partiyası "Hümmət" idi.
Hakimiyyətə can atan kommunistlər müsəlman sosialist hərəkatı amilini
nəzərə almaya b ilməzdilər. Bu hərəkatın yerli əhali ilə möhkəm əlaqədə olmadığ ını
nəzərə alan ko mmunistlər müsəlman sosialistlərinin işini bu istiqamətə
yönəltməyə, eyni zamanda bu işə rəhbərliyi qeyri-rəsmi olaraq öz əllərinə keçirməyə
çalışırdılar. Bundan Hümmət", "Əkinçi", "Ədalət" partiyaları daxil o lmaq la, bütün
ifrat sol müsəlman təşkilat larının fəaliyyətini sə mərə li şəkildə idarə et mək la zım
idi. " Hü mmət‖ə münasibətdə bu partiyanın ənənələrini, rəhbərliyində
menşeviklərin üstünlüyünü və onun sadə üzvlərinin Rusiya ilə bağlı olan hər şeyə
etibar etmədiyin i nəzərə alsaq, bu çox da sadə məsələ deyildi.
1919-cu ilin may ında rus bolşeviklərinin azə rbaycanlılara təsirin in
məhdudluğu barədə A.Mikoyan Moskvaya yazırdı: "Bizim partiyamızda ağıllı, işə
sədaqətli və fəal müsəlman nümayəndələrinin kəskin çatış mazlığ ı müsəlman
sosialistlərinin millətçi ruhlu sağ qanadına müsəlman fəhlə lərin in bir hissəsini öz
təsiri altında saxlamağa imkan verir. Sovet tipli höku məti qəbul edənlər qorxurlar
ki. bu, əcnəbi rus hökuməti o lacaq və onların özləri hakimiyyətə gələ
bilməyəcəklər"
161
.
"Hümmət"i özlərinə tamamilə tabe edənə qədər bolşevik liderləri "hümmət"
rəhbərliyinin radikal və mülayim əhval-ruhiyyəli qanadları arasında daxili ziddiyyətləri
qızışdırmaq yolu ilə partiyanı yenə və bu dəfə qəti, parçalanmaya gətirib çıxartdılar. Bu
hadisə iyulun sonlarında baş verdi. Partiyanın əvvəllər Tiflis mərkəzi ilə bağlı olan üzvləri
324
öz təşkilatının köhnə adını (Sosial-Demokrat Fəhlə Partiyası "Hümmət") saxlamaqla özlərini
sağ təşkilat kimi qələmə verirdilər. Onlar parlament sisteminin tərəfdarları kimi qalırdılar. 1919-
cu ilin dekabrında onların liderlərindən biri - Ə.Pepinovun əmək naziri kimi N.Yusifbəylinin
hökumət kabinetinə daxil olması bunu sübut edirdi. "Hümmət"in sol qanadı isə
Azərbaycanda hakimiyyətin sovetlərə keçməsi məsələsini açıq şəkildə qoyurdu.
Dostları ilə paylaş: |