Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sırtaq sırtax. 1. (sırt: əğin baş) geyim. paltar. 1. sırtaş. sırtac. nərsəni qaşıma, yonma, sürtmə piçağı. kartək. - boyaçı sırtaşı. 1. sırtaş. sırtac. sıntac. sıncar. dırnağ tutan. naxungir.

sırtarmaq 1. kürək vermək. 1. . sırtı (kürəyi) üsdə uzanmaq. 1. sırıtmaq. qarşı gəlmək. qafa gəlmək. - indiki uşaqlara söz deyəndə sırtarırlar. 1. sırıtmaq. savaşa qurşanmaq, dirsəlmək. 1. sırıtmaq. soycatmaq. dışa vurmaq. görünmək. - onu ələk qəlbir eləyib için sırtardıla, sıyrıtdılar. 1. sıyıtmaq. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək.

sırtası - sırtası ısıq: ısı sıt: sırtı ısıq: üzü isti, çəkimli, yumşaq, sulum, məlih, cəzzab.

sırtaş sırdaş. 1. bir rəng. rəhdəş. 1. sırtac. sırtax. nərsəni qaşıma, yonma, sürtmə piçağı. kartək. - boyaçı sırtaşı. 1. sırtac. sırtax. sıntac. sıncar. dırnağ tutan. naxungir.

sırtı kürəyi -sırtı üsdə uzanmaq: sırtarmaq.
- sırtı ısıq: ısı sıt: sırtası ısıq: üzü isti, çəkimli, yumşaq, sulum, məlih, cəzzab.

sırtılmaq 1. şımarımaq. sıvımaq. sıvınmaq. 1. sıytılmaq. sırtıqlanmaq. sıyıtmaq. sırıtmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək. 1. siğinsimək. sirinsimək. sırınsımaq. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək. üzə salıb dayanmaq.

sırtım sırsüm. sırsım. sırsiyim. üzgöz. qaşqabaq. sir sifət. - sırsürümün sallma belə. - bu geyimlə qaraçı sırsiyim tapbısan.

sırtın 1. . sırığdan. (> sıradan) sərikdən. bayızdan. bayağı, mə'muli, bəsit, baya, saya, sadə, normal olan. 1. . sıtan. şeytan. - sırtın yeli: şeytan yeli. buran. boran. qara yel. - sıtana papaq tikir, cıddana başmaq. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtqı. üzdən. öcür ki görünür. duruğun. durğurun. zahirən. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtqı. uzağdan. qırağdan. yançağdan. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtqı. qeybi. ğeybi. ğiyabi. ğiyabən. - mən onu sırtın tanıram. - sırtın oxuş: qiyabi təhsil. 1. zimnən. zimnində. dərzimn.

sırtınçılıq sırtınlıq. sıtançılıq. sıtanlıq. şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. dönüklük. xəyanət. (şeytənət) .

sırtınlamaq sıtanlamaq. şeytanlamaq. çuğullamaq. casutlamaq. dönüçütmək. xəyanət edmək.

sırtınlıq sırtınçılıq. sıtançılıq. sıtanlıq. şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. dönüklük. xəyanət. (şeytənət) .

sırtınmaq 1. dirənib, qurdalayıb incitmək, daraltmaq, yormaq. 1. salınmaq. saldınmaq. sartınmaq. sırıtlanmaq. istəmiyərək alınmaq, yüklənmək. təhmil olunmaq. - qızımız sizə salınmayıb ki.

sırtıq sırtığ. 1. sürbet. sırbit. üzlü. 1. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır. 1. sinsin. simitən. sürbet. sırbit. üzdən gedməyən. 1. sırınığ. sırıtığ. sürtük. sıvışıq. sırışıq. sıvnaşıq. sırnaşıq. yılışıq. 1. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtlan. simitən. simic. üzlü. dirəgən. öcət. ləcuc.

