va xalq xo‘jaligi rentabelligi.
Joriy rentabellik foyda bilan bog‘liq bo‘lib, u korxonalar foyda ko‘rsa, demak,
ularda joriy rentabellik mavjud. Joriy rentabellikda korxonalar faoliyati pul
jamg‘armalarini ishlab chiqarish, foyda keltirish nuqtai nazaridan baholanadi.
Korxonalarda foyda bo‘lmasa, joriy rentabellik yo‘q, demakdir.
Lekin foyda keltirmaydigan korxonalar xalq xo‘jaligiga, aholiga kerakli
mahsulotlar ishlab chiqarishi mumkin. Bu vaziyat e’tiborga olingan holda xalq
xo‘jaligi rentabelligi aniqlangan. Xalq xo‘jaligi rentabelligi — korxonalar faoliyatini
xalq xo‘jalik nuqtai nazaridan baholashdir. Korxonalar foyda keltirmasa ham, agarda
ular xalq xo‘jaligi, aholi ehtiyojlarini ta’minlanyotgan bo‘lsa, bu korxonalar joriy
rentabellikka ega emas, lekin xalq xo‘jaligi rentabelligiga ega.
Joriy va xalq xo‘jaligi rentabelliklarining tasdiqlanishi, qabul qilinishi,
92
mamlakatda budjet ehtiyojlari nuqtai nazaridan zarar keltiruvchi, lekin xalq
xo‘jaligini rivojlantirishda katta ahamiyatga ega bo‘lgan korxonalarni saqlab qolish
imkoniyatini berdi. Rentabellik nazariyasi, amaliyoti yanada takomillasha bordi.
Birinchi rentabellik shakli joriy rentabellik deyilsa, ikkinchi shaklini istiqbollik
rentabellik deb atash kerak edi. Bu holatda hozir joriy rentabellikka ega bo‘lmagan
korxonalarni kelgusida bu rentabellikka yetishishi hisob-kitob qilinsa, unda istiqbol
rentabelligi kelib chiqishi mumkin edi. Bajarilgan ilmiy tadqiqot ishlari natijasida
joriy va xalq xo‘jaligi rentabellik shakllari o‘rniga biznesning ilmiy tadqiqotlarimizda
1955-1956 yillarda xo‘jalik hisobi va xalq xo‘jaligi rentabelligi tavsiya etildi.
Xo‘jalik hisobi rentabelligi xo‘jalik yuritish uslubi sifatida qabul qilingan
xo‘jalik hisobi bilan bog‘liq. Ma’lumki, xo‘jalik hisobining eng asosiy talabi -
korxonalar faoliyatida foyda keltirish, rentabellik faoliyatini ta’minlashdan iborat.
Demak, xo‘jalik hisobi rentabelligi bu korxonalar faoliyatini xo‘jalik hisobi
talablari nuqtai nazardan baholash, xalq xo‘jaligi rentabelligi — korxonalar
faoliyatini xalq xo‘jaligi ehtiyojlarini qondirish, ta’minlash nuqtai nazaridan
baholashdir.
60-yillardan boshlab iqtisodiy adabiyot va amaliyotda joriy rentabellik atamasi
kam ishlatilib, keyinchalik umuman ishlatilmay qo‘ydi, uning o‘rniga xo‘jalik hisobi
rentabelligi iborasi ishlatilyapti. Xalq xo‘jaligi rentabelligi hozirgi paytda ham o‘z
kuchini, ahamiyatini yo‘qotmagani yo‘q.
1965 yili qabul qilingan, amalga oshirilgan xo‘jalik islohoti ~ «Yangi
rejalashtirish va iqtisodiy rag‘batlantirish tizimi» xo‘jalik hisobi rentabelligi
ko‘rsatkichlarini yanada takomillashtirdi, umumiy va hisob-kitob rentabelligi
ko‘rsatkichlari tavsiya etildi. Umumiy rentabellik korxonalar faoliyatining moliyaviy
holatini baholash uchun foydalanilib, bu ko‘rsatkich korxona foydasini, uning ishlab
chiqish fondlariga bo‘lish yo‘li bilan aniqlanadi. Hisob-kitob rentabelligi 1965 yil
xo‘jalik islohoti tomonidan tasdiqlangan uchta rag‘batlantirish fondlarini
shakllantirish: ishlab chiqarishni rivojlantirish, korxonani ijtimoiy rivojlantirish va
moddiy rag‘batlantirish fondlariga mablag‘ ajratish bazasi sifatida qabul qilishi.
