Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sıyaqına -bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq: sıtmaq. sıyıtmaq. sıyatmaq.

sıyaş 1. . sıyğaş. sığaş. siyləş. sıylaş. oxşaş. nazlaş. təltif ediş. 1. sıyış. sınanış. sınaş. sırvaş. sırvat. çaba. tutu. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y.

sıyaşlamaq > tıraşlamaq. taraşlamaq. (> təraşlamaq (fars)} sıyırmaq. sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək. nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.

sıyaşmaq sıyşamaq. sığaşmaq. sığşamaq. gözəlləşmək. yartışmaq. - nə sığşamısan.

sıyatlamaq sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. 1. oxşamaq. nazlamaq. sımarlamaq. şımarlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq. 1. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. avutmaq. ovutmaq. təsəlli vermək. 1. nərsəni qayğırmaq. nərsiyə baxmaq.

sıyatmaq sıtmaq. sıyıtmaq. bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq.

sıyav sırav. sığav. 1. bol. fıravan. fərax. 1. bərxurdar. 1. arxa. yarqa. keyfiyyət. (sanav: kəmmiyyət) .

sıyavlıq sıravlıq. sığavlıq. 1. bolluq. fıravanlıq. fəraxlıq. 1. arxallıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik.

sıyaz 1. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar 1. siyəz. sıysağ. siysək. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. 1. siyəz. sıysağ. siysək. sıyğaq. sırğaq. sərgək. duyqar. həssas. 1. sırnaq. sıyvan. sıyağ. sayağ. sayaz. dayaz. sıxrığ. sıyrığ. sıy > sıv > sığ. dərin olmayan su. - bir sıyrığ bulseydik suyu aşardığ.
-sıyaz, siyəz, duyqun, həssas çəkə, nuqdə: sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.

sıyazlamaq sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. 1. oxşamaq. nazlamaq. sımarlamaq. şımarlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq. 1. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. avutmaq. ovutmaq. təsəlli vermək. 1. nərsəni qayğırmaq. nərsiyə baxmaq.

sıyazlıq siyəzlik. sıysağlıq. siysəklik. sezilərlik. sezilirlik. sezgilirlik. sızılırlıq. sızqılırlıq. sıpqılırlıq. həssaslıq. həssasiyət. vakoniş göstərənlik. nərsədən etgilənlik, alqanıllıq. qabili tə'sir pəzirlik.

sıybalıq sıypalıq. siliğlik. siğillik. saylıq. nəzakət. müəddəblik.

sıyca sıycığ. sıyıl. sıylı. sevil. söyülü. dürdənə. əziz. məhbubə. mə'şuqə. canan.

sıycı 1. aşiq. şiftə. sevən. 1. mehriban.

sıycılıq səycilik. elçilik. (issəmək: isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək).

sıycın 1. şadman. şadan. 1. sürən. şadlıq. yarğaşlıq. məsərrət. xoşnudluq. xoşallıq.

sıycıq sıycığ. sıyca. sıyıl. sıylı. sevil. söyülü. dürdənə. əziz. məhbubə. mə'şuqə. canan.

sıyçı 1. sıyçı. sığçı. otarıçı. yalamçı. yalamaçı. hörüşçü. hörünçü. örüşçü. rüşvətçi. rüşvətxor. 1. sıysak. sovğat, töhvə sevən.

sıyı 1. kimi. - hamı onu usta dəmirçi sıyı (kimi) dəng alır1. sığı. sıyıl. sahil. yar (suyun yuğub apardığığ yer) qıyı. yalı. 1. sıylıq. sıyqı. sıtıq. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. eşq. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət. 1. siyri. siri. sivi. sıvı. qayqan.
- sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

sıyıb -silib sıyıb:1. silib sırıb. silib süpürüb. süprüv siyirib. - oğrular evi silib sırıb. gedmişlər. 1. yaxşayıb yoxşuyub. nazlayıb duzlayıb. - uşağı silib sıyıb oxuya (dərsə) göndərdi. 1. bəzəyib düzəyib. arayiş pirayiş edib. - özlərin silib sıyıb toya geddilər.

