Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sintəl sindəl. aşiq. vurqun.

sintəm sindəm. sındam. sımbat. sın. sıxqa. > sikkə. sikgə. çapa. bitim. əndam. - sikkəsiz: çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan. - sikkəli: çapalı. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ.

sinti sinsi. sintə. sıntı. siğsi. sığsı. 1. açı, fürsət güdən. 1. fürsət tələb. 1. gizlin, altdan, əl altı işləyən. saman altdan su yeridən. sosur. sorsıq. oğrun. tülkü. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında. 1. sinsin. içirtin. içinə salan. 1. kinayəli davranan. 1. yavaşca. astaca. 1. qaçıq, gizli, örtülü olan nərsə. 1. sirr. 1. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə. tam uyqun, yapışqan. 1. dərin saldığ, ambar. 1. cicikli. həsədli.

sintiq sindik. sındıq. dindik. 1. alışıq. öğrənik. öğrənmiş. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır. 1. (asav, yadırqan olmayann) uysal. müti'.

sintir -bir çındırı ya sindir ya sındır ya at. (çındır: 1. diş kəsmə qarın açmaz tikə. 1. çətin soru).

sintirəmək sindirəmək. 1. özün tanımaq. 1. öz içinə çəkilmək.

sintirən sindirən. sınğıran. sınıran. sınğdıran. sındıran. sinğirən. sinirən. (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən). 1. hirsləndirən. əsəbani edən. 1. çəkən. çəkici. cəzb edən. cazib. 1. ölütən. öldürən. öldürücü. (koşəndə). 1. (> səngin (fars)}. ağır, güc gələn. - çox əmək sınğıran iş: çox güc aparan iş. 1. qurudan. 1. toster.

sintirən sindirən. sindirğci. düşündürücü. qorxudan.

sintirətmək sindirətmək. 1. özün tanıtmaq. 1. öz içinə çəkdirmək.

sintiri sindiri. 1. xod şinasi. 1. qımıldamadan durma. rakitlik. rikud. 1.sındırı. dəniz. dərya. - eşşək ayar (deyər) başım olsa (başım sağ olsa), dənizdən su içərəm. (yekə arzular üçün, uzun yaşam istəyən) . .1. sındırı. sındırma. sindirmə. evdə, yapılarda artığ nərsələrin qoyulan yeri, damı. 1. sındırı. sındırma. sindirmə. ənbari. əmbari.

sintiriş sindiriş. sınğdırış. sındırış. sinğdiriş. cəzb. - yarığlıq sındırışı: ışıq cəzbi.

sintirmə sindirmə. sındırı. sındırma. sindiri. 1. evdə, yapılarda artığ nərsələrin qoyulan yeri, damı. 1. ənbari. əmbari.

sintirmək sindirmək. {(sındırmaq) dindirmək. yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. (?düşürmək. düşlətmək)}. 1. yavaşıtmaq. sakindirmək. sakitlətmək. sovlaşdırmaq. solvatdırmaq. salvatdırmaq. savlatdırmaq. səlvişdirmək. sərvişdirmək. 1. qavramaq. özümsəmək. öğrənmək. 1. ürkütmək. qorxudaraq bir işi yapmaqdan çəkindirmək. 1. gəlişinmək. yarğaşmaq. təlfiq, saziş edmək. 1. bənzətmək. 1. utandırmaq. üzsütmək. 1. üzsütmək. söndürmək. odun almaq. günün almaq. islatmaq. oturtmaq. 1. qurralanmaq. özün göstərmək. 1. müstəhlək edmək. 1. aşındırıb aradan çıxartmaq. 1. yumuşatmaq. ərcitmək. ərçitmək. ərşitmək. könlün almaq. 1. sınğıtmaq. sınıtmək. sıynıtmaq. təltif, mehribanlıq edmək. 1. istəmək. yenğimək. yenimək. yenismək. yensimək. sağınmaq. rəğbət edmək. qanğıramaq. yanğıramaq. iştiyaq, meyl edmək. 1.batırmaq. bandırmaq. - çörəyi suya sindir. 1.sığrıtmaq. sındırmaq. sınrıtmaq. həzm edmək.

sintirqci sindirğci. sindirən. düşündürücü. qorxudan.

sinzmək > sezmək. qanmaq. anlamaq. - belə sinziməzin birinə raslamamaşdım hələ.

sipah sipah < subəyb > sepah (fars). qoşun kişisi.

sipas { sepas (fars). (sipas (fars) } < sığaş. sıyğaş. sıypaş. sıvazlama. sıyvazlama. oxşama. oyxşama.

sipər çıpır. savır. (1. < çırpmaq. 1. < savmaq). 1. nərsəni başqa nərsəylə çırpışıb yaralanmasını önləyən tikə, bəd. 1. önlük.
- sipər almaq: qalxanlanmaq. gizlənmək.
- kəndinə qalxan edmək. sipər edmək.

sipəri -ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri: küsük. küsküf. qısqıf. kölgəlik. savran. sayvan. abajur.

sipərləmək sarpqırlamaq. sarpqırmaq. sapıllamaq. savqurmaq. savqurlamaq. qorumaq (bəkləmək). qalxanlamaq. hörütmək. örütmək. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

sipəsip kipəkip. tığız. tıxız.

sipləmək sıplamaq. 1. ucu sivri nərsəni ataraq, bir yerə saplamaq. 1. zıplamaq. nərsəni nərsiyə soxmaq.

sipsi sivsi. səvsi. səpsi. sipsivri. sipsivir. çox, aşırı sivri, iti.

sipsimək sivsimək. səvsimək. səpsimək. sipsivrilmək. 1. itilənmək. 1. dik daşlanmaq. - onun nə gizli olan işi var ki, məni gördükdə sipsidi.

sipsivir sipsivri. sivsi. sipsi. səvsi. səpsi. çox, aşırı sivri, iti.

sipsivri sipsivir. sivsi. sipsi. səvsi. səpsi. çox, aşırı sivri, iti.

sipsivrilmək sivsimək. sipsimək. səvsimək. səpsimək. 1. itilənmək. 1. dik daşlanmaq. - onun nə gizli olan işi var ki, məni gördükdə sipsidi.

siq 1. (sik > six (fars)}. şiş. şüş . . 1. six. şiş. sox. (soxucaq: sökücək: kiçik ox, şiş). 1. sik. ərkəklik yaraqı. (1. < saçmaq. 1. soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək) ucu iti çubuğ. ox. oxlav. axlov. 1. sik. siyək. sağ. sıyağ. sıraq. (< sımaq) söz ardına gələrək ''istəmək, sivmək, sevmək, sevəmək'' anlamın artırır. - susıraq: susağ: su istmə. susama. - suvsaq: susaq: susaq: susuz. təşnə. 1. sik. şiş. sox. 1. six. şiş. < sox.

siqə sixə. şişə -şişə (sixə) çəkib (soxub) od üsdə soğurmaq, qızartmaq: sikləmək. sixləmək. şişləmək. soğurmaq. soxurmaq. kabablamaq.
-sixə, şişə soxulmalı, çəkilməli gəvrək, yumşaq, körpə ət, nərsə: soğuş. soxluq. ox qabı. (siklik. sixlik) şişlik. kabablıq olan.

siqəbəy sikəbəy. sikəboy.

siqəboy sikəboy. sikəbəy.

siqəc siğəc. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. 1. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. 1. itidən. 1. sürlüc. təşviqnamə. 1. müşəvviq. mühəyyic. 1. silcə. mala.

siqəcən siyəcən. siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək) can sürtən kisə. yunaq kisəsi.

siqəmək siğəmək. siğmək. silmək. siləmək. sığallamaq. sıvazlamaq. parıldatmaq. tərbiyət, ədəb edmək.

siqətləmək siğətləmək. siğəzləmək. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. 1. oxşamaq. nazlamaq. sımarlamaq. şımarlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq. 1. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. avutmaq. ovutmaq. təsəlli vermək. 1. nərsəni qayğırmaq. nərsiyə baxmaq.

siqəzləmək siğəzləmək. siğətləmək. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. 1. oxşamaq. nazlamaq. sımarlamaq. şımarlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq. 1. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. avutmaq. ovutmaq. təsəlli vermək. 1. nərsəni qayğırmaq. nərsiyə baxmaq.

siqillənmək siğillənmək. siliklənmək. sığallanmaq. parıldanmaq.

siqilliq siğillik. siliğlik. sıybalıq. sıypalıq. saylıq. nəzakət. müəddəblik.

siqinsimək siğinsimək. sirinsimək. sırınsımaq. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək. üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.

siqitləşmək sikitləşmək. (gərgin, qızqın nərsə) qoyquşmaq. seyxaşmaq. salğaşmaq. səlgişmək. sərgişmək.

siqləmək sikləmək. sixləmək. şişləmək. soğurmaq. soxurmaq. kabablamaq. şişə (sixə) çəkib (soxub) od üsdə soğurmaq, qızartmaq.

siqmək 1. siğmək. siğəmək. silmək. siləmək. sığallamaq. sıvazlamaq. parıldatmaq. tərbiyət, ədəb edmək. 1. siğmək. siymək. (qıymaq) bir sınırı aşmaq. 1. siğmək. siymək. səğmək. qaymaq. - qaranlıqdı gözlə ayağ siğməsin. - gözüm səğir. - ulduz səğməsi. 1. siğmək. {səpuxtən (fars)}. soxmaq. nikah edmək. 1. sikmək. dibləmək. təhləmək. 1. sikmək. sirimək. 1. sikmək. dibinə soxmaq. 1. sikmək. sökmək. - ağzın sikdiyim: ağzın sökdüyüm. - sikim ağzıvi: söküm ağzıvi. - ağzına soxduğum: ağzını sökdüyüm.

siqmələmək siğmələmək. sıyırmaq. sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğgələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

siqorta 1. < saxurta. saxurtuq. saxtuq. (saxurtlama. < saxlamaq. qorumaq) qəranti. bimə. tə'min. zəmanət. təzmin. vəsiqə. əmniyyət. məsuniyyət. asayişi xatir. itminan. 1. siğorta < savurta. sağurta. sovurta. savurat. bir toxunun, ziyanın qarşılığın ödəmə üçün sözləşmə. bimə. - baracı, araba siqortası: qayağ, maşın biməsi - kişi siqortası: şəxs biməsi.

siqqə sikkə. sikgə<sıxqa. 1. çıpqı. yörük, yürkə, yürək, (yerik. rayic) pul. məskuk. -sikgə sıxmaq, çırpmaq. 1. işlərin gözəl, gəlişgən, iyi yolda olduğun göstərən söz. saz. - o niyə sızıldır, onun ki işi siggədir. 1. səqqə. (aşıq oyununda) qurquşum sıxılmış, doldurulmuş ən ağır, samballı aşıq. -səqqəsi işdən düşmüş: gücdən gedmiş. 1. sığım. sığa. qabiliyyət. zərfiyyət. -sikkəsiz: çıxarsız. -sikkəli: çıxarlı. - sikkəli toprağ. 1. səqqə. gözçaxardan. tərs. öcət. inad. - səqqəlik eləmə. 1. çapa. sindəm. sındam. sımbat. sın. bitim. əndam. - sikkəsiz: çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan. - sikkəli: çapalı. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ. 1. siggə. soxlu dəngə. (sox: damqa. möhür) .

siqqələmək siğgələmək. sıyırmaq. sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğmələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

siqqəli sikkəli. 1. çapalı. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ. 1. çıxarlı . -sikkəli toprağ.

siqqəsiz sikkəsiz. 1. çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan. 1. çıxarsız.

siqqinmək sigginmək. səginmək. səgginmək. 1. saqit olmaq. 1. batil olmaq. 1. zayil olmaq.

siqrəlmək sikrəlmək. zivrəlmək. sızvalmaq. zivməlmək. süvşünmək. sıvşınmaq. (züvşünmək) süzüb gedmək, qaçmaq, yox olmaq. sırmalmaq. sızralmaq. cırmalmaq.

siqsi siğsi. sığsı. sinsi. sintə. sinti. sıntı. 1. açı, fürsət güdən. 1. fürsət tələb. 1. gizlin, altdan, əl altı işləyən. saman altdan su yeridən. sosur. sorsıq. oğrun. tülkü. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında. 1. sinsin. içirtin. içinə salan. 1. kinayəli davranan. 1. yavaşca. astaca. 1. qaçıq, gizli, örtülü olan nərsə. 1. sirr. 1. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə. tam uyqun, yapışqan. 1. dərin saldığ, ambar. 1. cicikli. həsədli.

siqsinmmək siksinmək. səksənmək. diksinmək. disginmək.

siqsintirmək siksindirmək. səkindirmək. səksindirmək. diksindirmək. disgindirmək. (# sağındırmaq: sağındırtmaq. səğindirtmək. sərindirtmək. yumşatmaq. məhəbbət, iltaf, itifat edmək).

siqtir 1. sikdir!. sıdır!. qırçıl!. 1. sikdir!. sıprıl!. süprül!. rədd ol!. 1. saçıl.
- kimsəyi qoğmaq üçün '' əkil! çəkil! sikdir'' demək: quşlamaq. kişləmək. kişələmək.

siqtirilmiş sikdirilmiş. saçılmış.

siqtirmək sikdirmək < səkdirmək. atılmaq. atlanmaq. hobbanmaq. - buda səkdirib gedsydi nə olardı. - sikdirə sikdirə nə qaçıb gəlib yığışmısız başıma. - uşağ ağac atın minib sikdirə sikdirə çıxıb geddi.

siqtirtmək sikdirtmək < səkdirtmək. atlatmaq. atlandırmaq. hobbatmaq. - atı cola üzərindən səkdirtdi.

sir 1. sır. yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan. 1. siyir. sil. silir. silik. açıq. say. arığ. pak. təmiz. pakizə. - ətəyi silik > silgitəy.

sirab < suğab. suğar. suğarma.

sircimək sırsınmaq. sürsətinmək. əlində olanı itirmək. müflis olmaq.

sirə siyrə. uzun. uzanan. - siyrə yapmaq: sirə yapmaq: nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq. bir yerə çox gedib gəlmək. kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək.

sirəc sırac. 1. hiz. xirəsər tərs. səqqət. dirəc. inadçı. müsirr. sübatlı. əziml. kəc. asığ üzlü. 1. müzmin. kıronik.

sirəqə sirəgə. sirgə. sərgə. sərəgə. satul. masa. miz.

sirəy siriy. siliy. siləy. 1. nərsənin siyrilib sıyrılmış içi, anlamı, amacı, məqsədi, məzmunu. - sözüvün siləyi nə. 1. sıray. çıray. açıq. aşgar. anlaşıqlı. dürt. sərih. (qabili dənk, fəhm). - siliy gəp: açıq söz.

siri siyri. sıyı. sivi. sıvı. qayqan.

sirimək sikmək.

sirimək siyrimək. sürəmək. kürəmək. - sirilmiş qar yığını, yolun orta qolun qapatmışdı.

sirinsimək siğinsimək. sırınsımaq. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək. üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.

siriq sirik. sırıt. sapa düzülmüş dənələr.

siriqçi sirikçi. sürəkçi. kürəkçi.

siriş (< sırıtmaq). sırışı. siriş. çiriş. kiriş. sırac. çirək. (sıraclamaq: sirişləmək. kirişləmək) kitiş. (< kitmək) (sirişm (fars)}. sürüş. neçə nərsəni birbirinə qatma, tikmə üçün yılım, çəsb.

sirişləmək sıraclamaq. kirişləmək.

sirişm (sirişm (fars)}. kitiş. (< kitmək) sürüş. sırışı. siriş. çiriş. kiriş. sırac. çirək. siriş. (< sırıtmaq) (sıraclamaq: sirişləmək. kirişləmək) neçə nərsəni birbirinə qatma, tikmə üçün yılım, çəsb.

sirişt -sivişt, sirişt, sıvışt olmaq: sıvaşmaq. sıvışmaq. sıvaşmaq. suvaşmaq. əl çəkməmək. yapışmaq. - bilməm nə istir, sivişt olub qopmur.

siriy sirəy. siliy. siləy. 1. nərsənin siyrilib sıyrılmış içi, anlamı, amacı, məqsədi, məzmunu. - sözüvün siləyi nə. 1. sıray. çıray. açıq. aşgar. anlaşıqlı. dürt. sərih. (qabili dənk, fəhm). - siliy gəp: açıq söz.

sirlənmək sırlanmaq. boyanmaq. rəhlənmək. sığallanmaq. bəzənmək. cilalanmaq.

sirli sırlı. sırlağ. boyalı. rəhli. sığallı. bəzəkli. cilalı.
-gizli, sirli, məhrəmanə olmayan. sayqal. açıq. sıyğal. sığallı. cilalı.

sirməc sıymac. sırmac. 1. qıyığçı. haşiyəduz. 1. sarrac.

sirmək 1. qıssaltmaq. - bunun ucun bir barmaq sir. 1. siyirmək. sırmaq. sıyırmaq. çəkib çıxartmaq, ayırmaq. - yaşam dadın ağzımda sırdı. - nə tez dosdundan sırdın. - onun tutağı, durağı yoxdu, sarılmadan sırıb gedər. 1. siyirmək. silmək. silirmək. saylamaq. paklamaq. təmizləmək.

sirmələmək sıyırmaq. sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. siğmələmək. siğgələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

sirnəşibsin -sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya. (sirnəşibsin: dadanıbsın).

sirnəşmək sirnişmək. sivnişmək. sivnəşmək. şivnişmək. şivnəşmək. siviriləşmək. itilmək. dadanmaq. - sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya.

sirniş sivniş. ucu iti, sivir olan.

sirnişmək sirnəşmək. sivnişmək. sivnəşmək. şivnişmək. şivnəşmək. siviriləşmək. itilmək. dadanmaq. - sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya.

sirpənciq sirpəncik. sırpancıq. sürpəncik. 1. süvgən. (liz. ləğzəndə). 1. tərs, səqqət, dirəc, inadçı. müsirr olmayan. sübatsız. əzimsiz. yumşaq üzlü. 1. keçici. müzmin, kıronik olmayan.

sirpənmək sürpünmək. sırpınmaq. sırpanmaq. sıyranmaq. sıyrınmaq. sıypınmaq. bir yerdən bir yerə, bir üzdən başqa üzə dəğişmək, köçünmək. yerindən oynamaq.

sirqə 1. sirgə. sirəgə. sərgə. sərəgə. satul. masa. miz. . 1. sirgə. siyirgəc. siyirgə. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. kürək. 1. sirgə. siyirgəc. siyirgə. sıyırqaç. sıyırqa. sırqa. sürgü. sırpı. silgi. rəndə. 1. sirkə. cırqa. cığra. bit yumurtası.
- sirkəsi su götürməz: 1. dəğmə düşər. incikcan. 1. şuxluğ götürməz.
- sirkə kimi olan: sirkəy. sırqoy.

sirqəv sirgəv. sırqav. sırqov. iğrəngən. hər nədən siyrilən, sıyrılan, iğrənən.

sirqəy sirkəy. sırqoy. 1. sirkə kimi olan. 1. didsil, ısırac, acımtıl, mor dad.

sirqi sirgi. sırğı. sızğı. sizgi. 1. çox incə, yazıq (nazik) olan. - əriyib sızğıya dönmüş bir gənc. 1. (göndən sıyrılan, kəsilən) gön sap.

sirqil 1. sirgil. sırqıl. durqıl. ucuq. 1. sirgil. sırqıl. dağın, ən yüksək, sivri ucu, təpəsi. 1. sirgil. sırqıl. nərsənin ən son yeri, çəki.

sirqin 1. sirgin < silgin. pislik. dışqı. 1. sirgin. siyirgi. sıyığın. sıyğın. siyrin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) silki. sürgü. süpür. sapır. söpük. seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə. 1. sirgin. siyirgin. sırqın. sıpqın. bezgin. bıqqın. yartmaz. yarşımaz. narazı. - öz yaşamından sırqın biri.

sirqinmək sirginmək. silkinmək. siyrinmək. sıyırğınmaq. sırğınmaq. tükənmək. bitmək. qurtulmaq.

sirqirmək sirgirmək. sırqırmaq. sıyırmaq. son damcısına dək nərsəni bir yerdən götürmək, axıtmaq, ağdarmaq.

sirr 1. sır. giz. nərsənin örtüyü. 1. sır. giz. üstü örtülü olan nərsə. 1. sır. giz. üstü ilə içi bir olmayan nərsə. 1. saxlı. gizli. dalla. dalda. salda. sekret. 1. sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı.
-sirr saxlayan: sağdaş. sağdıc. qormaş.

sirrli sırlı. gizli.

sirsinmək sırsınmaq. peşman olmaq.

sis < siz. sız (< sızmaq. süzmək). 1. çiğ. şeh. 1. süz (> liz (fars)}. sürük. süzük. sürüntü. (: sürsürə) .
- sis sis: çis çis. saç saç. səp səp. sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə.

sisqinmək sisginmək. səksənmək. disginmək. diksinmək. səkinmək. istəksiz, könülsüz sıçramaq, atılmaq.

sisi çisi. səpi. sərpi. səp. saçı.
- səp səp: sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. - ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

sisin - sisin sisin çisin çisin. saçın saçın. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. səp səp. sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis.

sisinti çisinti. səpildaş. səpilləş. saçıldaş. saçılğaş. sərpinti. səpinti. -səpin səpin: sərpin sərpin.

sisqənmək siskənmək. disginmək. səkinmək.

sitici isdidən. qızdıran. mühəyyic.

sitil 1. çitil. hər nəyin qutarmağına, sonuna yaxın bölümü. önson. ətək (# sonöt: sonötə: nərsənin qutarmasından son sürə) . 1. 1. şitil. (< sütül). körpə, yeni cücərmiş bitgi. 1. şitil. (< sütül). sütal. eğitimsiz. yoğursuz. mədəniyyətsiz. tərbiyəsiz. təməddünsüz.

sitilmək sıtılmaq_. çıtılmaq. çitilmək. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sökçülmək. didçilmək. - gözü sitiləsi.

sitirmək sidirmək. sıyırmaq. sıyqırmaq. siyirmək. silmək. tıraşlamaq. taraşlamaq. (təraşlamaq (fars)} < sıyaşlamaq. nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

sitirmək sidirmək. südürmək. siymək. sitmək. işəmək.

sitirqəq sidirgək. südürgək. işəgən. çox işəyən.

sitiş sidiş. siyiş. siyiş. südüş. şüşüş. işəş. işəmə.

sitiz setiz. sancış. savaş. cəng.

sitmək 1. sıtmaq_. çıtmaq. çitmək. didmək. qırmaq. kəsmək. sökmək. yencmək. 1. sıtmaq_. çıtmaq. çitmək. itmək. itələmək. 1. sidirmək. südürmək. siymək. işəmək.
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.