Türkcə Etimoloji Sözlük

 

mincətiş

. 

incəltiş

. 

mincələmə

. 

mincəti

. 

mincətim

. 

təhqiq. 

- 

incətiş mincətiş: tədqiq təhqiq. 

 

minci 

 

mincim. yenci. yencim. inci. incim. enci. encim. 

ulduz. 

yıldız. 

 

mincik 

 

mıncıq. minyon. kiçicik. dımnıt. timnit. 

-

 incik mincik: 

incək mincək. mıymıncıq. 

 

- 

incəcik mincikləri sağlıqlı

 (

sağlamca

) 

ölçən, görən

, duyan: 

heç nəyi gözdən qaçırmayan. həssas. incəlikli. 

 

mincik 

 

mülkiyet, mal varlığı. 

 

mincim 

 

minci. yenci. yencim. inci. incim. enci. encim. 

ulduz. 

yıldız. 

 

mində

 bir 

 

endər

. 

əndər

. 

özdən

. nadir. 

seyrək

. 

əşsiz

.  

mindətü

 

 

ipək paltar. 

 

minə

 

 

ləmə. limə. asma. salma. qat. 

- 

dörd minəli işqab. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

84 

minən

 

 

minici

. 

1

. səvari. süvari 

<

 

sürəvi. 

1

. nərsənin üstünə 

atılmaqda u

sda olan. 

1

. su'istifadə edən. fürsət tələb. 

1

. 

minici. usda at sürən. 

 

minəq

 

 

minək

. 

1

. minilə bilən. minik verən. uysal. 

1

. minilən. 

səvari. 

1

. minilən. səvari. 

1

. minməli. minməyə ayrılmış 

olan. -

 

minək

 

daşı: ata minmək üçün üzərinə çıxılan daş. 

1

. 

enişiq. enişik. yenişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.engiz. 

yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. 

yumşaq. həlim. ram. üzüyola. qılıqlı. xoşqılıqlı. 

xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar. 

 

- 

bir 

minəkdən enmək

, 

sökülmək

, yayalanmaq, piyada 

olmaq

: düşmək. 

 

minəq

 

minək

. 

binək

.

 

-

 

binək

 

daşı

: 

minək daşı

: 

pilləkan, qapı 

yanlarında, heyvana minmədə basamaq yerini tutmaq üzrə 

qoyulmuş daş

.

  

minəşmək

 

 

birlikdə minmək. 

 

mini mini 

 

burqu. kiçik. azıcıq. kiçik parça. zərrə. 

 

mini 

 

(

 

<

 

mindirtmək)

. əklək. iki parçanın, tikənin arasında olan 

aralığı, cızığı örtən, tutan atqı, şırıq, zəvar. 

 

minici

 

 

-

 

minicini sarsıtan

, 

sallantılı at yerişi

: 

qara yeriş. qarayış. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

minici 

 

binici

. sürücü. sürən. 

 

minici 

 

minən

. 

1

. səvari. 

1

. nərsənin üstünə atılmaqda usda 

olan. 

1

. su'istifadə edən. fürsət tələb. 

1

. minən. usda at 

sürən. 

1

. rakib. sürücü. 

 

minicilik 

 

1

. səvarilik. süvarilik 

<

 

sürəvilik. 

1

. nərsənin üstünə 

atılmaqda usdalıq. 

1

. su'istifadə edicilik. fürsəttələblik. 

1

. 

sürmə. 

- 

at miniciliyi

: at sürmə 

-

 araba miniciliyi: araba 

sürmə. 

 

minicilik 

 

binicilik

. sürücülük çıxarı, farasatı. 

 

minil 

 

minli

. qalğa. qalaq. baha. 

 

minilən

 

 

minək. səvari.

 

minilik 

 

minlik

. bahalıq. qalğa. qalaq. 

 

minilmək

 

 

minmək

. 1

. 

mindirinmək

. 

əğlənmək. əklənmək. 

qatmaq. 

qatamaq. əlavə edmək

. 

izafələnmək. qatınmaq. artırınmaq. 

nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq. 

1

. 

üstünə çıxmaq. 

 

miniq 

 

minik

. 

1

. 

yol. tərz. biçəm. 

1

. 

savarlıq. səvari. 

 

miniq 

minik

. -

 minik 

daşı

: tinik

.

 tingik

.  

miniş

 

 

1

. minmə. 

1

. mallaların, at minənlərin gənə bol geyimi. 

1

. 

minmə. bol, geniş, uzun qollu geyim. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

86 

miniş

 

 

biniş

. 

1

.rəsmi paltar. vəkillərin, alimlərin çıxışda gedikləri 

paltar. 

1

. 

əba

. 

gen, böyük örtük

.  

minişmək

 

 

əğləşmək. əkləşmək. əlavə olmaq. əlavələşmək. 

izafələşmək. qatışmaq. artırışmaq. birikmək. birkişmək. 

vuruşmaq, yapışmaq. 

1

. üst üsdə gəlmək. süperpozə 

edmək. 

1

. üst üsdə gəlmək. 

 

minişmək

 

 

münğəşmək. birlikdə binişmək. 

 

minit 

 

1

. daşıqa. daşıma aracı. ilgəc. vəsilə. 

(

at, maşın kimi 

başqaları

)

. 

1

. minilə bilən. 

1

. minilən heyvan. 

1

. miniləcək 

nərsə. mərkəb

. 

1

. fırına qoyulan qab. 

 

minlərcə

 

 

saysız. 

 

minli 

 

minil

. qalğa. qalaq. baha. 

 

minlik 

 

minilik

. 

1

. bahalıq. qalğa. qalaq. 

1

. böyük sırça, şüşə. 

 

minmə

 

 

miniş. 

 

-

 

əsgiyə dəğərə minsəydi, bit bazarına ışın yağardı. 

 

-

 

qaşığa mindi, qıçı sallandı (əriştə.

). 

 

-

 

qaşığa mindi, qıçı sallandı 

(

əriştə.

). 

 

minmək

 

 -

 

birbirinə

 

minmək: bingişmaq

.

 

mingişmaq

.

 

irticam edmək

.

  

minmək

 

 

artılmaq. 

-

 

mindilər

 (

artıldılar

) 

at üzə

.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

minmək

 

 

binmək

. 

bir üz, hal, qılığ, surət almaq. bir yol tapmaq. 

 

-

 

iş inada 

mindi

.

  

-

 

dalına

 mi

nmək

: zorlamaq

.

 

alt edmək

.

 

müsəllət olmaq

.

  

-

 

küplərə

 

minmək: çox qızmaq

.

  

minmək

 

 

minilmək

. 

mindirinmək

. 

nərsənin üzərinə, üstünə 

oturmaq. 

1. 

əğlənmək. əklənmək. 

qatmaq. qatamaq. əlavə 

edmək

. izafələnmək. qatınmaq. artırınmaq. nərsəni 

nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq. 

1

. artmaq. qalxmaq. - 

qiymətlər minə

 

minə

 gedir: 

arta arta. 

1

. əklənmək. qatmaq. 

qatamaq. əlavə edmək. 

1

. üstünə çıxmaq. 

1

. 

(

qiymət

)

 

artmaq, artırılmaq. qalxmaq. 

- 

ət bir gündə yüz tümən 

mindi. 1. 

əklənmək. əlavə edilmək. 

1

. bir biçim tutmaq. 

- 

işlər çətinə mindi

. 

-

 

eşşəyə minmədən

, 

ayaqların sallayır

, 

suya çatmamış

, 

qıçın çırmayır

.  

-

 

dalına minmək: sıxışdırmaq. gücəşdirmək. üstələmək. 

 

-

 

dörd qolluya minmək: ölmək. 

 

- 

ənsəsinə minmək: boynuna minmək bir işi qılmağa 

gücləmək, darıtmaq. 

 

- 

iyi ata 

minib sürən: iyi sürən. çapasürən. 

 

-

 

eşşəyə tərs minmək

: 

eşşəkdən düşmüşə dönmək: gülünc 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

88 

duruma düşmək. 

 

-

 

küpə

 

minmək: büyücülük, yadaçılıq, cadıçılıq edmək. 

 

- 

dəğərə minmək

: 

dəğərgənmək

. bahalamaq. 

 

-

 

iş qınzıra

, 

tərsinə minmək: bir işin yapmasında dirənişmək. 

iş inadına minmək. 

-

 

dəli ata minmiş, işlər tərsinə

. 

-

 bu 

gədeynən hər qolay iş

 

tərsinə

 

minər

.  

minq 

 

ming

. 

1

. bən. 

mənq

.

 beng

.

 

menğ

.

 

mənək

.

 

bənək

.

 xal

. 

1

. 

dinclik. bolluq. 

1

. min sayısı. 

 

minq 

minğ

. 

min

. 

1

.

 

min. bin. -

 

tümən minğ yarmaq: bir mily

on 

para

.

 1

.

 

beyin. məğz. 

-

 onun minisin 

saçıttı: onun 

minin, 

beynin dağıtdı

.

  

minqar 

(

fars

)

 

 

<

 

manıq

: 

cük

.

 dimdik

.

  

minqə

 

 

mingə

. 

mingəl

. 

ilişgil. ilişik. işqal. gərək. girək. işgil. 

müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. qaramıq. qaramuq. əngəl. 

qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. 

uğraq. məşqul. 

 

-

 

yengə

 

mingəsiz

 

yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol. 

 

minqəl

 

 

mingəl

. 

mingə

. 

ilişgil. ilişik. işqal. gərək. girək. işgil. 

müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. qaramıq. qaramuq. əngəl. 

qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

uğraq. məşqul. 

 

-

 

yengə

 

mingəsiz

 

yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol. 

 

minqərmək

 

 

mindir

mək

.

 

munqır

maq

.

 

manğır

maq

.

 

mandır

maq

.

 

bandır

maq

.

  

minqərmək

 

 

munqır

maq

.

 

munqır

maq

.

 

manğır

maq

.

 

mandır

maq

.

 

bandır

maq

.

 mindir

mək

.

 

nərsəni nərsiyə artırmaq, sürtmək, 

qoymaq

.

 

batırmaq

.

 

-

.  

minqərtmək

 

 

mindirt

mək

.

 

munqırt

maq

.

 

manğırt

maq

.

 

mandır

maq

.

 

bandır

maq

.

  

minqəşik

 

 

mingəşik

. 

arğaş

.

 

mürəttəb

.

  

minqəşik

 

 

mingəşik

.

 

üsd üsdə minmiş

.

 

artlaşıq

.

 

sıra sıra arxalanmış

.

 

sıx

.

 

tüm

.

 

-

 

mingəşik

 

dişlər

: b

ir bir üsdə bitən dişlər

.

 

diş arası 

bitən diş

.

 

-

 

mingəşik

 

ağaclar

.

 

-

 

mingəşik

 

yapılar evlər

.

  

minqəşmək

 

 

mingəşmək

.

 

üsd üsdə minmək

.

 

artlaşmaq

.

 

bir birinin ardına 

minmək

.

 

-

 

pitiklər qalanıb mingəşmişdilər

.

 

-

 

ürək damarlarına 

mingəşmiş

 damarlar

.

  

minqəştirmək

 

 

mingəşdirmək

. 

mindirmək

.

 

-

 

uşağı boynuna mingəşdirdi

.

  

minqi 

 

mingi

. yapılarda, qubba ilə bel arasında olan parça. 

 

minqi 

minği

. beyin.  

minqil 

mingil

. 

yüngül. yengil. rahat. huzur. rofah. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

90 

minqir 

 

minğir. çox külliyetli. 

 

minqişmaq

 

mingişmaq

. 

bingişma

q

. birbirinə minmək. irticam edmək. 

 

minqtitmək

 

minğditmək

. 

dittirmək. 

 

minqüclüqlə

 

 

mingüclüklə

. çox çətinliklə. 

 

mintəbir

 

 

mindəbir

. çox az, seyrək. 

 

mintər

 

 

mindər

 1

. 

<>

 

minbər

. 

1

. 

döşəkcə. 

1

. döşək. 

1

. kürsü. 

sədr. 

- 

ulular mindəri: böyüklər kürsüsü. 

 

mintəş

 

 

menteş

. 

mintaş

. əcələ. əcələçi. 

 

minti 

 mindi

. dayanaq. söykənək. hamil. 

 

mintir 

 

mindir

. çoxdur.

 -

 

yanlıvın mini birdir (azdır)

, 

qanlıvın biri 

mindir (çoxdur)

. 

 

mintiri 

 

mindiri

. 

1

. 

abraq. apraq. abartı. abartma. qabartma 

qabrat. qabartı. şişirtmə. şişirti. şişərti. böyütmə. böyütü. 

boylatı. boylatı. ötrəç. ötşürü. gəbrəti. qatma. əkmə. 

artırıq. attırı. atlatı. yükləti. ullatı. ullatıq. qozqırt. qozqatı. 

mubaliğə. iğraq. 

1

. 

mindiriş

. 

mindirmə

. 

artırın. artırış. 

artırma. qatınış. qatma.

 

qatama.

 

yapışdırı. yapışdırış. 

əğləmə. əkləmə.

 

izafələmə. əlavə edmə. 

1

. 

mindirmə

. 

rikablama. irkab.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

mintiriçiliq

 

 

mindiriçilik

. aşırıçılıq. şişirtçilik. ötəçilik. ötşürçülük. 

abraqçılıq. apraqçılıq. abartıçılıq. artırıçılıq. atlatıçılıq. 

attırıçılıq. yüklətiçilik. gəbərtçilik. qabartıçılıq. qatmaçılıq. 

əkməçilik. ullaqçılıq. ullatçılıq. boylatçılıq. böyütüçülük. 

qozqırtçılıq. qozqalatçılıq. mubaliğəçilik. iğraqçılıq.