Telman Orucov “Dünyanın gizli tarixinin



Yüklə 0,91 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/10
tarix12.02.2017
ölçüsü0,91 Mb.
#8341
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10
göstərildikdə,  bunu  qəbul  edirlər  ki,  “Elohim”  sözü  burada 
“Allah”  kimi  tərcümə  edilsə  də,  cəm  şəkildədir.  Bu  kəlam 
mahiyyətcə belə oxunmalıdır ki, “Başlanğıcda” allahlar Göyü və 
Yeri  düzəltdilər.  Dünyanın  yaranması  dramasında  ikinci  böyük 
səhnə Günəş allahın Ana Yeri Saturndan xilas etmək üçün gəldiyi 
vaxta təsadüf edir. Təxəyyül  gözündə Günəş  gözəl  və şüa verən 
gənc oğlandır. O döyüş arabasında gəzir və musiqi çalır. O çoxlu 
adlara  malikdir  –  Hindistanda  Krişna,  Yunanıstanda  Apollon  öz 
vücudu ilə tufanın ortasında qalxanda, Saturnun zülmətini arxaya 
tullayır,  Saturn  kosmosu  dövrəyə  alan  nəhəng  əjdahaya  və  ya 
ilana bənzəyənə qədər bu davam edir. Sirli məktəblərin öyrətdiyi 
kimi Günəşin qələbəsi təmiz mineral kosmosdan, ani olaraq bitki 
həyatını  daşıyan  kosmosa  keçmək  idi.  Sehrli  ənənəyə  əsasən 
erkən və ən primitiv bitki həyatı formasında sadə rüşeymlər, tora 
bənzəyən  geniş  yayılan  strukturlarla  birləşib,  cəm  halda  bütün 
kainatı  doldurmuşdu.  Hindistanın  müqəddəs  kitabları  olan 
“Vedalar”ın  izahında  bu  yaranma  səhnəsi  “İndranın  toru”, 
işıqlanmanın  nəhayətsiz  olaraq  işıq  verən  toru  idi.  O  daim 
müdaxilə  edən  təhlükələrdə  yaşayırdı,  birlikdə  işıq  dalğası  kimi 
gəlib,  sonra  yenidən  dağılırdı.  Vaxt  keçirdi  və  bu  təhlükələrdən 
bəziləri birlikdə daha çox daimi olmaqla dalğalanmağa başlayırdı 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 17 
 
və işıq axını bir-birinə bənzəyən üç formaya bölünürdü. Təxəyyül 
təəssüratı  bunu  kiçik  uşağa  bənzər  kimi  xatırlayır.  Burada 
rütubətli  duman  və  yaşıl  işıq  verən  günəşli  hava  vardır.  Geniş 
bitki  varlığı  kosmosun  özəyində  idi.  Onun  yumşaq  və  işıq  verən 
bədən üzvləri kosmosun bütün dörd guşəsinə yayılırdı, bu Adəm 
idi. Bura Cənnət idi. Çünki burada hələ kosmosa aid olan heç bir 
heyvan  ünsürü  yox  idi.  Adəmin  heç  bir  arzusu,  həmçinin  onun 
hansısa  bir  qayğısı  və  ya  narazılığı  yox  idi.  Adəm  sonsuz  bahar 
mövsümündə  olan  dünyada  yaşayırdı.  Təbiət  süd  şirəsi  şəklində 
olan ardı kəsilməyən qida ehtiyatı məhsulu əmələ gətirirdi, buna 
bənzərini  biz  bu  gün  zəncirotularında  tapa  bilərik.  Belə  xoşbəxt 
boşluğun  abidələrini,  bizə  gəlib  çatmış  çoxdöşlü  Ana  İlahənin 
heykəllərində  görürük.  Vaxt  keçdikcə  bitki  formaları  daha 
mürəkkəb, daha çox bu günkü bitkilərə oxşayan oldu. Biz güman 
edə  bilərik  ki,  dünyanın  yaranmasının  gizli  tarixi,  yaranmanın 
elmi  tarixi  üzərinə  mübahisəli  yolla  kölgə  salır.  Mövcudluğun 
təmiz mineral səhnəsinin arxasınca primitiv bitki səhnəsi ilə əvəz 
olunması gəldi. Bundan sonra daha mürəkkəb bitkilərin erası baş 
verdi.  Gizli  tarixdə  bu  yalnız  labüd  olaraq  bitki  səhnəsindən 
keçməklə insan həyatına daxil olur. Lakin bitki elementi bugünkü 
bəşər  varlığının  yenə  də  ayrılmaz  hissəsi  olaraq  qalır.  Bütün 
dünyadakı  ezoterik  təlim  bədənin  bitki  hissəsi  ətrafında  axan 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 18 
 
