Türkcə Etimoloji Sözlük

özçüsüz

.

 

gücünsüz. gücülsüz. onursuz. düşgün. düşük. 

şərəfsiz. viqarsız. heysiyyətsiz. izzəti nəfssiz.

 

özçülü

 

 

özçülün

. özçün. gücün. gücünüq. gücünlü.

 onurlu. 

şərəfli. viqarlı. heysiyyətli. izzəti nəfsli.

 

özçülüq

 

özçülük

. 

tə'rif

. tovsif. 

özlük

.  

özçülün

 

 

özçülü

. özçün. gücün. gücünüq. gücünlü.

 

onurlu. şərəfli. 

viqarlı. heysiyyətli. izzəti nəfs

li. 

özçün

 

 

gücün

. 

1

. 

özçü

.

 

onur. gücün. böyüklük. sayqıqlıq. 

sayqaq. yücəlik. yücəklik. ucalıq. ucaqlıq. uluğluq. ululuq. 

böyüklük. üstünlük. üstüşlük. üstüclük. üstüklük. şərəf. 

viqar. heysiyyət. izzəti nəfs. 

- 

özçümə

 

yediyim bu söküdən 

(yamandan)

, çox qızdım. 

1. 

özçülü

. 

özçülün

.

 

gücünüq. 

gücünlü.

 

onurlu. şərəfli. viqarlı. heysiyyətli. izzəti nəfsli.

 

özçüsüz

 

 

özçül

süz

.

 

gücünsüz. gücülsüz. onursuz. düşgün. düşük. 

şərəfsiz. viqarsız. heysiyyətsiz. izzəti nəfssiz. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

810 

özə

 

 

1

. 

özgü, özəl, xass, məxsus, münhəsir

. 

1

. 

üzrə

. 

1

.

 

keçən

.

 

-

 

özğan

: 

keçən

.

 1

. 

özkə. içə. 

-

 

əzgi savıq əzləsən, 

özgə

 

sınar

.  

özəq

 

 

özək

.

 

1

. mərkəz. yuva. nüvə. 

1

. çəkirdək. çərdək. göbək. 

1

. çiban. 

-

 

özək toxu: təməl, əsas toxu.

 

1

. 

öğəc

. oksir. eksir. 

covhər. nərsənin kök, özək, etgili, güclü varlığı. 

1

. 

bəslək. 

usarə. 

 

- 

nərsənin kök

, 

özək

, etgili, 

güclü varlığı: öğəc. özəc. oksir. 

eksir. covhər.

 

- 

nərsənin kökü, özəyi, təməl öğəsi, ünsürü

: 

acıq. acım. 

aşıq. aşıc. aşım. qabart. maya. damıc. damız.

 

özəq

 

özək

. 

1

.

 

öz aq

.

 

soylu. 

1

.

 

təməl

. 

tamır

. tomur. 

kök

. 

tübir

. 

unğqu

. neqiz. us. 

mərkəz

. 

1

. can. ruh.

 

könül

. 

1

. 

kiçik 

dərə

. 

dərəcik

.

 (

öz

: 

dərə

)

.

 1 

qaymaq. 

nəticə

. sonuc. 

öz

. 

mərkəz

. ortam. 

1

. 

üzüək

. hər bir nərsənin kök damarı, 

şahdamarı. 

1

. 

mərkəz. əsas. asıl. cevhər. 

1

. 

şah damar. 

1

.

 

içək. nərsənin içi, içəyi. 

1

.

 

çəkirdək. 

1

.

 

göbək.

 

-

 

özək almaq: aclığını bastırmaq

.  

özəqləmək

 

özəkləmək

. 

nərsənin kök damarnı, şah damarını kəsmək. 

kökün vurmaq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

özəqli

 

 

özəkli

. 

özləmli

. 

özləyən

. 

özləkçi

. 

üzüklü. üzüntülü. 

həsrətli. çiləli. muştaq. 

 

özəl

 

 

1

.

 

özgü

.

 

ayırt

.

 

ayrıq

. 

əşsiz

. 

alaş

. 

özgü

. xisusi. 

fərq

.

 

fərqli

. 

qıllı

. 

dəğişik

. 

özgü

.

 

qatqιsιz

.

 

ayratın

. 

əşsiz

. 

özgü

. xisusi. 

istisnayi.

 

özgü

.

 

özə

.

 xass

.

 

məxsus

.

 

özlük

. 

şəxsi

.

 

kişisəl

. 

münhəsir

. 

1

.

 

uzman.

 

usda.

 1

.

 

kişiyə özgü

.

 

kişisəl. 

1

. 

arnayıl. ərəkcə. tən. məxsus. 

1

. 

ençi. xisusi. şəxsi. 

1

. 

önğəyük. önəyük. ayrılan. bir kimsəyə məxsus olan

.  

özəl

 

 

özgü

. 1

. 

darıq. dərik. tərh. nərsə üçün ayrılmış nərsə, yer 

özəl. 

1

. 

yiyəlik. özgör. özgür. ərk. ixtiyar. 

1

. 

öz. xass. 

- 

mənə öz

 

sözlər yayılıb. 

-

 

kimə öz

 

danşırsız. 

-

 ona 

ö

z

, heç nə 

demə. 

-

 bir 

öz

 

konuda usluq qazanmalı: 

(

usluq: təxəssüs. 

1

. 

seçgin. bəğin. üstün. gözin. gözün. gözən. 

xass. 

mümtaz. 

1

.ergil. ərgil. şəxsi. 

- 

özü üçün özəl (şəxsi) ev 

eşik qurmaq: ev açmaq. 

1

. öz. şəxsi. 

1

. özgör. özgür. ərk. 

ixtiyar. 

1

.

 

özgü. dərək. xass. məxsus. 

-

 

gündüzə özgü

: 

gündüzlük. 

1

.

 

özgür. azad. hürr. 

-

 

özəl girişim

: azad 

təşəbbüs. 

1

. özgür. ərkin. sərbəst. azad. müstəqil. 

1

. 

seçgin. xass. 

- 

ağ yaxa qara yaxa 

xass amm.  

-

 

özəl

 ad

: ayratın ad: xass ad.

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

812 

özələmək

 

 

mənimsəmək. yiyələnmək. kəndinə mal edmək. 

 

özələnmək

 

 yalvarmaq. 

istəmək

. 

diləmək

.  

özəliq

 

 

özəlik

. 

özgül

. 

özgülük

. 

ciq. cih. hır. ıra. sin. sın. yaradılış. 

qurum. qılıq. sifət. xislət. xəsiyət. səciyyə. karakter. 

 

özəlləştirmək

 

 

özləşdirmək. şəxsiləşdirmək. 

 

özəllətmək

 

 

qaldırmaq. ixtisas vermək. 

- 

bu paranı o iş üçün qaldırın

. 

özəlliq

 

 

özəllik

. 

1

. 

incəlik. nuxdə. 

- 

incəlikli söz

. - 

işin ən gözəl 

incəliyi: nuxdəsi. 

1

. karakterstik.  

özəlliq

 

 

özəllik

. 

özgülük

. 

gözinlik. gözünlük. gözənlik. seçginlik. 

bəğinlik. üstünlük. başqalıq. ayrıcalıq. mümtazlıq. 

xasslıq

.  

- 

bir özəllik daşımayan bayağı xalq

: 

qara el. kütlə. kültə. 

türkəsaya kütlə. ərdəmsiz, bilimsiz, savadsız el. 

 

- 

xanım özəlliyi qazanma

: 

xanımsılıq. qadınsılıq.

 

-

 

özgü özəllik

: 

özük özəllik

: 

şəxsi xisusiyyət. 

 

özəlliq

 

özəlli

k

. 

1

. 

ayrım

. 

özgəlik

. 

fərqli

.

 

-

 

özəllik

 qoymaq: 

ayrım

.

 

fərq qoymaq

. 

1

. 

şart. bəlirti. imarə. vəsif. 

 

-

 

özəlliklə

: 

artığraqla

.

 

ələlxisus

.

 

bəqirəkda

.

 

ələxisus

.

  

özəlliqlə

 

 

özəlliklə

. ayratın. məxsusən. xisusən. hər nədən öncə. 

başda. hələ. ən çox. bilxassə. bilxassə. xususən. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

ələlxusus. məxsusən. üstəliklə. bilxassə. bexisus. 

xususiylə

 

ələlxisus.

  

- 

özəlliklə bu

: 

işbu. elə bu. 

-

 

işbuna

 

görə. 

 

özə

lliql

ə

 

özə

llikl

ə

. ayrata. 

ayrıkca

. 

ərəkşə

. 

özqöçö

. 

ə

l

ə

lxisus.  

özəmçilik

 

 

bənçil

. 

özçül

. 

xutpəsənd

. 

özbilərmən

. 

özsevər 

ulumçuluq

. 

boysanmalıq

.  

özəmək

 

 

özənmək

. 

diqqət edmək

. 

dözmək

. qatlanmaq.

 

-

 can 

özəmək

: 

çox özənmək

.

 

diqqət edmək

.

  

özən

 

 

1

. dərə. 

-

 

tar özən: sarp dağlarla çevrili dərə

.

 

-

 

sırtdan 

özəngə ağışdı

: 

yamacdan dərəyə endi

.

 

-

 

özən tuban: dərələri 

qaplayan bulut

.

 

-

 

üç özən: uçqolan

.

 

qartcurt köylərinin yer 

aıdığı bölgə

.

 1

.

 

ırmaq. 

1

. ova. düzlük. 

1

.

 

diqqət. 

-

 

özən

 

bəzən: çox səlqeylə yapılan süs

. 

1

.

 

yeltən. yeltə. qiptə.

 

1

.

 

güclü çay

. 

su yolı

. arna. yol. 

yırğa yolu

. 

yırza

. say. 

çay

. 

xana. 

1

. 

təvəccüh

. 

1

. 

qamışda

. 

ətdə

. 

ciyərdə olan qatı 

damar. 

ağacın bərk olan iç bölüyü

. 

çəkirdək

. 

öz

. iz. 

1

. 

ağacın gövdəsi

. 

1

. 

içdən

. 

səmimi

. 

1

.

 

diqqət

. etina. 

həvəs

. 

1

.

 

ırmaq

.

 

kiçik axarsu.

  

-

 

özən

 

göstərmək

:. 

sansınmaq. hörmət edmək. sayqı 

göstərmək. dəğər vermək. önəmsəmək.

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

814 

-

 

özən

 

göstərməmək: sansızlamaq

.

 saymamaq

.

 

sayqı 

göstərməmək

.

 

hörmət edməmək

.

 

önəm verməmək

.

 

özən

 

 

özənim

. 

izənim

. 

duyuş. duyum. sayğar. diqqət. aldırma. 

aldırış. qaptırma. qaptırış. önəm. diqqət. 

 

- 

qonuşurkən özənli

, 

diqqətli olmalı: boğaz doqquz 

boğumdur

. 

 

- 

böyük güdü

 

ilə, özənlə

 

qulağ vermək

: 

qulağ kəsilmək. 

qulağ asmaq. qulağ olmaq: qulağ tutmaq. qulağ tikmək, 

şüşləmək. qulağ yatırmaq. 

 

- 

özənin

, 

diqqətin yoğunlaşdırmaq. tikiz edmək. 

 

- 

özəni

, 

görüşü çəkmək: altın çizmək, cızmaq. 

 

- 

özənli

, 

diqqətli ol

maq

:

 

göz açmaq. 

 

-

 

özən

 

göstərməmək: gözdən qaçmaq. diqqət edməmək. 

 

- 

özənsizcə davranmaq

: 

başdan edmək. e'tina edməmək. 

başdan savmaq,

 sovmaq. 

 

- 

özən düzənli

, 

sanğı sanalı

, 

hesab kitablı davranış

: 

incə iş. 

 

-

 

özənlə, dərin düşünmək

: qafa yormaq. 

 

özənc

 

 

1

.

 

qiptə

.

 

həvəs

.

 

iştaha

. 

1

.

 

dirənc

.

 

qeyrət

.

 

dikbaşlıq. 

 

özənc

 

 

özəniş

. 

istək. əsmə. əsi. əslik. istəş. iştah. seviş

. 

araş. 

arzıq. marağ. obrıq. hoprıq. öprük. yumuq. umaq. umuq. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

əmik. yerik. yenik. dadıq. çaylıq. təmə'. tamah. yapas. 

qılas. atış. utuş. oduş. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. 

qınıq. coşuq. yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. azman 

<

 

acman. aclıq. göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. 

talvas. gərik. çəkiş. dalqıç. islaq. islat. ıslaq. ıslat. 

qaplıca. qapcıq. həvəs. 

 

özənə

 

 - 

özənə bəzənə

: h

əm də nəcür: yerli dibli. böyük bir özənlə. 

-

 

özənə

 

bəzənə

 

döğüb əzdim. 

 

özəngi

 

 

üzəngi. dərədən yuxarı doğru əsən yel. 

 

-

 

özəngiləri birbirinə tiyə barmaq: bir iştə ortaq olmaq

.

 

bərabər hərəkət edmək

.

  

özəngiləşmək

   

görüşmək. ortaq iş yürütmək. dostluq qu

rmaq.  

özəniq

 

 

özənik

. tıxız. incik. incə. sapçı. ipçi. dəqiq. 

- 

tıxız

, 

özənik

, 

dəqiq baxıb seçmək

: 

gözənmək. gözəlmək. gözilmək. 

gözinmək. 

 

-

 

çox özənik, qılıc, qılınc, qılqıc, dəqiq

: 

qatı göz. iti göz. çitir. 

 

-

 

çox özənik, qılıc, qılınc, qılqıc

, 

dəqiq

: 

qatı göz. iti göz. 

 

özənim

 

 

izənim

. 

özən

. 

diqqət. duyuş. duyum. 

 

özəniş

 

 

özənc

. 

istək. əsmə. əsi. əslik. istəş. iştah. seviş

. 

araş. 

arzıq. marağ. obrıq. hoprıq. öprük. yumuq. umaq. umuq. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

816 

əmik. yerik. yenik. dadıq. çaylıq. təmə'. tamah. yapas. 

qılas. atış. utuş. oduş. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. 

qınıq. coşuq. yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. azman 

<

 

acman. aclıq. göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. 

talvas. gərik. çəkiş. dalqıç. islaq. islat. ıslaq. ıslat. 

qaplıca. qapcıq. həvəs. 

 

özənlə

 

 - 

böyük bir özənlə: həm də nəcür: yerli dibli. özənə bəzənə. 

-

 

böyük bir özənlə

 

döğüb əzdim. 

 

-

 

özənlə yapılmayıb, gobud düşən iş

: 

ələki. qaba qavşaq. 

-