səhifə 100/171 tarix 25.04.2017 ölçüsü 13,47 Mb. #15753
sezirmək sızırmaq. nərsəni süzgəcləyib gözdən keçirtmək. - yol sızrıldı : yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı.
sezisiz sezgi siz . sızısız . sızqısız . sıpqısız . ehsassız. sağınmaz. sanağmaz. düşünməz. nərsədən etgilənməyən, alqanmayan. vakoniş göstərməyən.
seziş 1. sezgi. sezmə. oyqal. oyulqama. oyulqaş. oylaş. alqılama. alqı. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sınır. əsəb. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sığış. sıyış. atifə. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . vakoniş. 1. sezi . sezu . sezgi . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sağış. sağnış. təsəvvür.
sezitmək sezdirmək . sezgitmək . sızıtmaq . sızqıtmək . sıpqıtmaq . 1. (bir sezini, ehsası oyatmaq) hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq. 1. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. döğətmək. döğətmək. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq.
sezivqən sezivgən . sezigir . sezüvğan . sızığır . sızğır . sızıvğan . sıpqır . sıpıvğan . 1. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. 1. tavlı. tavışlı. tovlu. tovuşlu. duyuşlu. hissili. ehsaslı. 1. həssas. 1. sınırlı. əsəbli. 1. iti anlayan, qavayan, tutan. dəryaftlı. fərasatlı. dərkli. 1. sağışlı. sağnışlı. iste'dadlı. xəllaqiyyətli. təsəvvürlü. 1. sığışlı. sıyışlı. atifəli. 1. vakoniş göstərən.
sezivqənliq sezivgənlik . sezigirlik . sezüvğanlıq . sızığırlıq . sızğırlıq . sızıvğanlıq . sıpqırlıq . sıpıvğanlıq .
sezqan sezğan . sazğan . tazğan . sızğan . süzğan . yügrük. ütük. iti. çapığ.
sezqi sezgi . 1. seziş. sezmə. oyqal. oyulqama. oyulqaş. oylaş. alqılama. alqı. 1. tandağ. tandığ. tanlığ. 1. san savın. san sovun. 1. altıncı hiss. 1. həds. 1. işraq. (tələmmüs) yekit. şuur. 1. oxuş. oxşaş. yaruş. yağuş. 1. idrak. dərk. fəhm. qavram. 1. dəryaft. ehsas. 1. oyqurluq. aqahi1. təşxis. 1. sezi. duyu. hiss. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sınır. əsəb. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sığış. sıyış. atifə. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . vakoniş. 1. sezi . sezu . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . sağış. sağnış. təsəvvür.
sezqilir sezgilir . sezilərli . sezilir . sızılır . sızqılır . sıpqılır . 1. gizli, örtülü olmayan. gözə çarpılır. bəllənir. ehsas olunur durumda. 1. dərəkirli. dərəkli. özənirli. umura, diqqətə dəğər. 1. anlanılır. qanılır. (qabili e'tina). 1. gözlənilir. sanızlanır. sağnılır. sağınılır. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlir.
sezqilirliq sezgilirlik . sezilərlik . sezilirlik . sezgilirlik . sızılırlıq . sızqılırlıq . sıpqılırlıq . 1. sıyqırlıq. siygirlik. 1. gizli, örtülü olmamazlıq. gözə çarpılırlıq. bəllənirlik. ehsas olunurluq. 1. dərəkirlilik. dərəklilik. özənirlilik. umura, diqqətə dəğərlik. 1. anlanılırlıq. qanılırlıq. (qabili e'tinalıq). 1. sıyazlıq. siyəzlik. sıysağlıq. siysəklik. həssaslıq. həssasiyət. vakoniş göstərənlik. nərsədən etgilənlik, alqanıllıq. qabili tə'sir pəzirlik. 1. gözlənilirlik. sansarıllıq. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlirlik, olunurluq.
sezqilmək sezgilmək . sezilmək . sızılmaq . sızqılmaq . sıpqılmaq . 1. hiss olunmaq. anlanmaq. qanılmaq. 1. qaşınmaq. acığlanmaq. acığınmaq. döğəntmək. döğəntmək. təhriklənmək. vakoniş göstərmək. əsəbilənmək. 1. sanılmaq. sanızlanmaq. xiyallanmaq. sağnılmaq. sağınılmaq. fikrə, təsəvvürə gəlinmək. fikr, təsəvvür olmaq.
sezqilməz sezgi lməz . sezilməz . sızılmaz . sızqılmaz . sıpqılmaz . 1. bir sezi, ehsas oyatmayan. dərəksiz. bəllənməz. hiss olunmaz. 1. özənə, umura, diqqətə dəğməz. dərəksiz. 1. anlanılmaz. qanılmaz. 1. gizli. tutuğ. örtülü. 1. qaşınmaz. acığlanmaz. acığınmaz. dövənməz. döğənməz. təhrik olunmaz. vakoniş göstərməz. əsəbilənməz. münfəil. 1. sanızlanmaz. sağnılmaz. sağınılmaz. xiyala, fikrə, təsəvvürə gəlməz.
sezqinmək sezginmək . sezinmək . sızınmaq . sızqınmaq . sıpqınmaq . 1. hiss etdirinmək. anlatınmaq. qandırılmaq. 1. qaşındırılmaq. acığladırılmaq. acığıtınmaq. dövətinmək. döğətinmək. təhriklətinmək. vakonişə güclətilmək. əsəbiləndirilmək. 1. sanızdırılmaq. sağındırılmaq. xiyallandırılmaq. fikrə, təsəvvürə salınılmaq.
sezqisiz sezgi siz . sezisiz . sızısız . sızqısız . sıpqısız . ehsassız. sağınmaz. sanağmaz. düşünməz. nərsədən etgilənməyən, alqanmayan. vakoniş göstərməyən.
sezqitmək sezgitmək . sezdirmək . sezitmək . sızıtmaq . sızqıtmək . sıpqıtmaq . 1. (bir sezini, ehsası oyatmaq) hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq. 1. qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. döğətmək. döğətmək. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq.
sezmə sezgi. seziş. oyqal. oyulqama. oyulqaş. oylaş. alqılama. alqı.
sezmək 1. sezikmək . sızıqmaq . sıpıqmaq . hiss, ehsas edmək. anlamaq. qanmaq. 1. sezikmək . sızıqmaq . sıpıqmaq . qaşınmaq. təhriklənmək. vakonişə göstərmək. əsəbilənmək. 1. sezikmək . sızıqmaq . sıpıqmaq . sağınılmaq. xiyallanmaq, fikrə, təsəvvürə düşmək. 1. < sinzmək . qanmaq. anlamaq. - belə sinziməzin birinə raslamamaşdım hələ. 1. < süzmək . axmaq. 1. . süzmək . gözdən keçirmək. altdan altdan, düşünərək, tanımağa, qanmağa çalışaraq baxmaq1. sezikmək. seziklənmək. duymaq. - kimsə sezməz , qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz. 1. sıyımaq . siyimək . seymək . sımaq. sıymaq. sıyamaq. sıramaq. simək. siymək. siyəmək. (sıy : siy : ehsas, hiss) ehsas, hiss edmək. - bunu eşidəndə nə sıydınız . - bir nərsə sıtmadan : heç nə bildirmədən.
