Nondepolarizan relaksanlar. Bazı olgularda potent inhalasyon anesteziklerinin kardiyovasküler depresan etkisi tolere edilemediğinden nöromusküler blokerler etkileri monitörize edilmek kaydıyla kullanılabilir.
MG hastaları nondepolarizan kas gevşeticilerin etkilerine duyarlıdır. Normal bir hastada sadece defasikülasyon için kullanılacak kadar düşük bir doz, MG hastalarında yeterli kas gevşekliği sağlayabilir. Dikkatli bir monitörizasyon ile tüm nondepolarizasn kas gevşeticiler MG hastalarında başarı ile kullanılmıştır. Klasik dozlarının 1/10-1/20’si dozda kullanılmalıdır. Atraküryum, kısa eliminasyon ömrü (20 dk), ufak distribüsyon volümü, kümülatif etkisinin olmaması ve yüksek klirensi nedeniyle tercih edilen ajan olabilir. Hofmann eliminasyonu, atraküryumun etkisinin, iyi monitörize etmek kaydıyla, geri döndürülmesine gerek bırakmaz. Atraküryumun ED90 dozu normal hastaların 1/5’i kadardır. Sisatraküryum da uygun bir seçenek olabilir.143 potent inhalasyon anestezikleri nondepolarizan blokerlerin etkisini arttırır. Diğer kısa ve orta etki süreli nöromusküler kas gevşeticiler de kullanılmışsa da kümülatif etkilerine MG hastalarının hassasiyeti vardır. Kolinesteraz ile metabolize edildiğinden antikolinesteraz ilaçlar bu kas gevşeiticinin etkisini uzatır.145 Eğer gerekiyorsa iyi bir monitörizasyon ile kolinerjik krizden kaçınarak etkili bir antagonizma elde etmek için artan dozlarda antikolinesterazlar kullanılabilir. Tüm kolinesterazlar güvenle kullanılabilir. Edrofonyum kısa etki süresi nedeniyle seçilecek ilaçtır. Antikolinerjik ilaçlar ile kolinerjik kriz riski olduğundna antagonize edilmesi gerekmeyen atraküryum veya sisatraküryumun kullanılması daha doğru olur.
MG hastalarının nondepolarizan kas gevşeticilere duyarlılığı, hastaya, MG’nin ciddiyetine ve tedaviye bağlı olarak oldukça değişkendir. Mann ve ark. MG hastalarının anestezi indüksiyonundan önce T4/T1 oranlarının %90’ın altında olduğunu göstermişlerdir. Bu yazarlar, TOF stimülasyonuna yanıtın anestezi indüksiyonu öncesinden itibaren izlanmaya başlanmasını önermektedirler. Oküler MG’si olanlar, jeneralize MG’si olanlara kıyasla veküronyuma daha az hassastırlar. Ancak aksi ispatlanana dek MG hastaları tüm nondeploarizan kas gevşeticilere karşı hassas kabul edilmelidir.
Süksinilkolin. Miyastenik hastalar süksinilkolinin nöromusküler bloker etkisine dirençlidir. ED95 dozları, normalin 2.6 katı kadardır. Bununla birlikte klinikte klasik dozlarda kullanıldığında yeterli kas gevşekliği ve normal derlenme süreleri sağlar. Nadiren faz II bloğa neden olur. 0.2-1.0 mg/kg dozları MG’li pek çok hastada kullanılmış, bu hastaların çoğunda fasikülasyon görülmemiştir. Derlenmede ise bazı hastalarda dörtlü dizi uyarıya alınan yanıtlarda sönme görülmesine karşın derlenmede gecikme olmamıştır. Antikolinesteraz tedavisi, metabolizmasını geciktirmek yoluyla süksinilkoline alınan yanıtı değiştirebilir.
Trakeanın hızl intübasyonu planlandığında etkisi hızlı başlayan süksinilkolin ilk tercih, uzayan etkileri nedeniyle nondepolarizan kas gevşeticilerin orta dozları ikinci tercih olmalıdır. 1.5 mg/kg süksinilkolin ve ardından 0.01 mg/kg veküronyum üç hastada emniyetle kullanılmıştır. 150
Dostları ilə paylaş: |