sıyıc 1. sığqaç. sağac. saçar. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}. çevrələyində açığı olan yekə çadır. günlük çadır. - saçar barlamaq, barqurlamaq: böyük çadır qurmaq. 1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. hamarladan. 1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. itidən. 1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. sürlüc. təşviqnamə. 1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. müşəvviq. mühəyyic. 1. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. silcə. mala.

sıyıl 1. ağzı gən olan qab, nərsə. (# sığıl: ağzı dar olan qab, nərsə) 1. sevil. söyməli. 1. sıylı. sıyca. sıycığ. sevil. söyülü. dürdənə. əziz. məhbubə. mə'şuqə. canan. 1. sayıl. saylam. sıylım. saf. düz. 1. sayıl. saylam. sıylım. dalsız budaqsız ağac. 1. sayıl. saylam. sıylım. yapır. yapın. yasır. yayvan. hamar. 1. sıyı. sığı. sahil. yar (suyun yuğub apardığığ yer) qıyı. yalı. 1. sıyın. sığıl. sığın. saya. sayağı. gözəl. qəşəng. sulum. yaxcı. - çox sığıl uşaq. 1. suv. suyuv. sıyıs. sıyış. sıyı. sıy. sıvı. sıv. suy. suvuy. sıvıl. sıvıs. sıvış. maye'.

sıyılamaq sıylamaq. sıyqamaq. sığılamaq. sığlamaq. sığqamaq. gözəlləmək. yartalamaq. tanğıtmaq. tanıtmaq. tanatmaq. tə'rifləmək.

sıyılatmaq sıylatmaq. sıyqatmaq. sığılatmaq. sığlatmaq. sığqatmaq. gözəllətmək. yartalatmaq. tanığdıtmaq. tanıtdırmaq. tanatdırmaq. tə'riflətmək.

sıyılıq sıylığ. sıyınlıq. çınlıq. şənlik. söyünlük. sevinlik. şadlığ. tərəbnaki.

sıyılmaq 1. sevilmək. pəsənd olmaq. - ərdəm bilən öğlənin: sənətiz ilən öğünün. 1. sıypalmaq. sürüşmək. süvüşmək. züvüşmək. 1. səyilmək. sələnmək. sevilmək. istənmək.

sıyılmaz soyumaz. - çiğ yumurta sıyılmaz. (soymaq:sıymaq).

sıyıltırım sıyıldırım. 1. sıldırım. kəsmən. gəriş. kəriş. ağır, iti yoxuş. sinəkeş. 1. sıldırım. kəsmən. böyük, düz, qayaq qaya. 1. sıldırım. kəsmən. seldırım. dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel. 1. sıldırım. kəsmən. gəriş. kəriş. ağır, iti yoxuş. sinəkeş. 1. sıldırım. kəsmən. böyük, düz, qayaq qaya. 1. sıldırım. kəsmən. seldırım. dərədən təpədən aşıb, yol üstü götürən ağır coşqun, sel.

sıyım 1. dosluğ. əlaqəmətlik. pərəstiş. 1. . sım. sim. tel. 1. sıylıq. sıyı. sıyqı. sıtıq. sevərlik. söygü. eşq. sevgi. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

sıyımaq 1. . siyimək _. sezmək. seymək. sımaq. sıymaq. sıyamaq. sıramaq. simək. siymək. siyəmək. (sıy: siy: ehsas, hiss) ehsas, hiss edmək. - bunu eşidəndə nə sıydınız. - bir nərsə sıtmadan: heç nə bildirmədən. 1. sıymaq. sıtmaq. sıtımaq. söymək. söyümək. sevmək. sevimək. sevəmək. sığamaq. oxşamaq. nazın çəkmək.

sıyın 1. sığın. sınır. suyun. ötgə. qılıq. qılınğ. xuy. əxlaq. məzac. təb'. karakter. tembir. 1. sırın. sızın. uzun. - sırın tarla: uzun tarla. 1. xudumani. 1. sıyın sıyın. şad o xurrəm. 1. sıyıq. düz. cansız. sadə. - sıyın çöl. - sıyın saç: saf tük. 1. sıyıl. saya. sayağı. sığıl. sığın. gözəl. qəşəng. sulum. yaxcı. - çox sığıl uşaq.
- sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

sıyına səyinə. istəyinə. (issəmək: isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək).

sıyınc 1. sıtıc. söyünc. sevinc. müjdə. nəvid. 1. söyünc. sövünc. yarınc. müjdəlik. muştuluq. bəşarət.

sıyıncı 1. sıytıcı. söyünən. sevingici. 1. söyünçü. sövünçü. süyünçü. yarınçı. müjdəçi. muştuluqçu. bəşarətçi.

sıyınıtmaq sınıtmaq. sıynıtmaq. sıynıtmaq. sıyanıtmaq. oxşatmaq. bir nəyi nərsə sayağın, sıyağın tutmuş kimi görsətmək.

sıyınlıq sıyılıq. sıylığ. çınlıq. şənlik. söyünlük. sevinlik. şadlığ. tərəbnaki.

sıyınmaq 1. öğrəşmək1. sıytınmaq. söyünmək. sevinmək. şad olmaq. öğünmək. öğlənmək. 1. sımaq. sıymaq. sıyamaq. sınmaq. sıyanmaq. oxşamaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutmaq. - ona sımağa çox çalışdı, amma olmadı. - özün atasına sıydırır. 1. sınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək. 1. sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək. 1. sıymaq. sığmaq. sığınmaq. yerləşmək. - bu ora sıymaz. - ağzıva sıyan söz danış. 1. sıynışmaq. sevnişmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək. xoşallaşmaq. şad olmaq. (sıyındırmaq. sevindirmək) .

sıyınqac sıytınqaç. söyüncək. sevincək.

sıyıntı 1. salıntı. çalıntı. hərrac. 1. salıntı. çalıntı. çubuğla satma. muzayidə 1. salıntı. çalıntı. bitbazarı. 1. salıntı. çalıntı. yağmalıq. qənimət. 1. silinti. selin süpürüb gətirdiyi nərsələr.

sıyıntırmaq sıyındırmaq. 1. sevindirmək. (sıynışmaq. sıyınmaq. sevnişmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək. xoşallaşmaq. şad olmaq). 1. sıytıtmaq. söyündürmək. sevindirmək. şad edmək.

sıyıp sıyap. sığap. sap. saf. düz.
-sıyıp seçmək: sevib seçmək.

sıyıpmaq sıypmaq. sıypınmaq. sıyrınmaq. sıymaq. (sızrınmaq. sızmaq. zivmək. zivrinmək) qaymaq. - əlim yağlı olduğundan, sıyıb düşdüm.

sıyıpqarmaq sıpqarmaq. çıpqarmaq. başa çəkmək.

sıyıq 1. (z <> y. d. ğ) sızq. sıdıq. sığıq) südük. işək. . 1. içi boş. çürük. - sıyıq qoz. 1. pozuq. xərab. - sıyıq saat. 1. qıyıq. uzun, yoğun iğnə. çuvaldız. 1. suyuq. suyuğaş. suyğaş. şorba. 1. sıyın. düz. cansız. sadə. - sıyın çöl. - sıyın saç: saf tük. 1. sızıq. kotun, paltovun, əbanın iki tayından hər biri. 1. sıy. sırıq. çox arıq, uzun boylu. 1. sıy. sırıq. yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə. 1. silik. mə'sum. ismətli. 1. iradəsiz. (#sığıq. sıxıq. iradəli). 1. sıyığ < sığ. dayaz. 1. sıyığ. sıyrığ. tovbə. tobə.
- bulutdan sıyıq, arıq gün: sav gün. {sav: (çav) say. sap. saf. aya}.

sıyıqın sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. (> sergin (fars)}. (< sıyırmaq. siyirmək) silki. sürgü. süpür. sapır. söpük. seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). saçır. saçır soçur. kübrə. pehin (malqara pisliyi) pox. boğ. salmıt. (salmıtlamaq: > samartlamaq. sıçıb batırmaq) fəzlə.

