Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qırtaban . qırdaban. 1. orta, az verimli, ürünlü, bitəkli, bərk topraq. - qırdabanın qoğunu dadlı olur. 1. dem. - qırdaban qapızı.

qırtac . 1. qırtas. yapraq. kağaz. koğaz. kovaz. vərəq. 1. iməsalaq. əməsalaq. yamasalaq. qoşqu. quşam. yaraq. yarac. sürsat. saçağ. səp. sapsat. boyuğ. ləvazim. vəsayil. 1. baqqal. 1. qoltuqçu. çərçi. kərçi. gəzici satıcı. 1. kağazbaz. yazı işlərin gərəkməzin oynatıb uzatma. oturac. oturaqçı. burukrat. burokrat.
- yazı qırtac: ləvazim təhrir.
- qırtasıl: qırtaçıl:

qırtac . qırdac. qırtaş. qıysım. qıysar. qıysır. göğüş. gövüş. köğüş. kövüş. əğri. əyri. bükər. - dalları çor vurub, ucları qırtaclaşır. - qartaş saçlı.

qırtaq . qırdaq. 1. qadınların çalma, kalağayı çeşiti. 1. gəlin qoşusu. qalın. qıvırdım. səp. sapsat. cehiz. cahaz. - qırlı, qırdaqsız gəlin olsun, qırdaq alınır, qır alınmaz.

qırtalaq . qırdalaq. qırdalıq. qırçalaq. qırçalıq. qaruq. 1. gür. gübüz. gürəmpə. gürlük. gürüz. sıx ağaclı orman, yer. - həndəvərdəki (yaxınlardaki). qırdalıq çalınıb kəsilməkdən quraqlığa çöndü. 1. qırçalıq. qırıntılıq. çalılıq. tikənlik.

qırtamaq . qırt vurmaq. yiyələnmək. mənimsəmək. qazanmaq.

qırtan . qırdan. cırda. cında. yırta. güdürük. əsgi. köhnə. siləcək.

qırtan . qırdan. qırdın. 1. sürülməmiş, əkilməyən qırlı tarla. 1. iğdiş. biçmə. əxdə.

qirtar . girdar. kitdar. dözümsüz. girgisiz. səbirsiz. hövsələsiz. - çoxda girdar olma könül, bir qoz üsdə olar çoxlu oyun.

qırtarla . qayıq, əğri yerdə yerləşən tarla.

qırtarlı . qıltarlı. qıldarlı. qıltarıl. qıldarıl. kirdarlı. kirdarıl. sakınqan. səlqəli. öləçli. ölçülü. qıyratlı. qıyraclı. qıyranlı. bölçəli. bulçalı. qılıclı. qılqıclı. qılğıc. qılfıc. qılınclı. qılqınclı. qılışlı. qılqışlı. sayışlı. hesab kitablı.

qirtarlıq . girdarlıq. girgisizlik. dözümsüzlük. ütrəklik. ütrüklik. ütürüklük. səbirsizlik. hövsələsizlik. - bu girdarlıq nəyə yarar.

qırtarmaq . titrəmək. üşümək. qıvışdamaq. qıvışmaq. donmaq. - soyuqdan əl ayağım qırtarmış.

qırtavlamaq . qırdavlamaq. girdəvləmək. başın boşuna bulamaq, toğlamaq, dolamaq. başıboş gəzmək.

qırtçala .

qırtdamaq . qırıtdamaq. qırtdatmaq. qırıtdatmaq. qıtdamaq. 1. qırt qırt, xırda xırda yemək. otlamaq. 1. övmək. tə'rifləmək. 1. gizlicə götürmək. çalırlamaq. çalmaq. cüvütləmək. oğurlamaq. - usda parçadan qırıtdamış. 1. qırıb yana bıraxmaq. say saxlamaq. - bolluqda, qıtlığa qırıtlat.

qırtdan . girtdən.

qirtdən . girtdən. doğru. onat.

qirtə . girdə. girət.

qirtə . girdə. girət. 1. keçab. çəkov. suyuq salça, sos. 1. teyxa olmayıb, qarışığı olan nərsə. 1. gitrə. gitər. çəpər. usda. - bu işin girdəsi bu yurdda tapılmaz.

