Türkcə Etimoloji Sözlük

.

 

ozmaq. 

osmaq. uzmaq. utmaq. keçmək. 

-

 

onun atı 

ozdi

.

 1

.

 

əkmək. 

1

.

 

bir nərsəyə keçmək. dəlmək. boşalmaq. 

(

qarın

)

 

sürmək. 

1

.

 

oxumaq. -

 

yalınqus qaz ötməz

.

 

-

 

bizə gələn öc

 

ötər

: 

bizə gələn

.

 1

.

 

-

 

tapqın

 

ötmək: vird demək

.

 

ibadət 

edmək

.

 1

.

 

ütmək. 

(

qıl

)

 yaxmaq. 

1

.

 

çanlamaq. çınlamaq. 

çan çan edmək. cingildəmək. 

1

.

 

yanmaq. yanqamaq. 

yanğlamaq. cingildəmək. tənin salmaq. 

1

.

 

qoymaq. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

760 

güzəşt edmək. keçmək. bağışlamaq. boşuqma

q. 

1

.

 

tütmək. püləmək. oxumaq. 

(

aqustos böcəği

) 

sır edmək.

 

1

. 

geçmək. nifuz edmək. ağrına gedmək. içinə işləmək.

 

-

 

sən aytqan söz manğa ötdü: söylədiğin söz ağrıma getti

.

 1

. 

önə geçmək. 

1

. əkmək. 

1

. 

cüvüldəmək. cıvıldaşmaq.

 

1

.

 

sayramaq. oxumaq.

 

-

 

ötücü

, 

ötən

 

quşlar

: 

sayraq quşlar

.

 1

.

 

bağışlamaq

.

 

-

 

ötünüz

: 

bağışlayın

.

 ( < 

boşuqlayın

.

 

boş

 

berin)

.

 

keçin

.

 

-

 

ötərsiniz

: 

lütfən bağışlayın

.

 

keçərsiniz

.

 1

.

 

yaxmaq. 

küymək

. 

yandırmaq

.

 

-

 

o acı içimi ötdü

: 

içimə 

keçdi, işlədi

.

 

içimi yaxdı

.

 1

.

 

nərsənin tükün aparmaq, ötə

ri, 

üzdən qoğsalamaq

.

 1

.

 

dəlmək

. 

dəlib keçmək

. 

1

.

 

keçmək

. 

keçinmək

. 

ölmək

. 

1

.

 

toz qoparmaq. 

1

.

 

dərinin teklərin 

gidərmək üçün oda tutmaq. 

1

.

 

qalib gəlmək. üstün 

gəlmək. yenmək. 

1

.

 

əsnəmək. keçmək. savmaq. 

1

.

 

keçirtmək. aşıtmək. aşdırmaq. ötürmək. 

1

.

 

oxumaq. 

1

.

 

keçmək. gedmək. 

1

.

 

etgiləmək. tə‟sirləmək. 

1

.

 

sirayət 

edmək. yoluğmaq. 

1

.

 

vaz keçmək. 

1

.

 

sıramaq. sərimək. 

yırlamaq. oxumaq. sayramaq. səyrəmək. ün çalmaq. 

sayramaq. səyirmək. 

 

-

 

hamamın gubbaları ötürdü

.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

-

 

qulağ

 

ötmək: qulağın cingildəməsi, çınlaması, zəh çalması

.

  

-

 borusu 

ötən: sözü keçən

.

 

sözdə qalmayan

. 

-

 

ötmək qatqan

: qalata

.

 quru pasta

. 

-

 

ötməy: keçməz

.

 

keçməzin

.

  

-

 

ötə

 

ötə: keçə keçə

.

  

ötməlik

 

 - 

öykəlik

, 

ötəri

, 

keçəri olmaqlıq

: 

ötgəşik. özgəşik. 

 

ötməyən

 

 

1

. keçməyən. işləməyən. yörgünməyən. 

rayic olmayan. 

1

. satılmayan. 

-

 

ötməyən mal əldə qalır. 

 

ötmüş

 

 

1

. 

geçgin. keçgin. keçmiş. batıl. batil. savılmış. qaralmış. 

qərəlmiş. baslı. 

1

. 

keçmiş. macəra. 

1

. 

saxlı. keçmiş. 

qoymuş. bastanaq. bastani. 

 

-

 

yeyilmə çağı ötmüş qarıqquruq nərsə

: qart. qat. 

 

ötmüş

 

 

uçru. keçmiş. mazi. 

 

ötnə

 

 

1

. borc. bors. 

buıç

. 

börç

. birouz. 

burıs

. 

görəv

. 

ödəv

. 

vəzifə

. 

öyqə

. 

tapşırıq

. 

alğı

. alasa. 

alacı

. 

alası

. 

alacağ

. 

alasaq. 

1

. ötnü. ödünc. ötünc. borc.

  

ötnəmək

 

 

istəmək. 

-

 

ötnə

 

görək

: 

istə görək

.

 

-

 

ötnəmədən yetmədi, 

əkinmədən biçmədi

: 

istəyən yetər, əkən biçər

.

  

ötnəşmək

 

 

ötləşmək

. 

ötgəşmək

. 

öcgəşmək

. 

öcləşmək

. 

öcnəşmək

.

 

ütşüşmək

. 

ütnüşmək

.

 

odşunmaq. odnuşmaq. itimək. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

762 

itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. 

odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. 

t

utnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. 

qızşınmaq. qıznışmaq. daşlaşmaq. daşnışmaq. 

tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. 

tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. 

quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. çılqınışmaq. 

siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. 

könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. 

yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. 

asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. qarşıtışmaq. 

qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. kəsginişmək. 

sərtişmək. sarplaşmaq. qatlaşmaq. üzləşmək. üzlənmək. 

ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. 

ziddləşmək. muğayirləşmək. 

 

ötnü

 

 

1

. 

ödünc. ötünc. ötnə. borc. 

-

 bir 

ötnü

: bir borc

.

 

-

 

ötnüm

 

nə 

olur

.

 

-

 

ağır ötnülü

.

 

-

 

sənə yarmaq ötnü

 

verəcəm

. 

1

. rica.

 

yaxarı

.

 

istirham.  

ötnüc

 

 

ödünc. borc. 

 

ötör

 

 

ödör

.

 

gün

.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ötrə

 

 

ötə

. asra. qarşı. 

 

-

 

gün ötrə: axşam çağı. 

 

ötrəç

 

 

ötşürü

. 

abraq. apraq. abartı. abartma. qabartma qabrat. 

qabartı. şişirtmə. şişirti. şişərti. böyütmə. böyütü. boylatı. 

boylatı. gəbrəti. qatma. əkmə. artırıq. attırı. atlatı. yükləti. 

ullatı. ullatıq. qozqırt. qozqatı. mindiri. mubaliğə. iğraq. 

 

ötrəq

 

 

ötrək

. 

1

. 

başveri. başvermə. olqu. olay. çıxın. görünğü. 

görüntü. yaşantı. yazıntı. hadisə. vaqiə. pədidə. 

fenomen. 

1

. 

çıxın. hadisə. sərquzəşt. 

 

ötrəqi

 

 

ötrəki

. örtəki. nağıl. 

 

- 

ötrəki kimi: örtəki kimi: dasdan kimi: nağıl kimi: çox uzun. 

 

ötrəqinmək

 

 

ötrəkinmək

. 

örtəkimək

. dəstanlaşmaq. dastanlaşmaq. 

nağıla çüvrilmək. çox ünlənib yayılmaq. dildən dilə 

dolaşmaq. 

 

ötrəqmək

 

 

ötrəkmək

. olqunmaq. olqanmaq. çıxınmaq. görşünmək. 

görünşəmək. yaşanmaq. yazınmaq. başvermək. hadisə, 

vaqiə, pədidə,

 

fenomen üz vermək. 

 

ötrən

 

 

< > 

örtən

. don. paltar.  

ötri

 

 

üçün

. 

ösön

. 

tüfaylı

. 

arxasından

.  

ötrim

 

 

bağιş

. 

keçirim

. 

dözməzçilik

. 

rəhm

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

764 

ötru

 

 

ütrü. 

1

. 

otru

. tərəf. qarşı. ön. üçün. üzübə üz. 

ara. orta. -

 

o mənə 

otru 

gəldi

.

 

-

 otru utru: bu yan o yan

. 

1

.

 

türkcənin 

"

yuvarlaq (: o

.

 

ö

.

 u

.

 

ü

)"

 

səslərinə verilən adı. 

1

.

 

zəmmə

. 

1

. 

qoytu. qoyu. qutru. salı. burax. çıxı. mə'zuniyyət. ruxsət. 

icazə

. 

1

. 

qarşıt. qarşı. bərəbər. əvəz. muqbil. müvacihə. 

 

ötrü

 

 - 

bundan dolayı

, 

ötrü: binabərin. 

 

- 

bundan 

ötrü: bunun üzərinə. bundan dolayı. 

 

- 

ötrü

 olan

: bir yönə doğrulan. yana olan.

 

ötrüq

 

 

ötrük

. ötkürük. ötkürüş. sürgü. sürgün. sürmə. iç sürmə. 

axış. isal.

 

ötrüq

 

ötrük

. 

1

.

 

isal. 

1

. 

keçit

. 

ötülgə

. 

sumilgə

. 

keçilgə

. 

1

. yalan

 ( 

> 

duruğ

)

.

 1

. ütük. kələkçi. aldağçı. 

-

 

ötrük

 

ötün

 

oğrulayu 

üzə baxar

: 

kələkçi gizli gizli üzə baxar

.

 1

. yalan. 

yalançıq. 

yuyan. 

tanqu. danğu. böhtan. kizb. əracif.

 

ötrüqləmək

 

ötrükləmək

. 

yalan demək

.  

ötrülmək

 

 

ödrülmək

.

 1

.

 

ayr

ılmaq. kəsilmək. biçilmək. səçilmək. 

1

.

 

oxunmaq. qılınmaq. 

-

 

yükün ötrülən

 

oğur: namaz, ibadət 

qılınma çağı

.

  

ötrülmüş

 

 

qotdı. quddı. qoydı. buraxılmış. boşanmış,

-

 

qotdı

 

nə

.

 

-

 

qotdı

 

yılxı

: 

buraxılmış heyvan

.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ötrüm

 

 

ödrüm

.

 1

. 

seçgin

. 

seçilmiş. mümtaz. 

1

.

 

h

ər nərsənin 

səçilmişi. 

1

.

 

müshil. sürgün. isala salan nə. açan. 

-

 

ötrüm

 

qarın ötürdü: açan, müshil qanı açdı

.  

ötrümək

 

 

ötürmək. salıvermək. salırqımaq. qoyuvermək. qutru 

vermək. qutramaq. qutarmaq. buraxmaq. çıxarmaq. əfv 

edmək

.  

ötrünmə

 

 

boşunma. qaşınma. burxılma. 

 

ötrünmək

 

 

1

. 

əsinmək. əsmək. 

-

 

yel ağaca ötründü: yel ağacı daradı, 

əsdirdi

.

 1

. 

qaşınmaq. qaşnamaq. boşunmaq. 

 

ötrünmək

 

 

ötkürünmək

. 

ötkürüşmək

. sürgünmək. axşınmaq. isal 

olmaq. isala düşmək.

 

ötrünti

 

ötründi

. 

ödründi

. səçilmiş. 

 

ötrüş

 

 

ödrüş

.

 1

. 

səçim. ayrış. alternativ. 

1

. 

ötgərü. 

-

 

nərsiyə ilişik, 

ötrüş

 olan: 

ötgərü

.

  

ötrüşmək

 

 

ödrüşmək

.

 

ötgürüşmək

. 

1

.

 

səçişmək. ayrışmaq. ayırd 

edmək. 

1

.

 

göndərişmək. birbirinə vermək. 

1

.

 

birbin 

keçindirmək. 

1

.

 

ötüştürmək. başdan eləmək. savmaq

.

 

yumşaqlıqla keçrişmək. 

-

 

ay canım mən bu qonaqları savıb

 

sizə qoğuşaram

.

 1

.

 

savuşmaq. keçişmək 

(# 

sıvışmaq

: 

örtüşmək

.

 

yapışmaq

)

. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

766 

ötsəmək

 

 

ötə keçmək, dəlip keçmək. 

 

ötsürmək

 

 

ötsəmək. ötə keçmək. 

 

ötsürüş

 

 

ötkürüş

. 

ötürüş

. 

sürmə. sürüş. sürgüş. tədavul. tədavüm. 

 

ötsüz

 

 qorxaq.  

ötşünçü

 

 

ödşünçü

. 

ödüncçü

. 

ağdarıqçı. ağdarıçı. ağdarmaçı. 

alnamaçı. alnamçı. alnımçı. alıntıçı. çıxarıçı. çıxartıçı. 

götrüçü. götürüçü. iqtibasçı. naqil. 

 

ötşünmək

 

 

ödşünmək

. 

ödüncənmək

. 

ağdarımaq. ağdarımaq. 

alnamaq. alınamaq. alınımaq. alıntılamaq. çıxarıtmaq. 

çıxartlamaq. götrünmək. götürünmək. iqtibas edmək. 

 

ötşürçülük

 

 

ötəçilik

. 

aşırıçılıq. şişirtçilik. abraqçılıq. apraqçılıq. 

abartıçılıq. artırıçılıq. atlatıçılıq. attırıçılıq. yüklətiçilik. 

gəbərtçilik. qabartıçılıq. qatmaçılıq. əkməçilik.

 

ullaqçılıq. 

ullatçılıq. boylatçılıq. böyütüçülük. qozqırtçılıq. 

qozqalatçılıq. mindiriçilik. mubaliğəçilik. iğraqçılıq. 

 

ötşürmək

 

 

mirur edmək

.  

ötşürü

 

 

ötrəç

. 

abraq. apraq. abartı. abartma. qabartma qabrat. 

qabartı. şişirtmə. şişirti. şişərti. böyütmə. böyütü. boylatı. 

boylatı. gəbrəti. qatma. əkmə. artırıq. attırı. atlatı. yükləti. 

ullatı. ullatıq. qozqırt. qozqatı. mindiri. mubaliğə. iğraq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öttəq

 

öttək

. 

öddək

.

 

qorxaq.

  

öttüq

 

öttük

. 

1

. 

zötük. biyoqrafi. 

1

. 

özötük. biyoqrafi. şəxsi 

yaşamda görgülər.