Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

satqa satğa_. çatğa. şəqqə. < ikiyə bölünmüş nərsənin bir tikəsi.
- sağta satğa: doğru büğrü. düz əğri.

satqal satğal. darğal. savqal. darağ. >sarqal. 1. hər nəyin ən yükəsək yeri. - dağ darağı: dağ doruğu, sivrəsi, zirvəsi. 1. çatğal. balaxana.

satqalama satğalama. stağlama. saturlama. səfehləmə.

satqalamaq satğalamaq_. çatğalamaq > şəqqələmək. ikiyə bölmək.

satqalanma çatqalanma. qanığma. qanığınma. doyuğunma. doluğunma. tıxnığma. sıyğınma. sıyrınma. (> sir olma) dartqalanma. qatqalanma. saturasion. işba' olma. (ərəbcədə istar. sətərə: örtmə. qapatma. istitar edmək. nərsəni görünməzin edmək) .

satqamaq 1. saltamaq. savramaq. aşramaq. aşmaq. 1. satğamaq. aşmaq. (1. qoturmaq. qotarmaq. təcavüz edmək. 1. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. 1. keçmək) 1. savdamaq. satlamaq. 1. sadğamaq. saddamaq. sartdamaq. sayramaq. sayğamaq. səyrəmək. səğrəmək. savramaq. sovramaq. soxqamaq. soxdamaq. mırıldayıb, guruldayıb, deyinərək danışmaq, söyləmək. - mənə bax, sən nə sattırsın.

satqaş satğaş. hesablaş . - onla satğaş qurtar.

satqaşmaq satğaşmaq. 1. betləşmək. (bet: üz) bet bə bet betləşmək. üzləşmək. ucraşmaq. - yolda kimə satğaşdın. 1. birbirinə atılmaq. - satğaşmadan dinc oturun. 1. ilişmək. icəşmək. - birbirinə satğaşmaqdan yorulmadılar. - bu savaşmaq değil satğaşmaqdır, heç nəyi düşünmə. 1. üstələmək. öhdəsindən gəlmək. - görək kim kimi satğaşacaq. 1. qurtarmaq. xilas olmaq. - bu işdən nə dəngə satğaşdız. 1. hesablaşmaq. - onla satğaş qurtar. - nə alacağım, nə verəcəyim var, hammısın satğaşdım. - alım verimlə satğaşmaq: başabaş, paya pay alver edmək.

satqaştım satğaşdım. hesablaşdım . - nə alacağım, nə verəcəyim var, hammısın satğaşdım.

satqıl sartqıl. satçılıq. sartalıq. sartal. savdal. sovdal > sovda.

satqın < sağtın. küp. xumrə. piyala. kasa. sağraq. qədəh.

satlamaq 1. savdamaq. satqamaq. 1. satlamaq. saldamaq. nərsəni im olaraq göstərmək, təprətmək. imləmək. işarə edmək. - barmağıyla saldadı. 1. satlamaq. saldamaq. yollamaq. göndərmək. - gedəndən bəri bir xət yazıda saldamamış. - özəl qaravullar satladır. 1. satlamaq. saldamaq. yıxmaq. - sel basıb ağacları saldamış. 1. satlamaq. saldamaq. salınğlamaq. yoldan götürmək. təmizləyib, dəf edmək. - acımadan qarşına çıxdığın saldadı.

satlanmaq saltanmaq. (özünü salmaq) bir işə, nərsiyə ürək bulub girişmək. cürət, cəsarət göstərmək. - bu işə necə satlandın.

satlaşmaq saldaşmaq. 1. imləşmək. birbirinə işarə edmək. 1. əlbəyaxa olmaq. birbirinə düşüşmək.

satlı sağat. satlı. 1. hədli. 1. doğru. tanığlı. tanğılı. həqqili. həqli.
- satlı çıxmaq: sağatlı çıxmaq: həqli olmaq. ( sağat: sat. tanığ. tanğı. həqq. həq).

satlıq satlığ. 1. (saçlığ) bazar. satış yeri. 1. para ilə hər nəyi yapan kimsə. 1. satdığ. satışlıq. savtıq. satığlıq. (firuşi).

satlıtoqru satlıdoğru. sağat. tanığlı. tanğılı. həqqili. həqli.

satma savıt. satığ.
-doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac: savsata. səfsətə. çaxnaş. sözü buruşdurub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma.
-çubuğla satma: salıntı. çalıntı. sıyıntı. muzayidə.

satmaq 1. çatmaq. yükləmək. bıraxmaq. - öz işivi heç kimə satma. 1. çatıtmaq. qorumayıb ələ vermək. - kişi dosdun satmaz. 1. çaldırtmaq. əldən vermək. itirmək. boşunmaq. - bu boşluğu boşuna satma. - alan qalanır, satan calanır. 1. çatı > çatıtmaq. dalqıtmaq. dalıtmaq. sanlıtmaq. sanğıtmaq. reklam, təbliğat edmək. - satılan nərsə ilə alınan nərsə arasında çox əsgik var. 1. nərsədən nərsəni arıtlamaq. təmizləmək. - bu unu kəpəkdən satın. 1. başından eləmək. - bu sarqıtı (döğəş. muzahim) satdım dincəldim. 1. ələ vermək. - kişi evin gizin (sırın) dışarı satmaz. 1. bəğəndirmək. - gəlin hələ dursun yana, onun bacısı özün nə satırdı. - qadın bəzəyi özün satmaq üçündür. 1. fəda, qurban edmək. - sevgivi kimə satdın. 1. yapar, istəkli kimi görünmək. 1. də'vi, iqamə edmək. 1. çıxıldamaq. çıxıllamaq. təzahür, təsənnü', vanəmud edmək. 1. açmaq. boşaltmaq. 1. çatmaq. çartmaq. ayırmaq. cırmaq. yırtmaq. (qosəstən (fars)}. 1. gözə soxmaq, dürtmək. 1. savmaq. rədd edmək. 1. satırmaq. savdalamaq. sovdalamaq. sartalamaq. ticarət, tacirlik edmək.

satrı tacir. alverçi.

satrımaq satırımaq. satırlamaq. tacirlik, alverçilik edmək.

satrışmaq satırışmaq. satırlaşmaq. birbiri ilə ticarət, alver edmək.

satruşturmaq satruşdurmaq. sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. taxazlaşdırmaq. takas yapmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

satsan -satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır).

satsanmaq : yapsanmaq. dartsıtmaq. görəsitmək. təzahür, vanəmud edmək.

satsapmaq satsavmaq. hər nəyini satıb bitirmək, təsfiyə edmək, əldən çıxarmaq.

satsavmaq satsapmaq. hər nəyini satıb bitirmək, təsfiyə edmək, əldən çıxarmaq.

satsıq sırsıq. sıyrıq. sarsıq. bıqrıdıcı. azarlayıb azdıran. - sarsıq söz: qaba. saba söz.

satsıtmaq sırsıtmaq. sıyrıtmaq. sarsıtmaq. bıqdırmaq. kişini daşıtmaq, çaşıtmaq, özündən çıxarmaq. azarlayıb azdırmaq.

satsür pişfiruş.

satsürmək satılan malın parasın girət (nəğdən) alıbda, malı sonra (iləridə) vermək. pişfiruş edmək.

sattal saltal. saytal. sağtal. iğid. güclü. qoçağ. qorxmaz. - saltal kişilər.

sattamaq saddamaq. sadğamaq. sartdamaq. sayramaq. sayğamaq. səyrəmək. səğrəmək. savramaq. sovramaq. soxqamaq. soxdamaq. mırıldayıb, guruldayıb, deyinərək danışmaq, söyləmək. - mənə bax, sən nə sattırsın.

sattıq satdığ. satlıq. satışlıq. savtıq. satığlıq. (firuşi).

sattırmaq gözə soxdurmaq, dürtdürmək.

sattırmaq satdırmaq. borclu borclunun malın satıp parasın əldə edmək. - borcumu ödəyəmmədim, evimi sattırdı.

satu sadu < sağu. (< sağımaq. sıxımaq: hünkür ağlamaq) 1. matəm. 1. novhə.