sırtıqlanmaq sıytılmaq. sırtılmaq. sıyıtmaq. sırıtmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək.

sırtıqlıq sırtığlıq. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sürbetlik. sırbitlik. simitənlik. simiclik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.
-sırtıqlığ edmək: sırıtmaq. sürbetləşmək. sırbitləşmək. israr edmək.

sırtırmaq sırdırmaq. sıyrıtmaq. süzdürmək. uzatmaq. - pəncərədən sırdırdı tutammadım yerə düşdü.

sırtlamaq izləmək. dalğamaq. dərləmək. rədləmək. - uşağı evinə dək dərlə gəl.

sırtlan 1. . goraşan. goreşən. 1. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtığ. simitən. simic. üzlü. dirəgən. öcət. ləcuc.

sırtlanlıq sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtığlıq. sürbetlik. sırbitlik. simitənlik. simiclik. üzlülük. dirəgənlik. öcətlik. səmacət. ləcacət.

sırtov sırtuv. sartuv. pencək. kot. arxalıq. üstörtü.

sırtqı 1. (çırtqı). görüntü. pədidə. 1. (çırtqı). nərsənin eşik bölümüdə işlənən nərsə. - sırtqı darı: gövdənin eşik bölümünə özəl dava. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. üzdən. öcür ki görünür. duruğun. durğurun. zahirən. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. uzağdan. qırağdan. yançağdan. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. qeybi. ğeybi. ğiyabi. ğiyabən. - mən onu sırtın tanıram. - sırtın oxuş: qiyabi təhsil. 1. sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. zimnən. zimnində. dərzimn.

sırtsərsiq sırtsərsik. diri salsıq. çin səfeh. salsıq. samsıq. sərsik. səfeh. axmaq.

sırttan sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. sırtqı. 1. üzdən. öcür ki görünür. duruğun. durğurun. zahirən. 1. uzağdan. qırağdan. yançağdan. 1. qeybi. ğeybi. ğiyabi. ğiyabən. - mən onu sırtın tanıram. - sırtın oxuş: qiyabi təhsil. 1. zimnən. zimnində. dərzimn.

sırtuv sartuv. sırtov. pencək. kot. arxalıq. üstörtü.

sırtüq sırtük. sığtük. bol, gur tüklü.

sırtüşüt sırdüşüt. sıxdüşüt. sıxtöküt. çox törütlü, törüklülü, tuxumlu. çox oğladlı.

sıruc sırıc. sıroc. sığuc. 1. çox uca, hündür. 1. göydələn. asiman xiraş.

sırvac sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. 1. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. 1. itidən. 1. sürlüc. təşviqnamə. 1. müşəvviq. mühəyyic. 1. silcə. mala.

sırvalaşmaq sırvallaşmaq. sincirmək. sincirəmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. ərginləşmək. ciddiləşmək.

sırvallaşmaq sırvalaşmaq. sincirmək. sincirəmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. ərginləşmək. ciddiləşmək.

sırvaq 1. sırvağ. huşlu. oyanıq. umursuk. umursaq. tetiz. diqqətli olan. - sırvağ ol. 1. sırvax. sırnax. sıvax. ənlik. -qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. 1. sırvax. sırnax. sıvax. sel suyu. toprağlı, bulanıq daşqın su. 1. sırvax. sırnax. sıvax. ət toprağı. özlü, yapışqan, yağlı topraq. 1. sırvax. sırnax. sıvax. qınaqsız. qıynaqsız. çəngəlsiz. 1. sırvax. sırnax. sıvax. əngəlsiz. səddsiz. maniə'siz. 1. sırvax. sırnax. sıvax. süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir. 1. sırvax. sırnax. sıvax. sıvanağ. sələsov. sərəsov. yapır. yapın. yasır. hamar. düz yer. - bir sırvax yer tap oturalım.

