Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sıraq sırağ. 1. . sağ. sıyağ. sik. siyək. (< sımaq) söz ardına gələrək ''istəmək, sivmək, sevmək, sevəmək'' anlamın artırır. - susıraq: susağ: su istmə. susama. - suvsaq: susaq: susaq: susuz. təşnə. 1. çırağ. sıpağ. çıpağ.

sıraqan sırağan. sıradan < siyirgən. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. 1. arıdan. ardan. arçaqıl. arçıqul. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan. 1. sızan. süzən. tanğıtan. təsfiyə edən. 1. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.

sıraqıl sırağıl. siramik. incə gilli, sırlı şirli saxsıdan yasalan nərsə.

sıraqlamaq sıramaq. sırımaq. boyamaq. nəqşə, tərh çəkmək - genə nə sırırsın: sırıq, sıraq, nəqşə, tərh çəkisən. -sıramadan işə keçmə.

sırasınta sırasında < sırısında. sırığında. 1. sürəsində. çağında. zamanında. yerində. 1. yolunda. düzəsində.

sırasır sırsıra. silsilə. salsala. 1. dəğərinə görə sıralanmış, sıranmış olan. 1. şəcərə. xanidan. 1. ardış (kərvan) birbirin ardından uzanan duru. sap. rişdə. - dağ sırsırası. - sanlar salsalası: ə'dad silsilə. 1. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. catena (ingilis). qolqa. qolbağ. qulbağ. qıyınc. zəncir. (séquence). 1. sıra. seri. salqa. burlaq. birlək. dizi. nərsədən bir dövrə. (məcmuə'. rədə. rədif. səf) .

sırasıtmaq sığallamaq. silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. cilalamaq. parlatmaq. pərdaxlamaq. tazalamaq.

sırasıyla < sırısıyla. sırığıyla. uyğun biçimdə, şəkildə. yoluyla. usuluyca.

sırasız sırısız. sırıqsız. 1. çəkinsiz. 1. dizəsiz. düzəsiz. düzənsiz. tərtibsiz. 1. yolsuz. yersiz. uyqun çağında olmayan. munasibətsiz.
- sıralı sırasız: sırılı sırısız: sırıqlı sırıqsız:yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sıralı sırasız: sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

sıraş 1. sıralış. çəkəş. çəkləş. səf bəndlik. səf çəkiş. sətir bəndlik. 1. sıralış. düzüş. tənzim. tarazış. oxaş. oxlaş. çatğaş. çatğaşlama. suvalama. sıvalama. həmsəthləmə. miyzanlama. 1. sıralış. 1. imtidad. 1. yönəş. yönləş. məsir.

sırat sırıt. 1. sıyırma. sırıvatma. arıtlama. təmizləmə. pirayiş. 1. ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı. 1. sıy. sünnət. - sıy toyu: sünnət toyu.

sırata sırada. quyruqda. novbədə.

sıratan sıradan. sırağan. < siyirgən. sıyırqan. sıyırğan. sıyırdan. siyirən. 1. arıdan. ardan. arçaqıl. arçıqul. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan. 1. sızan. süzən. tanğıtan. təsfiyə edən. 1. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.
-değiliz kimlər kimi sıradan, sağuş olsun türk yaratmış yaradan. (sağuş: şükr. həmd).

sıratmaq sırıtmaq. sızıtmaq. sızdırmaq. 1. sıvıtmaq. sıvdırmaq. sıvqırmaq. süvdürmək. süvütmək. suvutmaq. sulandırmaq. suya salmaq. 1. boşaltmaq. - cibində nəyin var sırıt.

sırav sığav. sıyav. 1. bol. fıravan. fərax. 1. bərxurdar. 1. arxa. yarqa. keyfiyyət. (sanav: kəmmiyyət) .

sıravlıq sığavlıq. sıyavlıq. 1. bolluq. fıravanlıq. fəraxlıq. 1. arxallıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik.

sıray çıray. siriy. sirəy. siliy. siləy. açıq. aşgar. anlaşıqlı. dürt. sərih. (qabili dənk, fəhm). - siliy gəp: açıq söz.
- soğuq sıray: soğuq çıray: soğuq burun: soğuq tumsuğ: açığ, xoş üzlü, səmimi olmayan.

sıraya -sıraya girmək: quyruq olmaq.
-quyruğa, sıraya, səfə girmək: quyruqalmaq. quyruqlanmaq.
-quyruğa, sıraya, səfə, xəddə girmək: quyruqlamaq.

sırayla sıramıq.
-el içində, tanış tunuş arasında, sırayla savılan, verilən qonağlıq: gəzəgən, dolambac qonağlıq. soğduc. sovduc.
-uzun uzadısı, sırayla düzmək, tikmək: sıramaq. sırımaq. - yorqan sıramaq.
-degirmanlar sırayla, sıra düşər bizədə.

sıraylatı -degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.

sırba 1. səlbə. salba. salva. 1. səlbə. salba. salva.

sırbamaq 1. sürbəmək. nərsəni incətib uzatmaq. 1. sıypamaq. sıpamaq. sıyrılmaq. sırpınmaq. savrunmaq. nərsədən qaçıb qurtulmaq. - bu sarqığın (muzahim) əlindən gücün billah sıpadım.

sırbaş sırıbaş. sırabaş. 1. toyxan. toyxanı. çoğan (< çoğ, çox xan) toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada. 1. yeməkli böyük toplantıları yönədən kimsə.

sırbatmaq sıypatmaq. sıpatmaq. sıyrıtmaq. sırpıtmaq. savrutmaq. nərsəni başında açmaq, atmaq, savmaq. - əlindən qolay sıpadın.

sırbəzək sığbəzək. tığbəzək. çox bərbəzəkli.

sırbit sürbet. 1. . sinsin. simitən. sırtıq. üzdən gedməyən. 1. sırtıq. üzlü. cıvık. sıvıq. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. siləvsin. süləysin. sürəysin. sürtük. sırtıq. sivirik. utanmaz. şərmsiz.

sırbitinmək sürbetinmək. sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq.

sırbitləşmək sürbetləşmək. sırıtmaq. sırtıqlığ edmək. israr edmək.

sırbitliq sırbitlik. sürbetlik. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. simitənlik. simiclik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.

sırboyaq sığboyağ. sığbodağ. 1. tünd boya, rəng. 1. çevrəyə görə gözə çarpan dək dəğişik, marağlı olan nərsə. orijinal.

sırburma sığburma. sıraçın. sıxaçın. (sıxıq açıq) çox əzik büzük. çox çin çüllü. çox əğri büğrü.

sırbutaq sırbudağ. sırşax. sıx səğə. sırsıx. sıxsıx. sığsox. (sox: səğə). çox qol budağlı.

sırcamaq sırcaşmaq. sürcəmək. sürcəşmək. züyüldəmək. züyüldəşmək. yer bə yer olmaq.

sırcaşmaq sırcamaq. sürcəmək. sürcəşmək. züyüldəmək. züyüldəşmək. yer bə yer olmaq.

sırcın sırımcın. qızbaz.

sırcınmaq sırımcınmaq. qızbazlıq edmək.

sırç (< saç. saçı) sırıç. iri tikiş. kök tikişi. atlı qarışqa tikişi.

sırça 1. . şişə. şüşə . -könül sırça qırıldısa yapışmaz, güvən gedsə birdə geri qayıtmaz. 1. sırıcqa. şüşə.

sırçalqaş sıxçalqaş. sırqatnav. sıxqatnav. (sır. sıx. tıx). sıx dəğiş töküş.

sırçı 1. aynaçı. aynasaz. güzgüçü. 1. şir, boya yaxıcı. luğabçı. luğabkar.

sırçıq sırçığ. 1. lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ. 1. sıçığ. pənir qurdu kimilər, çox incə qurd.

sırçıqım sırçıxım. sıxçıxım. çıxımlı. gedərli. 1. xərcli. 1. məsrəfli.

sırf salt. təkin. bilxassə.

sırı sırıq. sapığ. quyruq. düzü. dizi. səğir. silsilə. zəncir.

sırıb sırıq. uzun, incə, əsnək çubuğ.
- söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.
- sırıb bağlamaq: çəkib, dartıb bağlamaq
- söv söv (sav sov) sırıb gedən: sövələnən. işsiz gücsüz dolaşan kimsə.
-silib sırıb: silib sıyıb. silib süpürüb. süprüv siyirib. - oğrular evi silib sırıb. gedmişlər.

sırıbaş sırabaş. 1. . mübsür. 1. sırbaş. toyxan. toyxanı. çoğan (< çoğ, çox xan) toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada. 1. sırbaş. yeməkli böyük toplantıları yönədən kimsə.

sırıblamaq sırımaq. sırıqlamaq. çubuğlamaq. sobalamaq.

sırıc 1. not. qısa yazı. oylaq. andağ. yaddaşd. 1. səviyyə. hiza'. 1. quyruq. səf. - çörək quyruğu. - ev quyruğu. . 1. sıroc. sıruc. sığuc. çox uca, hündür. 1. sıroc. sıruc. sığuc. göydələn. asiman xiraş. 1. sırvac. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. 1. sırvac. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. itidən. 1. sırvac. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. sürlüc. təşviqnamə. 1. sırvac. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. müşəvviq. mühəyyic. 1. sırvac. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. silcə. mala.

sırıcı sərcən. səricən. səriyən. 1. yavaçı. yalançı. dələduz. 1. mətələkçi. 1. ikiüzlü. munafiq.

sırıcqa sırça. şüşə.

sırıç 1. sığıç. (sığ, sıx + iç) ağır, dərin iç, anlam, möhtəva, məfhum. 1. sırç (< saç. saçı) iri tikiş. kök tikişi. atlı qarışqa tikişi.

sırıçlı sığıçlı. ağır, dərin içli, anlamlı, möhtəvalı, məfhumlu.

sırıl -sırıl sıxlam: sıxsı. cimcilağ.

sırılan -birbirinə sırılan, tikilən iki nərsə arasına qoyulan yün, parça, nərsə: sırmıq. sırlıq. içlik.

sırılaşmaq sırığlaşmaq. sərikləşmək. bayızlaşmaq. bəsitləşmək. sadələşmək. bayalaşmaq. sayalaşmaq. normallaşmaq.

sırılatmaq 1. sıralatma. sırıqlatmaq. 1. sırıtmaq. sürülətmək. zürülətmək. axıtmaq.

sırılı - sırılı sırısız: sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sırılı sırısız: sıralı sırasız: sırıqlı sırıqsız:yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
-sırmalı, sırılı geyim, parça:sallama.

sırılıq sırığlıq. səriklik. bayızlıq. bəsitlik. bayalıq. sayalıq. sadəlik. normallıq.

sırılış sırğalış. sürülüş. zürülüş. qayılış .

sırılmaq 1. sıvılmaq. suvulmaq. bulaşmaq. - əlim yağ sırıldı. 1. şirələnmək. (loab). - qapı pəncərə sırlandı. 1. satılmaq. 1. sıralmaq. yapışmaq. - acından qarnı belinə sıralmış. 1. sürülmək. zürülmək. qayılışmaq. qaymaq. 1. qurtulmaq. boşanmaq. 1. tökülmək. - içim sırıldı. - ürəyim sırıldı.

sırılsıqlam sırılsıxlam. sımsılaq. cimcilağ. sırsıcıq. - yağmurdan sırsıcığ olduq.

sırım sıyrım. şırım. dar, uzun olan nərsə. -hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.
-hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.

sırıma sırma. sırğım tikiş. {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.

sırımaq 1. nərsəni nərsiyə sarımaq. tikmək. bükmək. . 1. sırıblamaq. sırıqlamaq. çubuğlamaq. sobalamaq. 1. hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur. 1. sığımaq. tıxımaq. tikmək. 1. sırıvalmaq. dərisin sıyırmaq, siyrimək, açmaq. soymaq. 1. sıvımaq. suvumaq. bulamaq. - it sırıdı: tıxladı, sıçdı. - keçə sırımaq. - yorqan sırımaq. 1. . sərimək. döşəmək. nərsəni nərsiyə çırpmaq, vurmaq. - şallağa sırıdı. 1. . sıvışıq, sızışıq nərsə ilə bulamaq, bələmək, pisətmək, batırmaq. - uşağ özün sırıyıb. - yağ əlimi sırıdı. 1. sərimək. sarımaq. burmaq. bükmək. toğlamaq. tovlamaq. dəngitmək (> tənidən (fars)}. {# səritmək: salmaq. açmaq). 1. sıramaq. uzun uzadısı, sırayla düzmək, tikmək. - yorqan sıramaq. 1. sıramaq. boyamaq. sıraqlamaq. nəqşə, tərh çəkmək - genə nə sırırsın: sırıq, sıraq, nəqşə, tərh çəkisən. -sıramadan işə keçmə. 1. sıramaq. nərsiyə nəqşə salmaq. nəqqaşlıq edmək. 1. sırıtmaq. sığımaq. sığıtmaq. sığınlamaq. çitələmək. kitələmək. aralıqsız, incə tikişlə tikmək. kökləmək. 1. sırıtmaq. sırınlamaq. sızırmaq. sızırlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək. kökləmək. 1. sırmaq. sıramaq. iki nərsəni birbirinə bağlamaq, örtələmək. - yorqan sırmaq: yünü iki parça arasına yayıb tikmək. yorqan tikmək. 1. sırmaq. sıramaq. yapışdırmaq. - bu suçları kimə sıracağsız.
- sırıb bağlamaq: çəkib, dartıb bağlamaq.

sırımcın sırcın. qızbaz.

sırımcınmaq sırcınmaq. qızbazlıq edmək.

sırın 1. sıyın. sızın. uzun. - sırın tarla: uzun tarla. 1. sürən. soxun. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

sırınan -sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur: sırımaq. hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək.

sırıncamaq sığıncamaq. 1. sığıncamaq. zırıncamaq. zırıldamaq. ağlamaq. acı çəkmək. 1. zırıncamaq. zırıldamaq. ağlamaq. acı çəkmək.

sırıncamlamaq (sarancamlamaq. <) saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. bəzəyib düzəltmək. pirayiş edmək.

sırınıq sırınığ. sırıtığ. sırtığ. sürtük. sıvışıq. sırışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. yılışıq.

sırınlamaq sırıtmaq. sırımaq. sızırmaq. sızırlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək. kökləmək.

sırınsımaq 1. sıyrınsımaq. sıyğınsımaq. sığınsımaq. (əsnək olaraq) güclənmək. dayqanmaq. qayımlanmaq. bərkinmək. 1. sıyrınsımaq. sıyğınsımaq. sığınsımaq. alışınmaq. alışqanmaq. 1. siğinsimək. sirinsimək. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək. üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.

sırıq sırığ. 1. (< sürük. sürmək. süzmək) isqi. 1. sırığ. sıyrığ. yamağ. bəxyə. 1. sırı. sapığ. quyruq. düzü. dizi. səğir. silsilə. zəncir. 1. sırıb. uzun, incə, əsnək çubuğ. 1. sırıt. satun. situn. sutun. 1. sıy. sıyıq. çox arıq, uzun boylu. 1. sıy. sıyıq. yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə. 1. sır. sərik. bayız. bəsit. saya. baya. sadə. normal. 1. sürük. siləyin. süləyin. arığ.
-baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.
- sıpıq sırıq: ucu iti dəğənək. (sıpıq: süpük. sivri).

sırıqınta sırığında. sırısında. (> sırasında). 1. sürəsində. çağında. zamanında. yerində. 1. yolunda. düzəsində.

sırıqıyla sırığıyla. sırısıyla. (> sırasıyla) uyğun biçimdə, şəkildə. yoluyla. usuluyca.

sırıqla sırığla. sıydırığla. sığdırığla. sığrıtla. sığırtla. qapıncla. qapıcla. salışla. sarışla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

sırıqlamaq sırımaq. sırıblamaq. çubuğlamaq. sobalamaq.

sırıqlaşmaq sırığlaşmaq. sırılaşmaq. sərikləşmək. bayızlaşmaq. bəsitləşmək. sadələşmək. bayalaşmaq. sayalaşmaq. normallaşmaq.

sırıqlatmaq sıralatma. sırılatmaq.

sırıqlı sırığlı. sıyrığlı. yamağlı. bəxyəli.
- sırıqlı sırıqsız:sırılı sırısız: sıralı sırasız: yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sırıqlı sırıqsız: sıralı sırasız. sırılı sırısız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

sırıqlıq sırığlıq. sırılıq. səriklik. bayızlıq. bəsitlik. bayalıq. sayalıq. sadəlik. normallıq.

sırıqsız 1. sırığsız. sığırsız. sıydırığsız. sığrıtsız. qapırsız. qapıcsız. qabırqasız. salışsız. sarışsız. tapışsız. dayaşsız. duraşsız. qayışsız. (qatlanma) dözüşsüz. cıdamsız. səbrsiz. səbirsiz. qərarsız. təhəmmülsüz. 1. sırısız. sırasız. çəkinsiz. 1. sırısız. sırasız. dizəsiz. düzəsiz. düzənsiz. tərtibsiz. 1. sırısız. sırasız. yolsuz. yersiz. uyqun çağında olmayan. munasibətsiz.
- sırıqlı sırıqsız: sıralı sırasız. sırılı sırısız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sırıqlı sırıqsız:sırılı sırısız: sıralı sırasız: yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

sırıqsızlıq sırığsızlıq. sığırsızlıq. sıydırığsızlıq. sığrıtsızlıq. qapırsızlıq. qapıcsızlıq. salışsızlıq. sarışsızlıq. tapışsızlıq. dayaşsızlıq. duraşsızlıq. qayışsızlıq. (qatlanma) dözüşsüzlük. cıdamsızlıq. səbrsizlik. səbirsizlik. qərarsızlıq. təhəmmülsüzlük.

sırıqtan sırığdan. sırtın. (> sıradan) sərikdən. bayızdan. bayağı, mə'muli, bəsit, baya, saya, sadə, normal olan.

sırırlı sıyırlı. sevinərli. sürürlü. süyürlü. söyürlü. sevirli. səvirli. sevintirərli_. (şadibəxş. ləzzətbəxş. surürəngiz. qabili xursəndi) .

sırısınta sırısında. sırığında. (> sırasında). 1. sürəsində. çağında. zamanında. yerində. 1. yolunda. düzəsində.

sırısıyla sırığıyla. (> sırasıyla) uyğun biçimdə, şəkildə. yoluyla. usuluyca.

sırısız sırıqsız. sırasız. 1. çəkinsiz. 1. dizəsiz. düzəsiz. düzənsiz. tərtibsiz. 1. yolsuz. yersiz. uyqun çağında olmayan. munasibətsiz.
- sırılı sırısız: sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sırılı sırısız: sıralı sırasız: sırıqlı sırıqsız:yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

sırış 1. səriş. döşəmə. nərsəni nərsiyə çırpma. 1. sürüş. satış. davranış. yöntəm. işləm. iş yolu. təriqə. rəviyyə. ruval. şivə. 1. sırğaş. sürüş. zürüş. qayış. qayma. sırğalış. (sırılış. sürülüş. zürülüş. qayılış) 1. siriş. çiriş. kiriş. sırac. çirək. siriş. (< sırıtmaq) (sıraclamaq: sirişləmək. kirişləmək) kitiş. (< kitmək) (sirişm (fars)}. sürüş. neçə nərsəni birbirinə qatma, tikmə üçün yılım, çəsb.

sırışıq 1. sarışıq. sıvışıq. yapışqan. bulaşıcı. bələşici. 1. sarışıq. sıvışıq. yapışqan. rahatsız edən. 1. sıvışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. sırınığ. sırıtığ. sırtığ. sürtük. yılışıq.

sırışmaq 1. qol boyun olmaq. birbirinə suvaşmaq. 1. sırğaşmaq. sürüşmək. zürüşmək. qayışmaq. qaymaq. 1. sıvırıqmaq. sıvırıqmaq. sıvığmaq. sürüşmək. gizlicə qaçmaq, aradan çıxmaq.

sırıştırmaq sırvatmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. 1. yaymaq. bulaşdırmaq. - ləkəni silərkən sırışdırdım. 1. bəlşdirmək. yapışdırmaq. 1. kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək.

sırıt 1. cızığ. xətt. sətr. sətir. - on sırıtlı dəfdər. - bir sırıtlığ kağaz: bir xətlik kağaz. 1. sirik. sapa düzülmüş dənələr. 1. . sırıq. satun. situn. sutun. 1. sırat. sıyırma. sırıvatma. arıtlama. təmizləmə. pirayiş. 1. sırat. ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı. 1. sırat. sıy. sünnət. - sıy toyu: sünnət toyu. 1. sırt. qab. qabıq. örtük. cild. 1. sırt. iv. oluq. yarıq. 1. sırt. göt. arxa. 1. sırt. rispansır. risponsur. 1. sırt. yamac. 1. sıyırt. sıyrıt. sıyırma. sıyırtma. zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti. 1. sıyırt. sıyrıt. sıyrıq. sıyma. sıma. simə. səmə. arın. təmiz. mə'sum. teyxa. xalis.
-sırıt atmaq: sırt, dal çevirmək. saymamaq.
-sığıt sırıt: sirət surət.

sırıtı - it sırıdı: tıxladı, sıçdı. (sırımaq: sıvımaq. suvumaq. bulamaq). - keçə sırımaq. (sırımaq: sıvımaq. suvumaq. bulamaq). - yorqan sırımaq. (sırımaq: sıvımaq. suvumaq. bulamaq).

sırıtıq sırıtığ. sırınığ. sırtığ. sürtük. sıvışıq. sırışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. yılışıq.

sırıtış sırıtma. dişlərin ağartma. təbəssüm.

sırıtlamaq sığıtdamaq. sığdırmaq. nərsəni birinə soxmaq, ilişdirmək. - bu ona dibiniəcan sırıtmış.