satuçı satuvçı. satuğçı. satıcı. firuşəndə. - əli düz satuğcı tapmaq qolay değil. - satıcı satıcını sevməz.

satuq satuğ. satuv. satul. satı. satış. firuş. - satula qoy. - satıdan çək.

satuqçı satuğçı. satuvçı. satuçı. satıcı. firuşəndə. - əli düz satuğcı tapmaq qolay değil. - satıcı satıcını sevməz.

satuqlu satuğlu. satuvlı. satullı. satıllı. firuşlı. por firuş. - satullı yerdə qalmaz. - satıllı yemiş.

satul 1. . sirgə. sirəgə. sərgə. sərəgə. masa. miz. 1. miz. -tükandan saysana (hesab kitab) yapılan satul, miz: kürsü. qursu. qoltuğ. peşxan. gişə. 1. salı. səggi biçimində qurulub, üstünə nərsə qoyulacaq yer. təxd. kürsü. miz. masa. büro. büfə. səhnə. pilətform. minbər. 1. satuv. satuğ. satı. satış. firuş. - satula qoy. - satıdan çək.
- yazı satulu: mizi təhrir. - yemək satulu: yemək mizi. - satul başı danşıq: miz başı muzakirə. - iş satul: iş mizi.

satulçı sıylac. sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. qonağçı. pəziralıq edən. alğan (# alğın: qonaq) mizban.

satullı satuvlı. satuğlu. satıllı. satışlı. firuşlı. por firuş. - satullı yerdə qalmaz. - satıllı yemiş.

satun situn. sutun. sırıt. sırıq.

satur 1. . çapur. enli, güclü, iti, dayaqlı piçaq çeşiti. 1. saldırma. qopatca. kovanca. böyük piçaq. 1. saltur. çapqır. enli iti piçaq çeşiti. 1. saltur. saluc. sallama. saldırma. çaçur. salma. böyük, ənli, ucu əğri piçağ.

saturlama satğalama. stağlama. səfehləmə.

saturmaq çaturmaq. ardarda düzmək. - mıncığları sapa çaturmaq.

satusarmaq sadusarmaq <sağusarmaq. sağusarlamaq. sağusağlamaq. 1. matəm tutmaq. 1. novhə söyləmək.

satuv satuğ. satul. satı. satış. firuş. - satula qoy. - satıdan çək.

satuvçı satuğçı. satuçı. satıcı. firuşəndə. - əli düz satuğcı tapmaq qolay değil. - satıcı satıcını sevməz.

satuvlı satuğlu. satullı. satıllı. firuşlı. por firuş. - satullı yerdə qalmaz. - satıllı yemiş.

saun sağun. sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən. yasa. qanun.

sav 1. . saf. saltan. sultan. (su kimi) duru. arın. təmiz. 1. . say. saf. saya. riyasız. 1. (çav) say. sap. saf. aya. - sav gün: bulutdan sıyıq, arıq gün. - sav göy: bulutsuz göy. - sav söz: açığ söz. - sav su: damıt, süzmə, tanğış, (təsfiyələnmiş) muqəttər su. 1. nağıl. hikayət. 1. risalə. namə. 1. xəbər. hədis. - savçı: hədis söyləyən. yalavav. peyğəmbər. 1. söz. kəlam. 1. peyam. 1. rivayət. 1. məsəl. zərbül məsəl. əmsali hikəm. - savda böylə gəlmiş. 1. salığ. bac. 1. xalis. - alv altın. 1. savdırma. (çavdırma) boşa gedən nərsə. hədər. tələf. (saçrış. israf). - tam qazancım sava geddi. - suyu sava vermə. 1. su. daş, qayış kimi itimə aracı. 1. yeməcə. rüşvə. 1. çav. bac. xirac. 1. nab. sərə. 1. alağlama işi. 1. sav!. sürt. sür. yax. - şüşənin arxasına cüvə sav, ayna olsun. 1. qoğara. bilöv. 1. sav!. sürt. sür. yax. - şüşənin arxasına cüvə sav, ayna olsun. 1. çıxılda. iddia. 1. sov. soy. söz. söy. 1. ilham. vəhy. - savçı: yalavac. peğəmbər. 1. sov. salxaq. ayrı. dalqı. münfəsil. 1. xəbər. -birbirindən sav, xəbər tutmaq:savlaşmaq. bilginişmək. 1. satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi. 1. səs. selen. salqı. sorağ. xəbər. bilgi.
- sövüncülü sav: sevincli car: xoş xəbər.
- saya sav: sadə söz. (saya: sığ. silik. ucuz. yenil. törək. yörək. sadə. bəsit).
- söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.
-sav bəlgə: payannamə.
-sav sov: dəlik deşik.