Bu rentabellik ko‘rsatkichini aniqlash uchun korxonaning umumiy foydasidan
fondlar uchun to‘lovlarni, bank kreditlari uchun to‘langan foizlarni, qayd qilingan
to‘lovlarni to‘lab, qolgan korxona foydasini ishlab chiqish fondlariga bo‘lish yo‘li
bilan aniqlanadi.
Shunday qilib, rentabellik ko‘rsatkichining mohiyati va shakllari yillar
davomida o‘zgarib, takomillasha bordi. Rentabellik nisbiy ko‘rsatkich ekan, uning
darajasini aniqlash ham katta ahamiyatga ega.
1965 yilgacha mamlakatda barcha korxonalar rentabelligi quyidagicha
aniqlangan:
Korxona foydasi
Sotilgan mahsulotning tannarxi
Ko‘rinib turibdiki, u paytda qabul qilingan rentabellik ko‘rsatkichi korxonaning
joriy xarajatlari samaradorligini ifodalagan, chunki- rentabellik foydani sotilgan
mahsulotlarni tannarxiga bo‘lish yo‘li bilan aniqlangan.
Rejalashtirish tizimida mahsulotlarga narx-navolar, asosan, davlat tomonidan
93
tasdiqlangan, davlat tomonidan ishlab chiqarilayotgan mahsulotlarning assortimenti
ham tasdiqlanar edi. Demak, korxonalar narx-navo va mahsulot assortimentini
o‘zgartirib, ular hisobidan foydani ko‘paytirish imkoniyatiga ega emas edilar.
Korxonalar olinadigan foydaning sotiladigan mahsulotlar hajmini ko‘paytirish va bu
mahsulotlarning tannarxini pasaytirish yo‘li bilan ko‘paytirardi.
Ma’lumki, rentabellik darajasiga har xil omillar ta’sir ko‘rsatadi: texnikaviy,
texnologik, ijtimoiy-iqtisodiy, tashkiliy, ichki va tashqi omillar va hokazo.
Korxonalar ulardan keng foydalanib, ularni safarbar etishardi.
Lekin qabul qilingan rentabellikni aniqlash usuli korxonalarni joriy xarajatlarini
pasaytirishga safarbar etib, ishlab chiqarish fondlaridan samarali foydalanishni
rag‘batlantirmas edi. Natijada korxonalarda milliard-milliard so‘mlik asosiy va
aylanma fondlar ishlab chiqarishga kiritilmasdan, ishlatilmasdan yotardi. Qabul
qilingan xo‘jalik yuritish usullari korxonalarni ulardan oqilona foydalanishga safarbar
etmasdi.
1965 yili qabul qilingan xo‘jalik islohoti ishlab chiqarishda asosiy va aylanma
fondlardan samarali foydalanish vazifasini ikki yo‘nalishda yechadi.
Birinchidan, korxona va tashkilotlarga ortiqcha, kerak bo‘lmagan moddiy
resurslarni sotish huquqini berdi.
Ikkinchidan, rentabellik ko‘rsatkichini hisoblash usulini takomillashtirib,
rentabellikni aniqlash orqali korxonalarning asosiy va aylanma mablag‘lardan
samarali foydalanishini rag‘batlantirdi.
1965 yildan boshlab korxonalar va tashkilotlarning rentabellik darajasi quyidagi
yo‘l bilan hisoblanadigan bo‘ldi:
Korxona foydasi
Ishlab chiqarishning asosiy va me’yorlashtirilgan aylanma
mablag‘larini o‘rtacha qiymati
Tavsiya etilgan yangi rentabellik ko‘rsatkichi ilgari foydalanilgan rentabellik
ko‘rsatkichini inkor qilmaydi. Bu ko‘rsatkichlar bir-birini boyitadi, bir-birini
to‘ldiradi shu sababli amaliyotda ham eski, ham yangi rentabellik ko‘rsatkichlardan
foydalanilmoqda, chunki ular mustaqil iqtisodiy ko‘rsatkichlar bo‘lib, ilgari
foydalanilgan ko‘rsatkichlar korxonalarning joriy xarajatlari samaradorligini
ifodalasa, yangi rentabellik ko‘rsatkichi korxonalarning ishlab chiqish asosiy va
aylanma mablag‘lardan foydalanish samaradorligini ifodalaydi.
Rentabellik ko‘rsatkichi korxonalar faoliyatining asosiy moliyaviy natijasi
hisoblanar ekan, uni tahlil etishga korxonalarning moliyaviy holati tahlilida kerakli
o‘rin ajratish lozim. Shu munosabat bilan savol tug‘iladi, bozor munosabatlari
sharoitlarida rentabellik darajasi qanday aniqlanishi kerak va rentabellikni o‘lchash
uchun qanday ko‘rsatkichlar tizimidan foydalanish maqsadga muvofiq?
Toshkent davlat iqtisodiyot universitetining hozirgi davrda professori, iqtisod
fanlari doktori M. Tulaxo‘jaeva xorijiy mamlakatlar tajribasidan foydalanib,
rentabellikni tahlil etish uchun quyidagi ko‘rsatkichlarni tavsiya etgan.
Hamma aktivlarning rentabellik
koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Balans valutasining o‘rtacha qiymati
94
Mahsulot sotish rentabellik
koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Mahsulot sotishdan tushum
Korxonaga tegishli kapitalning
rentabellik koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga tegishli kapitalning o‘rtacha
qiymati
Bitta aktsiyaning rentabellik
koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Muomaladagi aktsiyalar soni
Respublika iqtisodchilaridan A.N. Li S.I. Shevchenko quyidagi rentabellik
koeffitsientlarini tavsiya qilganlar:
Aktivlar rentabelligi
=
Operatsiya yoki sof foyda
Aktivlarning o‘rtacha yillik qiymati
Mahsulot sotish rentabelligi
=
Yalpi yoki sof foyda
Mahsulot sotishdan sof tushum
Korxonaga tegishli kapital
rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga tegishli kapitalning o‘rtacha
qiymati
Qarzga olingan kapitalning
foydalanish samaradorligi
=
Korxonaga tegishli
kapitalning rentabelligi
–
Qarzga olingan mablag‘larning
o‘rtacha foiz stavkasi
Mahsulot rentabelligi
darajasi
=
Yalpi yoki sof foyda
Sotilgan mahsulot tannarxi
Moddiy ishlab chiqarish zaxiralarining
birikitish koeffitsienti
=
Moddiy ishlab chiqarish zaxiralari
Mahsulot sotishdan sof tushum
Bitta aktsiyaning foydaliligi
=
Korxonaning sof foydasi
Muomaladagi aktsiyalar soni
Fond sig‘imi koeffitsienti
=
Asosiy fondlarning o‘rtacha yillik qiymati
Mahsulotlar sotishdan sof tushum
Kumulyativ foyda koeffitsienti
=
Taqsimlangan foyda
Aktivlarning o‘rtacha yillik qiymati
O.R. Yefimova quyidagi rentabeyalik ko‘rsatkichlardan foydalangan:
Aktivlar rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Balans valutasining o‘rtacha yillik qiymati
Joriy aktivlar rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Joriy aktivlarning o‘rtacha qiymati
95
Investitsiya
rentabelligi
=
Korxonaning umumiy foydasi
Asosiy mablag‘lar, aylanmadan tashqari aktivlar, uzoq muddatli
qarzlar, kreditlarni o‘rtacha qiymati
Korxonaga tegishli
kapitalning rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga tegishli kapitalning o‘rtacha qiymati
Sotuv rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Sotilgan mahsulotlardan tushum
A.D. Sheremet va R.S. Sayfulin Rentabellikni tahlil qilish uchun quyidagi
rentabellik koeffitsientlarni tavsiya etishgan:
Sotuv rentabelligi
=
Mahsulot sotishdan foyda
Sotilgan mahsulotdan tushum
Jami kapitalning rentabelligi
=
Korxona balansi bo‘yicha foyda
Balans valutasining o‘rtacha qiymati
Asosiy vositalar va aylanmadan
tashqari aktivlar rentabelligi
=
Korxona balansi bo‘yicha sof foyda
asosiy vositalar va aylanmadan tashqari
aktivlarning o‘rtacha qiymati
Permanent kapitali
rentabelligi
=
Korxona balansi bo‘yicha sof foyda
Korxonaga tegishli kapital va uzoq muddatga solingan
qarzlar, kreditlarning o‘rtacha qiymati
V.G. Artemenko va M.V. Bellendirlar quyidagi rentabellik ko‘rsatkichlardan
foydalanishgan.
Mol-mulk rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Balans valutasining o‘rtacha qiymati
Joriy aktivlar rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Joriy aktivlarning o‘rtacha qiymati
Investitsiya rentabelligi
=
Korxona yalpi foydasi
Korxonaning tegishli kapitali va uzoq muddatga
olingan qarzlarining o‘rtacha qiymati
Korxonaga tegishli kapital
rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaning tegishli kapitalning
o‘rtacha qiymati
Asosiy faoliyat rentabelligi
=
Mahsulot sotishdan foyda
Mahsulot ishlab chiqarishga ketgan xarajatlar
96
Ishlab chiqarish fondlar
rentabelligi
=
Korxonaning yalpi foydasi
Ishlab chiqarish fondlarining o‘rtacha qiymati
Korxonalar bankrotligi va sanatsiyasi masalalari bo‘yicha O‘zbekistan
Respublmkasi hukumat hay’ati tomonidan 1997 yil 17 aprelda qabul qilingan
«Moliya tahlili bo‘yicha uslubiy tavsiyalarda» quyidagi rentabellik ko‘rsatkichlari
foydalanilgan:
Mahsulot sotish rentabellik
koeffitsienti
=
Sotilgan mahsulotdan foyda
Sotilgan mahsulotdan tushum
Asosiy vositalar rentabellik
koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Asosiy vositalarning o‘rtacha qiymati
Korxonaga tegishli kapitalning
rentabellik koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga tegishli kapitalning o‘rtacha
qiymati
Permanent kapitalining
rentabellik koeffitsienti
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga qarashli kapitalning hamda uzoq olingan
qarzlar va kreditlarning o‘rtacha qiymati
Kapitalning umumiy aylanish
rentabellik koeffitsienti
=
Sotilgan mahsulotdan tushum
Balans valutasining o‘rtacha qiymati
O‘zbekiston Respublikasi korxonalarni iqtisodiy nomutanosiblik ishlari bo‘yicha
Qo‘mitasi tomonidan 1997 yil 10 dekabrda qabul qilingan «Qishloq xo‘jalik
korxonalarining moliyaviy tahlili bo‘yicha uslubiy tavsiyalar» va «Qishloq xo‘jalik
korxonalarni iqtisodiy nomutanosib deb hisoblashning vaqtincha tartibi»da
rentabellik darajasini o‘lchash uchun quyidagi ko‘rsatkichlar tavsiya etilgan:
Mahsulot rentabellik
koeffitsienti
=
Mahsulot sotishdan foyda
Sotilgan mahsulotning tannarxi
Aktsialar rentabellik koeffitsienti
=
Korxonaning umumiy foydasi
Balans valutasining o‘rtacha qiymati
Samarqand kooperativ institutining professori, iqtisod fanlari doktori I.T.
Abdukarimov rentabellikni tahlil qilish uchun quyidagi ko‘rsatkichlardan
foydalangan:
Mahsulot sotish rentabelligi
=
Korxonaning yalpi foydasi
Mahsulot sotishdan sof tushum
Korxonaga tegishli kapital
rentabelligi
=
Korxonaning sof foydasi
Korxonaga tegishli kapitalning o‘rtacha qiymati
Xarajatlar rentabelligi
=
Korxona asosiy faoliyatidan foyda
Asosiy faoliyat xarajatlari
97
Rentabellikni tahlil qilish uchun yuqorida keltirilgan tavsiyalariga e’tiborimizni
jalb qilishimizning sabablari:
1. Rentabellikni o‘lchash uchun adabiyotda har xil ko‘rsatkichlar tizimlari
tavsiya etilgan, demak mualliflar tomonidan rentabellik mazmuni har xil tushuniladi.
2. Rentabellik ko‘rsatkichlari shakllanishiga mualliflar har xil qarashadi,
natijada rentabellikni baholash uchun ikkitadan yettitagacha ko‘rsatkichlar tavsiya
etildi.
3. Yuqorida ko‘rsatilgan tavsiyalardan ko‘rinib turibdiki, ko‘pchilik mualliflar
korxonalar rentabelligini sof foydaga asoslanib aniqlaydilar. Fikrimizcha bu
noto‘g‘ri, asoslanmagan tavsiya. Rentabellikni o‘lchashdan maqsad — korxonalar
faoliyati samaradorligini aniqlash ekan, rentabellikni hisoblashda sof foyda emas,
yalpi foyda yoki sotilgan mahsulotlardan olingan foyda e’tiborga olinishi lozim.
4. Mualliflar rentabellikka taalluqli bo‘lmagan ko‘rsatkichlarni tavsiya etishgan.
Masalan,
bitta
aktsiya
rentabelligi,
ishlab
chiqarish
zaxiralarini
birkitish
koeffitsientlari fond hajmi koeffitsienti, kapitalning umumiy aylanish rentabelligi.
5. Aniq bir rentabellik ko‘rsatkichiga har xil nom berishadi. Masalan: sotuv
rentabelligi, realizatsiya rentabelligi, sotilgan mahsulot rentabelligi va bu ko‘rsatkich
har xil usul bilan aniqlanadi. Masalan: yalpi yoki sof foydani sotilgan mahsulotlar
tannarxiga, sof foydani sotilgan mahsulotdan olingan tushumga, sotilgan
mahsulotlardan olingan foydani sotilgan mahsulot tushumiga bo‘lish yo‘llari bilan
aniqlanadi.
6. Ma’lumki, rentabellik korxonalar faoliyatini, ishlab chiqarish resurslaridan
foydalanish samaradorligini umuman ifodalashi lozim.
Yuqorida keltirilgan ko‘rsatkich tizimlaridan ko‘rinib turibdiki, mualliflar
korxona resurslarining alohida elementlari rentabelligini aniqlashni tavsiya etganlar.
Masalan: asosiy vositalarni, permanent kapitalini, investitsiyalarni, qarzga olingan
kapitalni, korxonaga tegishli kapitalni, asosiy va moddiy aylanma mablag‘larni
rentabellik ko‘rsatkichlari. Bu ko‘rsatkichlar samaradorlik ko‘rsatkichlari bo‘lib,
mazmunan rentabellikka to‘g‘ri kelmaydi.
Shunday qilib, umuman moliyaviy tahlilga o‘xshab, rentabellik darajasini
o‘lchashda ham umumiy qabul qilingan uslub, ko‘rsatkichlar tuzilmasi hali
shakllanmagan.
Rentabellik darajasini o‘lchash uslubi, rentabellik ko‘rsatkichlari tizimining
shakllanishi quyidagi tamoyillarga asoslanishi lozim:
- rentabellik ko‘rsatkichlari asosiy va qo‘shimcha shakllarda bo‘lishi kerak.
Asosiy ko‘rsatkichlar korxona faoliyatining umumiy natijasi samaradorligini ifodalab
bersa, qo‘shimcha rentabellik ko‘rsatkichlari esa korxona resurslarining alohida
elementlari samaradorligini ifodalaydi;
- rentabellik ko‘rsatkichi korxona faoliyatini umumiy-moliyaviy natijasini
ifodalar ekan, rentabellik ko‘rsatkichi, avvalambor, korxonaning yalpi yoki uning
asosiy faoliyatidan olingan foyda asosida aniqlanishi lozim, lekin ba’zi paytlarda
rentabellikni o‘lchash oldiga qo‘yilgan maqsadga binoan rentabellik ko‘rsatkichi
sotilgan mahsulotdan olingan foydaga asosan ham aniqlanadi.
Bu tamoyillarga binoan korxonalar rentabelligini tahlil etishda, fikrimizga,
quyidagi rentabellik ko‘rsatkichlar tizimidan foydalanish maqsadga muvofiq
|