Toraks Cerrahisinde Anestezi

Postoperatif Respiratuar Yetersizlik

Miyastenik hastalarda postoperatif respiratuar yetersizlik gelişme riski bulunmaktadır. Bu riski preoperatif dönemde tespit etmenin yolları araştırılmıştır.¹⁵⁸ transsternal timektomi uygulanacak hastalar için pozitif öngörü faktörleri MG’in 6 yıldan eski olması, kronik respiratuar hastalık öyküsü, pridostigmin dozunun 750 mg/gün’ün üzerinde olması, preoperatif vital kapasitenin 2.9 lt’nin altında olmasıdır. Bu değerler, başka merkezlerde yararlı olarak Kabul edilmemiş, diğer cerrahi tipleri uygulanan MG hastalarında ise değersiz kabul edilmiştir.¹⁵⁸ Timektomi uygulanan 52 hastalık bir çalışmada 250 mg’dan daha fazla pridostigmin alan hastalarda reintübasyon gerektirecek respiratuar yetersizlik riskinin büyük olduğu ileri sürülmüştür.¹⁵⁹ Bu çelişkili veriler nedeniyle her hastanın kendi koşullarına göre değerlendirilmesi uygun olur.

Bir diğer çalışmada ise preoperatif maksimum statik ekspiratuar basınç değerinin en doğru tahmin faktörü olduğu gösterilmiştir. Ekspiratuar zayıflık, öksürük etkinliği ve sekresyonların temizlenmesini azaltarak rik tahmininde kullanılan önemli bir faktör olarak kabul edilmiştir. Bu hastalarda sekresyonların temizlenmesi önemlidir ve bazen bronkoskopi gerektirebilir.

Genelde respiratuar yetersizlik riski, transsternal timektomiye nazaran transservikal timektomilerde daha düşüktür. ¹⁵⁴ Postoperatif solunum yetersizliği riskini azaltacak yaklaşımlar arasında preoperatif plazma değişimi ve yüksek doz perioperatif steroid tedavisi yer almaktadır. Eğer beklenen cerrahi süresi 1-2 saat ise preoperatif oral antikolinesterazların pik etkisi de bu kadar olduğundan cerrahinin sonunda trakeal ekstübasyon denenirken olumlu etkileri görülebilir.