Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sarıya -sarıya çalan: sarqılt.

sarıyaq sarıyağ. 1. saryağ (s <> z) zaryağ. səriyəğ. zarıyağ. zəriyəğ. kəryağ. kər yağı. kərə yağı. 1. yalayağ. salayağ.

sarıyaqız sarıyağız (s <> z) zarıyağız. saryağız. sarıbet. sarı bəniz, surat. - saryağız göy gözlü.

sarq -sarq bağa: sarqabağ. sulbağa. sulqabağ. > cülbək. yozun. qarayosun. mamır. xəzə.

sarqa 1. (> sarva. sarba) kərvan. 1. > səllə. sələ. əmmamə. 1. > səllə. sələ. başa bağlanan dolama. 1. > səllə. sələ. çəmbər biçimdə sarılan nərsə. 1. > səllə. sələ. güşbərə. yoğurdan sarılaraq yağda qızardılan bir dadlı.

sarqabaq sarqabağ. sarq bağa. sulbağa. sulqabağ. > cülbək. yozun. qarayosun. mamır. xəzə.

sarqac 1. burqac. dürgəc. döngəc. 1. tuğqac. fırqac. topara. qərqərə. mağara. bobin. məkik. 1. iğ. iğdə. masurə. 1. təkər. təkərlək. 1. neçə teldən tovlanıb yasalan nərsə. qamçı. şallaq. 1. neçə qat tikinti, bina, saxtıman. 1. toxuma. toxuntu. 1. çətin soru, məsələ. 1. ziqzaq. 1. qasnaq. 1. çərx. çığrıq. cəhrə. dolab. 1. oxlava. 1. qamış, quş tükünün zuğu, bitgi səğəsi kimi içi boş nərsə. 1. lülə. 1. ustuvanə. 1. silindir. 1. çilə. kələf. 1. çıxmaz. bonbəst.

sarqaq sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. 1. çevrələnmiş, qorunmuş yer. 1. məxzən. 1. kökən. mənbeh. mənbə'. 1. su ambarı. sərdaba. 1. kisib. kizib. gənc. gömü. dəfinə. xəznə. 1. gölbə. hovz. hovuz. 1. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.
-asalağ, sarğaq bər bəzəkli olan: sallama. - sallama don. - sallama toqqa. - sallama qayış.

sarqaqa sarqağa. kərvan ağası. kərvançı. kərvanbaşı. sarban. sariban.

sarqaquc sarqağuc. sarap. sarab. 1. böyük örtük. 1. uzaqlığdan gözü saran, su kimi ağ, süt kimi görünən aldatıcı görüngə, mənzərə. 1. üstü örtülü arx, kəriz, kəhriz.

sarqal 1. < darğal. satğal. savqal. darağ. (hər nəyin ən yükəsək yeri). - dağ darağı: dağ doruğu, sivrəsi, zirvəsi. 1. çatğal. balaxana. 1. sarğal. sırğal. sər o hal. vəzo' hal.

sarqan sarğan. 1. (< sarı) qurumuş od. 1. (< sarı) saran. xəzan. 1. (< sarı) (sarı olan) şoraqlıq bitgiləri. 1. (< sarı) kəvir. - sarğan yer. - sarğan qamış. 1. cana yaxın. cana yatan. tutşın. tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun. - sarqan ər arvad. 1. sarqın. ayaz, sərin, əsməkli, yelintili olan yer, hava.
-arın yarın, təmiz pakizə, sırman sarğan, sərəsəlqəli geyimli: sırğov. üslü başlı.
-yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.
-başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç: saçağ <> sağac.

sarqanıq sarğanıq. sarqayıq. (heyvan) qatlağ.

sarqanmaq sarğanmaq. sarğılmaq. sarılmaq. 1. özün fəda edmək. 1. bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq. (püştkar, muqavimət göstərmək) .

sarqar salqar. (q <> d) sərdar. sərgər.

sarqay sarğay. salğay. salğayı. sarğayı. (bərnaməriz, bərnaməqozar) .

sarqayı sarğayı. salğayı. salğay. sarğay. (bərnaməriz, bərnaməqozar) .

sarqayıq sarğanıq. (heyvan) qatlağ.

sarqayış sarqıyış. sarayış. saralış. saralma.

sarqı 1. (sarqı. səğri). sağrı (< saxlamaq. sağlamaq. sarlamaq) nərsənin dışın, üzün saxlayan, sağlayan örtük. hər nəyin örtüyü, dərisi, qabığı, üzü. - yer sağrısı: yer üzü. - sığır sağrısı: inək dərisi. - qoyun sağrısı: qoyun dərisi. 1. sarkı. sarğı. şarkı. sarın. 1. sıva. sarığ. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.
-sağu, sarkı, nəğmə söyləmə: sağunma. sağunuş. sağınış. yağunma. yağunuş. yağınış. təğənni. məqamla oxuma.

