Türkcə Etimoloji Sözlük

 

WWW.TURUZ.NET

 

752 

edmək. icra edmək. 

1

.

 

əzbərdən oxumaq. 

1

.

 

tutuşdurmaq. muqabilə edmək. 

 

ötqərmək

 

ötgərmək

. 

geçirmək. 

 

ötqərü

 

 

ötgərü

. 

1

. 

ötkəru

.

 (namaz): 

q

əza namaz

.

1

.

 

üçün. 

1

.

 

əcəl. 

1

. 

səsəb. illət. 

1

. 

nərsiyə ilişik, ötrüş olan.

  

ötqəşik

 

 

ötgəşik

. 

özgəşik

. ötəri, keçəri olamaqlıq. özgəmik. ötəri, 

keçəri olamaqlıq. 

 

ötqəşmək

 

 

ötgəşmək

. 

ötləşmək

. 

ötnəşmək

. 

öcgəşmək

. 

öcləşmək

. 

öcnəşmək

.

 

ütşüşmək

. 

ütnüşmək

.

 o

dşunmaq. odnuşmaq. 

itimək. itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. 

odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. 

tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. 

qızşınmaq. qıznışmaq. daşlaşmaq. daşnışmaq. 

tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. 

tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. 

quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. çılqınışmaq. 

siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. 

könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. 

yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. 

asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. qarşıtışmaq. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. kəsginişmək. 

sərtişmək. sarplaşmaq. qatlaşmaq. üzləşmək. üzlənmək. 

ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. 

ziddləşmək. muğayirləşmək. 

 

ötqəyic

 

 

ötgəyic. ötgəyişmə. ötgəyiş. özgəyişmə. özgəyiş. 

özgəyic

. ösmə. ösüş. ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

ötqəyiş

 

 

ötgəyiş. ötgəyişmə. ötgəyic. özgəyişmə. özgəyiş. 

özgəyic

. ösmə. ösüş. ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

ötqəyişmə

 

 

ötgəyişmə. ötgəyiş. ötgəyic. özgəyişmə. özgəyiş. 

özgəyic

. ösmə. ösüş. ösüc. ösünc. boysanma. boysanış. 

boysanıc. qalxıq. qalxac. qalxış. gəlşic. gəlşiş. gəlişmə. 

boysayış. rüşd. tərəqqi. 

 

ötqəzmək

 

 

ötkəzmək

. 

ütkəzmək

. 

ötdürmək

. 

geçirmək. çapıtmaq 

(

 

ç

 

<>

 s 

)

 saplatmaq

. yeritmək. sürdürmək. dinlətmək. 

- 

söz

 

geçirmək

. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

754 

ötqəzmək

 

 

öt

k

əzmək

. 

ütkəzmək

. 

ötürmək

.

 

ütmək

. 

ütkəzmək

. 

çapmaq 

( 

ç

 < > s )

 sapmaq. 

keçirmək

. 

girdirmək

. 

giritmək

. -

 

dəri 

tüklərin ötkəzmək

.

  

ötqi

 

 

ötgi

.

 1

.

 

qarşılıq. əvaz. bədəl

.

 

-

 

buda onun ötgisi

.

 

-

 

ötgisiz: 

pulsuz

.

 

müfdə

.

 1

.

 

orunbasar. maavin.  

ötqir

 

 

ötgir

.

 

bibər

. 

qurç

 (

kəsgin

) 

ütgin odu

. 

iştik

.  

ötqir

 

ötgi

r

. 

süvir. sivir. süvri. iti. 

 

ötqisiz

 

ötgisiz

. pulsuz.

 

müfdə.

  

ötqızmək

 

 

ötkızmək

.

 

pardaqlama. 

ititmək

. 

ötgir

. 

ititmək

. 

kəsgirləmək

.  

ötqöl

 

 

ötköl

. 

çüçə

.  

ötqöndü

 

 

ötköndü

.

 

tarix. 

keçmiş

.  

ötqüq

 

ötkük

. 

bax > 

ötük

.  

ötqül

 

ötgül

. 

ödgül

. övülmə

. 

övünc qaynağı

. 

övülmə nədəni. 

 

ötqülmüş

 

ötgülmüş

. 

ödgülmüş

. 

1

. 

öğülmüş

. 

öğülən

. 

başarılı

. 

ödül 

almış

. 

1

. 

istəkçi

. 

duaçı. 

 

ötqün

 

 

ötgün

. 

1

.

 

keçən. abir. 

1

. buyran. amir. 

1

.

 

etgili. müəssir. 

1

.

 

oxun dəmirdən olan başaqı.

 

1

.

 

keçən. gedən. 

1

.

 

etgiləyən. tə‟sir edən.

 1

.

 

sir

ayət edən. yoluğan. 

1

. 

göy 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

gurultusu. 

1

. 

qayışın, başqa nərsənin, toqqaya, həlqəyə 

keçirilən bölümü. 

1

. 

tə‟sirli

. 

kəsgin

. iti.  

ötqünc

 

 

ötkünc

.

 

dastan. 

ötkünüş

. -

 

nağıl demək

 < 

ötmək 

< 

öt 

< 

səs

.

 oxumaq (avaz)

.  

ötqünçi

 

 

ötgünçi

. ötgün. keçən. gedən. 

 

ötqünçü

 

 

ötgünçü

. 

1

.

 

keçci. 

1

.

 

etgiləyən. tə‟sir edən.

 1

.

 

sirayət 

edən. yoluğan. 

 

ötqünmək

 

 

ötkünmək

.

 bax > 

ötünmək

.

 

nərsiyə qapınmaq. dalcan 

düşmək. təqlid edmək. 

 

ötqünmək

 

ötgünmək

. 

təqlid edmək. 

-

 

qarğa, qaza ötünsə, budu 

sınar

.  

ötqür

 

 

ötgür

. 

1

.

 

iti. yeyin. 

çabıq. kəsgin. tez. 

1

.

 

keçici.

 

1

.

 

ütqür

. 

iti. 

hızlı

. 

səri

. 

çabuq

. 

1

.

 

dəlici

.

 

dəlip keçən.

 

ötrüm. müshil. 

isala salan nə. açan.

  

ötqür

 

 

ötgür

. 

ödgür

. 

1

. kibirli. qururlu. 

1

. qararlı. odlu. 

1

. 

təmmuzun igirmi üç otuzbiri arasında doğanların bürcü.

 

1

. 

ötgər.

 nafiz. 

1

. uyqun. 

yerində

. 

vaxtında. 

 

ötqürmək

 

 

ötgürmək

.

 > 

ötürmək

. 

1

. 

qayramaq. qıyratmaq. qıratmaq. 

bilövləmək. biləkləmək. bilgətmək

.

 

ititmək. 

1

. nifuz 

edmək

. 

1

. 

nifuz edmək

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

756 

ötqürüq

 

 

ötkürük

. 

ötkürüş

. 

ötrük

. sürgü. sürgün. sürmə. iç sürmə. 

axış. isal

. 

ötqürünmək

 

 

ötkürünmək

. 

ötkürüşmək

. 

ötrünmək

. sürgünmək. 

axşınmaq. isal olmaq. isala düşmək.

 

ötqürüş

 

 

ötkürüş

. 1

. 

ötkürük

. 

ötrük

. sürgü. sürgün. sürmə. iç 

sürmə. axış. isal. 

1

. 

ötürüş

. 

ötsürüş

. 

sürmə. sürüş. 

sürgüş. tədavul. tədavüm. 

 

ötqürüşmək

 

 

1

.

 

ötrüşmək. bir nərsəni bir nərsəyə keçirmək. 

1

.

 

səçişmək. ayrışmaq. ayırd edmək. 

 

ötqürüşmək

 

 

ötkürüşmək

. 

ötkürünmək

. 

ötrünmək

. sürgünmək. 

axşınmaq. isal olmaq. isala düşmək.

 

ötqüzmək

 

 

ötküzmək

. 

ötürmək. keçürmək. aşurmaq. göndərmək. 

 

ötlə

 

 

ödlə

.

 

zamana.

  

ötləq

 

 

ödlək

. 

1

.

 

ənam. mükafat. ikram.

 

1

.

 

ödək. qorxaq. ürəksiz. 

1

. qorqaq. 

1

. 

qoyanyürək. qorxaq. ürkək. 

1

. 

ürəksiz. 

qorğaq. məhcub. 

1

. 

zaman. fələk. 

1

. 

zamanın ortası

. 

öylə 

çağı.

  

ötləq

 

 

ötlək

.

ödlək

. ödələk. qorxaq. alçaq. təpin. ürəksiz. 

qorxaq. qansız. qeyrətsiz. şərəfsiz. 

 

ötləq

 

ödlək

. 

çaşaq. qorxaq. dabansız. ürəksiz.

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ötləqən

 

 

ötəlgən. çox ötən. bir çeşit sığırcıq. 

 

ötləqən

 

 

ötləgən

. çalıbülbülü. 

 

ötləlik

 

 

ödləlik

. qorxaqlıq. qansızlıq. qeyrətsizlik. şərəfsizlik. 

 

ötləmək

 

 

deyilən nəyi dinləmədən dalbadal qonuşmaq. 

 

ötləmək

 

 

ütləmək

. 

üfləmək

. 

püfləmək

. 

pükləmək

. (# 

opmaq. öpmək. 

höpmək. hopmaq

). 

ötləş

 

 

1

.

 

az az. 

1

.

 

yan. təpər. tərəf. 

 

-

 

ötləş

 

ötləş

: dalba dal

.

 

qıt qıt

.

 

ardalı

.

 

-

 

düşdük ötləş ötləş 

qıyınlara: çətinliklərə

. 

ötləşmək

 

 

1

.

 

ütləşmək

.

 

otlaşmaq

. bi

rbirinə girişmək. yaxalaşmaq. 

-

 

alplar 

ötləşdilər

.

 1

.

 

örtülmək. basrılmaq. 

-

 

yağış yağır, ötləş

 

çıx eşiyə

.

 1

.

 

qapsamaq. yağmamaq. 

-

 

yağıdan ötləşən

 

nərsələr

.

 1

.

 

dəlik deşik olmaq. 

1

.

 

savaşmaq. uğraşmaq. 

1

.

 

birbirinə keçmək. 

-

 

ərlər birbirinə ötləşib

, 

otlaşdılar

.

 1

.

 

örtülmək. dağ, dərə bərə, türlü otdan çiçəklərdən ötləşdi. 

1

.

 

qəsb dmək. qənimətə almaq. yağmalamaq. 

-

 

savaş 

qopdu, malqara 

ötləşdilər

.

 1

. 

deşik deşik edmək

. 

dəlik 

dəlik edmək

.  

ötləşmək

 

 

ötnəşmək

. 

ötgəşmək

. 

öcgəşmək

. 

öcləşmək

. 

öcnəşmək

.

 

ütşüşmək

. 

ütnüşmək

.

 

odşunmaq. odnuşmaq. itimək. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

758 

itişmək. itiləşmək. itləşmək. itşinmək. itnişmək. 

odşunmaq. odnuşmaq. təpgişmək. dirnişmək. dirsəşmək. 

tutnuşmaq. tutşunmaq. qızmaq. qızışmaq. qızınmaq. 

qızşınmaq. qıznışmaq. daşlaşmaq. daşnışmaq. 

tərsələşmək. tərsləşmək. təsləşmək. tərsinişmək. 

tərsişmək. uğrsuzlaşmaq. uğursuzlaşmaq. uyuzlaşmaq. 

quduzlaşmaq. uymazlaşmaq. uymazışmaq. çılqınışmaq. 

siyimsişmək. sırtıqlaşmaq. sırtışınmaq. çiğdəşmək. 

könəzləşmək. könzəşmək. çapraşmaq. çaprazışmaq. 

yamanlaşmaq. pisləşmək. pisəşmək. arxalaşmaq. 

asavlaşmaq. olmazışmaq. bətərləşmək. qarşıtışmaq. 

qarşıtınmaq. qılmazışmaq. xuysuzlaşmaq. kəsginişmək. 

sərtişmək. sarplaşmaq. qatlaşmaq. üzləşmək. üzlənmək. 

ayğırışmaq. muxalifləşmək. inadlaşmaq. əksiləşmək. 

ziddləşmək. muğayirləşmək.

  

ötləyiş

 

 

ötəyiş

. 

özdeyiş

. yapıcı güdə söz

:

 

qısa, göstərişli söz

:

 

qut, qıt söz

:

 

özlü, qısa söz

:

 

dərli, toplu söz

:

 

us, qıs söz

.

 

muxtəsər, müfid kəlam.

 

vəciz.

 

ötlü

 

 

1

. 

cəsur. gözü pek. 

1

. 

dəlik. dəlin. deşik. 

-

 

ötlük

 

inci yerdə 

qalmax

.

  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ötlüq

 

ötlük

. 

1

.

 

dəlik. dəlinə, deşilə bilən nərsə. 

1

.

 

yetgin qız. 

-

 

ötlük

 

inci yerdə qalmax

.

 1

.

 

öğüt. övüt. nəsihət.

 

1

. 

öt

. 

deşik

. 

dəlik

.  

ötmə

 

 

1

.

 

ötüş. ləhn. təğənni. 

1

.

 

ütmə. sütül buğda bağının otda 

pişirməsi. 

 

ötmək

 

 

1

. geçmək. işləmək. çalışmaq. 

- 

burdan qatar keçərmi?

. 

- 

o para burada keçməz

. 1

. 

(

bülbül

)

. çiləmək. 

1

. oxumaq. 

çanqıldamaq. çanqlamaq. çanqamaq. çanaqlamaq. 

yanqıldamaq. yanğılamaq. yanqamaq.

  

- 

hant hant ötmək: nərsəni aşırı istəklə istəmək. 

 

-

 

borusu ötmək: sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək. 

 

ötmək

 

 

ütmək

. 

< > utmaq

. 

1

. 

(

çıxmaq 

# yutmaq

: içərmək

)

. 

1

.

 

aparmaq. sındırmaq. 

-

 

andağ əri kim ötər

.

 1