sıyıqlamaq çalmaq. 1. soymaq. lütləmək. açmaq. 1. oğurlamaq.

sıyıqlanmaq çalınmaq. 1. soyunmaq. lütlənmək. 1. oğurlanmaq.

sıyıqlı sıyıxlı. sıxıylı. qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

sıyıqmaq sıyığmaq. sıyrığmaq. sıqmaq. sımaq. tovbə, tobə edmək.

sıyır 1. sevər. tamada. tərəfdar. yançı. aşiq. pərəstəndə. 1. səyır. istir. (issəmək: isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək). 1. sır. boya. rəng.
- sıyır sıyır: sinə sinə. yavaş yavaş. - keçən üç gün sıyır sıyır yağış yağdı.

sıyırayaq -qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq: kürüşmək. kütümək. kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək.

sıyırcı sırpıcı. siyirgi. sıypıc. süypüc. sürpüc. süpüc. süpürgə.

sıyırım sıyrım. sıyırdım. (nərsənin uzunlaması). 1. göz, pəncərə düz, doğrusuna ala bilən görüntü, çevrə, mənzərə. 1. göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ. 1. bir yerin, toprağın bir ucundan ötə ucuna dək uzanan bölümü.

sıyırıq sıyrıq. istiriptiz.

sıyırlı sırırlı. sevinərli. sürürlü. süyürlü. söyürlü. sevirli. səvirli. sevintirərli_. (şadibəxş. ləzzətbəxş. surürəngiz. qabili xursəndi) .

sıyırma 1. sırıvatma. sırat. sırıt. arıtlama. təmizləmə. pirayiş. 1. sıyırtma. sıyırt. sıyrıt. sırıt. zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti. . 1. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). böyük oraq. 1. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). sayavan. böyük çardağ. üstü çatılı, qapalı yer. qoruluq. - qışın arabaları sırqıya soxur. - sırqı parking. 1. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). həfdə bazarı, aylığ bazarı kimi keçəri olub, böyük alanda qurulan üstü örtülü bazar. 1. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). dam qırağlarında düzülən herə, hörə.

sıyırmaq 1. nərsəni üzdən yırtmaq, cızmaq, qoparmaq. 1. çəkib gedmək. uzaqlaşmaq. 1. bir olayın, işin son, arda qalan bölümünü götürmək, qurtarmaq, bitirmək, üzmək. - onun son yumruğu canın sıyırdı: üzdü. 1. çıxarmaq. açmaq. - geyimlərin sıyırdı. 1. kötü bir durumdan, çarpı zərərə uğramadan qurtarmaq. 1. sıvırmaq. sivirmək. siyirmək. (qayırmaq: züvdürmək) 1. sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğmələmək. siğgələmək. çiğmələmək. çırmalamaq. çıymalamaq. çığmalamaq. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı. 1. sıyqırmaq. sidirmək. siyirmək. silmək. tıraşlamaq. taraşlamaq. (təraşlamaq (fars)} < sıyaşlamaq. nərsəni qaşıyıb qazıb, silib sürtüb, sığallamaqla yarıtlamaq, safaltmaq. 1. sıyrırmaq. siyirmək. sıypırmaq. süypürmək. sürpürmək. səvpürmək. süpürmək. nərsəni üzdən süpürmək, siligirmək. (# sızrırmaq. sızırırmaq) 1. . sıytırmaq. (qoşub göndərmək) qoşmaq. tapşırmaq. - uşağı kimə sıyırdın gəldin. 1. . siyirmək > sıyığın. sıyğın. siyrin. siyirgi. sirgin. {sergin (fars)}. 1. . üzdən qazmaq. - dərim sırıldı. 1. salmaq. atmaq. ayırmaq. soymaq. - əğnivi salda dinc yat. - o moda çoxdandı salınmış. 1. sırmaq. sirmək. siyirmək. çəkib çıxartmaq, ayırmaq. - yaşam dadın ağzımda sırdı. - nə tez dosdundan sırdın. - onun tutağı, durağı yoxdu, sarılmadan sırıb gedər. 1. sırmaq. sürmək. dibindən düşürmək. bitməyə sürüb gedmək. - inancım sırdı. 1. 1. sırqamaq. sırğamaq. sırıvatmaq. yamamaq. bəxyələmək. 1. sırqamaq. sırğamaq. sırıvatmaq. sırğatmaq. neçə tikəni birbirinə qovuşdurmaq. 1. sırqırmaq. sirgirmək. son damcısına dək nərsəni bir yerdən götürmək, axıtmaq, ağdarmaq. 1. sıvarmaq. əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora. 1. siyirmək. soğurmaq. çıxarmaq. çəkmək.
- sıyqırıb salmaq: öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq.
-dərisin sıyırmaq, siyrimək, açmaq: sırımaq. sırıvalmaq. soymaq.