sava sova. sapa. sopa. 1. nərsənin içinə görə yanı, qırağı. kənar. - şəhərdən sava keçən yol: kəndin içindən keçməyən yol. - konudan sava: movzudan kənar. 1. boş, havayı atış, çalış. amaca dəğməyən, isabət edməyən atış. - sova düşmək: boşa gedma. 1. (sapan. savan. sopan. sovan) gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən. 1. gec. sova. yubat. - bu sava çağda hara gedirsin. - sava gəlmək: gecə qalmaq. - sava olmaq: gecikmək. 1. sova. gec. yuba. - çox sava qalma, qaranlığ düşür. - sava gəldin hər nə qurtulmuş. - sava girdi tez çıxdı. 1. sova. çağından, başqalarından gec yetişən, pişən. - sava yemiş: gec yetişən yemiş. - sava əkin: gec əkilmiş olma. - yağış yağsa sava əkinlərdə yaxşı olur. 1. sova. fəslindən dış yetiştirilən yemiş. sezondışı. - sava armıd. 1. sova. savayı. savrı. sayrı. səyri. alahı. ayrı. başqa. sayirə. saerə. qeyri. - sava sözə gərək değil. - ondan savrı kimim var. - savrı qulluq?!. 1. hər nəyin əsgisi, köhnəsi. 1. savana. savağ. savdal. savsalağ. səfeh. abdal.
- sava olmaq: savalanmaq. sovalanmaq. gec olmaq. gec qalmaq. gecikmək. - bu il əkinimiz savalandı.
- inəyimizin doğmağı savıya qaldı.

savab 1. israf. 1. daşat. qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni. bir ölçüyə görə artığ qalanı.

savabatmaq saybatmaq. sərf, israf edmək. - savabatma malın, yalvatma dilin.

savac savacağ. savağ. 1. savağbaşı. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə. 1. nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış. 1. gələn nərsənin gedər yolu. 1. sovağ. savlağa. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. kanal.

savacaq savacağ. savac. savağ. 1. savağbaşı. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə. 1. nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış. 1. gələn nərsənin gedər yolu. 1. sovağ. savlağa. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. kanal.

savaç savca. saçağ > saçqa. saç. pişirilən nərsə ilə od, alovun arasına qoyulan əngəl, ayrıq, yayıq, yaypaq, dalıc, vərəq.

savaçı 1. (savaman: xəbərniqar) ajans. xəbər qozari. rəsul. xəbərrəsan. 1. salavı. salaçı. düşünmədən ağzın açıb salan, savan. 1. sayaçı. bayrama əlli gün qalan qapı qapı qoşquları oxuyan kimsə.

savaq sovaq. savağ. sokak. soxaq. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). 1. sökük. gədik. daş duvar arasından açılan yol. (surax (fars)}. 1. dara düdük küçə. təngig. tüngük. təng küçə. (təng < tünük. # tənik: açıq. bol). 1. soxulma yeri. 1. suvağ. eşilib, dəlinərək açılan su yolu. güdük. 1. lülə. kanal. 1. sökmük. qaçaq yol. ana yoldan ayılan yol.

savaq savağ. . 1. sapağ. savağ. çapaq. yolun, qolun ayrıldığı yer. ayrım. ayırım. dalqıc. 1. sapağ. savağ. çapaq. bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi. 1. sapağ. savağ. çapaq. > səfeh. 1. sapağ. savağ. çapaq. avara. 1. sapağ. savağ. çapaq. bəlli bir ölçüyə, ülgüyə, qurama uymayan. 1. sapağ. savağ. çapaq. çarpıq. çalpıq. anormal. qeyri təbii. 1. sapağ. savağ. çapaq. düzən, törənə, yasıya aykırı. 1. sovağ. sərp. xərc. 1. sovağ. iş arasında qılınan aralıq. çatığ. tənəffüs. sinğiş. siniş. sınğış. sınış. istirahət. - çatığ almaq: azacığ dincəlmək. yorqunluğun almaq. - çatığ vermək: azacığ dincəltmək. yorqunluğun aldırmaq. 1. sovağ. suvarıldığdan son su artığının axıtıldığı yer. 1. sovağ. gərəksiz nərsə. 1. savacağ. savac. savağbaşı. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə. 1. savacağ. savac. nərsənin axımın (axım yönün) çevirmə, gidərmə üçün yol, sala, çara. - bu durumu açmağa yalnız bir yol savac qalmış. 1. savacağ. savac. gələn nərsənin gedər yolu. 1. savacağ. savac. sovağ. savlağa. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. savacağ. savac. kanal. 1. sovağ. savlağa. savacağ. savac. supab. daşan nərsənin aldığı yol. 1. savdırma. (çavdırma). yolun, axar suyun qollara ayrılan yeri. 1. bir arxın suyun dəğşik yönlərə dağıdan bədlər. - ana qoldan savaqla ayrılan qolar). 1. savağ > surax. qaçağ. qaçağ yolu. 1. abyari. 1. qorucu, mudafiəçi, dafe' güclər. 1. savağ. savdal. savsalağ. sava. savana. səfeh. abdal. 1. sədəqə. kötülüyü, yamanı, qada bəlanı savıb, gidərmə üçün verilən vergi, qutur, ehsan. 1. savağ. sabağ. çapağ. dərs. ibrət. 1. savağ. sabağ. öğüt. salıt. tüşrüt. düşrüt. nəsihət. 1. savağ. sabah. sapağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) 1. ışıqlıq. çıxış, qurtuluş yolu. (nəcat. fəcr) 1. savağ. özgürlük. ərkinlik. azadlıq. 1. savağ. açılan gün. gündüz. günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü. 1. sapağ. sağaq. səğə. sıvğın. sırğın. sıvqa. < sürgə.
-ağzına savağ taxmaq: savlamaq. sovlamaq. suvlamaq. sarlamaq. yulavlamaq. cilovlamaq. maharlamaq.
- savağ savağ: sapağ sapağ: tərtələsik. əlbəhəlim.

savaqa savağa. savğa. sovğa. 1. savağ. sovağ. tərəkə. miras. 1. savağ. sovağ. dərimə. dəğirmə. bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma.

savaqan savağan. savğan. sovğan. 1. tərəkə, mirası bölən. 1. dərimə. dəğirmə. bir topumu, yığımı bölüklərə ayırma.

savaqar savağar. sapansaq. ağılsız. axmaq. sapalac.

savaqbaşı savağbaşı. savacağ. savac. savağ. su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə.

savaqıc saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

savaqlayın savağlayın. sapağlayın. sabahlayın. - sabahlayın neçədə gəlim.

savaqlıq savağlıq. sapığlıq. sapağlıq. savığlıq. saybırlıq. saybirlik. yupağlıq. xoşəxlaqlıq. sıypa. mulayimlik. mulayimət.

saval 1. satal. səqf. 1. soval. ayıq. ayiq. özündəkini eşiyə verməyən, dışdakıni özünə almayan. 1. soval. şö'lə pəxşkon. 1. soval. > saxsı. suval. suğal. > sofal. suyu, suyuğu özündən sızdırmayan. (kaşı. sürəmik. seramik) kirəmit.
-saval soral: sorsal. sual cəvab. suval cəvab.

savalaqıc saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

savalamaq 1. sapalamaq. qoğmaq. uzaqlaşdırmaq. dəf edmək. 1. saralamaq. sağalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. (> sarancamlamaq. sırıncamlamaq) bəzəyib düzəltmək. pirayiş edmək. 1. saralamaq. sağalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq. 1. saralamaq. sağalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. iyilətmək. yaxcılatmaq. islah edmək. 1. saralamaq. sağalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. sıralamaq. mürəttəb, münəzzəm edmək.

savalan sabağan. sobalan. sabalan. sovalan. sovağan. süvələn. süvəğən. iti, sovuq uclu nərsə.

savalanmaq 1. sovalanmaq. sava olmaq. gec olmaq. gec qalmaq. gecikmək. - bu il əkinimiz savalandı. 1. savlanmaq. savlamaq. çıxıldanmaq. iddia edmək.
- inəyimizin doğmağı savıya qaldı.

savalat keçmiş olsun. (savalatmaq: salavatmaq. boş vermək. unutmaq)
- ötən işə savalat. (savalatmaq: salavatmaq. boş vermək. unutmaq) .

savalatmaq salavatmaq. boş vermək. unutmaq. - savalat: keçmiş olsun. - ötən işə savalat.

savallamaq qoğarıb götürmək. sürtmək.

savallıq sovallıq. 1. ayıqlıq. ayiqlik. özündəkini eşiyə verməməzlik, dışdakın özünə almamazlıq. 1. > sofallı. kirəmitli.

savaltı -sağlıq savaldı: sağma, sütlük çağı bitdi. süt çəkildi.

savam 1. . ayrılmış tikələrdən hər biri. 1. sapam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. dalqıc. 1. sapam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. çiğ. fəsl. movsim. mövsim. 1. sapam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. dalqı. fərq. 1. sapam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. fəri. fəri'.

savamaq 1. ititmək . 1. sapamaq. savrılmaq. sovrulmaq. götürülmək. bitmək. tükənmək. - soğuq düşcək milçəklər savadı. 1. savqamaq. savmaq. istixrac edmək. - qurut sütdən savılır. 1. sulamaq: ititmək.

savaman xəbərniqa.

savamır savlamur. məsəl. təmsil. nağıl.

savan 1. sapan. > süpəh. qavan. qovan. qoğan. atan. daş atma ayqıtı. (# qapan: tutan) 1. sapan. yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar. 1. savanğ. suvan. (< savamaq: ititmək) su daşı. bilöv daşı. sapanğ. (< sapmaq: çıpmaq). 1. sovan. sivri. ucu iti. 1. savın. qır. istep. fəlat. 1. saxın (< saxlamaq) səbət. 1. örtük. puşiş. 1. savın. (təpici. iti). açıq. parlaq. ışıq. dirəxşan. taban. 1. savın. (təpici. iti). nafiz. dəlici. deşici. 1. savın. (təpici. iti). içə işləyən. 1. savın. (təpici. iti). kəsgin. yarac. yaraclı. yaraşlı. etgili. 1. savın. (təpici. iti). gözü açıq. oxuğan. savadlı. sanğlı. zəki. tiz huş. ayğaq. huşyar. ağıllı. fərasatlı. 1. savın. (təpici. iti). yüksək, iti səs. 1. savın. (təpici. iti). araşçı. araştırıcı. iktişafçı. 1. savın. (təpici. iti). qartal. şahin. 1. sapan. sopan. sovan. (sapa. sopa. sava. sova). gidərən. qaytaran. qoğan. silən. aparan. arıdan. arçaqıl. arçıqul. arçaqır. arçıqır. təmizləyən. sayladan. pakadan. pakladan. - sapagil: bir yerin, nərsənin gilin, palçığın arıdan. - sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. - sapaçqı: gözlük silən. - sapasu: su qoğan. - sapakir: kir qaytaran. sayladan. pakladan. - sapapul: çox para istəyən. bahalı. (xəş götürən. tükətgən) - sapaduz: duz gidərən. 1. savun. sabun. gidərən. 1. sələn. (< salamaq: sorağıtmaq. sorğatmaq. xəbər vermək). bilgi. xəbər.
- sələn çələn: səs sov. sorğa sorağ. xəbər ətər.
-düşünmədən ağzın açıb salan, savan:salavı. salaçı. savaçı.
-kiri savan, açan, təmizləyən, gidərən: savın. savun. sabın. sabun. savmalıq. arçaqıl. arçıqul. açmalıq.