qirtə . kirtə. kirtəman. su dəğmiş, şora bağlama sonucu bir yerdə oluşan daşıt, ləkə, çıpıt.

qirtəbankötüyü . girdəbankötüyü. kərtəbənkötüyü. gərtəbənkötüyü. eni boyu bir kötük. gursuq. gürüş. gürüşlü. guruş. guruşlu. toplu. - bir şişman qız gördüm, girdəbankötüyünə oxşar.

qirtəbiç . girdəbiç. girdəpiş. çölmək yeməyi.

qirtəburun . girdəburun. 1. girdəl. gözəc. burqu. girdələn. girdə açan. gözlən. gözələn. dələn. deşən. burqu. kavac. qavac. çalqaf. qılavuz. qılavız. mətə. 1. dəlik açmağa özəl, kiçik ərə.

qirtəburun . girdəburun. yekə ərə, biçgi. buxcu.

qirtəq . girdək. givələ. gəvələ. yumaq. çilə.

qirtələmək . girdələmək. girdə açmaq. gözləmək. gözələmək. dəlmək. deşmək.

qirtələn . girdələn. girdə açan. gözlən. gözələn. dələn. deşən. mətə

qirtənə . girdənə. gərdənə. əğirmə, bükmə, eşmə aracı. - girdənəyi buynuza keçirib, fırlada fırlada düz, saf eşirik.

qirtənəq . girdənək. girdə. girət. girdəl. yuvar. girnək. qırna. qırnaq. - girdənək masa örtüləri. - girdənək masa. - girdənək əkmək: çörək.

qirtənəmə . girdənəmə. gərdənəmə. qamıt. - gərdənəmətin ipin iyi bağla ki, at yaxşı güc eləsin.

qırtı . 1. köprü. körpü. 1.

qirti . girti. 1. icarəçi. kiraçı. kirayəçi. 1. kiralıq. icarəlik. kirayəlik. icarə, kira parası.

qırtıc . qırlanc. fırlanc. qırlac. fırlac. qırlaş. fırlaş. istəyi tez keçən. bəğənişi dəğişgən. qılıncıq. qıyımcıq. qıyıncıq. qıynışcıq. qıynıcıq. uçuşçu. uçuşuc. sövüz. sövsək. sövgün. savqın. həvəsbaz. uçuşuq. burzat. burtat. çağı çağına uymayan, uyuşmayan, gəlişməyən. hörüştüc. örüştüc. örüşdəc. örşütüc. bülhəvəs. bolhəvəs.

qırtıc . qıztıc. qızlıc. qızarmış, xasa, bürüşdə çörək.

qırtıclıq . qırlanclıq. fırlanclıq. qırlaclıq. fırlaclıq. qırlaşlıq. fırlaşlıq. istəyi tez keçənlik. bəğənişi dəğişgənlik. qılıncıqlıq. qıyımcıqlıq. qıyıncıqlıq. qıynışcıqlıq. qıynıcıqlıq. qılınclıq. qıyımlıq. qıyınlıq. qıynışlıq. qıynıclıq. qılınçılıq. qıyımçılıq. qıyınçılıq. qıynışçılıq. qıynıçılıq. uçuşçuluq. uçuşucluq. sövüzlük. sövsəklik. həvəsbazlıq. bülhəvəslik. bolhəvəslik.

qırtıq . 1. saqqal. - ağ qırtıqlı kişisən, sənə bu sözlər yaxışmaz. 1.

qırtıq . xırtıq. tər, yaşıl göy, ot.

qirtiq . kirtik. gertik. geryik. yemişlər kimilərin çağından gec yetişən, olqunlaşıb, onqunlaşıb, qoyasalıb bərk olanı. - kirtik gilas. - kirtik armıd.

qırtıq . qavrulu, duzlu noxud.

qırtıq . qırdık. qındık. 1. nər ucunda olan əğri qəyri tel, qıvrıqlıq, əğrilik, çəngəl, giriv, giliv.

qırtıq . qırtmıq. 1. qalığ. işlənən nərsədən arada qalan. 1. çərxlənmiş ət. 1. oğulmuş nərsə. 1. at ayağından oluşan yara.