nazik  enerjilərlə  və  həmçinin  bu  ağacdakı  “çiçəklərlə” 
maraqlanır.  İnsan  bədəninin  böyük  mərkəzi,  işıq  dalğaları  və 
Günəşin  buraxdığı  hərarətlə  qidalanır.  İnsan  bədənində  bitki 
elementi  barədəki  biliklər  indiyədək  qalır.  Çin  təbabətində  bu 
bitki  həyatı  qüvvəsinin  enerji  axını  “chi”  adlanır,  bədəni 
canlandırmaq  kimi  başa  düşülür  və  həmin  zərif  enerji  şəbəkəsi 
mühasirəyə  alındıqda,  qapandıqda  xəstəlik  meydana  gəlir.  Bu 
enerjinin  axını  müasir  materialist  elm  tərəfindən  müəyyən 
edilməmişdir.  Lakin  bu  heç  də  həmin  təbabəti  daha  az  səmərəli 
etmir.  Bunu  çox  nəsillərdən  ibarət  olan  xəstələr  öz  fərdi 
təcrübələrində yoxlamışlar və lazımınca qiymətləndirmişlər. Əgər 
meditasiya (gərgin düşünmə) edən Buddanın heykəlini seyr etsək, 
biz  öz  daxilinə  nüfuz  edən  adamı  görərik,  meditasiyanın,  onun 
zəka və ruh cazibəsinin mərkəzi isə heykəlin belindən aşağıdadır. 
Çünki  o  beynin  sərt,  ötəri  mentallığından  geri  çəkilmişdir  və 
özünün  daxilindəki  mərkəzə  gömülmüşdür,  bəzən  onu  “hara” 
adlandırırlar  və  o  bütün  həyatla  əlaqədardır.  Əgər  dünyanın 
yaranması 
prosesinə 
dönsək, 
“Başlanğıc” 
kitabında 
kodlaşdırıldığı  kimi  Adəmin  bədəni  əvvəlcə  çox  yumşaq  və 
amorf qaydada idi, onun dərisi zərif olmaqla sonradan bərkiməyə 
başladı.  Sonralar  sümüyə  çevrilən  maddə  isə  mum  kimi  idi. 
Günəşdən  hərarət  alaraq  onun  yaşıl  bədən  üzvləri  həmçinin 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 19 
 
çəhrayı  çalar  olmağa  başladı.  Müəllif  Həvvanın  meydana 
gəlməsində  də  Bibliyanın  irəli  sürdüyü  mülahizələri  qəbul 
etməyərək,  bu  törəmənin  başqa  qaydada  baş  verdiyini  göstərir. 
Adəm  möhkəmləndikcə  həmçinin  ikiyə  bölündü,  onun 
bədənindən Həvvanın törəməsi də bitkiyə bənzər bir əmələ gəlmə 
metodu  idi.  Sirli  məktəblərdə  dünyanın  yaranması  yenidən  baş 
verdi,  bu  drama  üç  səhnədən  ibarət  olmuşdu.  Birinci  səhnə 
Saturnun  Ana  İlahəni  əzməsi  kimi  təsvir  edilir.  Bu  Saturn  erası 
adlanır.  İkinci  səhnə  Günəşin  doğulması  və  onun  Ana  Yeri 
Mühafizə etməsindən ibarət idi. Bu çiçək adamının Cənnəti idi və 
Günəş  erası  kimi  xatırlanır.  Üçüncü  səhnədə  Yer  və  Günəş 
aralanır,  Yer  soyuq  və  bərk  olur.  Bu  dövrdəki  mənzərədə  varlıq 
Sirrli məktəbin təxəyyülündə nəhayətsiz uzunluqda olan ilan kimi 
təqdim  olunur.  O  milyon  mil  uzunluqda  olmaqla  kosmosun 
içərisində  öz  yolunu  toxuyur  və  bu  ilan  gözəlliyin  bir  növünə 
çevrilir. “Ezekiel” kitabının 28.13. cümləsində deyilir ki, “hər bir 
qiymətli daş sənin üstünü örtmüşdü”. Ağacın ətrafına dolaşan ilan 
əhvalatı  özündə  Yerdəki  bitki  həyatından  heyvan  həyatına 
keçilməsini  açıq  güman  edilən  təxəyyülündən  xəbər  verir.  Bitki 
həyatı doğulmalı olacaq heyvan həyatı üçün beşik rolunu oynadı. 
Bu,  Günaha  batma  adlanan  tarixin  (Həvva  və  Adəmin  günaha 
batması)  mühüm  epizodunun  başlanğıcı  idi.  Bitkilər  həmçinin 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 20 
 
partenogenez  adlanan  metodla  da  çoxalıb  artırlar.  Bu  cinsi 
çoxalma  formasıdır.  Yumurtalıq  mayalanmadan  inkişaf  edir.  Bu 
çox  sayda  onurğasız  heyvanlara,  həmçinin  xeyli  toxumlu  və 
sporlu  bitkilərə  xas  olan  törəmə  xüsusiyyətidir.  Bitkinin  bir 
hissəsi düşür və yeni bitkiyə çevrilir. Yeni bitki köhnənin davamı 
kimi qəbul olunur, deməli ölmür. Heyvan dünyasının təkamülü və 
xarakterik  törəmə metodu tam fərqli olmaqla, onu ölümə aparır. 
Necə  ki,  aclıq  və  arzu,  həmçinin  qeyri-məmnunluğun  özü  də 
pozulma kimi, kədər və qorxu kimi hiss olunur.  
 
Həvvanı şirnikləndirən ilan olmuşdursa, bu ilan nədir ki, dünyanı 
arzu ilə qürrələndirdi, cuşə gətirdi. Çox sayda  adam  güman edir 
ki,  xristianlıq  yalnız  bir  Şeytanın  –  başqa  sözlə  İblis  və  ya 
Lutsifer  eyni  mahiyyətə  malikdir,  –  mövcudluğuna  razılıq  verir. 
İblis – Qaranlığın Sahibi materializmin nümayəndəsidir, yunan və 
Roma  mifologiyasında  Saturn  planeti  ilə  eyniləşdirilir.  Lutsifer- 
ilan  şirnikləndirməkə,  bəşəriyyəti  heyvan  arzusu  ilə  coşdururdu. 
Bibliyada  İblis  və  Lütsifer  eyni  varlıqlar  deyillər,  “İsayya” 
kitabında yazılır ki, “Ey Lutsifer, sübhün oğlu, sən göydən necə 
düşdün”.  Dan  ulduzu  isə,  əlbəttə  ki,  Venera  idi.  Ona  görə  də 
Bibliya  Lutsiferi  Venera  planeti  kimi  təqdim  edir.  Lutsiferin  və 
Veneranın  (qədim  yunan  mifologiyasında  Afrodita)  hər  ikisi 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 21 
 
heyvani arzu ilə bağlı idi. Alma hər ikisini xatırladan meyvə idi. 
Lutsifer  də  Həvvanı  alma  ilə  şirnikləndirdi,  Paris  isə  Veneranı 
alma  ilə  dəstəkləməklə,  Yelenanın  qaçırılmasına  və  qədim 
dünyada  Böyük  Müharibənin  (Troya  müharibəsinin)  baş 
verməsinə  yol  açdı.  Lutsifer  və  Venera  həmçinin  iki  mənalı 
şəxsiyyətlərdir. Lutsifer şərdir, ancaq zəruri olan şərdir. Lutsiferin 
müdaxiləsi  olmasaydı,  protobəşəriyyət  (birinci,  ilkin  bəşəriyyət) 
həyatın vegetativ (bitki) formasından uzağa inkişaf edə bilməzdi. 
Lutsiferin  tarixdəki  müdaxiləsi  nəticəsində  insanlar  canlandı. 
Belə  bir  düşüncədə,  biz  planetin  səthi  ilə  hərəkət  etməyə  qadir 
olduq, həm də başqa bir düşüncədə isə, biz arzu əsasında hərəkət 
etdik.  Heyvan  özü  haqqında  şüurlu  qaydada  agah  olmaya 
yiyələndi, belə bir xüsusiyyət isə bitkilərə məxsus deyildir. Belə 
deməyə əsas var ki, Adəm və Həvva “özlərinin çılpaq olduqlarını 
bildilər”  və  bu  o  mənanı  verir  ki,  onlar  bədənə  malik 
olmalarından  agah  olanlara  çevrildilər.  Bir  məsələni  də  qeyd 
etmək  lazımdır  ki,  bizə  qədim  dünyadan  Veneranın  çox  sayda 
gözəl  təmsilçiləri  gəlib  çatdı,  lakin  bunların  arasında  dəhşətli 
olanlar da var idi. Müqayisə olunmaz bir gözəlliyə malik olan bir 
qadın  barədəki  təxəyüllün  arxasında  həm  də  dəhşətli  ilan  qadın 
gizlənir. Müasir elm, yolu azmanın dünyaya necə gəlib çıxmasına 
bənzər  suallara  laqeydliklə  yanaşır.  Və  yaxud,  təxəyyül  və  ya 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 22 
 
iradə gücü barədə susmağa üstünlük verir. Ancaq qədim insanlar 
üçün  yolu  azma,  illyüziya,  təxəyyül  və  iradə  Kainatın  ən  böyük 
qüvvələri  arasında  idi,  bizim  öz  ağlımız  kimi,  üç  ölçülü 
məkandan  kənarda  yaşayırdı.  Onlar  üçün  dünyanın  yaranması 
tarixi, bu şeylərin necə olması barədəki haqq-hesabın mərkəzində 
dayanırdı.  Fridrik  Nitsşe  deyirdi:  “Əgər  sən  öz  daxilində  xaosa 
malik  deyilsənsə,  sən  rəqs  edən  ulduzun  doğulmasına  nail  ola 
bilməzsən”. İnsanlar heç vaxt sərbəst yaradıcı olmağa çevrilməyə
igid  və  ya sevməyə qadir ola bilməyəcəkdir, əgər ki,  onlar səhv 
etməyə,  cisimləri  olduğundan  fərqli  kimi  görməyə,  onların 
göründüyündən fərqli olmağa inanmağa qadir ola bilməyəcəklər. 
Biz çox vaxt istədiyimiz kimi olana inanırıq. İnsan təbiəti eyni ilə 
digər  qüvvə  kimi  formalaşmışdır,  bəşər  övladı  düşünür  ki,  mən 
özümün  heyvani  istəklərimə  müqavimət  göstərməliyəm.  Əlbəttə 
ki,  bu,  mənim  adi  heyvana  çevrilməyimi  dayandırır, 
qabiliyyətlərim sırasından fikir və düşüncə bacarığımı üzə çıxarır. 
Venera ənənəvi olaraq əlində güzgü tutan qaydada təsvir olunur, 
bu heç də indiki  dövrdə güman edildiyi  kimi  əbəs  yerə deyildir. 
Güzgü  arzunu  müəyyən  etmək  üçün  əks  etmə  gücünün  simvolu 
idi.  Əks  etmə  allahı  Göydə  böyük  ifadə  allahı  olmaqla,  Ay  idi. 
Bütün qədim mədəniyyətlərdə Ay təkcə məhsuldarlığı deyil, həm 
də  fikiri  nizamlayırdı.  Faktiki  olaraq  özünü  həsr  etmiş  keşişlər 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 23 
 
inanırdılar  ki,  lazımi  şərait  yaradılması  qaydasında  insan  fikiri 
mümkün  olacaqdır,  Kosmos  özünü  xüsusi  qaydada  düzəltməli 
olacaqdır.  İnsanın  əks  etməsinin,  düşüncəsinin  mümkün  olması 
üçün  Günəş  və  Ay  göydə  özlərini  qaydaya  salmalıdırlar  ki,  Ay 
Günəşin  işığını  əks  etdirməklə  aşağı,  Yerə  göndərsin.  Onlar 
həmçinin inanırdılar ki, Göydə bu qaydaya salınma insan başının 
içərisindəki  kiçik  tərəzidə  də  təkrar  qaydada  baş  verməlidir.  Ay 
allahı  qədim  yəhudilərdə  Yehovaya  (rus  dilində  Yaxveyə), 
müsəlmanlar  üçün  isə  Allaha,  ən  böyük  allaha  çevrildi.  Biz 
gördük  ki,  dünyanın  yaranması  dramasındakı  üçüncü  böyük 
səhnədə  Ay  allahı  böyük  qələbə  çaldı.  Beləliklə,  Ay  erası 
başlandı.  Kosmosun  ilk  üç  epoxası  –  mineral,  bitki  və  heyvan 
eraları  –  Saturn  günü,  Günəş  günü  və  Ay  günü,  həftənin  ilk  üç 
gününün (şənbə, bazar, bazar ertəsinin) adlarında xatırlanır, bunu 
biz  ingilis  dilindəki  gün  adlarında  da  müşahidə  edirik.  Həftənin 
bu  günlərində  həmin  göy  cisimlərinin  üçü  də  təkcə  özlərinə 
məxsus  səbəbə  görə  xüsusi  qaydada  olduqlarından,  sonralar  bu 
günlər  belə  adlanmışlar.  Bibliyada  “Allahın  oğlanları”  ifadəsi 
mələkləri təqdim etmək üçün işlənir, onlar göylərdən aşağı düşən 
qasidlər  idi.  Mələklər  aşağı  enməklə  maddi  dünyada  da  iştirak 
edirdilər.  “İnoks  kitabı”nda  qadınları  sevən  mələklər  barədə 
söhbət  gedir,  qeyd  edilir  ki,  adamların  uşaqları  çoxaldıqda, 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 24 
 
onların  içərisində  gözəl,  göz  oxşayan  qızlar  da  meydana  gəldi. 
Göyün uşaqları olan mələklər onları gördükdə ehtirasa gəldilər və 
bir-birlərinə dedilər ki, “Gəlin – qoy adamların uşaqları arasından 
özümüzə  arvadlar  seçək  və  onlar  bizə  uşaq  doğsunlar”.  Onların 
hamısı özlərinə arvad götürdü və onlar bu qızları lətafətə və valeh 
olmağa  öyrətdilər  və  hamilə  etdilər.  Yer  üzərində  onlardan  olan 
övladlara  bənzəyən  uşaqlar  əmələ  gəldi.  Baxmayaraq  ki,  onlar 
ruhi  varlıq  olmaqla  əbədi  həyat  yaşayırdlar,  lakin  özlərini 
qadınların  qanı  ilə  pozdular,  bədən  qanı,  həmçinin  öləcək  və 
məhv olacaq varlıqların qanını daşıyan uşaqları həyata gətirdilər. 
Onlar “göydən düşən mələklər” idi. Bütün ənənələrə görə Günəş 
sisteminin böyük allahlarının sayı  yeddidir. Biz yenidən görürük 
ki, Bibliya hekayətlərində də,  yunan və Roma mifologiyalarında 
olduğu 
kimi 
eyni 
astronomik 
allahların 
əhvalatları 
kodlaşdırılmışdır.  İnsan  qadınlarını  yoldan  çıxaran  mələklər  isə 
Olimp  allahlarından  başqa  bir  şey  deyildi.  Qədim  yunan 
mifologiyasına görə körpə Yupiter (bu Roma mifologiyasına görə 
yunanlardakı  Zevsin  adıdır)  atası  Saturndan  (Kronosdan) 
gizlədildi.  Ana  Yer  Yupiteri  Krit  adasında,  yeraltı  mağarada 
saxladı. O bilirdi ki, Yupiterin doğulması ilə Saturnun ağalığının 
sonu  gələcəkdir.  Saturn  həm  də  öz  oğlanları  və  qızları  olan 
titanlara  arxalanırdı.  Onlar  yeni  həyatı  udmaq  və  “Ölüm 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 25 
 
kainatı”nı  yaratmaq  istəyirdilər.  Titanlar  daim  Yupiterin 
düşmənləri  olmalı  idilər.  Onlar  dustaq  edildikdə,  Yupiter  Olimp 
dağının  qeyd-şərtsiz  hökmdarına  çevrildi.  O,  allahların  çarı  və 
yeni  eranın  allahı  idi.  O,  gözəl  saçlarını  tərpətməklə  bütöv  yeri 
silkələyirdi. O, yeganə elə güclü allah idi ki, yerə ildırım göndərə 
bilirdi.  Olimp  allahları  Yupiter,  Apollon,  Mars,  Merkuri,  Diana, 
Afina  və  digərləri  Saturnun  qoyduğu  məhdudiyyətlərə  qarşı 
qiyam  qaldırdılar.  Olimplilər möcüzəli işlər  gördülər və dəhşətli 
monstrları  məğlub  etdilər.  Yupiter  vurulduğu  qadını  ayıya 
çevirdiyi  kimi,  digər  İo  adlı  qızı  inəyə  çevirmişdi.  O,  canavara 
çevirdiyi Likaonu kannibalizminə görə cəzalandırmışdı. Appolon 
şəhvət  bəslədiyi  gənci  çiçəyə  metamorfoza  etdi,  yaxınlıq  etdiyi 
Dafnanı  dəfnə koluna çevirdi. Digər bir Saturndan sonra Günəş, 
Venera, Ay və Yupiter yer üzərindəki həyatın inkişafını mümkün 
edən  əsaslı şəraitləri  yaratmaq işində birləşdilər.  Qədim insanlar 
üçün təbiət qüvvələri qış ərzində yatırdı və baharda – yeni təsirini 
həyata  keçirməklə  yenidən  oyanırdı.  Onlar  allah  kimi  təkamül 
impulsuna  inanırdılar.  Əgər  yer  üstündəki  primitiv  həyat  –  bu 
həyat  labüd  olaraq  bəşər  həyatına  inkişaf  edəcəkdi,  –  balığa 
bənzər primitiv formanı aldı. Misirdə bu möcüzəli hadisə heyvan 
həyatının  doğulması,  Horun  anadan  olması  kimi  məlum  idi  və 
onun  ilkin  formaları  Yupiter  kimi  yarıadam,  yarıbalıq  idi. 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 26 
 
Yunanlar  və  misirlilər,  yunanlar  və  yəhudilər  kimi  müxtəlif 
mədəniyyət paltarlarında olan eyni  allaha sitayiş  edirdilər. Fənər 
başlı  adamlar  sonralar  tək  buynuz  at  kimi  ideallaşdırıldı. 
Təkbuynuzlu  barədəki  kollektiv  yaddaş  əlbəttə  ki,  ov  edilən 
varlıq  barədə  idi.  İnsanlar  Ana  Yerin  dizləri  üstündə  özlərinə 
sığınacaq  tapmalı  idilər,  lakin  dünya  təhlükəli  məkana  çevrildi. 
Protoinsanlar  bütünlüklə  yer  varlıqlarına  çevrilən  kimi,  həm  də 
insanların  əlaqə  saxlaması  üçün  yeni  vasitələrin  yaradılması 
zərurəti  yarandı.  Bu  Merkurinin  təsirinin  nəticəsi  idi  ki,  döş 
qəfəsi inkişaf etdi. Merkuri həmçinin əyilən və yararlı olan bədən 
üzvlərini  qaydaya  qoydu,  bu  insanların  birinin  digərinə  tərəf 
hərəkət  etməsi və birlikdə işləməsi üçün daha  yaxşı idi. Əlbəttə, 
o, qasid idi və allahları yazılı qaydada təsvir edirdi. O, həmçinin 
aldatmanın  və  oğurluğun  allahı  idi.  Qədim  insanlar  reallığı, 
bəşəriyyətin  və  dünyanın  təkamülünün  tarixini  bürclərin 
ardıcıllığında görürdülər, bu, kollektiv qaydada xatırlanır və başa 
düşülürdü.  Onlar  üçün  dünyanın  tarixi  ulduzlarda  yazılmışdı. 
XIX  əsrdə  hinduizmin  müqəddəs  mətnləri  ilk  dəfə  Avropa 
dillərinə  tərcümə  edildikdə,  bir  çox  ezoterik  biliklərə  əgər 
əvvəllər ehtiyatla nəzarət olunurdusa, bu vaxt onlar ictimai şüura 
axmağa başladı. Bu ideyalara aludəçilik Kabalaya və digər Qərb 
ənənələrinə marağın təzələnməsinə aparıb çıxardı və spiritualizm 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 27 
 
maniyasının  alovlanmasına  kömək  etdi.  Həmin  dövrün  böyük 
intellektuallarından  çoxu  spiritual  fenomenin  araşdırılımasında 
elmi  metodologiyanın  tətbiq  edilməsinə  səy  göstərməyə  maraqlı 
oldular.  Alimlərin  daxil  olduğu  çox  sayda  aparıcı  intellektuallar 
inanırdılar ki, ezoterik fəlsəfədə nəsə vardır və elmlə fövqəltəbii 
hökmən bir yerdə olacaqdır. Növlərin təkamülünün gizli tarixi də 
hətta  elmin  nəzərdə  tutduğu  proqress  deyildi.  Gizli  doktrinaya 
müvafiq  olaraq  heyvanlar  inkişaf  edib,  bu  gün  müşahidə 
etdiyimiz  formalara  keçirlər,  onlar  ulduzların  və  planetlərin, 
məsələn,  Şir  bürcü  tərəfindən  şirlərin  və  ya  Taurus  bürcü 
tərəfindən  öküzlərin  təsirinə  məruz  qalmış  olurlar.  Kosmik  plan 
belə  idi  ki,  dünyanın  bioloji  formalarının  hamısı  tədricən  bütün 
bəşəriyyətlə  birləşəcəkdir,  bunun  da  niyyəti  bütün  yaranmanın 
tacı  olmaqdır.  Gizli  ənənəyə  görə  eyni  allahlar,  eyni  yaşayan 
varlıqlar  sonralar  klassik  yunan  mifologiyasında  daha  inkişaf 
etmiş  formada  xatırlanırlar.  Qədim  mətnlərdə  bu  era  həmçinin 
nəhənglərə  böyük  təsir  göstərən  kimi  təsvir  edilir.  Böyük 
Aleksandr  dövründən  adamlar,  uzunboylu  adamların  ölçülərinə 
şübhə  etmək  səviyyəsinə  yüksəldilər  və  onlar  ikiqat  artıq  yaşa 
malik  olmaqla  ömür  sürdülər.  Gizli  ənənədə  Əfqanıstanda  bu 
yaxınlarda taliblərin partlatdıqları nəhəng Bamyan heykəlləri heç 
də  Buddanın  nəhəng  abidəsi  deyildi,  müxtəlif  hündürlükdəki 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 28 
 
nəhənglərin  üç  həyat  ölçülü  heykəlləri  idi.  İlanlar,  hörümçəklər, 
böcəklər və parazit varlıqlar Ayın Qaranlıq tərəfinin qəzəbli təsiri 
altında  formalaşmışdı.  Sonra  ötəri  eybəcərlər  –  bir  ayaqlı 
adamlar,  yarasa-adamlar, həşərat – adamlar və quyruqlu adamlar 
gəlirdi.  Qədim  Misir  tarixçisi  Maneto  (b.e.III  əsrində) 
Mühafizələrin  törəmələrinin  ənənələri  barədə  məlumat  verərkən 
bildirir  ki,  onlar  iki  qanadlı  bəşər  məxluqunu,  həmçinin  dörd 
qanadlı və iki sifətli digərlərini, bir bədəni və iki başı olan insan 
məxluqlarını,  keçi  budları  və  başında  buynuzları  olan  ilan 
varlıqlarını  həyata  gətirirdilər.  Burada  həmçinin  adam  başı  olan 
öküzlər  və  dörd  başlı  itlər  var  idi,  axırıncıların  quyruğu  onların 
kürəyindən  balıq  quyruğu  kimi  uzanırdı  və  əjdahaya  bənzər 
varlıqlar  kimi,  bütün  növlərdən  olan  digər  monstrlar  da  var  idi. 
Fantastik  ədəbiyyat  onları  həmin  dövrün  kollektiv  xatirəsi  kimi 
təqdim  edir.  O  vaxtlar  insanlar  yer  üzərində  nəhənglərlə, 
əjdahalarla,  su  pəriləri  ilə,  kentavrlarla,  təkbuynuzlularla, 
favnlarla,  satirlərlə  birlikdə  yaşayırdılar.  Qozbellərin,  nimfaların 
və driadların və digər aşağı  ruhi varlıqların orduları  allahlara və 
insanlara  xidmət  edirdilər,  onlarla  birlikdə  vuruşur  və  bəzən 
onları  sevməyə  başlayırdılar.  Gizli  tarixdə  insanlardan  əvvəlki 
inkarnasiya edən axırıncı məxluqlar insanabənzər meymunlar idi. 
Buna  baxmayaraq,  gizli  tarixdə  insanların  meymundan  əmələ 

www.kitabxana.net
 – Milli Virtual Kitabxana 
 29 
 
gəlməsinin  deyilməsi  düzgün  hesab  edilmir.  İnsanabənzər 
meymunların 
bəşəriyyətin 
degenerasiyasını 
– 
nəslinin 
pozulmasını təmsil etdiyi daha çox güman edilir. 
 
Allahlar, yarımallahlar və qəhrəmanlar 
Olimp  miflərinin  təsvir  etdiyi  dövrdə  allahlar  insanlar  arasında 
gəzirdi.  Lakin  axırıncı  allahın  yer  üzərində  hökmran  olmasının 
tarixi  yunan  ənənəsindən  fərqli  olaraq,  bütöv  Misir  versiyasında 
verilir.  Misirlilər  şübhə  etmədən  inanırdılar  ki,  özlərinə  məxsus 
olan  daha  mühüm  allahlar  nə  vaxtsa  məhz  onların  arasında 
gəzmişdir,  onları  döyüşə  aparmaqla  yanaşı,  həm  də  müdrikliklə 
və  yaxşı  idarə  etmişdir.  Herodot  Osirisin  deyilənlərə  görə  dəfn 
edildiyi  bir  kiçik  kilsəyə  getməsini  təsvir  edir.  Hərbi  yürüşdən 
qayıdarkən  Osirisi  kütlə  təbrik  alqışları  ilə  qarşılayırmış,  onun 
hökmranlığı  isə  qızıl  era  kimi  xatırlanırdı.  Onun  adı  törətmə 
qabiliyyəti, yaratma xüsusiyyəti ilə bağlıdır. 
Osiris ölməz idi və Set öz arvadının namusuna toxunduğuna görə 
ondan qisas almaq istəsə də, onu öldürə bilməyəcəyini də bilirdi. 
Yeganə çıxış yolu, yaxasını ondan qurtarmaq idi. Lakin Setin özü 
də  sehrli  qüvvəyə  malik  idi.  Özü  və  onun  şər  kohortası  (ümum 
ideyalarla,  məqsədlərlə  birləşmiş  insan  qrupu)  ay  işığında  ov 
edəndə,  Set  öz  görməsində  qəflətən  İsidanın  Osirisi  beşikdə 

Yüklə 0,91 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin