikləşməsi müşahidə
edilird i. Nəticədə onun yeni heyətinin seçkilərində iştirak etmək üçün 12 mü xtəlif
partiya və qrup qeydiyyata alındı
72
. İctimai həyatda baş verən demokratikləşmə
siyasi partiyaların proqram sənədlərində, hər şeydən öncə isə onların
proqramlarındakı bələdiyyə seçkiləri keçirilməsi qaydasına aid hissədə özünü
büruzə verirdi. Belə ki, bütün siyasi qüvvələr yerli idarəetmə orqanlarına seçkilərin
gizli səsvermə yolu ilə bərabər, b irbaşa keçirilməsinə tərəfdar çıxırdılar.
Bütövlükdə isə proqramlarda ço xlu prinsipial fərqlər var idi. Belə ki,
sosialist blo ku (eserlər və menşeviklər) və Müsəlman İctimai Təşkilatları Ko mitəsi
(Ko mitə ilə "Müsavat‖ın proqramları üst-üstə düşdüyündən, onlar seçkilərə vahid
siyahı ilə gedirdilər) ö z bələdiyyə proqramlarını mövcud quruluş şəraitində həyata
keçirməyi nəzərdə tuturdu, bolşeviklər isə bildirirdilər ki, onların bələdiyyə
proqramında ən mühüm məqsəd siyasi hakimiyyətin pro letariatın əlinə keçməsidir.
Hakimiyyət uğrunda qızğın mübarizə getdiyi oktyabr günlərində yalnız
şəhərdəki seçicilərin iştirakı ilə Du maya seçkilər keçirild i, şəhər idarə dairəsi
ərazisinə daxil edilməyən şəhərətrafı sənaye zonalarının əhalisi seçicilər siyahısına daxil
edilməmişdi. Bolşeviklər bir qədər artıq (cəmi 16%) səs toplasalar da, heç bir partiya həlledici
240
üstünlük qazana bilmədi. Digər təşkilatların birləşib siyasi bloklarda iştirak etdiyi bu
seçkilərdə müsəlman bloku isə 10 mindən çox səs aldı
73
.
Şəhər Dumasının sonrakı fəaliyyəti göstərdi ki, başlanmış demokratikləşmə prosesi
bu qurumun özü tərəfindən ləngidilir. Onda təmsil olunan fraksiya nümayəndələri Dumanın
köhnə rejimində işləməsinə tez-tez etirazlar edir, lakin vəziyyətdən çıxmaq üçün isə yalnız
Dumanın bağlanması təklifini irəli sürürdülər. Bu zaman hələ 1918-ci ilin əvvəllərində də
heç bir siyasi partiya, o cümlədən bolşeviklərin özləri belə 1918-ci ilin yazında şəhərdə
hakimiyyəti ələ keçirəcəklərin i gü man etmirdilər.
1917-ci il dekabrın 12-13-də bolşeviklərlə müsavatçılar arasında münasibətlərin
gərginləşməsi şəraitində dəyişdirilmiş seçki qaydası əsasında Bakı Sovetinə seçkilər keçirildi.
Nəticələr "Müsavat" Partiyası üçün ümidverici olmadı, bolşeviklərin 51 səsinə qarşı müsavat-
çılar 21, daşnaklar 41, sol eserlər 38, sağ eserlər 28, menşeviklər isə 11 səs almışdılar
74
.
Sovetin 1917-ci il 31 dekabr tarixli iclasında seçki ilə əlaqədar çıxış edən M.Ə.Rəsulzadə bəyan
etdi ki, "Sovet demokratik əsaslarla seçilmədiyinə və kəndlilər burada təmsil olunmadığına
görə, partiya hakimiyyətin bu Sovetə keçməsinə səs verməyəcək"
75
. Lakin iclasın sonunda
müsavatçılar bildirdilər ki, onlar tənəffüs zamanı bu məsələni əlavə müzakirə etdikdən sonra
hakimiyyəti Sovetə vermək və İcraiyyə Komitəsinə daxil olmaq qərarına gəlmişlər
76
.
Yeni İcraiyyə Komitəsinə 6 nəfər bolşevik, 5 daşnak, 4 sol eser, 3 sağ eser, 2
müsavatçı daxil o ldu
77
.
Beləliklə, 1917-ci ilin sonu - 1918-ci ilin əvvəlində Zaqafqaziyada baş verən
hadisələr bütün diyardakı həm mövcud siyasi şəraitə, həm də siyasi partiyaların fəaliyyətinə
ciddi təsir göstərirdi. Bu dövrdə diyar şərti olaraq iki hissəyə parçalanmışdı: birincisi,
Rusiya bolşevizminin dayağına çevrilməkdə olan Bakı şəhəri; ikincisi, Zaqafqaziyanın
qalan ərazisi hakimiyyəti ələ keçirmiş bolşeviklər Azərbaycana muxtariyyət vermək
istiqamətində heç bir addım atmır, əksinə, inqilabi-demokratik qüvvələri V.İ.Leninin
başçılıq etdiyi Xalq Komissarları Soveti ətrafında daha sıx birləşməyə çağırırdılar.
1917-c i il dekabrın 18-də V.İ.Lenin S.Şau myanı Zaqafqaziya işləri üzrə
xüsusi komissar təyin etdi, Bakı Sovetinin sədri vəzifəsini isə ondan sonra
P.Caparid ze tutdu. Bu dövrdə müsavatçılar, xüsusilə Gəncə müsavatçıları Bakıdakı
öz fəaliyyət məkanını Rusiyadan getdikcə uzaqlaşan bütün Cənubi Qafqaz regionuna
keçirməyə başladılar.
RSFSR XKS-nə tabe olmaq istə məyən və diyarı anarxiyadan qorumağa
çalışan
Gürcüstan
Sosial-Demokrat
Partiyası
(menşeviklər),
"Müsavat",
Daşnaksutyun və sağ eserlərin nü mayəndələri noyabrın 11-də Tiflisdə keçirdikləri
müşavirədə Rusiya bolşevik hökumətin in hakimiyyətin i tanımaqdan imtina
etdiklərin i b ild irib, "Müstəqil Zaqafqaziya hökuməti" yaratmaq haqqında qərar
çıxartdılar. Noyabrın 15-də Zaqafqaziya Komissarlığı yaradıldı. Onun tərkibinə
Gürcüstandan Y.Gegeçqori (sədr) və A.Çxenkeli, Azərbaycandan F.X.Xoyski,
M.Y.Cəfərov, X.Məlikaslanov, ermən ilərdən T.Ter-Qazaryan, X.Karçikyan,
A.Aqacanyan, sağ eserlərdən D.Donskoy daxil oldular
78
.
Milli Şu ralar vətənpərvər qüvvələri ö z ətrafında birləşdirir və yerlərdə
241
hakimiyyəti ə lə alırd ıla r. Bu cəhətdən Bakı Müsəlman Şurasının vəziyyəti çətin idi,
çünki onun qarşısını bolşeviklərin baş çılıq etdiyi Bakı Soveti kimi güclü b ir rəq ib
kəsmişdi.
Milli hərbi hissələrin yaradılması yerli milli şuraların əsas fəaliyyət
istiqamətlərindən biri idi. İlk milli dəstələrdən biri - əvvəllər çar ordusu
birləşmələrindən olan "Qafqaz yerli süvari diviziyasına" daxil o lan, Azərbaycan
türklərdən ibarət süvari alayı "Tatar süvari alayı" idi. Çar ordusu dağıldıqdan sonra
bu alay Azərbaycana qayıtdı və yaradılan milli silahlı qüvvələrin tərkibinə daxil o ldu.
Yeni silahlı dəstələr yaradılması üçün silah çatmırdı. Bunu nəzərə alan
Gəncə Müsəlman Şurası şəhərdə olan keçmiş çar ordusunun 219-cu alayını,
həmçin in Qafqaz cəbhəsindən Rusiyaya qayıdan bir neçə hərbi eşelonu tərksilah
etməyə razı o ldu. Bu tədbirin həyata keçirilməsi nəticəsində 15 min tüfəng, 70-ə
yaxın pulemyot və 20 top əldə edildi
79
. Bu əməliyyat zamanı Gəncə Milli Şurasına
Zaqafqaziya Ko missarlığın ın göndərdiyi zirehli qatar kö mə k etdi.
Dövrün ən kəskin sosial-iqtisadi məsələlərindən biri - aqrar məsələnin
həlli üçün Zaqafqaziya Komissarlığı bir sıra addımlar atdı. Məsələn, 1917-ci il
dekabrın 16-da "Dövlət, keçmiş xanədan, kilsə, monastır, hüquqi şəxslər və
sahibkar torpaqların ın torpaq komitələrinə verilməsi haqqında" qanun qəbul etdi.
Bu qanuna görə, kəndlilərin alacağı torpaqlar torpaq ko mitələrin in sərəncamına
verilməli, kəndlilər isə torpağı hə min ko mitələ rdən icarəyə götürməli idilər.
Zaqafqaziya Ko missarlığın ın fəaliyyəti Antanta və ABŞ tərəfindən Sovet
Rusiyasına qarşı hərbi müda xilənin başladığı vaxta düşdü. İngiltərə, Fransa və
ABŞ höku mətləri Cənubi Qafqazda antibolşevik qüvvələrə kö mək etməyə xüsusi
diqqət yetirirdilər. On ların nümayəndələri (A BŞ konsulu Smit, ingilis generalı Şor,
fransız polkovniki Şardiny i və b.) 1917-ci il noyabrın 11-i və 15-də Zaqafqaziya
Ko missarlığının yaradılması ilə bağlı keçirilən iclaslarda o lmuşdular. A BŞ konsulu
Smit Vaşinqtona göndərdiyi məktubunda Zaqafqaziya Ko missarlığ ını de-fakto
tanımaq və antibolşevik qüvvələrə maliyyə yardımı göstərmək üçün Tiflisə 10
milyon dollar göndərməyi təklif edirdi
80
.
Xarici siyasət sahəsində Zaqafqaziya Ko missarlığ ının fəaliyyəti əslində
diyarı bolşevik Rusiyasından ayırmaq məqsədi daşıyırdı.
1917-ci il dekabrın 5-də Ərzincanda Zaqafqaziya Komissarlığı ilə Türkiyə
hərbi ko mandanlığı arasında barışıq sazişi bağlandı. 1918-ci il yanvarın 14-də isə
Türkiyə ko mandanlığ ı Zaqafqaziya Ko missarlığına tərəflər arasında sülh
müqaviləsi bağlamaq haqqında danışıqlara başlamaq təklifi ilə müraciət etdi
81
.
1917-c i ilin sonlarında A zərbaycanın və ü mu miyyətlə, Zaqafqa ziyanın
siyasi həyatında baş vermiş ən əlamətdar hadisələrdən biri Ümu mrusiya Müəssislər
Məclisinə seçkilər keçirilməsi oldu. Ona hazırlıq işlərinə hələ Oktyabr çevrilişindən
əvvəl başlanmış, Xüsusi Zaqafqaziya Ko mitəsi nəzdində Müəssislər Məclisinə
seçkilər üzrə Mərkəzi Zaqafqaziya Ko missiyası yaradılmışdı
82
. Azərbaycanda
Müəssislər Məclisinə seçkilər üzrə ko missiyaya F.X.Xoyski rəhbərlik edirdi.
242
Seçkilərə hazırlıq və onların keçirilməsi işində həm siyasi (seçkiqabağı
kampaniyanın gedişində siyasi partiyalar arasında aşkara çıxan ixtilaflar), həm də
sırf texniki xarakterli ço xlu çətinliklər var idi. Zaqafqaziya Ko missarlığın ın
Azərbaycanda seçkilərin təşkili üçün yerli orqanlara lazımi material və maliyyə
kö məyi göstərməməsi, on ları zəruri təlimatlarla təmin etməməsi seçicilərin si-
yahıya alın ması işinə c iddi maneə törədird i. Siyahıyaalın ma prosesi yerli əhali
arasında savadsızlığın yüksək səviyyədə olmasını aşkar etdi (Müəssislər Məclisinə
seçkilərdə iştirak etmək hüququna malik seçicilərin 50 faizindən çoxu savadsız idi, bu,
seçkilərin mütəşəkkil keçirilməsini çətin ləşdirən amillərdən idi)
83
.
Sentyabrın sonlarında seçkilərə hazırlıq işləri qəzalarda qaydaya düşsə də, Bakı
şəhəri və mədən-zavod rayonlarında vəziyyət mürəkkəb olaraq qalırd ı. Bolşeviklər
əhalinin tərkibində fəh lələrin ço xluğuna nail olmaq niyyətilə mədən-zavod
rayonlarının şəhərə birləşdirilməsi üçün geniş təbliğat aparırdılar. Bu tədbirin həyara
keçirilməsi həmin rayonların ərazilərindəki əhaliyə seçkilərdə iştirak etmək hüququ
verməliydi. Müsavatçılar bu tədbirin fəal tərəfdarları kimi çıxış edirdilər. Bütün bu
səylər nəticəsiz qalmadı və OZAKOM-un xüsusi göstərişi ilə mədən-zavod
rayonları ərazisi şəhər idarəsi dairəsinə qatıldı.
"Müəssislər Məclisinə seçkilər haqqında əsasnamə" öz dövrünün burjua dövlət
hüququ standartları baxımından demokratik sənəd idi. Qadınların, hərbi qulluqçuların
səsverməyə buraxılması, dairələrin çoxunda proporsional seçki sisteminin tətbiqi və s.
buna dəlalət edirdi. Bu fakt da maraqlıdır ki, Müəssislər Məclisinə seçkilər üzrə
komissiya müsəlman qadınların seçki kampaniyasında iştirakını təmin etməyə çalışmış,
onların səs verməsi üçün 9 seçki dairəsində xüsusi binalar ayrılmasına icazə
vermişdi
84
.
Zaqafqaziyada, o cümlədən Azərbaycanda Müəssislər Məclisinə seçkilər 1917-ci
il noyabrın 26-da keçirildi
85
. Zaqafqaziya dairəsi üzrə seçkilərdə iştirak edən 15 partiya
arasında menşeviklər, müsavatçılar və daşnaklar ümumilikdə səslərin 73 faizini
qazandılar. Bolşeviklər bütün Zaqafqaziya dairəsində səslərin cəmi 4,4 faizini yığa
bilmişdilər
86
. Bakıda isə onlara əhalinin 20 və qarnizon əsgərlərinin isə 70 faizindən çoxu
səs vermişdi. Eserlər seçicilərin 16,9 faizini menşeviklər isə cəmi 5,1 faizinin səsini
almışdılar
87
.
Seçkilərin nəticələri göstərdi ki, Zaqafqaziyada bolşeviklərin hakimiyyətə gələ
bildikləri Bakı şəhəri istisna olmaqla, "Müsavat" və "Daşnaksutyun" partiyaları daha
güclü nüfüza malikdir.
|