Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

silqətmək silkətmək. 1. silkmək. silkəmək. tökətmək. bitirtmək. üzmək. sonuna çıxmaq.

silqətmək silkətmək. sakıtmaq. səkitmək. saylatmaq. paksazlıq edmək.

silqəvətmək silkəvətmək. silkib daşlamaq. çəkin, ölçüsün, həddini bildirmək.

silqi silgi. 1. hovlə. sülgü (quylanma) hamam taxımı. 1. təmizlik, nəzafət taxımı1. ədəb tərbiyət. 1. səpi. səpgi. (bir nəyin üzərinə silkilən, səpilən nərsə) 1. sürgü. süpür. sapır. söpük. sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə. 1. salcığ. silcik. silək. nərsənin toz torpağın, kirin silmə üçün ayrılan parça. 1. salcığ. silcik. silək. midad silən. paqqun. 1. salcığ. silcik. silək. seşlik. saçlığ. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım. 1. sürgü. sırpı. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. rəndə.

silqib - silkibdaşlamaq: 1. silkələyib atmaq. 1. silkəvətmək. çəkin, ölçüsün, həddini bildirmək.

silqil silgil. silgir. xırdagözlü şətərə, çətərə.

silqiliq silkilik. səpilik. duzluğ. saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı.

silqimək silgimək. solğumaq. salğımaq. soluğmaq. axsamaq. asğamaq. azalmaq. kəmilmək. - işlərimiz silgiyib.

silqin silgin . silkin. 1. təvvab. 1. silik. nab. 1. > sirgin. pislik. dışqı. 1. şingir. (< silkəmək) gəm. kəm. böyük toprağ ələyi.

silqinəq silkinək. sinilək. sinəlik. boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik) .

silqiniş silkiniş. 1. tovbə. tövbə. 1. tovbə edmə. 1. silikiş. sarsık. salsık. çalsıq. sarsımba. sarsın. zəlzələ. təprəm. (lərzə. lərziş. təkan) .

silqinişmək silkinişmək. 1. ırqanmaq. yırqanmaq. çalxanmaq. sallanmaq. oynamaq. 1. tovbə edmək.

silqinmək silkinmək. silginmək. 1. yeriyərək nazlanmaq, qırcanmaq. özün oynatmaq. 1. bitişinmək. (içində saxlanılan nərsəni) e'tiraf edmək. e'tiraf edilmək, verilmək. e'tiraf, iqrar olunmaq. 1. tovbə edmək. 1. təhrat almaq. təharət edmək. 1. silgənmək. tovbə edmək. peşman olmaq. 1. silkənmək. səksənmək. salğanmaq. sallanmaq. titrəmək. 1. siyrinmək. sirginmək. sıyırğınmaq. sırğınmaq. tükənmək. bitmək. qurtulmaq. 1. titrənmək. 1. tükənmək. - evdən heç nəyi silkmə. - paran teyxa silkinmiş ki.

silqinti silkinti. 1. tanıma. tanalma (tan alma) e'tiraf. 1. təprəm. titrəmə. 1. sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. sarsıntı. titrəyiş.

silqiq silgik. 1. suyu, pulu, nərsəni özündə saxlamayan, özündən tez axıdan nərsə. - silgik topraq: su saxlamaz toprağ. -silgik kişi: pul saxlamaz. - silgik bağır: silik, arın ürək. kintutmaz. 1. hafizəsiz. silgik. 1. savığ. işsiz. gücsüz. götüboş. yapalaq. yasdan. yasdana. təmbəl. 1. sillik_. silli. silik. sallı. sinli. sinğli. boy buxunlu. xoş əndamlı. 1. sillik_. silli. silik. aydın, açıq, iti, qəti olan. - silli sözün nədir. 1. sillik_. silli. silik. nərsənin özəyi, içi, iç anlamı. -sözüvün silliyi nədir. 1. sillik_. silli. silik. yumşaq. ussal. uysal. (nərm). - silgiksorqayıt: yumşaq sorsal, sual cəvab. - acıqlı olduğuna baxmayaraq, çox silli qaytaladı: qarşıladı, cəvab verdi. 1. sillik_. silli. silik. sağın. sakin. durğun. qarqaşasız. atağsız. təhlükəsiz. - bu silliyisaxlamaq gərək. - sudan silli çıxmaq: bir olaydan sağın, toxunsuz qurtulmaq. 1. sillik_. silli. silik. sayaq. hay küysüz. dik(üzbək) < dinc. diş. aram. - toy törəni sillik_. keçdi. -tək dur. (diklik (üzbək):< dinclik. dişlik). 1. sillik_. silli. silik. rəvan. sadə. -silgik yazılı yazı. 1. sillik_. silli. silik. saf. yapır. yapın. yasır. hamar. müsəttəh. 1. sillik_. silli. silik. əksiksiz. bikəm o kast.

