Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sızırlamaq sızırmaq. sırıtmaq. sırımaq. sırınlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək. kökləmək.

sızırmaq 1. sezirmək. nərsəni süzgəcləyib gözdən keçirtmək. - yol sızrıldı: yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı. 1. . sızırlamaq. sırıtmaq. sırımaq. sırınlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək. kökləmək. 1. sezirmək. nərsəni süzgəcləyib gözdən keçirtmək. - yol sızrıldı: yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı.

sızısız sızqısız. sezisiz. sezgisiz. sıpqısız. ehsassız. sağınmaz. sanağmaz. düşünməz. nərsədən etgilənməyən, alqanmayan. vakoniş göstərməyən.

sızış sızı. sızu. sızqı. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. 1. tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sınır. əsəb. 1. dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sığış. sıyış. atifə. 1. vakoniş. 1. sağış. sağnış. təsəvvür.

sızışıq -sıvışıq, sızışıq nərsə ilə bulamaq, bələmək, pisətmək, batırmaq: sırımaq. - uşağ özün sırıyıb. - yağ əlimi sırıdı.

sızıştırmaq sızışdırmaq. sızvatmaq. sırvatmaq. sırıştırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. 1. yaymaq. bulaşdırmaq. - ləkəni silərkən sırışdırdım. 1. bəlşdirmək. yapışdırmaq. 1. kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək.

sızıt 1. sıyıt. südük 1. sızıt!. sıyıt!. sıy!. sıt!. işə!.

sızıtmaq 1. cızıtmaq. çərkitmək. nəqş eddirmək. 1. sızdırmaq. sıratmaq. sırıtmaq. sıvıtmaq. sıvdırmaq. sıvqırmaq. süvdürmək. süvütmək. suvutmaq. sulandırmaq. suya salmaq. 1. sızdırmaq. sıratmaq. sırıtmaq. boşaltmaq. - cibində nəyin var sırıt. 1. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. (bir sezini, ehsası oyatmaq) hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq. 1. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. döğətmək. döğətmək. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq. 1. sıytırmaq. (sıyıt: sızıt: südük). işətmək. saçıtmaq.
-nərsə suyun sızıtmaq: sağqurmaq. nərsədən dışarı axıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. {# soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. simirmək. nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək. içmək. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu) }.

sızıvqan sızıvğan. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sıpqır. sıpıvğan. 1. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. 1. tavlı. tavışlı. tovlu. tovuşlu. duyuşlu. hissili. ehsaslı. 1. həssas. 1. sınırlı. əsəbli. 1. iti anlayan, qavayan, tutan. dəryaftlı. fərasatlı. dərkli. 1. sağışlı. sağnışlı. iste'dadlı. xəllaqiyyətli. təsəvvürlü. 1. sığışlı. sıyışlı. atifəli. 1. vakoniş göstərən.

sızıvqanlıq sızıvğanlıq. sızığırlıq. sızğırlıq. sezigirlik. sezüvğanlıq. sezivgənlik. sıpqırlıq. sıpıvğanlıq.

sızlamaq zırlamaq. zarımaq. nalə edmək.

sızlanmaq sızınmaq. sızanmaq. acınmaq. ağrınmaq. - bu yazığ balanı gördüm ürəyim sızandı.

sızlaq -inləyib, sızlağ səs çıxarmaq: siniləmək.

sızlaqıc sızlağıc. sulu, irinli qabar, cuş.

sızma 1. cansızlıqdan, gücsüzlükdən axan tər. - sızıq sürmək: şır şır tər axmaq. 1. keçmə. 1. nifuzi. 1. süzmə. sıyğırıq. sızırıq. sızğırıq. çəkinik (> çəkidə (fars)}. yaxma. yaxım. şirə. şəhd. - yaxma bal. - yaxma tiryək: tiryək şirəsi, yanığı.

sızmaq 1. sızğımaq. 1. (z <> y. d. ğ) sıymaq. sıdmaq. sığmaq) işəmək. 1. . cızmaq. çərkmək. nəqş edmək. 1. . sırğımaq. sızğımaq. süzmək. axmaq. 1. sızımaq (süzmək. süzümək). arıqlamaq. azıqlamaq. zayıflamaq. - sökəl sızdı: ağrıq (xəsdə) arıb azdı. 1. sızımaq (süzmək. süzümək). nərsənin izi nişanı görünmək. - dan atıb gün sızdı. - gün çapağı göründü: günün ucu göründü. gün sızdı. 1. sızımaq (süzmək. süzümək). ərimək. - qar sızsa, yağ sızar: qar ərisə, bolluq gələr. 1. sızımaq. sızınmaq. soramaq. sorğamaq. sorağlamaq. sovranmaq. sovğanmaq. savranmaq. soraşmaq. sorayışmaq. soğaşmaq. soğayışmaq. rica, ' iltimas, xahiş edmək. - içəri buyurmazı sorayıq. 1. sızrınmaq. zivmək. zivrinmək (sıypmaq. sıyıpmaq. sıypınmaq. sıyrınmaq. sıymaq. qaymaq. - əlim yağlı olduğundan, sıyıb düşdüm) 1. sinmək. keçmək. yayılmaq. (nəşt, nifuz edmək). - bu sav qalmasın yerə sindi yayıldı.