sıyırpı sırpı. siyrpi. sıypı. süypü. sürpü. süpü. süpürmə işi.

sıyırqa 1. qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac. 1. sıdırqa. . 1. sırqav. sıdırqa. tək rəng. boydaş. sadə. yazı oyasız. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça. 1. sırqav. sıdırqa. durmadan. dalbadal. 1. sıdırqa. sırqa. sıyam. sınam. sıman. tapın. sadiq. sadə. silik. düz. bərbəzəksiz. süssüz. 1. sırqav. sıdırqa. (şıdırqı) mudavim. sadasal. dalbadal. durmadan. sıdırqasığa. sıtrasığa. tutaşa. tutaşı. tuşatı. (peyvəsdə). - işləri sıdırqa gözdə tutmaq. 1. 1. sıyırqaç. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. kürək. 1. sıyırqaç. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. sürgü. sırpı. silgi. rəndə.

sıyırqaç sıyırqa. sırqa. siyirgəc. siyirgə. sirgə. 1. kürək. 1. sürgü. sırpı. silgi. rəndə.

sıyırqan sıyırğan. 1. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. arıdan. ardan. arçaqıl. arçıqul. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan. 1. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. sızan. süzən. tanğıtan. təsfiyə edən. 1. sıyırdan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil. 1. sırğan. çoğun. çovun. tufan.

sıyırqaq sırğaq. yuxusuzluq.

sıyırqı 1. toxumada ipləri tutan ağac. 1. sıyırma. siyirmə. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). böyük oraq. 1. sıyırma. siyirmə. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). sayavan. böyük çardağ. üstü çatılı, qapalı yer. qoruluq. - qışın arabaları sırqıya soxur. - sırqı parking. 1. sıyırma. siyirmə. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). həfdə bazarı, aylığ bazarı kimi keçəri olub, böyük alanda qurulan üstü örtülü bazar. 1. sıyırma. siyirmə. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). dam qırağlarında düzülən herə, hörə.

sıyırqınmaq sıyırğınmaq. sırğınmaq. silkinmək. siyrinmək. sirginmək. tükənmək. bitmək. qurtulmaq.

sıyırt sıyrıt. sırıt. 1. sıyırma. sıyırtma. zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti. 1. sıyrıq. sıyma. sıma. simə. səmə. arın. təmiz. mə'sum. teyxa. xalis.

sıyırtan sıyırdan. sıyırqan. sıyırğan. siyirən. siyirgən. > sırağan. sıradan. 1. arıdan. ardan. arçaqıl. arçıqul. sayladan. təmizləyən. sayladan. pakladan. 1. sızan. süzən. tanğıtan. təsfiyə edən. 1. sürgü. sürüdən. sürgüdən. sürgütün. ötürüc. ayağ boşaldan. ayağın açan. isala aparan. yörgüc. müshil.

sıyırtaq sıyırdağ. sığırdağ. sığırlağ. sıydağ. sığdağ. sığlağ. sığınan yer.

sıyırtım sıyırdım. sıyrım. sıyırım. (nərsənin uzunlaması). 1. göz, pəncərə düz, doğrusuna ala bilən görüntü, çevrə, mənzərə. 1. göz önündə, düz cızqıda bulunan, gözün alabiləcəyi. düz cızqı doğrultusuna, gözün alabiləcəyi sınır içindəki sərik, mənzərə, yer, toprağ. 1. bir yerin, toprağın bir ucundan ötə ucuna dək uzanan bölümü.