qırtıq . qıtıq. kiçik ağaclı orman, meşə. pırnallıq. çalılıq. alımlı. çalımlı. güztağ. küstaq. qozalt. qozaltaq. qoztaq. qozalıt. qozmıt. qozalt. qosaltaq. qostaq. qosalıt. qosmıt.

qırtıq . qıtıq. qıtı. 1. artıq. - bütünlər qonşuya düşər, qıtıqlar bizə. - böyüklər kələ dıslanır, kiçiklər çərə. 1. bir parça, az. qımıcıq. qımıq. qındıq. - qırtıq əkməklə qaın doydu, göz gəzdi. 1. yekə baş malların təzəyi. qurumuş kübrəsi. - qırtıq külük qırmaz.

qırtıq . qıttıq. qırzıq qılzıq. yapraqsız çalı.

qırtıq . qıttıq. qıtrıq. qındı. qındır. qındırıq. qıytaq. 1. qırılmış. qırılıb ufalanmış. 1. ufaq təfək. qıncıvır. kotmul. kütmül. qıtmıl. kütüz. güdərək. kütləz. kütəz. qısaboylu. qıta. kitə. cürə. 1. az. qımıcıq. qımıq. qındıq. qəlil. 1. qurtuq. qurumuş.

qirtiqi . kirdiki. girtiki. bərk. - girtiki armıd. - girtiki bir kişidir.

qırtıl . 1. yarma. 1. qamışsı, incə saplı, quraqlıqda bitən ot.

qırtıl . gəlişməsğ, böyüməsi dayanılmış, durmuş nərsə.

qirtil . girdil. 1. hər nəyin girdəsi. 1. dərli toplu. cəm cür. düzürü. düzrü. onğatış. oğatış. onatış. münəzzəm.

qirtil . kirtil. kitril. 1. yoğun, iri qazıq, çivi. 1. mıxtövlə.
- dəvə kirtilin söküb qaçdı.

qırtıl . kovsuk. oğsuq. yoxsuq. yoxsul. yoxuz. yoxana. qopuq. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız.

qırtıl . qırıt. qırıl. sayıl. sayı vergisi.

qırtıl . qıtıl. 1. qoruluq. mülk. yiyəlik. topraq. 1. yayla. 1. dartılmış. 1. çayır. ot. 1. çölgə, çökgə, cülgə, yaylalarda bitən tuxumu tikənli, çimənsi, sərt, parlaq ot. 1. qarqıdalı əkməği. 1. dadlıya oxşar nərsələr qatılan çörək. 1.

qırtılçı . qıtılçı. vergiçi. parsaçı. vergic. parsac. vergi, parsa toplayan. qopçurçı.

qırtıllıq . qırtıl tanğı, həqqi. çayırlıq. otluq. otlama parası. - bu köyün qırtılın satın aldım.

qırtıllıq. . yoxuzluq. yoxsulluq. qağrazlıq. qağrızlıq. qaqarızlıq. koğuzluq. koğruzluq. koğarızlıq. kovuzluq. kovruzluq. kovarızlıq. yalnalıq. yavışlıq. möhtaclıq. fəqirlik.

qırtılmaq . 1. kitrilmək. nərsə kirdən qatlaşmaq. 1. kirtilmək. kitrilmək. büzülmək. - souğuda dəri kirtillir. 1. kitrilmək. donaqmaq. bərkinmək. sərtinmək. qoyulaşmaq.

qırtılmış . kitrilmiş. donmuş. bərkinmiş. qoyulaşmış.

qırtılsap . saman.

qırtım . - qırtım qırtım: qıy qıy. qıqıy. naqqışlı. - qıy qıy yerimək: naqqışlı gedmək tək ayaq üsdə atılaraq gedmək.

qırtım . büzük. yığıq. yığılmış. yığışmış.

qirtim . girdim. girdin. bir boyda kəsilən yoğun odun

qirtiman . girtiman. ərtman. kərki. kirik. kərik. kərinti. dəhrə. - yoğun ağacı ilkin girtimanla ivlərləyib kəsərlər.

qırtımlaşmaq . büzükmək. yığıqmaq. yığılmaq. yığışmaq. kopalanmaq. kopallanmaq. - gündə dəri qırtımlaşır. - kişilər bir yerə kopallandılar.

qırtın . qırdın. girdim. bir boyda kəsilmiş yoğun ağac. - bu qələmədən otuz qırdın çıxar.

qırtını . kələk. quraq. eşvə. eşvəl. işvə. işvəl. hoqqa.

qırtıpıl . 1. yarım yamalaq. 1. yaramaz. qurata. qırtçala. haylaz. 1. xırım xırda. biçqırt. bıçqıt.

qırtıpıl . qırtapıl. qıtrıpıl. qıtrapıl. yırtıpıl. yırtapıl. 1. yarım yamalaq. dağınıq. qıyqımsız. qılıqsız. 1. dəğərsiz. tutarsız. bayağı. kortol. kortul. qırtıpıl. 1. korana. koran. korunaq. zavallı. zəvallı. 1. sünəpə. mızmız. mızı. qızaçı. qıyaçı. cızaçı. - qırtıpıl kiməsnədən nə göləyirsin. - qırtıpıl pitik. - qırtıpıl kişinin sovğası, it bəğənməz çuxası.

qırtır . qırdır. qırdış. qıldış. qaşsı, kirpiksiz kimsə.

qırtırayaq . topal. axsaq. diringə.

qırtırmaq . kitrilmək. donmağa, bərkiməyə, qoyulaşmağa üz tutmaq. - qanatılmış sütün üzü qırtırar. - qar üstünə yağış yağsa qırtırar. - bu çox suyuqdur, qaynat qırtırsın.

qırtırmaq . qırdırmaq. qıynaşmaq. qımıldamaq. qılçatmaq. göbək atıb oynamaq. qoyqalmaq.

qırtış . 1. ətin yağlı yeri. 1. yağlı tikə.

qırtış . 1. qır saçlı. 1. üz gözü, dərisi buruşuq büzüşük olan. 1. fırlı. qıllı. pozlu. çıtma. çıtım. yaraş. darat. daraş. şik. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. yaxışıqlı. götrüçlü. götrümlü. ifadəli. qurquma. qurquru. qıpı. 1. kiçik arx.

qırtış . 1. nərsədə yer yer oluşan dışlıq, dışıq, ləkə, kir. kitmir. kiv. 1. qırçıl. qırtıl. qırtın. çopur (üzlü). 1. gülük. günük. üz. sutur (< tutur). surat. siluet. - qırtış asıq: üzü turşaq. - qırtış uzun. - qırtışlı: üzlü gözə çarpan. dolma üzlü.

qırtış . kirtiş. keytiş. bir neçə il əkilməmiş yer.

qırtış . qır. 1. pəxil. paxıl. sosur. sorsıq. 1. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. qaytağ. qaylağ. xəbis. pəlid. napak. nəcis. 1. oğru. çapan. çalan.

qırtış . qırış. qəmzə. naz.

qırtış . qırtış qırtış: qırtıq qırtıq. qırtıq. qırtıl qırtıl. qırtıl. girtiş girtiş. girtiş. çartıq çartıq. çartış çartış. çartıq. çartış. yartıq yartıq. yartış yartış. yartıq. yartış. kərtik dərtik. kərtiş dərtiş. kərtik. dərtik. kərtiş. dərtiş. dişli. deşli. girinti çıxıntılı. çürüzlü. pürüzlü. çüzlü. püzlü. diş diş. deş diş. girinti çıxıntılı. çürüzlü pürüzlü. çüzlü püzlü. çorlu porlu. korlu gözlü. kovlu qozlu. kovlu poxlu.

qırtış . qırtız. girtiş. girtiz. qırqın. xırxın. pürüzlü, çıxıntılı nərsəni sürtərək yapırlama, yasdalama, hamarlama, düzəltmə, safaltma aracı.

qırtış . siluet. şema. şima. - yer qırtışı: yer üzü. - qaba qırtışlı: gobud görkəmli, göstərişli. sulu üzlü.

qırtış . yazda yeni bitən, gəvrək, tər ot.

qırtışıq . qıtışıq. qartışıq. qatışıq. çırtışıq. çıtışıq. çirtişik. çitişik. qıtışıq. qıtışıq. sərtişik. sətişik. sətşik. bərkişik. bəkişik. bəkişit. tıxışıq. tıxışıt. tıxşıq. tıxşıt. yığışıq. yığışıt. yığşıq. yığşıt. sıxışıt. sıxışıq. qıslıt. qıylıt. qısışılıt. qıyışılıt. kipişik.