- kimsə sezməz , qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.
se z rişmək se y zrişmək. se y zrəşmək . - boyun seyzrişdi . - dışar sezsə seyrəşər, içər sızsa çağlaşar.
sezsə - dışar sezsə seyrəşər, içər sızsa çağlaşar. ( sezsə: süzsə) .
seztinmək sezdinmək . sezdirmək . sezinmək . alqınmaq. aldırmaq. həssasiyyət göstərmək.
seztirmək sezdirmək . 1. sezdinmək . sezinmək . alqınmaq. aldırmaq. həssasiyyət göstərmək. 1. sezitmək . sezgitmək . sızıtmaq . sızqıtmək . sıpqıtmaq . (bir sezini, ehsası oyatmaq) hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq. 1. sezitmək . sezgitmək . sızıtmaq . sızqıtmək . sıpqıtmaq . qaşındırmaq. acığlatmaq. acığıtmaq. döğətmək. döğətmək. təhriklətmək. vakonişə gücləmək. əsəbilətmək. 1. sezitmək . sezgitmək . sızıtmaq . sızqıtmək . sıpqıtmaq . sanızdırtmaq. sağnışdırmaq. xiyala, fikrə, təsəvvürə saldırmaq.
sezu sezi . sezgi . seziş . sızı . sızu . sızqı . sızış . sıpqı . sıpqu . sıpqış . 1. tav. tavış. tov. tovuş. duyuş. hiss. ehsas. 1. sınır. əsəb. 1. dəryaft. fərasat. oyqurluq. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ). 1. iste'dad. xəllaqiyyət. 1. sığış. sıyış. atifə. 1. vakoniş. 1. sağış. sağnış. təsəvvür.
sezüvqan sezüvğan . sezigir . sezivgən . sızığır . sızğır . sızıvğan . sıpqır . sıpıvğan . 1. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. 1. tavlı. tavışlı. tovlu. tovuşlu. duyuşlu. hissili. ehsaslı. 1. həssas. 1. sınırlı. əsəbli. 1. iti anlayan, qavayan, tutan. dəryaftlı. fərasatlı. dərkli. 1. sağışlı. sağnışlı. iste'dadlı. xəllaqiyyətli. təsəvvürlü. 1. sığışlı. sıyışlı. atifəli. 1. vakoniş göstərən.
sezüvqanlıq sezüvğanlıq . sezigirlik . sezivgənlik . sızığırlıq . sızğırlıq . sızıvğanlıq . sıpqırlıq . sıpıvğanlıq .
sezyəmək anlamaq. bilmək. dərk edmək. mültəfit olmaq.
sə sə !. sı!: istə. (issəmək : isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək).
səbər səpər . səmər . bəsər . bəcər . becər . səmrə . səbrə . səprə . bəsrə . bəcrə . becrə . bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. kar. mənfəət.
səbət çəpət . 1. sələ. çələ. incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab. 1. hörüklü sini, tabağ. 1. çevrədən ayrılmış yer. səhnə. 1. sərbət . bir konuya bağlı alan, meydan. 1. sərbət . dövərək. dövrək. devərək. devrək. çövərək. çövrək. çevərək. çevrək. quşaq. şərayit. mühit. 1. səpət . (səpsəp ) (< sapmaq . səpmək . (< sap : tel. çubuğ) incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab. savın. sağın. - kiçik səbət : sələ. səlpə 1. salba. səlbə. sələ. sala. kirtil. kitril. zənbil. 1. səvəl. sələ. (< savmaq). sağıc. savdıc. inc dallardan hörülmüş qab. 1. savan. saxın (< saxlamaq ). 1. savat . savıt . savdıc . səğdic . səğədic . ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab. iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torba. 1. savdıc. sağdıc.
-çubuqdan toxunmuş yekə səbət, sələ : küvə. küfə.
-içik səvəd, səbəd : sələ. < səvələ. səvərə.
-səbət toxumaq : savdıclamaq. səbətləmək.
-su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac : söğüt. söyüt. dal.
səbətçi savatçı . savıtçı .
səbətə -səbətə qoymaq : savdıclamaq. səbətləmək.
səbətləmək savdıclamaq . 1. səbətə qoymaq. 1. səbət toxumaq.
səboq (səbok (fars)}. sapıq. savıq. incə, yumşaq, yüngül olan.
səbrə səmrə . səprə . bəsrə . bəcrə . becrə . səmər . səbər . səpər . bəsər . bəcər . becər . bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. kar. mənfəət.
səbrəmək səmrəmək . bəsrəmək . bəcrəmək . becrəmək . 1. bəhərləmək. bərələmək. barlamaq. barqalmaq. sonuclanmaq. bitlənmək. berimlənmək. verimlənmək. verəmlənmək. çarpınmaq. ürün, hasıl, nəticə, məhsul. fayda, kar, mənfəət vermək. 1. səmrənmək . səbrənmək . bəsrənmək . bəcrənmək . səmizlənmək . bəsizlənmək . şişmanlamaq. kökəlmək. köklənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.
səbrənmək səmrənmək . bəsrənmək . bəcrənmək . səmizlənmək . bəsizlənmək . səmrəmək . səbrəmək . bəsrəmək . bəcrəmək . becrəmək . şişmanlamaq. kökəlmək. köklənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.
səbt çapt . salıt.
səbus 1. < çapus . kəpək (< çəpək ). 1. < savus . savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu. kəpək. kəvək (moğol) xəvəh (moğol) kəvəl. 1. xırda. riz. rizə. - kəpək mıncıq. 1. döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı. 1. qoğaq. başda oluşan dəri oğuntusu. 1. səbus (fars). səbusə (fars) < sap .
səbusə səbusə (fars) səbus (fars). < sap .
səbüq səbük . (səbok (fars)}. sapıq. savıq. incə, yumşaq, yüngül olan.
səbzə gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. gögrü. yaşıllıq. gövəri. göğəri. göyərən. göğərən. gövərən.
səçə 1. saça . şəfəq. 1. saça . ışıq. - saça düşmək : dan atmaq. 1. seçə < saçay . saçat . səccadə. üzərində tapış (namaz) qılmaq, oturmaq, uzanmaq üçün saçılan, sərilən kiçik saçqı, yayqı. 1. saşa . (< saçımaq ) sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız. 1. sərçə . çıpcığ . səğirçə . (> səriçə (fars)}. durmadan cüh cüh səriyən, oxuyan balaca. quş. 1. sərçə . çıpcığ . (< saç ramaq. sıç ramaq. saç amaq. sıç amaq. çəç əmək. çəçr əmək). 1. < ''çıp çıp, civ civ, cük cük'' səsindəndə alına bilir.
səçəl səçər . saçağ. kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər.
səçələmək saçalamaq . səpələmək . dağıtmaq. tökmək.
səçələnmək saçılmaq . saçılanmaq .
səçəlmək saçalmaq . səpəlmək . dağılmaq. tökülmək.
səçənqləmək səçənğləmək . səçənləmək . seyrəklənmək .
səçənləmək səçənğləmək . seyrəklənmək .
səçər səçəl . saçağ. kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər.
səçərəmək səçrəmək . sıçramaq . sıçaramaq . səpilən nərsədən doğan səpinti.
səçiq səçik . saçıq . açıq . çözük. qutuq. yuçut. sərbəst. azad. bağsız olan hərnə.
səçilmək 1. saçılmaq . açılmaq . çözülmək. 1. saçılmaq . açılmaq . çözülmək. qutulmaq. yuçunmaq. yuçğınmaq. sərbəsinmək. sərbəst, azad olmaq. - onun əlayağından ipi səç . 1. saçılmaq. seçilmək. 1. saçılmaq . dalqınmaq. fərq edilmək. ayırd edilmək. görünmək. 1. saçılmaq. səçilmək.
səçimək saçmaq . saçımaq . səçmək . açmaq . açımaq . çözmək. çözümək. qutarmaq. - onun əlayağından ipi səç .
səçir saçır. səxi. əliaçıq.
səçiş saçış . 1. tutuş . 1. dartış. peşşaş. pişkeş. 1. ehsan.
səçmə saçma . seçmə . seşmə . qırma . 1. qurşun çeşiti. 1. tullantı. seçindən arda qalan atılmalı nərsələr. 1. yanacaq kimi işlənə bilən xırım xırdavat.
səçrəq səçrək > seyrək < saçraq . (saçılı, səpili olan). 1. aralıqlı. 1. nadir.
səçrəmək səçərəmək . sıçramaq . sıçaramaq . səpilən nərsədən doğan səpinti.
səçtə səcdə. söçdə . süçdə . köçdə . (< çökmək ) namazda yerə köçmə durumu.
səf -səf qıran: sökmən.
səfeh 1. < sapağ . savağ . çapaq . 1. salsıq. samsıq. sərsik. axmaq. - diri salsıq : sırtsərsik. çin səfeh 1. sanaz. ağılsız. başsız. 1. sapal. 1. savağ. savdal. savsalağ. sava. savana. abdal. 1. sayağ. papax.
-çin səfeh : diri salsıq. sırtsərsik. salsıq. samsıq. sərsik. səfeh. axmaq.
səfehləmə saturlama. stğalama. stağlama.
səfehləmək 1. sayramaq. - daha bu savlamaq olmadı, sayramaq oldu: səfehləmək oldu. ( savlamaq : məsəl çəkmək). . 1. sağınmaq. sayınmaq. sayğırmaq. həzyan söyləmək. 1. saltalamaq. saçmalamaq. 1. salsıqlama. sərsikləmə. 1. sandıramaq. sayığlamaq. səğgilləmək. sərgilləmək. salqılamaq. yavalamaq. həzyan söyləmək. 1. sarsamlamaq. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. sərsəmləmək. avmağlamaq. axmağlamaq. 1. səvsələmək.
səfehləşmək sapınlaşmaq.
səfehliq səfehlik < sapağlıq . sapallıq. 1. sarsamlıq. sərsəmlik. savsağ. avmağlıq. axmağlıq.
-səfehlik böyük kiçik tanımaz , alçaqlıq gələn başa yarımaz (səfehlik, sapıqlıq başlı başsız, usqan usqıt, ağıllı ağılsız bilməz, amma əksiklik hər kişinin işi değil).
səfə 1. səfhə. səhvə. səyə. yəyə. sərə. kağız üzü. &. -üzərinə filmi salınan səfə, yer : saran. sarna. (göstəri üçün çevrələnmiş, kadrılanmış yer. bir olayın keçdiyi yer) . 1. səhfə. sarı. səri. 1. səvə. sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. saşa. səçə (< saçımaq ) sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız. 1. səhvə. səfə. səyə. yəyə. sərə. kağız üzü.
səhənq səhəng . 1. sınağ. sinək. sənək. sehin. çanağ. qab. 1. güdül. qulpsız gürüm. 1. sehin. sehing. sağır. sağrınğ. gənəlliklə süt sağımağa uyuq, ağzı gen, hər çeşit qab.
səhfə səfə. sarı. səri.
səhil səyil . səğil . az. bir az. qısa. - səyil olsada görər. - qoy səyil keçsin sonra ged. - səhəl öncə geddilər. - səyil sonra gəl. - səyil dinləndim.
səhiv səhv . < səkiv . səkrəmə. səkirmə. kırıxma. karıxma. qırıxma. atlama. yanılma.
səhv səhiv . < səkiv . səkrəmə. səkirmə. kırıxma. karıxma. qırıxma. atlama. yanılma.
səhvə səfə. səfhə. səyə. yəyə. sərə. kağız üzü.
səhvət səvgət . savğat . səpə. çapa. səmə. (çəpələk. səmələk. avara) səvsəx. savsax. axmaq. gic.
səxt səxt (fars). # soft (ingiliz).
səq sək . səkə . 1. bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda. 1. səxsə . atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri. 1. sərə . sər . sır . əninə uzanan nərsə. 1. sərə . sər . sır . mərhələ. 1. sərə . sər . sır . pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan.
səqcət səkcət . səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt : əcib qərib.
səqə - səkə səkə : səpə səpə. sapa sapa. saça saça. tuta tuta.
səqə 1. səkə . (səçə ) sıva. saysığ. ayıq. açığgöz. - bu gecə yolun gözləyib səkə yatdım. - saysığ kişi. - saysığ yağdayda: ayığ durumda. 1. səkə . çəkə. çəggə. təkgə. təkə. 1. səkə . tək. qırağ. yan. (münzəvi). - səkə yer: qırağ yer. 1. səkə . sək . sərə . sər . sır . əninə uzanan nərsə. 1. səkə . sək . sərə . sər . sır . mərhələ. 1. səkə . sək . sərə . sər . sır . pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan. 1. səkə . səki . səkgi . sökə. söykə. bənayin. (sökə, bənayin daşı) qolun (situn) daşı. 1. səkə . səki . səkgi . nimkət. 1. səkə . səki . səkgi . səhnə kürsü. 1. səkə . səki . səkgi . məqərr. 1. səki . səkgi . məqam. 1. səki . səkgi . törə. bir yerdə özəl, seçgin yer. 1. səkə . sək . bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda. 1. səkə . sək . səxsə . atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri. 1. səğə . savağ. sapağ. sağaq. sıvğın. sırğın. sıvqa. < sürgə. 1. səğə . şaxə. sıx. sığ. dal. sap. rişdə. 1. səkə . səyək. sələk. sılağ. sıyaq. istək. (issəmək : isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək). 1. səkə . sərə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. saşa. səçə (< saçımaq ) sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. budala. alıq. bacarıqsız.
-sıx səğə : sırşax . sırbudağ . sırsıx. sıxsıx. sığsox. (sox : səğə). çox qol budağlı.
- səkə səkə : səpə səpə. sapa sapa. saça saça. tuta tuta.
-bət bət : bənd bənd, düğüm düğüm olan budağ, səğə, nərsə : səksəvil.
-lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ : sırçığ.
-səkə səkə : saqqa. səkgə. taqqa. dikgə. düggə. daşlana daşlana. - səkgə danışma. - çox diggə düggə uşağdı.
-quru sür, çöp, çıpıq, dal, səğə : qurudal. qurdal.
səqəqər səkəgər . səkrəgər. saxtakar. atlatan. dolandıran. mütəqəllib.
səqəl səkəl . səkil. çanqıl. daş parçası, qırıntısı. - səkil döşəmə. - daşların arasın səkillə doldur.
səqələmək səkələmək . ləkələmək. çəkələmək. saçıramaq. sıçıramaq.
səqələnmək səkələnmək . səkinmək . səkirmək . səkənmək . sekinmək . diksinmək. şeşinmək. sesinmək. şaşınmaq. şaşrınmaq. təəccüblənmək. qəribinə, əcəbinə gəlmək. qeyri adi görünmək.
səqələri səkələri . nərdələri. -qırac (nərdüvan) səkələri, nərdələri : saçtağ. satağ.
səqələrintən -ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab : iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torbasavat. savıt. səbət. savdıc. səğdic. səğədic.
səqələtmək səkələtmək . səkətləmək . səktələtmək . (< səkmək : atılmaq) yana atmaq. yetgisin (tanlığ, səlahiyyət, təsdiq, kart, əhliyyət) almaq. alı qoymaq. işdən salmaq. fələc, məfluc edmək.
səqəli səkəli . səkcət. səkib. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt : əcib qərib.
-uzun qonçalı, səğəli başmağ : sapaş. sapac. sapat.
səqəlqə səğəlğə . saçalqa . tuxum səpən qayağ, maşın.
səqəncitə səkəncidə. sekoncidə < sıxınmış .
səqənin -bir budağ, səğənin iki düğün arasında qalan bölümlərin hər biri : səksə. bənd.
səqənmək səkənmək . səkinmək . səkirmək . səkələnmək . sekinmək . diksinmək. şeşinmək. sesinmək. şaşınmaq. şaşrınmaq. təəccüblənmək. qəribinə, əcəbinə gəlmək. qeyri adi görünmək.
Dostları ilə paylaş: