ŞEKİL 29-7. Spontan soluyan, lateral dekübitüs pozisyonundaki göğsü açık bir hastada paradoksal solunumun şematik görünümü. İnspirasyonda girişim yapılan akciğerden sağlam akciğere havanın hareketi, girişim yapılan akciğerin kollapsına neden olur. Ekspiryumda ise tersi oluşurak girişim yapılan akciğerin ekspansiyonuna neden olur.
(Tarhan S, Moffitt EA: Principles of thoracic anesthesia. Surg Clin North Am 53:813, 1973.)
Lateral pozisyon, anestezi altında, solunum spontan, göğüs kapalı. Genel anestezi indüksiyonu kan akımının dağılımında önemli bir değişiklik oluşturmaz, fakat ventilasyonun dağılımında önemli değişikliklere neden olur. Tidal volümün önemli bir kısmı nondependan akciğere gider ki bu durumda ciddi bir V/Q uyumsuzluğu oluşur. Anestez indüksiyonu, FRC’deki azalmaya bağlı olarak her iki akciğer volümünde de azalma oluşturur. Ancak dependan akciğer vomünüdeki herhangi bir azalma, nondependan akciğerdeki azalmadan birkaç nedenle daha önemlidir. Bunlardan ilki, abdominal içeriğin dependan hemidiyaframı yukarı doğru ittirmesi, paralizi oluşturulması ile artar ve daha belirgin hale gelir. İkincisi, mediastendeki yapıların dependan akciğere baskısı veya operasyon masasına dayanan dependan tarafın iyi pozisyonlandırılmamış olması akciğerin uygun bir şekilde ekspanse olmasını engeller. Bu faktörler, akciğerlerin S biçimli volüm-basınç eğrisinde daha düşük volüm düzeyine hareket etmesine neden olur (Şekil 29-8). Nondependan akciğer komplians eğrisinde daha düz bir alana kayarken tidal volümün çoğunu alır, buna karşılık dependan akciğer eğrinin komplian olmayan düz bölümünde kalır.
