Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

soyunmaq sıyıqlanmaq. çalınmaq. lütlənmək.

soyunur sağılır. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. (sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). ( sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq).

soyurqal sevirqal. qoyul. sür. ərməğan. bağış. bəxşiş. verəsi. saç. saçı. ehsan. tiyül.

soyurqama sevərgəmək. bağışlamaq. iltaf edmək.

soyurqamışı iltifat. məhəbbət. təvəccüh. lütf.

soyurqanmaq bağışlanmaq. maaf olmaq.

soyut soyuğ. soğut. sust. silik.

soyutlamaq quşatmaq. tutsatmaq. tusqarlamaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək.

soyutmaq soymaq. savırmaq. sovurmaq. çəkmək. sıyırtmaq. çıxartmaq. lütləmək.

sozalış sozalma. sozuluş. azalma. soluğ. soluş. soluğuş. soğuş. soğuluş. - süt soluğu. - su soluğu.

sozalma sozuluş. sozalış. azalma. soluğ. soluş. soluğuş. soğuş. soğuluş. - süt soluğu. - su soluğu.

sozuluş sozalma. sozalış. azalma. soluğ. soluş. soluğuş. soğuş. soğuluş. - süt soluğu. - su soluğu.

söbi sobı. sivsi (> sipsi). süpsi. süvsi. sovu. sövü. sovsu. sopus. sopsi. məxrut. qoni. üzü, biçimi uzunsov hər nə.

söçtə söçdə. süçdə. köçdə. səcdə (< çökmək) namazda yerə köçmə durumu.

söhbətləşmək -söy söhbətləşmək: sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. canına yatmaq. qanı istinmək. isti qanlılaşmaq. söyləşmək.

söhrəmişi səvrəmişi. başısoyuqluq. qısrıtlıq. qıtsırlıq. səhlənkarlıq. qısırlıq. təəllül.

söq sök. sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir. - sök ər: sökə yalnız: sökə yal: arxasız, dossuz kişi.

söqçülmək sökçülmək. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sıtılmaq_. sitilmək_. çıtılmaq. çitilmək. çatçılmaq. qırçılmaq. didçilmək. - gözü sitiləsi.

söqə sökə. 1. söggə. yıxılmış, düşmüş, qırılmış nərsə. 1. söggə. yenik. sınığ. yenik. məğlub. məfluc. yenmiş. 1. söggə. sökütüm. çalıçırpı. salısırpı. 1. söggə. seşmə. saçma. poxpüsür. 1. söggə. sökgütüm. 1. söggə. sökgə. sill. vərəm. 1. söykə. səki. səkə. səkgi. bənayin. (sökə, bənayin daşı) qolun (situn) daşı.
- sökə, bənayin daşı: qolun (situn) daşı. səki. səkə. səkgi. sökə. söykə. bənayin.
- sökə yalnız: sök ər. sökə yal: arxasız, dossuz kişi. ( sök: sökük. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir).

söqəcən sökəcən. 1. sukəsən. burun. gəminin künclü olan uc bölümü. 1. içgənə. işgənə. eşgənə. nərsənin için oyma racı.

söqəh sökəh. sökək. günün sökən, çıxan çağı. sübh. sabah.

söqəq sökək. sökəh. günün sökən, çıxan çağı. sübh. sabah.

söqəl sökəl. . - sap sökəl: çox xəsdə. (sap: çox).
- sökəl iğdin savradı: xəsdə ağrın (naxoşluğun) sovdu.

söqələmə sökələmə. sökləmə. söğləmə. söküş. saçlama. xaşlama. xaş. dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət. yəxni.

söqələv sökələv. kəsilmək üçün ayrılan, bəslənən davar.

söqəlliq sökəllik. açıllıq. acılğaq. çalığ. xəsdə. naxoş.

söqəm - bir sökəm: bir süyəm (sıyam. siyə. sövəm) (sox: işarə). : baş barmaqla işarə barmağı arasındaki uzunluq.

söqən 1. söğən. # öğən. 1. sökən. (sökmən. batur. qəhrəman).
-günün sökən, çıxan çağı: sökəh. sökək. sübh. sabah.

söqəntən çıxandan. -gün sökəndən sonrakı çağ: quşluq.

söqətmək sökətmək. söyəmək. söyətmək. kökətmək. tükətmək. yükətmək. butatmaq. dayamaq. dayatmaq. yaslamaq. yaslatmaq. isnad edmək. - uzun bağdatı altına dirək yükətilir. - öz sözlərin nəyə sökətir. - arxavı duvara tükət. - gözün sökətmək: gözün kor etdi. gözün tökdü.

söqəv sökəv > şikaf (fars).

söqqə söggə. 1. sökə. yıxılmış, düşmüş, qırılmış nərsə. 1. sökə. yenik. sınığ. yenik. məğlub. məfluc. yenmiş. 1. sökə. sökütüm. çalıçırpı. salısırpı. 1. sökə. seşmə. saçma. poxpüsür. 1. sökə. sökgütüm. 1. sökgə. sökə. sill. vərəm.

söqqənil sökkənil. sökmənil. sökmənilən. baturlan. qəhrəmanlan. pəhləvanlan.

söqqənilmək sökkənilmək. sökmənilmək. sökmənlənmək. baturlanmaq. qəhrəmanlanmaq. pəhləvanlanmaq.

söqqütüm sökgütüm. söggə. sökə.

söqləmə söğləmə. sökləmə. sökələmə. söküş. saçlama. xaşlama. xaş. dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət. yəxni.

söqləmək sökləmək. azarlamaq. sarsıtmaq. xaşlamaq.

söqlüncü söxlüncü. soxlunc. soxluncu. kabab. -soxluncu qoğutmaq. qızartıb iyin çıxartmaq.

söqmək sökmək. {kimi yolla ayırmaq, azaltmaq, qırmaq}. 1. (# soxmaq: kimi yolla birgəşdirmək, artırmaq, çoxaltmaq. qatmaq) 1. incələmək. 1. dəlmək. - soxulmamış mıncıq. - sürgü (mətə) burula burula ağacı soxar. 1. xışlamaq. sürmək. - tarla sökmək: zəmi sürmək. 1. çıxarmaq. (# soxmaq: girdirmək). 1. sökürmək. incitmək. işkəncə, əziyyət edmək. - canın sökürüb aldı. 1. açmaq. əldən salmaq. - bu iş onu sökdü. 1. sikmək. - ağzın sikdiyim: ağzın sökdüyüm. - sikim ağzıvi: söküm ağzıvi. - ağzına soxduğum: ağzını sökdüyüm. 1. salmaq. açmaq. - gün saldı. - dan saldı. 1. sıtmaq_. sitmək_. çıtmaq. çitmək. didmək. qırmaq. kəsmək. yencmək.

söqmən sökmən. 1. (sökən) batur. qəhrəman. 1. səf qıran.

söqmənil sökmənil. sökkənil. sökmənilən. baturlan. qəhrəmanlan. pəhləvanlan.

söqmənilən sökmənilən. sökkənil. sökmənil. baturlan. qəhrəmanlan. pəhləvanlan.

söqmənilmək sökmənilmək. sökkənilmək. sökmənlənmək. baturlanmaq. qəhrəmanlanmaq. pəhləvanlanmaq.

söqmənlənmək sökmənlənmək. sökmənilmək. sökkənilmək. baturlanmaq. qəhrəmanlanmaq. pəhləvanlanmaq.

söqmük sökmük. sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). qaçaq yol. ana yoldan ayılan yol.

söqtüqüşmək söktüğüşmək. söğüşmək. savaşmaq. toxuşmaq. vuruşmaq.

söqü sökü. soxu.

söqüb -soxub, söküb qarışdırmaq: sıncıramaq. qurtdalamaq.

söqücəq sökücək. soxucaq. kiçik ox, şiş.

söqüq sökük. 1. sök. yoxsul. kasıb. yalnağ. fəqir. - sök ər: sökə yalnız: sökə yal: arxasız, dossuz kişi. 1. sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). gədik. daş duvar arasından açılan yol. (surax (fars)}.

söqülüş sökülüş. yıxılış. pozuluş. çökülüş. çövülüş.

söqün 1. söğün. maral. gözəl. (qəzal. gəvəzn). 1. sökün > sükün. ağız. lülə, şüşə kimi nərsələrin ağzı. 1. sökün > sükün. obaşdan. obaşdan yeməyi.

söqüncülü söğüncülü. sevişli. sevincli. sövüncülü. sövüşlü. söyüncülü. söyüşlü. söğüşlü. 1. eşqli. 1. neşəli. 1. xoş. - sevincli car: sövüncülü sav: xoş xəbər.

söqür sökür > sükür. 1. obaşdan. obaşdan çağı. 1. sırqıc. ısırqan. yırtıcı. azqın. azığ. vəhşi.

söqürmək sökürmək. sökmək. incitmək. işkəncə, əziyyət edmək. - canın sökürüb aldı.

söqüş söküş. sökələmə. sökləmə. söğləmə. saçlama. xaşlama. xaş. dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət. yəxni.
-seviş söğüş yasalki yox, yasadır. (yasnı: yasal).
-söğüş oğuş: çıpıt yoğuş. lə'nət rəhmət.

söqüşlü söğüşlü. sevişli. sevincli. sövüncülü. sövüşlü. söyüncülü. söyüşlü. söğüncülü. 1. eşqli. 1. neşəli. 1. xoş. - sevincli car: sövüncülü sav: xoş xəbər.

söqüşmək söğüşmək. 1. diləşmək. didəşmək. - gün boyu diləşirlər. 1. söktüğüşmək. savaşmaq. toxuşmaq. vuruşmaq.

söqüt 1. söğüt. söyüt. söyümlü. sevimli. yumşaq, gözəl qılıqlı, çinəli, xuylu. 1. söğüt. söyüt. su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac. dal. 1. söküt. xırım xırda. 1. söğüt. suğut. (1. < su. su yanında çıxan ağac türü. (1. ? < söküt)
{saule (fırans) }. { səvhər (ərəb) }.
- söğüt sulunğa, qatınğ qasınğa: (söğüt sulunğa, qazanğ qatınğa) (söğüt suluğa, qatığ qatıya çəkilir). 1. söğüt ağacı yumşaq işlərə, qazan ağacı qatı işlərə uyğundur. 1. söğüt sulu yeri sevər, qaba sərt tikən quraqlığı, sərtliyi.
-söğüt suya, qazıq qata: 1. sevgi suya oxşur, çivi (mıx) qatığa, daşa oxşur. 1. söğüt ağacı suya gedər, dəmir (çivi) qatığlığa, bərkliyə gedər.

söqütüm sökütüm. söggə. sökə. çalıçırpı. salısırpı.

söqüzmək söküzmək. söküb keçmək. - öküz kimi söküzdü.

söləmək söyləmək.

sölənq sölənğ. sulanğ. abi hava. abu hava.

sölənmək solanmaq. yellənmək. - yaşamda özü özünə sölənən çoxdu.

söləşi söyləşi. diyaloq.

sölqüt sölküt. sölkütə. solğut. solağut. salağut. sölpü. 1. sövələk. salığ sallağ. salığ sullağ. salığ sulxaq. (< soluq. savıq. sovuq. salıq). 1. bacarıqsız, iş yapamaz kimsə. 1. işlərin yerində olmayıb, axsağ durum.

sölqütə sölkütə. sölküt. solğut. solağut. salağut. sölpü. 1. sövələk. salığ sallağ. salığ sullağ. salığ sulxaq. (< soluq. savıq. sovuq. salıq). 1. bacarıqsız, iş yapamaz kimsə. 1. işlərin yerində olmayıb, axsağ durum.

sölqütünmək sölkütünmək. 1. solğalanmaq. sölpülənmək. sövələnmək. solğutunmaq. solağunmaq. salağunmaq. sölügünmək. - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə. 1. solğutunmaq. solağunmaq. salağunmaq. sölügünmək. sölpülənmək. sövələnmək. solğalanmaq. - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.

sölpü solğut. solağut. salağut. sölküt. sölkütə. 1. sövələk. salığ sallağ. salığ sullağ. salığ sulxaq. (< soluq. savıq. sovuq. salıq). 1. bacarıqsız, iş yapamaz kimsə. 1. işlərin yerində olmayıb, axsağ durum.

sölpüq sölpük. 1. səlpik. soluğ. (sınğın. saçın. saçğın. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan. julidə) . 1. salanğ. salğıq. salğaq. salıkmış. (> sarkık. sarıkmış). düşük. gəvşək. 1. salaq. gəvşək. 1. savıq. savrığ. soluğ. savul. (_met> əfsordə (fars)}. savulcuğ. solcuğ. savılqın. soluğqın. savğın.

sölpülənmək solğutunmaq. solağunmaq. salağunmaq. sölügünmək. sölkütünmək. sövələnmək. solğalanmaq. - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.

söltürər söldürər . -çağlan ürək, çox bir üzü güldürər, tutqun ürək, bənizləri söldürər. (çağlan: şad olan).

sölüq -soluq sölük, sıx sıx solumaq, nəfəs almaq: soluğ soluğa, nəfəs nəfəsə düşmək. solcamaq.

sölüqünmək sölügünmək. solğutunmaq. solağunmaq. salağunmaq. sölkütünmək. sölpülənmək. sövələnmək. solğalanmaq. - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.

sömürən somuran. 1. əmci. əmici. sağan. 1. sortuğ. istismarçı.

sömürqə sömürgə. somurqa. sorulan, əmilən nərsə, kimsə.

sönər -acı qalsa içində, paylaşmasan kimsələ, dadlı qaçar yadından, yaşın sönər tez çağın.
-sevgi oyun, başlanması bəllənməz, bitib batıb, sönər sönməz bilinməz.
-iti əsən tez ötər, iti yanan tez sönər.

sönqmək sönğmək. savılmaq. batmaq. yoxumaq. engəymək. yengəymək. - keçdi günü, savıldı günü.

sönqür söngür > suğur. soğur. kar kor.

sönqüş sönğüş. sönüş. sönüşlük. soluş. solğış. soluğluq. darqınlıq. (xamuşluq) (əfsürdəgi. pəjmordəgi (fars) hüzn) .

sönləm 1. sonlam. sərəncam. 1. sönmə, durqunluq, qaranlıq, geriləmə, dönüşmə.

sönmə -sönmə, durqunluq, qaranlıq, geriləmə, dönüşmə: sönləm.

sönmək 1. savınmaq. 1. sınğmaq. ölmək.

sönməz solmaz. solsamaz. sönsəməz. həmməşə bahar. göyçağay. göycəğay. həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran. cavidan.
-buruş barış sönməz döğüş içində
-sevgi oyun, başlanması bəllənməz, bitib batıb, sönər sönməz bilinməz.

sönmüş -dedi çalış duru saxla gönlüvü, keçən sönmüş, doğan günə güllü ol.

sönsəməz solmaz. solsamaz. sönməz. həmməşə bahar. göyçağay. göycəğay. həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran. cavidan.

söntü - onun bəxt ulduzu söndü: onun qutu ötündü, uçundu.

söntürmək söndürmək. (??səvindirmək. savındırmaq) keçitmək. keçirtmək. - ışığı söndür.

söntürmək söndürmək. sindirmək. üzsütmək. odun almaq. günün almaq. islatmaq. oturtmaq.

sönüb - qocalıqdı kölgə salmış üstümə, odum sönüb kimsə durmaz tüstümə.

sönüq sönük. soluq. 1. rəngsiz. 1. həzin. - soluğ səs. 1. zayıf. - soluğ qarı.

sönüş sönğüş. sönüşlük. soluş. solğış. soluğluq. darqınlıq. (xamuşluq) (əfsürdəgi. pəjmordəgi (fars) hüzn) .

sönüşlüq sönüşlük. sönüş. sönğüş. soluş. solğış. soluğluq. darqınlıq. (xamuşluq) (əfsürdəgi. pəjmordəgi (fars) hüzn) .

söpüq söpük. süpür. sapır. silki. sürgü. sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə.

sösər sovsar. sansar. səmur. dələ.

sötül soluq. buruşmuş. pörsümüş.

söv - söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.

sövcüt söycüt. süycüt. süycüt. sevcit. səvcit. sarqın. aşiq mə'şuq. - sarqınsı dolananlar.

sövə söyə. süyə. süvə. uzanmaq. dayanmaq. dirsəkləmək. təkyələnmək.

sövəq sövək. suyaq. sevinc. sulum. səfa. - xoş gəlib, sövək gətirdiz.

sövəl söyəl. süyəl. sevrək. söyrək. sövrək. süvəl. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

sövələnən söv söv (sav sov) sırıb gedən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.
- sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə: söv söv (sav sov) sırıb gedən.

sövəlmək sövülmək. söyülmək. söğülmək. ssvilmək. istənmək.

sövəm sıyam. siyə. {- bir sökəm: bir süyəm . (sox: işarə). : baş barmaqla işarə barmağı arasındaki uzunluq).

sövqən sövgən. sevgən. süygən. süvgən. söygən. sevgili. sövgülü. söygülü. süygülü. sevər. söygülü. məhbub. həbib. əziz. cici. can. ciyər. fəttan. aşiq.

sövqirə sövğirə. sonğıra. sorğa. somra. > süngər. isfənc. su soran, çəkən nərsə.

sövqü sövgü. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. 1. eşq. aşq. 1. sevgili. əziz. 1. zovq. zövq. zevq. 1. atığ. atış. coşu. şovq. həzz. ləzzət. sürür. surur. fərəh. dad. xoşluq. xoşlanma. sulum. səfa. kef. şəhvət. eyş. ibtihac. inbisat. sov. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. həyəcan. nişat .

sövqülü sövgülü. sevgili. söygülü. süygülü. 1. süygən. süvgən. söygən. sövgən. sevgən. sevər. söygülü. məhbub. həbib. əziz. cici. can. ciyər. fəttan. aşiq. 1. mə'şuq. tutqun. 1. dosd. yar.

sövqün sövgün. sevgin. söyşün. süygün. söyüş. sevgili. sevilən. sevimli. sayılan. sayılı. saylı. sayqın. yaraşqan. yaraşay.

sövqünc sövgünc. sövünc. sövüş. sövgüş. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq.

sövqüş sövgüş. sövüş. 1. sövünc. sövgünc. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sevquş. sevuş. silik. sevgi dolu. müşfiq.

sövqüştürmək sövgüşdürmək. sövüşdürmək. sövünüşdürmək. söyüşdürmək. söygüşdürmək. söyünüşdürmək. sevişdirmək. sevgişdirmək. sevinişdirmək. birbirini sevindirmək.

sövrəq sövrək. sevrək. söyrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. isti. ılığ. ısnığ. (lətif) mehriban. (xudumani. mə'luf. utufətli) .

sövü sovu. sivsi (> sipsi). süpsi. süvsi. sovsu. sopus. sopsi. sobı. söbi. məxrut. qoni. üzü, biçimi uzunsov hər nə.

sövüm sevüm. sevim. soyğa. söygə. sevgə. səvgə. eşq. məhəbbət. mehr.

sövünc 1. sövgünc. sövüş. sövgüş. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. eşq. aşq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. sevgili. əziz. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. zovq. zövq. zevq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. atığ. atış. coşu. şovq. həzz. ləzzət. sürür. surur. fərəh. dad. xoşluq. xoşlanma. sulum. səfa. kef. şəhvət. eyş. ibtihac. inbisat. sov. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. həyəcan. nişat 1. söyünc. sıyınc. yarınc. müjdəlik. muştuluq. bəşarət.

sövüncülü sevişli. sevincli. sövüşlü. söyüncülü. söyüşlü. söğüncülü. söğüşlü. 1. eşqli. 1. neşəli. 1. xoş. - sevincli car: sövüncülü sav: xoş xəbər.

sövünçü söyünçü. süyünçü. sıyınçı. yarınçı. müjdəçi. muştuluqçu. bəşarətçi.

sövünüş söyünc. söygünc. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq.

sövünüştürmək sövünüşdürmək. sövüşdürmək. sövgüşdürmək. söyüşdürmək. söygüşdürmək. söyünüşdürmək. sevişdirmək. sevgişdirmək. sevinişdirmək. birbirini sevindirmək.

sövüş 1. sövgüş. sövünc. sövgünc. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. eşq. aşq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. sevgili. əziz. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. zovq. zövq. zevq. 1. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. atığ. atış. coşu. şovq. həzz. ləzzət. sürür. surur. fərəh. dad. xoşluq. xoşlanma. sulum. səfa. kef. şəhvət. eyş. ibtihac. inbisat. sov. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. həyəcan. nişat 1. sövgüş. sevquş. sevuş. silik. sevgi dolu. müşfiq.