Turk xoqonligi davrida m am lakat boshqaruv usuli. Xoqon - davlat
boshlig‘i. Zodagonlar kengashi - qurultoy. Mustaqil hokimliklar. Butun salta-
nat ustidan oliy hukmronlikni xoqon olib borgan. Bu lavozim merosiy boMgan. X i
toy manbalariga ko‘ra, ota doimo o ‘z o'gMiga taxtni qoldiravermay, balki undan
kattaroq turgan qarindoshlarini qoldirishi lozim boMgan. Bundan tashqari, shunday
hollar ham bo‘lganki, taxt sohibini “urug‘ oqsoqollari” tayinlagan. X itoy manba
lariga ko‘ra, turkiylar xonni taxtga o ‘tqazishda maxsus marosim o ‘tkazganlar, ya’-
ni, amaldorlar boMajak xonni kigizga o ‘tqazib, quyosh yurishi bo‘ylab 9 marotaba
aylantirganlar, ishtirokchilar ularni qutlab turgan. Keyin xonni otga o ‘tkazib, bo‘y-
niga ipak mato bog‘laganlar. Keyin undan so‘raganlar: “Siz necha yil xon boM-
moqchisiz? U necha yil xon boMishini aytgan, shu muddat tugagandan keyin taxt-
dan ketgan. Xoqondan keyingi shaxs yabg‘u (bahodir) davlatdagi birinchi amal-
dor (vazir) vazifasida bo‘lgan (masalan, Istemi yabg‘u). Ammo yabg'u taxtga me-
14
rosxo‘rlik qila olmas edi. Taxt m erosxo'ri tegin (shahzoda) deb yuritilgan. Tegin
taxtga da’vogar shaxs b o ig a n . Shod unvoni tuman va viloyat hokimligidagi shah-
zodalarga berilgan. Shahzodalar bilan qondosh b o im asa, unday odam ga shod un
voni berilmagan. Xitoy manbalarining birida shunday deyiladi: “Oliy martabalar
orasida eng ulug'i Shexu (jabg‘u, yabg‘u), keyin Dele (Tegin), uchinchisi esa Si-
lifa, to ‘rtinchisi Tumaofa (qolgan), kichiqroq darajasidagi mansablarda 20 kishi
band; ulaming hammalari mansablari merosiydir... q o ‘riqchilami esa Fuli (ya’ni
bo‘ri) deb ataydilar”.
Dostları ilə paylaş: |