sırıtlamaq sıpatlamaq. çıpatlamaq. sıvamaq. sıvırmaq. çırmamaq. çırmalamaq. qətləyib yana çəkmək. qaldırmaq.

sırıtlanmaq salınmaq. saldınmaq. sartınmaq. sırtınmaq. istəmiyərək alınmaq, yüklənmək. təhmil olunmaq. - qızımız sizə salınmayıb ki.

sırıtma 1. səritmə. döşətmə. nərsəni nərsiyə çırpıtma. 1. . sırıtış. dişlərin ağartma. təbəssüm. 1. sürütmə. sürmə. - sırıtma qapı: sürmə qapı.

sırıtmaq 1. qablamaq. 1. dayaqlamaq. arxasına durmaq. arxalamaq. dəsdəkləmək. saport edmək. 1. onaylamaq. güclətmək. doyrutmaq. doyurutmaq. təqviyətləmək. - sınıq duvarı sırıtlamaq gərək. 1. yanlamaq. dərəfdarlıq edmək. 1. qoğalamaq. izləmək. 1. üstlənmək. öhdədar olmaq. 1. nərsənin altına altlıq qoymaq. 1. şabit, isbat edmək. 1. kəfil olmaq. 1. sürbetləşmək. sırbitləşmək. sırtıqlığ edmək. israr edmək. 1. geri çəkmək, dartmaq. - gündən günə sırıtan ölkələr. 1. güdüb böyütmək, yügürtmək, yetişdirmək. 1. atın şaha qalxması, iki dal ayağ üsdə durması. şahlanmaq. 1. birbiri üsdə qoyub tikmək, qaldırmaq. 1. tanımaq. tanaymaq. olan nərsəni onaylamaq, təsdiqləmək, tə'yidləmək. 1. dalın tutub incələyib araştırmaq. irdələmək. 1. həvalə edmək. göndərmək. 1. nərsənin dalısın yazmaq. 1. astarlamaq. 1. qayırmaq. uyarlamaq. düzəltmək. 1. nərsənin arxasən, dalısın tutmaq. 1. nərsə üzrə danşığa, bəhsə girişmək. 1. dalına, kürəyinə minmək. - yükü azdırsa, bunuda sırıtla. 1. qaba, qabığa, örtüyə, cildə bürümək, qoymaq. - pitik sırıtlamaq. 1. quyruq qoymaq, uzatmaq. - ona hər nə desən qurtar, sırıtacaq. 1. sırımaq. sırınlamaq. sızırmaq. sızırlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək. kökləmək. 1. sırımaq. sığımaq. sığıtmaq. sığınlamaq. çitələmək. kitələmək. aralıqsız, incə tikişlə tikmək. kökləmək. 1. sıyrıtmaq. nərsənin iç üzün açıb tökmək. 1. ilişdirmək. bətləmək. 1. sırtarmaq. qarşı gəlmək. qafa gəlmək. - indiki uşaqlara söz deyəndə sırtarırlar. 1. sırtarmaq. savaşa qurşanmaq, dirsəlmək. 1. sırtarmaq. soycatmaq. dışa vurmaq. görünmək. - onu ələk qəlbir eləyib için sırtardıla, sıyrıtdılar. 1. . sırşıtmaq. neçə nərsəni birbirinə qatmaq, tikmək. dalutmaq. dalıtmaq. məxlut edmək. 1. . sıxıtmaq. tikmək. tikəmək. kitdəmək. çitəmək. bəddəmək. . 1. sürütmək. zürütmək. qayrıtmaq. qayıtmaq. qayratmaq. qaylatmaq. 1. qurtatmaq. qurtarmaq. 1. sırılatmaq. sürülətmək. zürülətmək. axıtmaq. 1. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. yapışdırmaq. döğmək. çırpmaq. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə. 1. sıratmaq. sızıtmaq. sızdırmaq. sıvıtmaq. sıvdırmaq. sıvqırmaq. süvdürmək. süvütmək. suvutmaq. sulandırmaq. suya salmaq. 1. sıratmaq. sızıtmaq. sızdırmaq. boşaltmaq. - cibində nəyin var sırıt. 1. sıyıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək. 1. sıyıtmaq. gözə çarpmaq. yamaq olmaq. tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır. 1. sıyıtmaq. daşlanmaq. disginmək. səkinmək. şaşırtmaq. təəcüblənmək. - onu orda gördüyümə çox sıyıtdım.