Toraks Cerrahisinde Anestezi

Kanama ve Respiratuar Komplikasyonlar

Hemoraji ve pnömotoraks, intratorasik cerrahinin majör sorunları arasındadır. Bu problemler yüzünden interplevral torakostomi tüpleri toraks cerrahisinden sonra rutin olarak kullanılır. Bir majör damardaki veya havayolundaki süturun açılması hızla hipovolemik şok veya tansiyon pnömotoraks gelişmesine neden olabilir. Saatte 200 ml’nin üzerinde drenaj olması hemorajinin reeksplorasyonu için endikasyondur. Plevral drenaj sisteminin şişeleri, transport esnasında göğüs hizasından aşağıda ve klempleri de açık olmalıdır. Bu tüpler hayat kurtarıcıdırlar ancak teknikteki hatalar ciddi yaşamsal komplikasyonlara neden olabilir. Bir santral venöz kateter ile opere edilmemiş toraksta oluşan pnömotoraks, bu akciğer hem tek akciğer ventilasyonu hem de operasyon sonrasında oksijenasyon ve ventilasyon için gerekli olduğundan oldukça tehlikeli olabilir. Bronşiyal stumpun açılması bir BPF gelişimine neden olabilir ve mortalite oranı %20 kadardır. Fistül yoluyla tidal volüm kaybı olacağından ventilasyonun güçleştiği olgularda cerrahi tedavi gerekli olabilir. Bir çift lümenli endotrakeal tüp, kontrlateral ana bronşa yerleştirilir ve HFJV kullanımı gerekebilir. HFJV, pik havayolu basınçlarının düşmesine olanak sağlar. Bununla birlikte HFJV’un güç olduğunu bildiren çalışmalar da bulunmaktadır. Bir çift lümenli endotrakeal tüp yerleştirildiğinde fistülü olan akciğer, diğerinden bağımsız olarak CPAP veya HFJV ile ventile edilebilir.