sırvaş 1. sırvat. sağday. sayaq. sıyaq. salman. salaman. ərgin. ciddi 1. . sırvat. sıyış. sıyaş. sınanış. sınaş. çaba. tutu. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y. 1. sırvat. sinci. sincir. sinsar. salman. salaman. ərgin. ciddi.

sırvat 1. sırvaş. sağday. sayaq. sıyaq. salman. salaman. ərgin. ciddi 1. sırvaş. sıyış. sıyaş. sınanış. sınaş. çaba. tutu. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y. 1. sırvaş. sinci. sincir. sinsar. salman. salaman. ərgin. ciddi.

sırvatmaq sırıştırmaq. sızvatmaq. sızışdırmaq. sıvşıtmaq. sıvışdırmaq. sıvaşdırmaq. suvaşdırmaq. süvüşdürmək. süvşütmək. 1. yaymaq. bulaşdırmaq. - ləkəni silərkən sırışdırdım. 1. bəlşdirmək. yapışdırmaq. 1. kimsəni bir nərsiyə, işə yollamaq, qoymaq, girdirmək.

sırvıc saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. uğdə. təəssüb.

sırvışmaq salcışmaq. solcuşmaq. büdrəşmək. suçruşmaq. suçuşmaq. (nərsə olduğu yerdən oynağlamaq) suruşmaq. (ləğzidən).

sıryaqın sıryağın. sığyağın. sağanağ. gur yağış.

sıryaqmur sıryağmur. sığyağmur. bol, gur yağışlı, yağı.

sıs sız. sığsıq. kaşuv. xəsdələrin yanında qoyulan işəklik. qarurə.

sısımsar sasırma. sısırma. sasaq. sısık. saçamsar. saçımsar. çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad.

sısınmaq sesinmək. səsinmək. sıysınmaq. səvsinmək. sevsinmək. səvsinirmək. sevsinirmək. sansırmaq. sanısırmaq. sınısırmaq. sartınmaq. nərsiyə, bir yana əğinmək, yenilmək, düşnülmək, üz tutmaq, qəsd edmək, meyillənmək, təmayül göstərmək. - bizim yeyib içib yatmağa çox sesinir. - göz könül öğrəşsə qana, əl yuşaqlığa savsıramaz. (yuşaqlığa: yumşaqlığa). - o uşağı vurğalı sesindi. - yavaş yavaş gedməyə sesinir. - havalar soyuğa səvsənimiş artıq. - hirsindən vurmağa, əl açmağa sevsindi. - könlün nəyə sansırır. - oyuna (qumara) haçandan səvsindiz: meyilləndiz. - bu sansırışın (bu təmayülün, meyillənişin) əlindən cana doydum: .

sısıq sısık. sasaq. sısımsar. sasırma. sısırma. saçamsar. saçımsar. çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad.

sısıq silcik. göstərişsiz. cılız. - silcik cocuğ.

sısırma sısımsar. sasırma. sasaq. sısık. saçamsar. saçımsar. çox iti, pis qoxan nərsələrə veilən ad.

sısqa çısqa. tısqa. pısqa. çusqa. çuşqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

sıt 1. sırt. sət. sərt. tərs. pis. - sırt hava. - sırt kişi. - sıt oldu hava çıxma dışarı. 1. sıt!. sıy!. sızıt!. sıyıt!. işə!.
- ısı sıt: sırtı ısıq: sırtası ısıq: üzü isti, çəkimli, yumşaq, sulum, məlih, cəzzab.

sıtan sırtın. şeytan. - sırtın yeli: şeytan yeli. buran. boran. qara yel. - sıtana papaq tikir, cıddana başmaq.

sıtana - sıtana papaq tikir, cıddana başmaq. (sırtın: sıtan. şeytan).

sıtançılıq sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtanlıq. şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. dönüklük. xəyanət. (şeytənət) .

sıtanlamaq sırtınlamaq. şeytanlamaq. çuğullamaq. casutlamaq. dönüçütmək. xəyanət edmək.

