1.Adekvat özünüqiymətləndirmə-şagird özünün ayrı-ayrı keyfiyyətlərini əsasən düzgün qiymətləndirir.
2.Qeyri-adekvat yuxarı qiymət-şagird özünün ayrı-ayrı keyfiyyətlərini olduğundan yüksək qiymətləndirir.
3.Qeyri-adekvat aşağı qiymət-şagird özünün ayrı-ayrı keyfiyyətlərini layiq olduğundan aşağı qiymətləndirir.
Əgər şagird özünə adekvat qiymət verirsə, onu daha da möhkəmləndirmək lazımdır. Şagirdin özünə qeyri-adekvat qiymət verməsini şərtləndirən amilləri müəyyənləşdirmək və aradan qaldırmaq lazımdır. Ailənin tipi, ailə münasibətlərinin xarakteri, tərbiyə üsulu, şagirdin sinifdə mövqeyi-bunların hamısı özünüqiymətləndirməyə mühüm təsir göstərir və onun adekvatlıq dərəcəsini müəyyən edir.
Yeniyetmənin özü, öz imkanları haqqında təsəvvürləri yüksək iddia fonunda təşəkkül tapır. Yüksək özünüqiymətləndirmə ilə kollektivdə, ailədə və yoldaşları arasında onun real mövqeyi uyğun gəlmədikdə, mənəviyyatı və heysiyyatı təhqir olunduqda yeniyetmə ilə ətrafdakılar arasında münaqişələr yaranır. Mənlik şüurunun mühüm bir cəhəti kimi cinsi mənlik şüuru da təşəkkül tapır. Onun iki əsas forması vardır.
Dostları ilə paylaş: |