qırtışıqlı . qıtışıqlı. 1. açılıb qapanan. - qırtışıqlı havada bizi işdən qoydu. 1. buruşuqlu. - qıtışıqlı bir iş tutdun.

qırtışlamaq . iki nərsəni birbirindən ayırmaq.

qırtışmaq . qırışmaq. girişmək. qərişmək. qıyışmaq. qırışmaq. qıvrışmaq. buruşmaq.

qırtışmaq . qırşınmaq. qəmzə edmək. nazlanmaq.

qirtişmək . girtişmək. kitrişmək.

qırtıştamaq . qırtızdamaq. girtişləmək. girtizləmək. pürüzlü, çıxıntılı nərsəni sürtərək yapırlamaq, hamarlamaq, düzəltmək, safaltmaq. - giritişlə ipləri girtişlə.

qırtız . iplik pisliyin arıtlamaqda işlənən düz ağac parçası, incə qamış. - bu ipliklər qırtızla.

qırtız . qıtrız. əğrilmiş ipi yapırlama, hamarlama aracı.

qırtqırt . yer yer qabarıq çapıq, alt üst, çinli tinli olan parça, topraq, dəri yer.

qırtlaq . qırtlaq. qırıtlaq. qırqıl. qıntır. qısmıt. korata. çorata. körüz. koruz. qurata. cılız. çırız. qırız. qırzan. qırnaz.

qırtlaq . qırtnaq. çıxıntılı girintili yer.

qırtlama . qıtlama. dişləmə. bölük qəndi ağza qoyub çay içmək.

qırtlamaq . doğramaq.

qırtlamaq . qıtlamaq. 1. qıtıq qıtıq, qıncıq qıncıq. qınca qınca, az az ısırmaq. 1. kiçik kiçik paraçalamaq. 1. yavaş yavaş pişirmək. xaşlamaq.

qırtlatmaq . qırlatmaq. qıtlatmaq. qırsamaq. çatlatmaq. şatlatmaq. qaqlatmaq. çaqlatmaq. şaqlatmaq. barmaqları oynaqlarından şıqqıldatmaq.

qirtlək . yandırılmış çayılıqda bitən göbələk çeşiti.

qırtmac . qıtmac. içinə qızıq daş salınaraq, ılıtılmış süt yeməyi.

qırtmaq . 1. qıynaşmaq. çərtmək. çartmaq. yerindən oynamaq, çıxmaq. 1. oymaq. 1. qartmaq. çözmək. - başı pislikdən qırtmaq bağladı.

qırtmaq . gəlişmədən olduğu kimi qalmaq. - buğda tarlalarının hamısı qırtıb.

qırtman . qırman. yarma.

qirtmək . girtmək. dəğmək.

qırtmıl . qıtmıl. uyuz. qaşınan. - qıtmıl it. - qırtmıl kimi qaşımaya düşüb.

qırto . ayran.

qirto . girdo. 1. girdə qab. 1. sağnıc. ağzı gen qab. mətirət.

qırtoqu . qırdoğu. ayağında, başında ağı olan malqara.

qirtop . girtop. giztop. 1. için, oyun, duyqusun gizlədən kimsə. 1. sağdıc. mahafizə kar. 1. sirr.

qirtop . girtop. qartop. yeralma. qompır. gompıl. qostul.

qirtoyul . girdoyul. girdöyül. girdə. girət. girdəl. yumru. girnək. qırna. qırnaq. - girdöyül yemişlər. - girdöyül yumaq.

qirtpart . kirtpart. kitrpummmart. üstü donmuş, arltı yumuşaq qar.

qırttaq . qırtdaq. qırtday. salba. səlbə. salver. salva. salbay. ağacdan yemiş dərmə, salma, uca yerdən nərsə götürmə aracı. - qırtdayla bir iki alma saldıq. (- salvalamaq).

qırttamaq . qırddamaq. qırdlamaq. qırddaşmaq. qırdlaşmaq. qattamaq. qartlamaq. qattaşmaq. qartlaşmaq.

qirttən . kirddən. kitdən. gerçəkdən. gərçəkdən. doğrudan. doğurdan. sağatdan.

qırttıq . qırtdıq. tikəcik. bir tikə. azıcıq. çox az. qıl payı.

qirtuq . girtuk. girdov. 1. döğüş alanı, meydanı. 1. dibdən. kökdən. yerli dibli. küllən. külliyyətdə. əslən. - özgə işinə girtuq qarışmayız.

qirtü . {kirtü. girtü}. (kirtükləmək: doğrulamaq. təsdiqləmək). 1. ant. and. (qəsəm. sovgənd). 1. doğru. düz. həqq. - yalan olub kirtü donun girənlər, andın içib üsdən poxun yeyənlər, daşlı ürək, gözü yıtıq, başa sarığ geyənlər, kirtü yarqa (həqq məhkəməsinə), say sanavı (hesab kitabıvı) gəl gətir. - o kirtü yerdədi indi: (ölən kimsəyə deyilən söz. o demək ki onun ardında kötü danışmaq olmaz.).

qirtülük . {kirtülük. girtülük}. 1. doğruluq. düzlük. - yalan olan yerdən kirtülük köçər. 1. and içilmişlik. (qəsəm, sovgənd içmişlik). 1. doğru. düz. həqlik. həqqaniyyət.

qirtünmək . girtünmək. girtinmək. içginmək. içənmək. işənmək. inanmaq. iman gətirmək. (bavər edmək. güvah edmək). tapınmaq.

qırva . 1. gəmilərdə yükü, qayıqları qaldıran yoğun, iri dəmirli, bükülən zəncir. - qırva sıxışıb geri dönmür.

qırvacamaq . qırfacamaq. qırğacamaq. qırvacatlamaq. qırfacatlamaq. qırğacatlamaq. qırfacan, qırvacan edmək. qırıb keçmək.

qırvaq . qıvraq. qıv. yeyin. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. oxarlı. iti. qılav. qılac.

qırvan . kəl. ərkək camış.

qırvanqa . zəncirə dayanqlı, asılı ölçək aracı. qapn. qantar. - ağır yüklər qırvanqa ilə dartılır.

qirvə . girvə. gircə. barca. dəğcə. dəğiş. dəğic. köy. köv. girinti. ərəfə.

qirvə . girvə. kitvə. kirtə. 1. sağdıc. 1. oğlan uşağın kəstirmədə təməl ortaqlığı olan kimsə. kəsmə atalıq. 1. yaxın yar, arxadaş, dos.
- ad atalıq: uşağın adın qoyan kimsə.

qirvə . kirvə. kitvə. yaxın. yar. arxadaş. sağdaş. sağdış. sadıç. göldəş. könüldəş. tutşı. tutşu. tutsu. tuştu. tuşsu. ortaq. dos. qıcım. birbirinə çox yaxın, sıxı bıkı arxadaş. kiprə. kirvə. oğur. oğuş. quraş. - o mənim qıcımdı.

qirvəçil . girvəçil. açaçıl. haçaçıl. uçurçu. uçurçul. gözçül. kozçul. qıvçıl. qıyçıl. fürsətçil. fürsəttələb. opurtünist. opurtonist.

qirvəlik . kirvəlik. kitvəlik. yaxınlıq. yarlıq. arxadaşlıq. dosluq. tutşılıq. tutşuluq. tutsuluq. tuştuluq. tuşsuluq.

qirvi . girvi. girvə. giriv. girəv. gəriv. gərvə. gərvi. gəriv. çəkiliş. puş atma. püş atma. çöpatma. qurə'.

qırvıq . qıvrıq. qırqıc. qırcığ. çin o şikən.

qırvıq . sivilcə. çıpıt. cuş. coş.

qırya zırya . sır saxlamayan. - ona sır açılmaz, qırya zıryanın biridir.

qiryal . giryal. girval. girqal. giryal. girindal. girindəy. qaramalı boynundan bağlamaq üçün yarımgirdə ağac. - öküzü giryalsız bağla boğular.

qiryal . kiryal. qıryal. timsah.

qırza . qıtza. çubuq bağlamı.

qırzala . qırzara. qırsara. qızara. sararmış, qurumuş yapraq. xəzəl.

qırzalamaq . qırzaramaq. qırsaramaq. (göygövərənti). sararmaq. qurumaq. xəzəlləşmək. - payız girib, yapraqlar qırzalır, qızarır.

qirzman bizi . qizrman bizi. ucu əğri başmaqçı bizi.

qirznə . girznə. sağlam, uca ağac türü.

qıs . - qıs qıs: qısı qısı.

qis . kis. kit. kisic. kitic. kist. kiçik kisə. cipcik.

qısa quyruq . kiçik, qısa quyruqlu, sütü az, çox yağlı camış çeşiti.

qısa uçqur kimi, aradan çıxmaq, qaçmaq.

qısa . 1. qısaq. qaşaq. sıx. sıxaq. qızlac. qıslac. qıylac. kəsin. - çox qısa dəğib qırdı. - çox qısa danışan kəsdir. 1. dar. tıx. tıq. - qısa görüşlü: dar görüşlü.
- qısa qısa: 1. azar azar. 1. qopuq qopuq.
- qısa tutmaq: 1. önəm verməmək. 1. qısa gəlmək. uzatmaq. uzlaşmaq.

qısa . 1. öz. ayrıntısız. uzunsuz. muxtəsər. 1. üzük. sürəksiz. sürəkiz. yoxun. fani. baqi olmayan.

qısa . muxtəsər. xülasə. icmal.

qısabacaq . qısa saplı, qollu.

qısac . girə.

qısac . qıysac. bağıs. bağrıs. saçda, sarmaşıqda oluşan həlqə.

qısaç . qısac. qısqaç. qısqac. qıstır. qıstırqaç. qıstırqac. 1. məngənə. 1. cımbız. maqqab. 1. qarsaq. maşa. 1. işkəncə. 1. açılıb qapanır nərsə. - qısaç qosuc, satul, miz. - qısaç bascaq: açılıb qapanır sırım, nərdüvan. - qısaç pıçaq.

qısadan . kəstirmədən. kəsmədən. kəstirmə, kəsmə yoluyla. dolaşdırmadan. uzatmadan.

qısaq . kiçik dirək, çubuğ. - bu qısağın başı əğridir.

qısaq . qısağ. qısağı. davarlarda çiyin başı ilə sağrı (bud). arası. bel bölümü. rasda. - bu davarın qısağısı çox kök. - davar aldın qısağa bax, qadın aldın qısıra bax (qısır: qaynana).

qısaq . tovbə. tövbə. - qısaq, birdə tutam əl ona.

qısaqıs . dəşə diş. dişəş. qisas.

qısaqıslamaq . qisas edmək.

qısaqlatmaq . tovbələtmə vermək. tovbələtmək. tövbələtmək.

qısalıq . güdəlik. kutahi.

qısalıq . kütcə. kot.

qısalqı . qızalqı. gəlinin qızlıq dosları. - qızalqılar qız hamamına gedirlər.

qısalmaq . qıslaşmaq. qıtalmaq. qıtlaşmaq.

qısara . qısa ara. qısa məsafə. uzaqlığı az olan. az uzaq.

qısaraq . qısacıq. qısaca.

qısaslıq . qıstılıq. qaslıq. qatılıq. bərklik. yamanlıq.

qısat . az əsgimiş, köhnəlmiş nərsə.

qısat . kəs at. xulasə ed.

qısatım . qısaş. qısrıt. qıtsır. təqsir.

qısatış . qısqarış. qısatma. qısqatma. təlxis.

qısayaq . qadın.

qısayaşlı . qısa yaşlı. qısa ömürlü. uzun sürə yaşamayan.

qısbac . qırbac. 1. tutuq. bağlı. enik. enic. enməli. korut. çökək. quruq. fələc. 1. edilgin. edilgən. öləzi. alazı. pəsiv. münfəil. (məchul).

qısca . qıtca. qısqa. qıtqa. qısıq. qıtıq. qısıc. qıtıc. qapalı. bulanıq. tutuq.

qisə . kisə. 1. kes. sandıq. 1. qılıf. qubur. < qabur. qapur. torba. 1. varlıq. suv. sıv. qıv. sərvət. 1. çanta. kif. 1. bang. 1. sandıq. - kisəsinə bir nə girməmək: bir qazancı olmamaq. - kisənin dibi görünmək: para tükənmək. - kisənin ağzını açmaq: boluna sərpəmək, səpmək, xərcləmək.