sıtanlıq sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtançılıq. şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. dönüklük. xəyanət. (şeytənət) .

sıtaq sıtağ. satağ. səkin. çıxaq. süröv. sürüv. süv. eyvan. balkon.

sıtı (uşaq dilində) sızı. çiş. işmə. - sızın varmı: çişin varmı. - sızı sıçı (poxu südüyü, pox püsyü) qarışmış birbirinə.

sıtıb - sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.

sıtıc sıyınc. söyünc. sevinc. müjdə. nəvid.

sıtılmaq sitilmək_. çıtılmaq. çitilmək. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sökçülmək. didçilmək. - gözü sitiləsi.

sıtımaq sıtmaq. sıymaq. sıyımaq. söymək. söyümək. sevmək. sevimək. sevəmək. sığamaq. oxşamaq. nazın çəkmək.

sıtıq 1. sıdıq. (z <> y. d. ğ) sızq. sıyıq. sığıq) südük. işək. 1. sıylıq. sıyı. sıyqı. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. eşq. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

sıtır 1. çıtır. sarıt. sərit. sətr. sətir. xətt. - araba çıtırları. - çıtırlı kağaz. 1. sıdır!. sikdir!. qırçıl!.

sıtırı -sıdırı gedmək: səkrəmək. şıdramaq. - ağdı bulut kükrəyü, yağmur dolu səkrəyu, qalığ (hava. yel) onu əğrəyu (bürkələmiş), qança (hara) barur bəlgüsüz.

sıtırqa sıdırqa. 1. sıyırqa. 1. sıyırqa. sırqa. sıyam. sınam. sıman. tapın. sadiq. sadə. silik. düz. bərbəzəksiz. süssüz. 1. sırqav. sıyırqa. (şıdırqı) mudavim. sadasal. dalbadal. durmadan. sıdırqasığa. sıtrasığa. tutaşa. tutaşı. tuşatı. (peyvəsdə). - işləri sıdırqa gözdə tutmaq. 1. . sıyırqa. sırqav. tək rəng. boydaş. sadə. yazı oyasız. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça. 1. sıyırqa. sırqav. durmadan. dalbadal.

sıtırqasıqa sıdırqasığa. sıtrasığa. sadasal. dalbadal. durmadan. sırqav. sıdırqa. sıyırqa. (şıdırqı) mudavim. tutaşa. tutaşı. tuşatı. (peyvəsdə). - işləri sıdırqa gözdə tutmaq.

sıtırtmaq sıdırtmaq. sıydırmaq. sevdirmək. söydürmək. istətmək. məhbub edmək.

sıtma ısıtma. isitmə. istim. histim. hıstım. isinmə. isiniş. qızım. qızınış. acılıq. öfgə. hərarət.
(aestus (latin) estus (latin) .

sıtmac sıtmağac. okaliptus ağacı.

sıtmaq 1. sıyıtmaq. sıyatmaq. bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq. 1. sitmək_. çıtmaq. çitmək. didmək. qırmaq. kəsmək. sökmək. yencmək. 1. sitmək_. çıtmaq. çitmək. itmək. itələmək. 1. sıtımaq. sıymaq. sıyımaq. söymək. söyümək. sevmək. sevimək. sevəmək. sığamaq. oxşamaq. nazın çəkmək. 1. sıyrıtmaq. sıyıtmaq. sıqıtmaq. tovbə, tobə verdirmək. tovbələtmək. 1. sıdmaq. (z <> y. d. ğ) sızmaq. sıymaq. sığmaq) işəmək.
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.

sıtmaqac sıtmağac. sıtmac. okaliptus ağacı.

sıtmatan sıtmadan. hiss, ehsas etmədən. - bir nərsə sıtmadan: heç nə bildirmədən.

sıtqalamaq sıtğalamaq. sıyırmaq sıymalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğmələmək. siğgələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

sıtqalı oysalı. qussəli. büksəli. tuxsalı. tıxsalı. tüstəli. tütsəli (< düd: tüstü) munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəssüflü.

sıtqamaq 1. için çəkmək. munğlanmaq. büksələnmək. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. tüstələnmək. tütsələnmək (< düd: tüstü) oysalanmaq. qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. kitirlənmək. darılmaq. 1. sıtğamaq. sıxdamaq. oğmaq. malamaq. - əl qolumu sıtğatdım.

sıtqar sıtğar. sıyrılmış. çırmanmış. - qol qıçın sıtğar tutub keçəni suda ayaqladılar.

sıtqaşmaq sıtğaşmaq. sıyğaşmaq. sıyraşmaq. sıyvanışmaq. çırmaşmaq. çımaylaşmaq. çımırışmaq. - hamı bilək topuq sıtğaşdı: hammı qıçın qolun çırmaladı. - .

sıtqılıy -çin sıtqılıy, çıtqılıy: sındıq. sinsir. sinbat. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

sıtrasıqa sıtrasığa. sıdırqasığa. sadasal. dalbadal. durmadan. sırqav. sıdırqa. sıyırqa. (şıdırqı) mudavim. tutaşa. tutaşı. tuşatı. (peyvəsdə). - işləri sıdırqa gözdə tutmaq.

sıtrılmaq sıdrılmaq. siyrilmək. sidrilmək. silinmək. sıyrılmaq. yox olmaq. qeyb olmaq.

sıtrım sıyrım. 1. dəvamlı. qırıtmadan. bıraxmadan. - sıyrım danışır. 1. püştkarlı. - işlərində çox sıyrım kişidi.

sıtrıq sıtrığ. sitrik. sığtırığ. salrığ. sınğın. singin. tumruş. (turşru. əxmu) .

sıv 1. sığ. qıssa. - sığ görüşlü: qıssa görüşlü. 1. < sıy > sığ. sırnaq. sıyvan. sıyağ. sıyaz. sayağ. sayaz. dayaz. sıxrığ. sıyrığ. dərin olmayan su. - bir sıyrığ bulseydik suyu aşardığ. 1. sıv!. sıva!. sıla! bax > sıvlamaq1. sıva. (sıl) nərsə üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb. 1. sıvı. suy. suvuy. sıvıl. sıvıs. sıvış. sıyı. sıy. suv. suyuv. sıyıl. sıyıs. sıyış. maye'.

sıva 1. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. rukeş. puşeş. sətr. duruğ. durğ. qiyafə. üzüş. üsbaş. üzgöz. 1. rəsm. dəb. 1. tərh. 1. . cıva. cıvık. sıvık. sıvaşıq. sırnaşıq. 1. . səkə. (səçə). saysığ. ayıq. açığgöz. - bu gecə yolun gözləyib səkə yatdım. - saysığ kişi. - saysığ yağdayda: ayığ durumda. 1. . sıv. (sıl) nərsə üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb. 1. izolə. mücəzza. münfərid. cüdda. tənha. -sıva edmək: izolə, mücəzza, münfərid, cüdda, tənha edmək. quşatmaq. tutsatmaq. tusqarlamaq. sarmaq. sarqıtmaq. sarvalamaq. salıtmaq. saltatmaq. ayırmaq. ayıtmaq. ayrı tutmaq. dalqutlamaq. soyutlamaq. yalıtmaq. təcrit edmək. 1. saba. sıba. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq) erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel. - sıya əssə açar qunçə könül. 1. sıva!. sıv!. sıla! bax > sıvlamaq
-yapı təməldən pozuq, sıva qayğısına bürünmə.

sıvab < sıvap > simab. civə. cüvə. (< sıvıq: axıcı) .

sıvac sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. 1. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. 1. itidən. 1. sürlüc. təşviqnamə. 1. müşəvviq. mühəyyic. 1. silcə. mala.