sızmış -içib sızmış, əsrük kimsə: küskütük. küskötük. korkütük. korkötük. köskütük. köskötük. zırkefli. dadlanmış.

sıznıq sıznığ. bulağ.

sızqamaq sızğamaq. süzləmək. 1. yoxlamaq. 1. seyirmək. seyr edmək.

sızqan 1. sızğan. süzğan. sazğan. tazğan. sezğan. yügrük. ütük. iti. çapığ. 1. sızğan. > sığzan. (> ləğzan (fars)}. sıydam. sırdam (sığallı. seyqəlli) sürşün. sürgün. süzşün. süzgün. sızğın.

sızqanaq sızğanaq. sızanaq. acı sızı, acışıq, cicişik, ağrı.

sızqat sızğat!. seyrət!. süzgət!. incət!. yencət!. yengət!. yüngət!. (# yünüt: yüklət) seyrəşdir. yüngüllət. naziklət. - işlərivi seyrət.

sızqav sızğav. sizgəv. sırğav.

sızqəq sızgək. süzgək. sürgək. gözün saydam örtüyü.

sızqı sızğı. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. sınır. əsəb. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. sığış. sıyış. atifə. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. vakoniş. 1. sızı. sızu. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. sağış. sağnış. təsəvvür. 1. sırğı. sirgi. sizgi. çox incə, yazıq (nazik) olan. - əriyib sızğıya dönmüş bir gənc. 1. sırğı. sirgi. sizgi. (göndən sıyrılan, kəsilən) gön sap.

sızqılır sızılır. sezilərli. sezilir. sezgilir. sıpqılır. 1. gizli, örtülü olmayan. gözə çarpılır. bəllənir. ehsas olunur durumda. 1. dərəkirli. dərəkli. özənirli. umura, diqqətə dəğər. 1. anlanılır. qanılır. (qabili e'tina). 1. gözlənilir. sanızlanır. sağnılır. sağınılır. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlir.

sızqılırlıq sızılırlıq. sezilərlik. sezilirlik. sezgilirlik. sıpqılırlıq. 1. sıyqırlıq. siygirlik. 1. gizli, örtülü olmamazlıq. gözə çarpılırlıq. bəllənirlik. ehsas olunurluq. 1. dərəkirlilik. dərəklilik. özənirlilik. umura, diqqətə dəğərlik. 1. anlanılırlıq. qanılırlıq. (qabili e'tinalıq). 1. sıyazlıq. siyəzlik. sıysağlıq. siysəklik. həssaslıq. həssasiyət. vakoniş göstərənlik. nərsədən etgilənlik, alqanıllıq. qabili tə'sir pəzirlik. 1. gözlənilirlik. sansarıllıq. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlirlik, olunurluq.

sızqılmaq sızılmaq. sezilmək. sezgilmək. sıpqılmaq. 1. hiss olunmaq. anlanmaq. qanılmaq. 1. qaşınmaq. acığlanmaq. acığınmaq. döğəntmək. döğəntmək. təhriklənmək. vakoniş göstərmək. əsəbilənmək. 1. sanılmaq. sanızlanmaq. xiyallanmaq. sağnılmaq. sağınılmaq. fikrə, təsəvvürə gəlinmək. fikr, təsəvvür olmaq.

sızqılmaz sızılmaz. sezilməz. sezgilməz. sıpqılmaz. 1. bir sezi, ehsas oyatmayan. dərəksiz. bəllənməz. hiss olunmaz. 1. özənə, umura, diqqətə dəğməz. dərəksiz. 1. anlanılmaz. qanılmaz. 1. gizli. tutuğ. örtülü. 1. qaşınmaz. acığlanmaz. acığınmaz. dövənməz. döğənməz. təhrik olunmaz. vakoniş göstərməz. əsəbilənməz. münfəil. 1. sanızlanmaz. sağnılmaz. sağınılmaz. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlməz.

sızqımaq sızğımaq. 1. sızmaq . 1. sırğımaq. damlamaq. 1. sırğımaq. sızmaq. süzmək. axmaq.

sızqın sızğın. 1. sırğın. ağızla çalınan ney. 1. sürşün. sürgün. süzşün. süzgün. sızğan. > sığzan. (> ləğzan (fars)}. sıydam. sırdam (sığallı. seyqəlli) .

sızqıntı sızğıntı. sırğıntı. 1. damlantı. 1. sızıntı. süzüzütü. axıntı. 1. geri, artığ qalan nərsə. (təh mandə) .

sızqır sızğır. sızığır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızıvğan. sıpqır. sıpıvğan. 1. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. 1. tavlı. tavışlı. tovlu. tovuşlu. duyuşlu. hissili. ehsaslı. 1. həssas. 1. sınırlı. əsəbli. 1. iti anlayan, qavayan, tutan. dəryaftlı. fərasatlı. dərkli. 1. sağışlı. sağnışlı. iste'dadlı. xəllaqiyyətli. təsəvvürlü. 1. sığışlı. sıyışlı. atifəli. 1. vakoniş göstərən.

sızqırıq sızğırıq. sızırıq. sıyğırıq. 1. axıtntı. 1. çəkinik (> çəkidə (fars)}. süzmə. sızma. yaxma. yaxım. şirə. şəhd. - yaxma bal. - yaxma tiryək: tiryək şirəsi, yanığı. 1. özül. üsarə. 1. lığ. leh. 1. səyyal.

sızqırlıq sızğırlıq. sızığırlıq. sızıvğanlıq. sezigirlik. sezüvğanlıq. sezivgənlik. sıpqırlıq. sıpıvğanlıq.

sızqırmaq sızğırmaq. 1. sırqırmaq. ərimək. 1. əriyib gedmək.

sızqırtmaq sırqıtmaq. əritmək.

sızqısız sızısız. sezisiz. sezgisiz. sıpqısız. ehsassız. sağınmaz. sanağmaz. düşünməz. nərsədən etgilənməyən, alqanmayan. vakoniş göstərməyən.

sızqıtmaq sızğıtmaq. 1. > sığzıtmaq. (> ləğzidən (fars)}. sürgütmək. süzgütmək. 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. tükətmək. (tökətmək). siyirmək. sıvqarmaq. sıvqarlamaq. çıpqarmaq. çıpqarlamaq. nərsəni işlədib qurtarmaq. - pulu sıvqarıb geddi. 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. tükətmək. (tökətmək). sıvqarmaq. çıpqarmaq. süzmək. - son damlasına dək çıpqarıb. - qoy suyu sıvqarsın. 1. sırqıtmaq. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. tükətmək. (tökətmək). neçə tikəni, bölümü birbirinə sırıyıb, qatıb birikitmək. 1. sızıtmaq. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. (bir sezini, ehsası oyatmaq) hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq. 1. sızıtmaq. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. döğətmək. döğətmək. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. sızıtmaq. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq.

sızralmaq sırmalmaq. cırmalmaq. 1. zivməlmək. zivrəlmək. sikrəlmək. sızvalmaq. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək) süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. 1. oğurlanmaq.

sızrıltı - yol sızrıldı: yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı.

sızrınmaq sızmaq. zivmək. zivrinmək (sıypmaq. sıyıpmaq. sıypınmaq. sıyrınmaq. sıymaq. qaymaq. - əlim yağlı olduğundan, sıyıb düşdüm) .

sızrırmaq sızırırmaq (#sıyırmaq: sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. süypürmək. sürpürmək. səvpürmək. süpürmək. nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək) .

sızsa - dışar sezsə seyrəşər, içər sızsa çağlaşar. (sezsə: süzsə).

sıztırmaq sızdırmaq. sızıtmaq. sıratmaq. sırıtmaq. 1. sıvıtmaq. sıvdırmaq. sıvqırmaq. süvdürmək. süvütmək. suvutmaq. sulandırmaq. suya salmaq. 1. boşaltmaq. - cibində nəyin var sırıt.

sıztırmayan -sızdırmayan, süzdürməyən qab: sağır. saxır. sağur. saxur. (< sağlamaq. saxlamaq).
-suyu, suyuğu özündən sızdırmayan: saval. soval > saxsı. suval. suğal. > sofal. (kaşı. sürəmik. seramik) kirəmit.

sızu sızı. sızqı. sızış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sıpqı. sıpqu. sıpqış. 1. tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sınır. əsəb. 1. dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sığış. sıyış. atifə. 1. vakoniş. 1. sağış. sağnış. təsəvvür.

sızvalmaq zivrəlmək. sikrəlmək. zivməlmək. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək) süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. sırmalmaq. sızralmaq. cırmalmaq.

sızvatmaq sızışdırmaq. sırvatmaq. sırıştırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. 1. yaymaq. bulaşdırmaq. - ləkəni silərkən sırışdırdım. 1. bəlşdirmək. yapışdırmaq. 1. kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək.

sibə çıpa. qıpa. (toprağdan, nərsədən qurulmuş) səngər.

sibləmək sinləmək. kibləmək. çıplamaq. oxlamaq. önəmsəmək. aldırmaq. dikləmək. dəğər vermək.

sicill seçil. seçlə. kimlik.

sicov sincoy. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. 1. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.

siçan - siçan sığmaz nininə, qəlbir bağlar dibinə.
-pişik quyruğun edməmiş körpü, olursa siçan siçanoğlu siçan.
-siçan boyasın andıran tozsu (> tusi) boya: siçantösi.
-siçan türü: sığırğan. ısğırğan. (cəvəndə)
-ölkəyi yalan, ambarı siçan, tarlayı qarqadur talar.
-siçan tələsər , suçağu qapar. (suçağu: tələ)
-siçana dönmək: çox ıslanmaq.

siçanoqlu -pişik quyruğun edməmiş körpü, olursa siçan siçanoğlu siçan.

siçantösi siçan boyasın andıran tozsu (> tusi) boya.

siçanyolu yeraltı yol.

siçi çevrə. sınır. hudud.

siçili çevrəli. sınırlı. hududlu.

sif sıx. dar. - çox sıxdır. - sıx toxunuş.

sifcinmək sifişmək. sıxcınmaq. sıxışmaq. 1. yığışmaq. çəkilmək. -bala biraz oyana sifcin, məndə oturum. 1. sıxınmaq. sifinmək. çəkinmək. utanmaq. tutqunmaq. durqunmaq. -sənə nə olub belə sifinirsin. - sıxın:sifin: çəkin. utan.

sifin sıxın. çəkin. utan.

sifinmək sıxınmaq. sıxcınmaq. sıxışmaq. sifcinmək. sifişmək. çəkinmək. utanmaq. tutqunmaq. durqunmaq. -sənə nə olub belə sifinirsin. - sıxın:sifin: çəkin. utan.

sifişmək sifcinmək. sıxcınmaq. sıxışmaq. 1. yığışmaq. çəkilmək. -bala biraz oyana sifcin, məndə oturum. 1. sıxınmaq. sifinmək. çəkinmək. utanmaq. tutqunmaq. durqunmaq. -sənə nə olub belə sifinirsin. - sıxın:sifin: çəkin. utan.

sift 1. < sıxıt. tıx. tıxı. sıx. qalınca. qoyuca. qəliz. külüft. zəxim. (# seyrək) 1. sift (fars). < sıxt. sıxıt.

sil 1. seşmə. saçma. dışqı. 1. incə göz ələk. 1. dil. ? ( dil. qıl. çal. yal. qal. sillə. dilbə. dalba. qılba. çalba. yalba. qalba) güc. alğı (sığar. sığım. təvanayi) tab. tov. təvan. niru. - alğınınca, qıl yaxşılıq: qıla alğınınca, yaxşılıq: başadığın qədər iyilik ed. 1. silir. sir. siyir. silik. açıq. say. arığ. pak. təmiz. pakizə. - ətəyi silik > silgitəy. 1. aşqal. zibil. zübalə
- silləsi qurumaq
-sil başdan: yapılan nərsəni bəğənməyib, başdan başlamaq.
-sil sil: sildirən. seyrək. silikləri, pozuntuları olan. çil çil. çor çor. kor kor. - tuxum pozuqmuş, əkin sildirən çıxıb.

silat silət. salıt. unut. vaz keç.

silbiç 1. yağlıq. saçıq. çapıt. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım. 1. silcik. kiçik yağlıq, dəsmal.

silbiç silbiş. silbinc. silvinc. > siviş. (sil: zibil) çöp, çıpıq, zibil qabı.

silbinc silbiç. silbiş. silvinc. > siviş. (sil: zibil) çöp, çıpıq, zibil qabı.

silbiş silbiç. silbinc. silvinc. > siviş. (sil: zibil) çöp, çıpıq, zibil qabı.

silcə 1. siləc. siləci (dəsmalı)1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. mala.

silciq silcik. 1. silbiç. kiçik yağlıq, dəsmal. 1. göstərişsiz. cılız. sısıq. - silcik cocuğ. 1. 1. salcığ. silgi. silək. nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça. 1. salcığ. silgi. silək. midad silən. paqqun. 1. salcığ. silgi. silək. seşlik. saçlığ. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.

silə 1. nərsənin uc ucu, ağız ağzı, lap qırağı, başı. - dam herəsiynən silə durmuşdu. - uçurum siləsində. - sənin əlindən silə gəldim: cana gəldim bıqdım. (siləmə: cana gəlmiş). 1. çilə. az. - bir silə çörək yedim, ürəyimin başına düşdü. - silə qalmış: az qalmış. - silə silə: burun buruna. üz üzə. 1. dəsdəmaz. abdəst. vizu'. 1. sarıq. - başı siləli: başı sarıqlı.
-silə gəldim: cana gəldim bıqdım - sənin əlindən silə gəldim. (siləmə: cana gəlmiş).

siləc silcə. siləci (dəsmalı).

siləcəq siləcək. silici. alıcı. arıcı.

siləci -əl, cib siləci (dəsmalı): silcə. siləc.

silələmə - sap silələmə: sap silmə. sap siləmə: ağzına dək dolu. (sap: lap) .

siləli sarıqlı. - başı siləli: başı sarıqlı. (silə: sarıq).

siləlmək siləlmək. silənmək. sələlmək. sələlmək. arımaq. arılmaq. arınmaq. təmizlənmək. pahlanmaq.

siləmə 1. cana gəlmiş. 1. çox sevimli, əziz olan. - iki birbirinə siləmə qoğuşdular. 1. bəzəkli düzəkli. say sayım. paki pakizə. təmiz. - siləmə bir ev. 1. dopdolu. - siləmə sandığ. 1. siləmə. yalama. - daşduzu çox siləmə, dilin qabar tökər.
- sap siləmə: sap silmə: sap silələmə: ağzına dək dolu. (sap: lap) .

siləmək 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. nərsənin pürüzün, dalaşın, artığın almaq. safaltmaq. ağartmaq. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. işdən almaq, çıxartmaq. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. uzaqlaşdırmaq. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. keçərsiz qılmaq. - bu yasalar silinmiş artıq. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. pozmaq. qazmaq. qazımaq. əritmək. ərgitmək. batil, məhv, həzf, fəsx, kənsil, ləğv edmək. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. yoxaltmaq. qaldırmaq. - elə silmışki izi tozuda qalmamış. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. oğuclamaq. bağışlamaq. ötünmək. ötüşmək. əff edmək. qısrıtından, qıtsırından, təqsirindən keçmək. - siz silsəz, o böyük tanrı silər. - siliniz: bağışlayın. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. boşa, heçə çıxartmaq. - bütün əməyim silindi. 1. silmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. sığallamaq. sırasıtmaq. cilalamaq. parlatmaq. pərdaxlamaq. tazalamaq. 1. . siyləmək. sıylamaq. oxşamaq. nazlamaq. 1. {> lisidən (fars)}. yalamaq. - daşduzu çox siləmə, dilin qabar tökər. 1. sələmək. sayamaq. sığamaq. əl sürmək. 1. silmək. aratmaq. arçatmaq. 1. silmək. qaşağılamaq. tımarlamaq. boylamaq. oxşamaq. 1. silmək. siğmək. siğəmək. sığallamaq. sıvazlamaq. parıldatmaq. tərbiyət, ədəb edmək. 1. siyəmək. sığamaq. oxşamaq. nazlamaq. - üz gözün siyədi. 1. salcamaq. silkəmək.

silən 1. qıran. gidərən. qaytaran. 1. təsgin verici. 1. selən. büküt. sel önləmək üçün əkilən bitgi, ağac, bağlanan, qurulan bənd, sədd. 1. midad silən. salcığ. silcik. silgi. silək. paqqun. 1. sapa. sopa. sava. sova. (sapan. savan. sopan. sovan). gidərən. qaytaran. qoğan. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən.
-gözlük silən: sapaçqı. (sapa: sayladan. təmizləyən).
-silən, arıdan, parıldadan arac, maddə: silindir.

silənmək siləlmək. sələlmək. sələlmək. arımaq. arılmaq. arınmaq. təmizlənmək. pahlanmaq.

siləq silək. 1. arın. təmiz. teyxa. zır. - silək dəli. 1. qusl. 1. silah. salaq. yaraq. qoral. 1. salcığ. silcik. silgi. nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça. 1. salcığ. silcik. silgi. midad silən. paqqun. 1. salcığ. silcik. silgi. seşlik. saçlığ. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.