Key words: cultural tourism, cultural heritage, historical and cultural monuments, threats, restoration and protection. Mütəşəkkil və düzgün turizm siyasətinin formalaşdırılması, bunun uğurlu surətdə həyata keçirilməsi
heç də asan məsələ deyil. Bu məsələdə ölkənin yalnız mədəni turizm resurslarının və potensial imkanların
olması hər şeyi həll etmir. Kifayət qədər turizm resursları olduğu halda, ölkəmiz beynəlxalq aləmdə hələ də
mədəni turizm regionu kimi kifayət qədər tanına bilməmişdir. Bunun əsas səbəblərindən biri Azərbaycanın
müstəqillik qazandığı ilk illərdən etibarən Ermənistanın torpaqlarımızı işğal etməsi nəticəsində elan
edilməmiş müharibəyə cəlb edilməsi, bunun nəticəsində ölkədə bir çox sosial-iqtisadi problemlərin
yaranması, 1 milyon 200 mindən çox azərbaycanlının öz ölkəsində qaçqın və məcburi köçkün vəziyyətinə
düşməsi [9], hər il dövlət büdcəsinin böyük bir hissəsinin Azərbaycanın müdafiə qabiliyyətinin
möhkəmləndirilməsinə sərf edilməsidir. Bundan başqa işğal altında olan rayon və şəhərlərimizin müharibə
nəticəsində dağıdılması, zəngin mədəni-tarixi və təbii abidələrinin əksəriyyətinin məhv edilməsi
nəticəsində onların turizm potensialından istifadənin qeyri-mümkünlüyü də belə bir şəraitin yaranmasına
gətirib çıxarmışdır. Yalnız son illərdə Azərbaycanın sürətli iqtisadi inkişaf dövrünü yaşadığını nəzərə alsaq
bu sektorun inkişafı üçün siyasi, iqtisadi və sosial-mədəni imkanlar yarandığından yaxın gələcəkdə
Azərbaycanda mədəni turizmin inkişaf perspektivlərinə nikbin baxmaq olar.
Turizm infrastrukturunun inkişaf etdirilməsi zamanı ən vacib məqamlardan biri onun yerləşəcəyi
ərazinin tarixi simasını pozmamaqdır. Hər bir yeni yaradılmış turizm mərkəzi (obyekti) milli xüsusiyyətlərə
və ənənələrə uyğun olmalıdır və eyni zamanda təkrarolunmaz görünüşə malik olmalıdır. Təbii-tarixi
parkların yaradılması ən dəyərli mədəni və tarixi abidələrin vahid memarlıq-landşaftı və mədəni
komplekslər kimi xilas edilməsinə kömək etməlidir. Əhəmiyyətli tarixi dəyərlər, milli xəzinə kimi
dəyərləndirilən əl işi, təbii və ənənəvi landşaftların mədəniyyət və tarixi abidələrini qorumaq və bərpa
etmək zəruri işlərdən biri hesab edilməlidir.
Mədəni dəyərlərin itirilməsi bərpa olunan bir proses deyil və onun yerini doldurmaq olmur. Hər hansı
bir mədəni miras itkisi qaçılmaz olaraq indiki və gələcək nəsillərin həyatının bütün sahələrinə təsir
göstərəcək, mənəvi yoxsulluq, tarixi yaddaşın pozulması, bütövlükdə cəmiyyətin yoxsulluğu ilə
nəticələnəcəkdir. Bu nəticələr müasir mədəniyyətin inkişafı və ya yeni əhəmiyyətli əsərlərin yaradılması ilə
kompensasiya edilə bilməz.
Böyük mədəni turizm potensialına malik Azərbaycanda bu sahədə görülməli mühüm işlərdən biri hələ
1968-ci ildə hazırlanmış “Azərbaycan SSR ərazisində dövlət mühafizəsinə götürülən daşınmaz tarix və
mədəniyyət abidələrinin siyahısı”nın yenidən tərtib olunmasıdır. Çünki keçən dövr ərzində çoxlu sayda
yeni abidələr tapılmışdır ki, bu da siyahının yenidən tərtib olunması ehtiyacını doğurmuşdur. Siyahı
üzərində 1988 və 2001-ci illərdə aparılmış işlər nəticəsində ölkədə yerli, respublika və dünya əhəmiyyətli
qorunan abidələrin sayı 6.308-ə çatmışdır. Son vaxtlar aparılan yeni dəqiqləşdirmələr bu siyahının 7.000-ə
çatacağını göstərir. Bu siyahının hazırlanması yalnız mühafizəni gücləndirmir, qorumaqla istifadə