sıvalama suvalama. sıraş. sıralış. düzüş. tənzim. tarazış. oxaş. oxlaş. çatğaş. çatğaşlama. həmsəthləmə. miyzanlama.

sıvalaq sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). 1. sumaqbalan: sıvağalan. süzgəç. 1. ələk. oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunub, qasnağa çəkilmiş ayqıt.

sıvalqaq sıvalağ. (sıvdıran, süzdürən asac). 1. sumaqbalan: sıvağalan. süzgəç. 1. ələk. oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunub, qasnağa çəkilmiş ayqıt.

sıvamaq 1. savçamaq. çalçamaq. bulamaq. bələmək. 1. . sıvazlamaq. sıypamaq. sıpamaq. oxşamaq. sevmək. 1. . sıvırmaq. sıpatlamaq. çıpatlamaq. sırıtlamaq. çırmamaq. çırmalamaq. qətləyib yana çəkmək. qaldırmaq. 1. . sıvlamaq. sılamaq. (sıv!. sıva!. sıla!) saypalamaq (özəlliklə duvarı, nərsənin üzərin kağazla qapalamaq) (kirəcləmək: ağartmaq. gəcləmək) laymanlamaq. boyamaq. (boya, lay, incə qatla) nərsə üzərin örtüksəmək, qaplamaq. -təməldən dağıq yapın sıvayıb, sırıtladılar bizə. 1. suvamaq. islatmaq. ıslatmaq. 1. suvamaq. nərsiyə daldırıb bələtmək. - onu söğüb söyüb sıvadı. 1. sırlamaq. boyamaq. rəhləmək. rəngləmək.

sıvanaq sıvanağ. 1. sırnax. sıvax. sırvax. sələsov. sərəsov. yapır. yapın. yasır. hamar. düz yer. - bir sırvax yer tap oturalım. 1. süvgən. züvgən. zırvan. sırnax. sıvax. sırvax. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

sıvanış siliniş. oxşanış.

sıvap > sıvab > simab. civə. cüvə. (< sıvıq: axıcı) .

sıvaq 1. zıvaq. zivək. zibək. kəsgin. çapıq. atıq. 1. zıvaq. zivək. zibək. sıyaz, siyəz, duyqun, həssas çəkə, nuqdə. 1. zıvaq. zivək. zibək. canlı. yaşa dolu. can dolu. 1. zıvaq. zivək. zibək. yasır. hazir. amadə. 1. sıvax. sırnax. sırvax. ənlik. -qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. 1. sıvax. sırnax. sırvax. sel suyu. toprağlı, bulanıq daşqın su. 1. sıvax. sırnax. sırvax. ət toprağı. özlü, yapışqan, yağlı topraq. 1. sıvax. sırnax. sırvax. qınaqsız. qıynaqsız. çəngəlsiz. 1. sıvax. sırnax. sırvax. əngəlsiz. səddsiz. maniə'siz. 1. sıvax. sırnax. sırvax. süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir. 1. sıvax. sırnax. sırvax. sıvanağ. sələsov. sərəsov. yapır. yapın. yasır. hamar. düz yer. - bir sırvax yer tap oturalım.

sıvaqalan sıvağalan. sumaqbalan. sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). süzgəç.

sıvaqı sıvağı. suvağı. saya. sığ. yüzsül. üzsov. üstür. dərin olmayan. yüngül. çatlığ. yalpaq. səthi. (sərsəri). - əlim saya yaralanmış. - saya bir baxış. - saya başlı.

sıvar sıvar (ingilis) . sürü.

sıvarı suvarı. sıvarma. suvarma. dem olmayan. (# dem) .

sıvarış savarış. silkiş. yuvarış. yuvuş. açıtış. arıqış. arıtma. təsviyə. təxlis. təthir. palayiş.

sıvarma sıvarı. suvarı. suvarma. dem olmayan. (# dem) .

sıvarmaq sıyırmaq. əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora.