Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
öttürmək 1 .
ötürmək. xatırlatmaq. 1 .
dəlmək. öttürmək ötdürmək .
.
. geçirmək. çapıtmaq (
saplatmaq . yeritmək. sürdürmək. dinlətmək.
söz
geçirmək .
- kəklik ovlamaq üçün , başqa bir kəkliyi öttürmək : qıqırtmaq. qaqırtmaq. ötunc
ö dunc. ödüş .
ödun . ötün . ötünc . ödəşik. töləşik. ağırlıq. bərabər. çalışıq. çalşıq. dəğək. dərək. dəğər. dəğiş. dəğişik. dəng. əş. əşit. qarşılıq. qiymət. bədəl. əvəz.
bir çeşit cocux oyununda "arqadaşını. yanındakini. it" anlamına söylənən söz.
- kəklik ötüsü: qıq qıq qıbaq.
1 . aşa . artıq
. ötü köp
:
aşa çox . 1 . ətir. is. qoxu. ötüc ötüş. yelək. püfək. pülək. - otuq
ötüşlə
uçurməz : od püfləməklə sönməz .
1 .
. sınıqçı. sınan, çıxan gəmikləri yerinə qoyan, taxan sınıxçı, çıqıqçı. 1 .
. qırıcı. kəsici. qıran.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. ötücü. sürəksiz. dəvamsız. yeltək. gəlgeç. geçici. geçən. keçəgən. keçib gedən. keçəri. əslək. əsnək. dayimi olmayan. müvəqqəti. 1 . keçəri. dilənçi. gedə. gədə
(fars) )
. geçmək) .
.
.
. şarkıcı. çağmaçı >
çamaçı. oxun. oxucu. oxuyan. nəğməçi. oxuyan.
: başdanqara.
: ötən quş. ötüq ötük . 1 . ötək . sərquzət. macəra. 1 . ötükə . ərzə. ərizə.
.
.
uğur . şans
. 1 .
zaman. vaxt. 1 .
dövrə . zamana. mövsim
. 1 .
1 . nağıl. nəl ounan nə.
çəkmə. bağış. bəğşiş.
.
.
.
xahiş. dilək. ağı. dərd. içindən keçən özləm, istək. -
ər
arvad ötük
. 1 .
hikayə. nəğil. macəra .
bir
söylə baxalım .
buda bizim
nə ötüklər keçirdi
bəlalı başım .
:
görgülər
1 .
utuq. ozuq. uzuq. iti olub qabaqlayan. 1 .
qusma. 1 .
ötüşən. keçinən. həyalı. 1 .
sürük. sürgün. ötüt. isal. 1 .
şikayət. ilənc. 1 .
üzük. qırıq. cırıq. 1 .
qusma. 1 .
atuq. ayağ qabı. ayağ atmağa, yeriməyə yarar arac. 1 .
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM keçmiş.
1 .
olmuş. olay. macəra. nağıl. 1 .
neçə nərsə arasında araçılıq . vasitə
. şəfaət
. -
: vasitə
.
dəllal .
şəfaətçi . 1 .
qusma. 1 .
dua. dilək
. niyaz. 1 . istək . dilək
. yaxarı
. dua. niyaz. arzu. 1 . şəfaət. vasitə. ötüqçi ötüncü. nərsə diləyən. bir diləkdə tapınmaq. şəfi. şəfaətçi.
xan yanında ötükçü tutuldum .
mən sənə ötükçü ollam
.
ötükçü . vasitə
.
şəfaətçi .
o məni ötükçü tutundu: o mən
i şəfaətçi etdi .
diləkçi . dilənçi
. duaçı
.
niyazcı .
yaxaran. 1 .
onurlu, öğünclü keçmiş . 1 .
tanrının türklərə ərməğan eddiğinə inanılan , qutsanmış, ormanlıq
, dağlıq bölgə . türklərin
ilk başkəntlərindən. ötüqət ötügət . ödügət . istəkçi . ya xarıcı
. duaçı.
ötüqləmək oyuqlamaq. ötükləmək.
iləncli. şikayətçi. -
olan kimsə .
ötüqmək ötükmək . ödükmək .
qorxmaq. ötüqünc ötünc . nağıl. hikayə.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. 1 . usluluq. ağıllılıq . 1 . ödəm
. ödən
. yanut. yanıt
. mükafat
. ərməğan
. dartıq
. ehsan. -
: ödgülmüş .
öğülmüş .
öğülən .
başarılı .
: ötəmiş
.
otamış . 1 . soyurqal. soyurqat. savaş ödülü . midal. nişan .
. önğdül.
sovğat. hidyə. -
almaq: almaq
qazanmaq .
ödül . qarşılıq. mukaf at.
.
< > ödəmək)
müzd. işçilik. ücrət. əcr. qarşılıq. mükafat. ötülqə ötülgə . keçilgə
ötük
. sumilgə
. keçit
. ötülqü ütülgü . devrəlib, çevrəlib fırlanan nərsə. {
:
. dolab
.
.
doğan quşu . ( bu av quşu itiliyindən, çapıq sapıq dönməyindən bu adı almış . ).
ötülli ödülli . savqalı. sovqatlı. mükafat almış.
.
.
qoyulmaq. güzəşt edilmək. keçinmək. 1 .
oxunmaq. 1 .
.
< öt
ötmək
. şişmək
. ötülü ütülü
. sayqıdəğər .
sayqılı . hörmətli.
qızqın
. acı
. əsər
. ( suziş
. ötümək ütümək. silmək. təgirləmək. safatmaq. bir nərsənin üstündən keçib, qıvrıqların açmaq.
paltar
ütümək . 1 .
yolmaq. qırmaq. silib süpürmək. ötün
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM ötün ödun . ötünc .
.
.
ödüş .
1 . almatıq. alımtıq. boş. borc. əğrəti. iğrəti. qasınc. qazınc. birovuz. 1 . ödüş . ağdarıq. ağdarı. ağdarma. alnama. alnam. alnım. alıntı. çıxarı. çıxartı. götrü. götürü. iqtibas. 1 . ödəşik. töləşik. ağırlıq. bərabər. çalışıq. çalşıq. dəğək. dərək. dəğər. dəğiş. dəğişik. dəng. əş. əşit. qarşılıq. qiymət. bədə l.
əvəz. 1 . ağdarıq. ağdarı. ağdarma. alnama. alnam. alnım. alıntı. çıxarı. çıxartı. götrü. götürü. iqtibas. 1 . sibqət.
. nağıl.
, ötüşü , nağılı : yaşamöyküsü yaşamötgüsü. biyoqrafi. ötün ödün .
. ö
üc: öncüd : borc
. 1 . ödəmə
. ödəyiş
. 1 .
öncüd . öntüc
. verilməli . borc. qaytarmalı . 1 . yaxarış
. dua. dilək
. niyaz. 1 . dirəniş
.
qarşılıq .
cəvab .
əvəz . 1 . tabuq. iyilik. qayra.
qayğı . kərəm . inayət
. yarlıq
. yardım
. xitmət
. 1 .
ödək .
ödək .
ücrət .
əmək .
müzd .
gəldi min tümən ödünc almağa
. 1 .
ödün .
ver mə .
bağış .
məğfirət . 1 .
yaxarı .
yalvarış .
niyaz. 1 .
bağış . yarlıq
. dəğər
. edər
. qarşılıq
. axdı
. axıt
. əmək
. tər
. tərlik
. qapıs
. müzd
. 1 . bağış. əfv. məğfirət. 1 . güzəşt. əff. 1 . əvəz. tə'viz. 1 . utanmaz. (# utun: utanqaç
) .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
. < ön .
önərmək: sunmaq .
qabağa surmək . 1 .
ötürmək: bıraxmaq . ) .
verəsi. borc. -
almaq
öntücmək
verəsi, borc almaq.
.
.
< öt .
bağışlama . keçim
. keçirim
. şəfaət
. yalvarış
. ( ötmək
bağışlanmaq .
keçmək ) + istəmək
. 1 . istək
.
rica. dilək
.
istirham. 1 .
iltimas. tərəfgirlik . 1 .
ödünc . ötünc
. öntüc
. öncüd qaytarmalı . borc. 1 .
nağıl. hikayə. 1 .
ötnü. borc. 1 .
dəğərsiz. alçaq. 1 .
. önggüc. borc. 1 . verəsi. borc. 1 .
borc. əğrəti .
ariyət . 1 .
əğrəti. borc. ariyət. -
yaya qoymuş kişini əğrəti
at, yol yarısı .
kitab olmaz: kitab borc verilməz .
ödünc .
.
. ötüş .
ödüş .
1 . almatıq. alımtıq. boş. borc. əğrəti. iğrəti. qasınc. qazınc. birovuz. 1 . ödüş . ağdarıq. ağdarı. ağdarma. alnama. alnam. alnım. alıntı. çıxarı. çıxartı. götrü. götürü. iqtibas. 1 . ödəşik. töləşik. ağırlıq. bərabər. çalışıq. çalşıq. dəğək. dərək. dəğər. dəğiş. dəğişik. dəng. əş. əşit. qarşılıq. qiymət. bədəl. əvəz.
1 . ağdarıq. ağdarı. ağdarma. alnama. alnam. alnım. alıntı. çıxarı. çıxartı. götrü. götürü . iqtibas.
. |