sıyırtlamaq sıvırtlamaq. sıfırtlamaq. siyirtləmək. arıtlamaq. təmizləmək. saylamaq. paklamaq.

sıyırtma sıyırma. sıyırt. sıyrıt. sırıt. zuğdan, pürçükdən (sıyrıntılardan) arıtlanmış göy gövərənti.

sıyırtmaq savırmaq. sovurmaq. soymaq. soyutmaq. çəkmək. çıxartmaq. lütləmək.

sıyıs 1.suv. suyuv. sıyıl. sıyış. sıyı. sıy. sıvı. sıv. suy. suvuy. sıvıl. sıvıs. sıvış. maye'. 1. sıyaş. sınanış. sınaş. sırvaş. sırvat. çaba. tutu. salsalaman. ciddi cəhd. qeyrət. sə'y. 1. sığış. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. atifə. 1. sığış. sevgi. çəkiş. yenğ. yenğiş. əğilim. meyl. meyil. 1. sıynış. sevic. vəcd. 1. siviş. sıvış. qeyb. ğeyb.

sıyışlı sığışlı. 1. sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar 1. sıpıvğan. sıpqır. sezigir. sezüvğan. sezivgən. sızığır. sızğır. sızıvğan. atifəli.

sıyışmaq 1. sıymaq. sımaq. sevişmək. sevmək. eşq vərzidən. maaşiqə edmək. 1. sıymaq. sımaq. sevişmək. alışmaq. ısınmaq. 1. səyişmək. sələşmək. sevişmək. istəşmək. 1. sivişmək. sıvışmaq. qeyb olmaq. ğeyb olmaq.

sıyıt 1. sızıt. südük1. sığda. sığıt. sıyda. sağıb. sağba. sağaçıq. saib. düzsalığ, süzük sızık olan. sədiq. sadiq. 1. . sıyda. sığda. sığıt. sağıb. sağba. sağaçıq. saib. düzsalığ, süzük sızık olan. sədiq. sadiq. 1. sıyıt!. sızıt!. sıy!. sıt!. işə!.

sıyıtmaq 1. . sevdirmək. istətmək. əzizlətmək. 1. sırıtmaq. sıytılmaq. sırtılmaq. sırtıqlanmaq. sırtarmaq. dişlərin ağartmaq. sarnıcmaq. utanmazca qılınmaq. sürbetinmək. sırbitinmək. 1. sırıtmaq. gözə çarpmaq. yamaq olmaq. tutmamazlığı, yaraşmazlığı, uyqunsuzluğu açıqca görünmək. - burda sıyıtan bir nə görülmədi. - bu boya üzərində sarı sırıtır. 1. sırıtmaq. daşlanmaq. disginmək. səkinmək. şaşırtmaq. təəcüblənmək. - onu orda gördüyümə çox sıyıtdım. 1. sıtmaq. sıyatmaq. bir nəyi nərsə sayağına, sıyağına tutdurtmaq, salıtmaq. 1. sıyrıtmaq. sıqıtmaq. sıtmaq. tovbə, tobə verdirmək. tovbələtmək. 1. sıyrıtmaq. sırqıtmaq. sızqıtmaq. tükətmək. (tökətmək). siyirmək. sıvqarmaq. sıvqarlamaq. çıpqarmaq. çıpqarlamaq. nərsəni işlədib qurtarmaq. - pulu sıvqarıb geddi. 1. sıyrıtmaq. sırqıtmaq. sızqıtmaq. tükətmək. (tökətmək). sıvqarmaq. çıpqarmaq. süzmək. - son damlasına dək çıpqarıb. - qoy suyu sıvqarsın. 1. sıyrıtmaq. sırqıtmaq. sızqıtmaq. tükətmək. (tökətmək). neçə tikəni, bölümü birbirinə sırıyıb, qatıb birikitmək.