sarqıc sarc. sarıc. quşaq. bellik. belik. (belt (ingilis).

sarqıclar sarcıq. şar şaqqatar. - donundan bu sarqıclar aç at.

sarqıq 1. . ayid. 1. dolaşıq. buruşuq. sarmaşıq. sarışıq. (mübhəm. ibhamlı). - sarışıq söz: anlamağı güc söz. 1. sarkık. sarıkmış < salıkmış. 1. sarxıq. salpı. aslaq. - salpı qulaq. - salpı dodağ.

sarqıqın sarqığın. muzahim. - bu sarqığın əlindən gücün billah sıpadım.

sarqıl 1. bir işin usdası. pırofesyonal. peşəkar. 1. burkan. ruhani. malla. (sərgil: qərə yaxa. sivil) .

sarqılmaq sarğılmaq. sarğanmaq. sarılmaq. 1. özün fəda edmək. 1. bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq. (püştkar, muqavimət göstərmək) .

sarqılt sarıya çalan.

sarqın 1. söycüt. süycüt. sövcüt. süycüt. sevcit. səvcit. aşiq mə'şuq. - sarqınsı dolananlar. 1. axarlı. bir durumun uyqunu, iyi gedişi. - sarqın alver. - sarqın tükan. - sarqın araba. 1. puslu. tutqun. bürküt. (hava). 1. salğın. yoluxucu xəstəlik. yapışqan. yoluğqan. yoluşqan. 1. yel kipli uça verdi. 1. sarqan. ayaz, sərin, əsməkli, yelintili olan yer, hava. 1. əsməkli. yelintili hava. öçək. ötək. 1. sarğın. sarban. sarpın. salban. ambar.

sarqınlı əsili. yelli. - sarqınlı gün.

sarqınlıqla -bir işə sarğınlıqla, dirənclə uğraşmaq: sarğanmaq. sarğılmaq. sarılmaq. (püştkar, muqavimət göstərmək) .

sarqınmaq 1. əsmək. 1. sarğınmaq. salğınmaq. 1. sarğınmaq. sarınmaq. qənaət edmək. israf edməmək. sərfəculuq edmək.

sarqınsı - sarqınsı dolananlar: aşiq mə'şuq. (aşiq mə'şuq: sarqın. söycüt. süycüt. sövcüt. süycüt. sevcit. səvcit).

sarqırmaq sanmaq. ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. inanmaq. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın.

sarqış oran. orantı. təqarun. şəbahət. (qiyas) nisbət. tənasüb.

sarqıt 1. . sarquc. kövüllərdə kirəcli (ahahlı) su damlamasından, dəğişik biçimlərdə oluşan, gənəlliklə kəlləqəndi andıran, çatıdan asalaq, sallaq, qırılqan daş. kövürgə. istalakmit. istalaqmit. 1. (boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə). 1. əngəl. 1. dövəc. döğəş. zəhmət. 1. müzahimət. 1. salqıt. sırqıt. nərsədən qalan artıq. 1. salqıt. sırqıt. tikə. parça. luqmə. cürə'. 1. sarıq. andağ. sudar (< tutar) yadaç. yaddaşt. not. 1. sarıq. tapşırıq. 1. sarıq. zehn. hafizə. 1. sarkıt. tarqıt. qorucu börk, kasqet.

sarqıtış sarqıtma. muzahimət.

sarqıtma sarqıtış. muzahimət.

sarqıtmaq 1. sarkıtmaq. sallamaq. sallatmaq. sosurtmaq. təhdid edmək. müşrif edmək. 1. sarmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. quşatmaq. tutsatmaq. tusqarlamaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək.
- sözlə sarkıtmaq, müzahimət edmək: söz atmaq. sataşmaq.

sarqıyış sarqayış. sarayış. saralış. saralma.

sarqız sarğız. yağız. sağız. sağaz. sıvışqan, yapışqan, əsnək öznə, maddə.

sarqmaq 1. sarğmaq. sağrımaq. sağalmaq. sağılmaq. süzülmək. axmaq. uzanmaq. 1. sarkmaq. salkımaq. 1. sarğmaq. sallanmaq. axmaq. süzmək. - yer altı sallanan sular. 1. sarğmaq. sağrımaq. sapağmaq. sapalmaq. sapmaq. uzanmaq. çəkinmək. sürmək. sürünmək. sürüb gedmək.

sarqov sarğov. sarov. sarınc. (< sarmaq) tanq. tank. (çanğ. kanğ. banğ. vanğ) depo. qozan. qozğan. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.

sarquc 1. sərpuş. qapağ. 1. sarğuc. > sərpuş. hər örtük. özəlliklə yemək boşqabının, sinisinin üstünə çevrilən govuq qapağ. 1. sarğuc. sarı quş. rus əri. 1. sarqıt. kövüllərdə kirəcli (ahahlı) su damlamasından, dəğişik biçimlərdə oluşan, gənəlliklə kəlləqəndi andıran, çatıdan asalaq, sallaq, qırılqan daş. kövürgə. istalakmit. istalaqmit.

sarquç saçırqaç. saçırquç. sarığuç. saçlıq. başörtüyü.

sarqun 1. jeneral. 1. gənəl. yayqın. yürkə. yürək. mütədavil. külli. mə'muli. imumi. came'.

sarqurmaq qarqurmaq. gərgürmək. sərgürmək. 1. qarşı gəlmək. mane' olmaq. 1. qatlanmaq. təhəmmül edmək.

sarquş sarımsı.

sarlamaq 1. qazanmaq. süt, mənfəət aparmaq. 1. salramaq. hazırlamaq. amadə edmək. - işə sarlanın. 1. saxlamaq. sağlamaq. 1. sarmaq. 1. savlamaq. sovlamaq. suvlamaq. (ağzına savağ taxmaq). yulavlamaq. cilovlamaq. maharlamaq. 1. sırlamaq. sıyramaq. 1. örtmək. 1. bəzəmək. təzyin edmək. 1. sır, luğab yaxmaq.

sarlanmaq dolanmaq. - o da özü üçün sarlanır.

sarlaşmaq sarışmaq. bıqtıracaq biçimdə ilgilənmək, girişmək.

sarlatmaq dolatmaq. - bunu ona, onu buna sarlat, bərk dursun. - bunuda ona sarlat.

sarlı sarıq. sərli. bağlı.

sarlınmaq salrınmaq. düz duranmayıb dəbərcələnmək. təlvənmək. təlbənmək. səndələnmək.

sarlışmaq salrışmaq. sallaşmaq. salraşmaq. 1. nərsə ilə, salına salına, uzun uzadıya uğraşmaq. 1. sarsıtmaq. sataşmaq. icəşmək. incitmək. söz atmaq. əl itişmək, ataşmaq. 1. singirlətmək. muzahimət vermək.

sarm sar. çəkilən nərsənin qabının ağılığı.

sarma 1. dolaşıq. buruşuq. - sarma yol. dağ yolu. 1. namussuz. 1. savma. soyma. (sarmalı. savmalı. soymalı: işləməli. işli) geyim, nərsə üzərindəki işləmə, savma, aralıqlı işləmə, bəzək. - altın sarma. - sarmalı çəgət (çərdət). - orta otağ duvarları sarma boyalıydı. 1. eşmə. siqar. 1. sarac. qarma. sürüt. rabit, səyyar sim.

sarmaq 1. dolamaq. 1. doldurmaq. (# sağmaq: açmaq. boşaltmaq. çözmək). - sap saran: sap dolayan. - sap sağan: sap açan. - o qərqərəni sağıb bu birinə sar. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. - ey sardığın sağan dünya. - sən sardığın sar, o sağdığın sağacağ. - biri yükün sarır, biri yükün sağır: sarığın, ipin açır. 1. biri yarar, biri sarar. . 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. nərsənin qabağın alıb yönün çevirmək, dəğişmək. - suyu bizə sar. 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. burmaq. çevirmək. - bizə sarı saran yox artıq. 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sarılmaq. dırmanmaq. - dağa sarmaq. 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. saymaq. seyirmək. (> sər edmək) baxmaq. təvəccüh edmək. - bir dəyqə buna sar. 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sırıtmaq. yapışdırmaq. döğmək. çırpmaq. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə. 1. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. yügürmək. - itlər üzərimə sardılar. 1. burmaq. 1. sərmək. axmaq. - sərən çaylar, axan qanlar. 1. yükləmək. - onu da mənə sardılar. 1. sarmaq. nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək. (# sərmək: sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq). 1. sarımaq. salımaq. örmək. hörmək. bükmək. dürmək. dürgəmək. 1. sarlamaq. 1. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. quşatmaq. tutsatmaq. tusqarlamaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. sıva, izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək. 1. sarınmaq. sarılmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. can atmaq. dözmək. dayanmaq. durunmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. taxınmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək. 1. sarınmaq. sarılmaq. üzərinə almaq. üstələnmək. mütəəhhid olmaq. amaclanmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. qəbul edmək. həzm edmək. mudara edmək. 1. sarınmaq. sarılmaq. etgilənmək. hiss edmək. müəssir olmaq. qaplanmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. icab edmək. gərəkinmək. ittixaz edmək. 1. sarınmaq. sarılmaq. qulluq, servis yapmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. boylu olmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. diqqət edmək. özənmək. oyalanmaq. bıraxmamaq. baxmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. qurala uymaq. tabe' olmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. salığlanmaq. hazırlanmaq. 1. sarınmaq. sarılmaq. güvənmək. 1. sarınmaq. sarılmaq. dəsdəkləmək. 1. səprəmək. səprətmək. səpmək. çapdığlamaq. yapdığlamaq. təchiz edmək. sırlamaq. hazırlamaq.
-sarığ sarmaq: qara yaxmaq.
-sınığ qırıqları sarmaq, bağlamaq: sınıqlamaq.

sarmaqır sərməgəy. nərsənin üzərinə sarılan, sərilən, tikilən, yapılan hər çeşit qırma qıyma saçağ.

sarmal 1. . hörən. yükən. sarıl. - şaxda basar tüm varlığı sarmalar. - birdə görəydim sizi, qollar boyun sarmalı. 1. sırmaq. kiçik, incə hörgü.

sarmalamaq savmalamaq. soymalamaq. geyim, nərsə üzərin savma, aralıqlı işləmək, bəzəmək.

sarmalı savmalı. soymalı. işləməli. işli.

sarman 1. saman. sarıman. sarı olan. 1. sarıman. saman. sarı donlu at.

sarman 1. (> sərmən) (> saman) hörgü. təşgilat. 1. (> sərmən) topara. qərqərə. bobin. 1. (> sərmən) toxuma dəzgahında parçanın sarılan çubuğu. 1. . sarıman (sərmən: bir yerə toplayan) > sazman. sazıman. təşgilat.

sarmaşıq 1. sarmaşıq: asalaq. əngəl . -sən bir eyi, min kötü, qaç önündən, qor kökü, bir sarmaşıq güllükdə, qurutmuşdur min kökü. (qor: qoru). (sarmaşıq: asalaq. əngəl) . 1. çoruğ. nərsənin çevrəsinə sarılaraq, dolaşaraq, onun olduğu, sürdüyü gedişini, pırosəni əngəlləyən kəsəl. 1. sarığan. 1. sarışıq. dolaşıq. buruşuq. (mübhəm. ibhamlı) sarqıq. - sarışıq söz: anlamağı güc söz.
-sarmaşıq çormaşıq
-sarı sarmaşıq: sarıca. - sarıca tutmuş əkin dirilməz.

sarmaşmaq sarnışmaq. sarışmaq.

sarməniz sarbəniz. sarı üzlü, dərili.

sarna saran. (göstəri üçün çevrələnmiş, kadrılanmış yer. bir olayın keçdiyi yer) 1. kadr. 1. səhnə. 1. üzərinə filmi salınan səfə, yer. 1. pəncərə. ekran.

sarnaç sarnıc. sarnaq. sarnıq. sarqaq. 1. çevrələnmiş, qorunmuş yer. 1. məxzən. 1. kökən. mənbeh. mənbə'. 1. su ambarı. sərdaba. 1. kisib. kizib. gənc. gömü. dəfinə. xəznə. 1. gölbə. hovz. hovuz. 1. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.

sarnaq sarnıc. sarnaç. sarnıq. sarqaq. 1. çevrələnmiş, qorunmuş yer. 1. məxzən. 1. kökən. mənbeh. mənbə'. 1. su ambarı. sərdaba. 1. kisib. kizib. gənc. gömü. dəfinə. xəznə. 1. gölbə. hovz. hovuz. 1. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.

sarnamaq sağnamaq. sağarmaq. söyləmək.

sarnıc 1. sandıq. təxdədən yasanmış qapaqlı qutu. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. çevrələnmiş, qorunmuş yer. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. məxzən. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. kökən. mənbeh. mənbə'. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. su ambarı. sərdaba. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. kisib. kizib. gənc. gömü. dəfinə. xəznə. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gölbə. hovz. hovuz. 1. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.

sarnıcmaq sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək.

sarnıq 1. sarnığ. sarınğ. zahir - bu nə sanığdı qılınmısan. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. çevrələnmiş, qorunmuş yer. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. məxzən. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. kökən. mənbeh. mənbə'. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. su ambarı. sərdaba. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. kisib. kizib. gənc. gömü. dəfinə. xəznə. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. gölbə. hovz. hovuz. 1. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarqaq. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.

sarnıqmaq sarnığmaq. sarınğmaq. nəmudar olmaq. vanəmud olmaq.

sarnıqta sarnığda. zahirdə. zahirən. -sarnığıda çox gözəldir. - bu sarnığda onun gözünə daha görünmə.

sarnışmaq sarışmaq. sarmaşmaq.

sarov sarğov. sarınc. (< sarmaq) tanq. tank. (çanğ. kanğ. banğ. vanğ) depo. qozan. qozğan. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.

sarp -qayalığ, sarp, çarp yerlər: sapqa. çapqa. çıpqa. sıpqa. dağlıq yer.

sarpa 1. . (< sarıq: geyim) xələt. 1. sapra. sağra. malqara pisliyi. pisgil.

sarpac sapalac. tərs yol. (düz yolun qarşıtı) .

sarpaq sapsaq > sampaq. sovarda. velxəş. saçrıc. saçrac. israfçı. itlafçı. tələf edmə.

sarpçın sarpsın. ravənd.

sarpın 1. sarpun. hanqar. salğar. böyük, yüksək çatılı ambar. 1. sarban. sarğın. salban. ambar.

sarpışmaq sapmaq. saraşmaq. sarpmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.

sarpıtmaq nərsənin qırağın qəddəmək. çevirmək. döndürmək. - şalvar qollarının ağzın sarpıtıb girdi suya.

sarpqırlamaq sarpqırmaq. sipərləmək. sapıllamaq. savqurmaq. savqurlamaq. qorumaq (bəkləmək). qalxanlamaq. hörütmək. örütmək. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

sarpqırmaq sarpqırlamaq. sipərləmək. sapıllamaq. savqurmaq. savqurlamaq. qorumaq (bəkləmək). qalxanlamaq. hörütmək. örütmək. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

sarpmaq 1. dönmək. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. nərsənin qabağın alıb yönün çevirmək, dəğişmək. - suyu bizə sar. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. burmaq. çevirmək. - bizə sarı saran yox artıq. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sarılmaq. dırmanmaq. - dağa sarmaq. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. saymaq. seyirmək. (> sər edmək) baxmaq. təvəccüh edmək. - bir dəyqə buna sar. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sırıtmaq. yapışdırmaq. döğmək. çırpmaq. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə. 1. sarmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. yügürmək. - itlər üzərimə sardılar. 1. sapmaq. saraşmaq. sarpışmaq. çəpmək. çərpmək. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.

sarpsın sarpçın. ravənd.

sarpun sarpın. hanqar. salğar. böyük, yüksək çatılı ambar.

sarsa malxulya. melanko.

sarsaq sarsağ. . 1. salsaq. titrek. ürkək. ürkük. 1. salsaq. titrek. sallanan. əsnək. lərzan. 1. salsaq. titrek. dəngəsiz. dəğişgən. oynaq. lax. güvənilməz. qərarsız. istiqrarsız. mütəzəlzil. sübatsız. 1. salsaq. titrek. qayqın. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran. 1. sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. sarsıntı. titrəyiş. silkinti. 1. sarsağ. sarsanğ. sarsıq. sarsınğ. ağzına gələni danışan. başısoyuq. 1. sarsağ. sarsığ. sasığ. çorsağ. çürük. qoxumuş. (fəna). 1. sarsam. bağlı. bəsdə. paket. 1. salsağ. sərək. sərpəm. sərpik. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. > sərsəm . sərsərəm. sərəsərpə. avara. dəngəsiz, olçüsüz, dalğaq, dağınağ kimsə. əsrik, kefilyə tay davranan. 1. salsağ. sərək. sərpəm. sərpik. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. > sərsəm . dolma. sərik. alan. meydan. - bu sərik, bu sapıq: bu ala bu ara: bu meydan bu şeytan.

sarsaqlamaq sarsağlamaq. sarsamlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. 1. sərsəmləmək. avmağlamaq. axmağlamaq. səfehləmək. 1. sürülüb səriklənmək. boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək.

sarsalamaq sarsımaq.

sarsam sarsağ. bağlı. bəsdə. paket.

sarsamlamaq 1. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. sərsəmləmək. avmağlamaq. axmağlamaq. səfehləmək. 1. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. sürülüb səriklənmək. boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək. 1. sarsarlamaq. sarsarmalamaq. sıx sıx, sımsıxı sarımaq.