XVI asrda islom maktabi sifatida qurilgan Baroqxon madrasasi Navro‘z Ahmadxon (Mirzo Ulug‘bekning nevarasi) tashabbusi bilan barpo etilgan. Xalq orasida uni Baroqxon, ya’ni "omadli" deb atashgan.
Madrasa hududida bir nechta maqbara joylashgan.
Ulardan biri Shayboniyxonlar dinastiyasiga mansub Toshkentning birinchi hukmdori Suyunchxo‘jaxonga tegishli. Ikkinchi maqbara esa keyinchalik qabri Samarqandga ko‘chirilgan Baroqxon qabri ustidan barpo etilgan.
Muyi Muborak madrasasi
Muyi Muborak madrasasi Hazrat-Imom tarixiy-diniy majmuasining qadimiy inshootlaridan biri hisoblanadi.
Madrasa binosi XVI asrga mansub. Keyinchalik u bir necha marta qayta qurilgan. Bir paytlar bu yerda darvishlarning g‘aribxonasi joylashgan. 1857-yilda esa birinchi kutubxona tashkil qilingan bo‘lib, keyinchalik u islom olamining boy kitoblar to‘plamidan biriga aylangan.
2008-yilda madrasa binosi yonida yangi kutubxona binosi qurildi va kitob fondining bir qismi maxsus ajratilgan xonaga o‘tdi. Bu 20 mingta kitob. Ularning orasida 3 mingga yaqin qo‘lyozma, 10 mingta litografiya, noyob xattotlik namunalari va Qur’onning 30 dan ortiq tilga tarjimalari bor.
Mashhur xalifa Usmon Qur’oni asosiy boylik hisoblanadi, u dunyodagi eng qadimiy va dunyo ahamiyatiga ega yodgorlik hisoblanadi. Qadimgi qo‘lyozma 644-648 yillarga mansub. Qur’onning og‘irligi 35 kilogrammga yaqin bo‘lib, 353 ta sahifadan iborat.O‘z tarixining uzoq asrlari davomida u ko‘plab sinovlarga uchragan: yuzlab yillar davomida Madina, Damashq va Bag‘dod xalifalarining xazinasida saqlangan, mintaqaning u yoki bu nuqtasida yana paydo bo‘lish uchun olimlar va din arboblarining nazaridan bir necha marta yo‘qolgan va hatto Sankt-Peterburg va Ufada bo‘lgan. 1997-yilda Usmon Qur’oni tarixiy deb e'lon qilindi.
Rivoyatlarga ko‘ra, madrasada musulmonlarning muqaddas yodgorligi hisoblangan payg‘ambar Muhammadning boshidan olingan soch ham saqlanadi. Aynan shu bois madrasaga "Muyi Muborak" nomi berilgan, tarjimada u "payg‘ambarning sochi"ni anglatadi.