silqir silgir. 1. siliv. sağqıç. sağquç. qəlbir. - iri gözlü silgir. 1. üz örtüyü. 1. silgil. xırdagözlü şətərə, çətərə.

silqirləmək silgirləmək. 1. silivləmək. qəlbirləmək. ələkləmək. 1. silivləmək. arıtlamaq. 1. silikləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq.

silqiş silkiş. sıvarış. savarış. yuvarış. yuvuş. açıtış. arıqış. arıtma. təsviyə. təxlis. təthir. palayiş.

silqişmək silkişmək. 1. silkmək. sallamaq. salğamaq. titrəşmək. titrişmək. titrəmək. 1. salcamaq. salsamaq. səlcəmək. səlsəmək. titrəmək.

silqiştiriş silkiştiriş. sarsıtış. sıyrıtış. siyritiş. sıxışdırış. üzütüş. azarış. azarlayış. paylayış.

silqiştirmək silkiştirmək. sarsıtmaq. sıyrıtmaq. siyritmək. sıxışdırmaq. üzütmək. azarlamaq. paylamaq.

silqit silgit. əritiş. ərgiş. həzf. məhv.

silqitlə silgitlə. sıyamla. sınamla. sımanla. tapınla. sadiqanə. sədaqətlə. sadəliklə. düzlüklə.

silqitmək silgitmək. seçitmək. arındırmaq. təbrəə edmək.

silqitmək silkitmək . 1. tovbə, tovbələtmə vermək. 1. səlcətmək. səlsətmək. salcatmaq. salsatmaq. titrətmək.

silqitmək silkitmək. silkəmək. siyrimək. tükətmək. tökətmək. bitirtmək. qurtatmaq.

silqmə silkmə. silkəm. miyəssəh. (nimru) .

silqmək silkmək. 1. silkəmək. (1. salqamaq. çalqamaq. 1. ləmək) çırpmaq. çıpmaq. 1. silkəmək. silkətmək. tökətmək. bitirtmək. üzmək. sonuna çıxmaq. 1. açmaq. - bu ot qarnıvı silkər: açar. 1. silkişmək. sallamaq. salğamaq. titrəşmək. titrişmək. titrəmək.

silsilə sırasır. sırsıra. salsala. 1. dəğərinə görə sıralanmış, sıranmış olan. 1. şəcərə. xanidan. 1. ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru. sap. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. catena (ingilis). qolqa. qolbağ. qulbağ. qıyınc. zəncir. (séquence). 1. sıra. seri. salqa. burlaq. birlək. dizi. nərsədən bir dövrə. (məcmuə'. rədə. rədif. səf) .

siltə sərir. qılıf. qilaf. nərsiyə çəkilən üz, örtü. (rupuş. rukeş. puşiş) .

siltəmək 1. (sallamaq. saltamaq: nərsəni atmaq) sillə vurmaq, atmaq. 1. səltəmək. səltələmək. saltmaq. arıtlamaq. saylatmaq. paksazlıq edmək. - doslarıvı siltəsən, ondana yaxcısı qalmaz. 1. silmək. sürmək. sütürmək. sürütmək. arqaşlamaq. saylamaq. paklamaq.

siltinmək silkinmək. səkinmək. sıçramaq. disginmək. diksinmək. - qulağı duyan kimi sıçradı.

siltir sildir. sıldır. sıldırım. saldırım. dik, qayaq, uçar qaya.

siltirən sildirən. seyrək. sil sil. silikləri, pozuntuları olan. çil çil. çor çor. kor kor. - tuxum pozuqmuş, əkin sildirən çıxıb.

siluet sutur (< tutur). 1. qaraltı. kölgə. şəbəh. 1. taslaq. tərh.

silvə 1. sıylava. sıylat. ülgüc, tiğə çeşiti. 1. silvi. sivlə. uca, dik yer. 1. silvi. sivlə. ucu acıq, iti, bic olan nərsə.

silvət silət (xiyal) kölgə. uyuq. yanğ. yan. çalağur. çalaqor. çalığ. salığ. şəbəh.

silvi silvə. sivlə. 1. uca, dik yer. 1. ucu acıq, iti, bic olan nərsə.

silvinc > siviş. silbiç. silbiş. silbinc. (sil: zibil) çöp, çıpıq, zibil qabı.

silyan (< silmək. sırmaq. sıvırmaq) güclü, quru, sazağ yel.

sim 1. sin. vicdan. içdən, ürəkdən doğan duyu, hiss. 1. sin. tin. qoş. ruh. 1. sin. dinsəl. tincay. tıncay. toxday. toxdayın. asudə. asayişli. 1. sım. sıyım. tel.
- sim sulağ: sun sulağ: cim cilağ. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.
- sim salmaq: sim uzatmaq. (salmaq: uzatmaq) .

simab < sıvab < sıvap. civə. cüvə. (< sıvıq: axıcı) .

siman simən. sıman. səmən. bənzətmə, oxşatma əki. - kişisimən: kişisi. insansıl.

simanı siməni. sımanı. səməni. bənzəri. oxşarı. kimi. - kişisimən: kişisi. insansıl.

simcilaq cimcilaq. sıvcılaq. sıvsılaq. suvsılaq. (< sıv. suv) .

simə sıyrıq. sıyma. sıma. səmə. sıyırt. sıyrıt. sırıt. arın. təmiz. mə'sum. teyxa. xalis.

simək 1. . sımaq. istəmək. 1. siymək. siyəmək. sımaq. sıymaq. sıyamaq. sıramaq. istəmək. sivmək. sevmək. sevəmək. - susıramaq: su istmək. susuzlamaq. 1. siymək. siyəmək. sımaq. sıymaq. sıyamaq. sıramaq. (sıy: siy: ehsas, hiss) sıyımaq. siyimək _. sezmək. seymək. ehsas, hiss edmək. - bunu eşidəndə nə sıydınız. - bir nərsə sıtmadan: heç nə bildirmədən.

simən siman. sıman. səmən. bənzətmə, oxşatma əki. - kişisimən: kişisi. insansıl.

siməni simanı. sımanı. səməni. bənzəri. oxşarı. kimi. - kişisimən: kişisi. insansıl.

simi şimi. simya. kimi. kimya. himi. himya. -əl şimi:əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h) kimya. əl himya.

simic 1. < sinic. içi, sürə işləyən. sinsi. müzmin. 1. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtlan. sırtığ. simitən. üzlü. dirəgən. öcət. ləcuc.

simicliq simiclik. simitənlik. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. sürbetlik. sırbitlik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.

simiçi sımıqçı. sımıçı. simikçi. şəkilçi. əkkas. fotoqıraf.

simiq simik. sımıq. (< sımaq: istəmək. oxşamaq) şəkil. əks. foto. (rəsm. rəsim. surət. nəqş. təsvir. timsal. film. - sımıq çəkmək. - sımıq işləmək. - sımığa düşmək.

simiqçi simikçi. sımıqçı. sımıçı. simiçi. şəkilçi. əkkas. fotoqıraf.

simirmək soğurmaq: sormaq. somurmaq. sığırmaq. sınğırmaq. nərsəni içəri axıtmaq, çəkmək. içmək. - qum suyu sığırdı, sınğırdı. (somurdu). {# sağqurmaq. nərsədən dışarı axıtmaq. nərsə suyun sızıtmaq. - qurut, yoğurt sağurmaq. - göyə sağuran üzündə yığar. }.

simitən 1. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtlan. sırtığ. simic. üzlü. dirəgən. öcət. ləcuc. 1. simic. < sinic. sinicən. sinitən. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. sinsin. sırtıq. sürbet. sırbit. üzdən gedməyən.

simitənliq simitənlik. simiclik. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. sürbetlik. sırbitlik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.

simqə simgə. səmbəl. nəmad.
-gizli simgə, siqnal, sinyal, imək, işarə, haçar: sinqıl. sınqıl. rəmz.

simqəsi -ayırma simgəsi: savar. saprat. savrat. (< savmaq: uzaqlatmaq). ixtisasi.

simsıyıq simsıyığ. sıyğa. teyxa. sirf. sərə.

simya şimi. simi. kimi. kimya. himi. himya. -əl şimi:əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h) kimya. əl himya.

sin 1. sim. vicdan. içdən, ürəkdən doğan duyu, hiss. 1. sim. tin. qoş. ruh. 1. sim. dinsəl. tincay. tıncay. toxday. toxdayın. asudə. asayişli. 1. çin. teyxa. bir nərsə artırıb qarşmadan. - çin çay: acı çay. 1. nəfs. zat. şəxsiyyət. (xiş). 1. soy. ırq. nəjad. 1. sın. sürüt. salağ. salğa. salğat. rəmz. simbol. nişan. əlamət. işarət. 1. sal. dal. boy. - çox sallı bir ağac. - salından kəsib eninə artırmaq. 1. sın. dözüm. səbr. 1. sın. tutar. həcm. 1. sinğ. sınğ. sın. çınğ. çinğ. çin. çıl. çil. {tınğ. dınğ. başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır. - sun sulağ: sim sulağ: cim cilağ. - çünğ dolu göl: tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl. - çin dolu kişi: çox bilgili adam.
- çonğ söz: əsil söz. - çonğ çin: həqiqətin özü. əsli həqiqət. - çinğ çini: çin çini: dop doğrusu. lap həqiqəti. - simsıyığ: sıyğa. teyxa. sirf. sərə}.
- sin sin: sinə sinə. səp səp. sərp sərp. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə.
-sin daşı. qəbir daşı. singi.

sinbat sındıq. sinsir. çin sıtqılıy, çıtqılıy. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

sinc 1. sınc. (duvar, parça kimi) toxunan, tikilən nərsənin dayam dəvamın artırmaq üçün içinə yerləşdirilən zolağ, dirək, ox, mil. 1. xisusiyyət. vijəgi. 1. sınc. çınğ. zınqırv. qaval kimi nərsələrə taxılan həlqə.

sincələmək sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

sincəmək sincələmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

sincər sıncar. səncər. sinsar. 1. barikbin. muşikaf. 1. dəqiq. 1. vasvası.

sincərliq sincərlik. 1. sıncarlıq. səncərlik. sinsarlıq. barikbinlik. muşikaflıq. 1. sıncarlıq. səncərlik. sinsarlıq. dəqiqlik. 1. sıncarlıq. səncərlik. sinsarlıq. vasvasılıq.

sinci 1. diqqət. fikir. - sinci salmaq, saxlamaq, yetirmək, qoymaq, vermək. - işlərivə sinci qoy. - qız uşağının gözəlliyinə sinci saxlanır. 1. . sincir. sinsar. salman. salaman. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi.

sinciləmək 1. incələmək. gözədən, süzgəcdən keçirmək. incədən incəyə, özənlə, umurla, araq araq, diqqətlə araşdırmaq. tədqiq edmək. 1. sincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

sinciləp incələb. incədən incəyə. özənlə. umursuk. diqqətlə.

sincimək 1. . sinicimək. sınıcımaq. sincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq. 1. sincələmək. sincəmək. sinsəmək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. sincimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

sincir 1. rahatsız edici. - sincir səs. 1. şikəncə. 1. . sinsir. sınğıl. sınıl. səmimi. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) 1. sinci. sinsar. salman. salaman. ərgin. sırvaş. sırvat. ciddi.

sincirəmək sıncqırmaq. sıncırağımaq. sıncırağmaq. hıncqırıqmaq. hıçqırmaq. qışqırıq tutmaq.

sincirəmək sincirmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. ərginləşmək. sırvallaşmaq. sırvalaşmaq. ciddiləşmək.

sincirəq sincirək. sıncqıravıq. sıncıravığ. sıncırağ. hıncqırıq. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq.

sincirmək sincirəmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. ərginləşmək. sırvallaşmaq. sırvalaşmaq. ciddiləşmək.

sincləmək sınclamaq. qurşamaq. dövrələmək. həlqəyə salmaq.

sincoy 1. cincoy. cinli. çılqın. dəlir. 1. sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. arığ. - bu sıcav uşağ kimindir. 1. sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. yağsız, ətsiz. - sıncav ət.

sinçi 1. . soyçu. ırqac. ırqut. nəjad pərəst. 1. siyinçi. ayğaqçı. ayğac. casus. dil avçısı.

sinçiliq sinçilik. sınçılıq. sınaclıq. dəqiqlik. uyanıq. tetikdə. nuktə bin. qurdaçı. sinsidən. imalə. vasvası.

sinə siynə. duyuların, sızıları, anıların olunduğu, duyulduğu yer. dil. (del)
-sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq)
-sinə sinə. : sini sini. sinsin. saxlıca. saxlanaraq.
- sinə sinə: sin sin. səp səp. sərp sərp. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə.
-qabırqanın sinə bölümündə aralıqlı sümükləri: sapırqa. səpirgə. göğüs gəmiyi.
- sinə sinə:sıyır sıyır. yavaş yavaş. - keçən üç gün sıyır sıyır yağış yağdı.

sinəliq sinəlik. silkinək. sinilək. boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik) .

sinən -cana sinən, yatan:singin. yatqın.

sinəq sinək. 1. sınağ. sənək. səhəng. sehin. çanağ. qab. 1. sınğar. eanə, fond, amortisman sandığı. 1. sınğar. çuxur, havza. bataqlıq. 1. sınğar. çalaz. çanağ. batığ. lavabo. (dəsşuy. zərfşuy). 1. sınğar. kəriz.

sinəqeş sinəkeş. sıyıldırım. sıyıldırım. sıldırım. kəsmən. gəriş. kəriş. ağır, iti yoxuş.

sinəqsimək sinəksimək. alışmaq. aşılaşmaq. öğrəşmək. yoğlaşmaq (qarşmış su ilə un kimi olmaq. xəmirləşmək) səmimiləşmək.

sinəqsitmək sinəksitmək. alışdırtmaq. aşılatmaq. öğrəşdirmək.

sinər sınar. dilək. niyyət.

sinəriz sallama. incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ.

sinəyə -boyundan asılıb sinəyə düşən süs, bəzək, gözüklük (nəzərlik): silkinək. sinilək. sinəlik.

singin singin. sınğın. sitrik. sıtrığ. sığtırığ. salrığ. tumruş. (turşru. əxmu) .

sini 1. kasa. lavabo. pislik çuxuru. bataq. çalasər. 1. salbı. təpsi. kiçi məcmeyi. 1. singir. sınğır. sinğıc.
-sini sini. : sinə sinə. sinsin. saxlıca. saxlanaraq.
-hörüklü sini, tabağ: səbət. çəpət.

sinic 1. sinicən. sinitən > simic simitən. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. > simic. içi, sürə işləyən. sinsi. müzmin.

sinicən sinic. sinitən > simic simitən. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

sinicimək sincimək. sınıcımaq. sincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. çitirmək. çitərmək. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

sinicləşmək sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq.

siniçi sinğçi. dinğçi. tinğçi. çinğçi. həqiqətcu.

siniləmək inləyib, sızlağ səs çıxarmaq.

sinilən -qorunma üçün sinilən, sınılan, gizlənilən yer: sənğir < sınğır > səngər. sovqa. sufqa.