Uzun süreli araç kullanan bireylerde kas iskelet problemleri ve yorgunluğun değerlendiRİlmesi Emir ŞAHİN1



Yüklə 148,12 Kb.
tarix16.02.2017
ölçüsü148,12 Kb.
#8658
UZUN SÜRELİ ARAÇ KULLANAN BİREYLERDE KAS İSKELET PROBLEMLERİ VE YORGUNLUĞUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Emir ŞAHİN1, Uzm Fzt

Fatma KARANTAY MUTLUAY2, Doç Dr

1Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, İstanbul

2Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü İstanbul

İletişim (Correspondence):

Uzm. Fzt. Emir Şahin



Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi E-5 Yanyol Üzeri (Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Suzan Yazıcı Acil Tıp Merkezi Yanı ) 34865 Cevizli / Kartal / İstanbul

e-posta: fzt.emirsahin@gmail.com

Tel: 0541 716 24 61

Fax: 0 216 399 62 42



Bu çalışma 12.02.2014 tarihinde Ankara’da düzenlenen 15. Fizyoterapide Gelişmeler Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunulmuştur.

ÖZET

Amaç: Birçok çalışma kentlerdeki otobüs sürücülerinin kas iskelet sistem problemleri açısından risk altında olduğunu göstermiştir. Çalışma koşulları, yolcu sayısı, yolların yapısı ve trafik otobüs sürücülerini direkt olarak etkileyen ana unsurları oluşturmaktadır. Bu çalışma uzun süreli araç kullanan bireylerde muskuloskeletal problemlerin ve yorgunluğun değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Bireylerin demografik bilgileri, postür analizleri (ayakta ve oturma pozisyonunda), kısalık esneklik testi (otur-uzan testi), el kavrama gücü (Jamar Dinamometre), gastrokinemius-soleus kas gücü (manuel kas testi), vücutlarındaki ağrılı bölgeler (Mcgill Vücut Diyagramı), ağrı şiddeti (VAS), depresyon (BDI) ve yorgunluk (FSS, FIS) seviyeleri değerlendirilmiştir.

Sonuçlar: Çalışmaya 70 İETT şoförü (ort. sürücülük yılı 11.74±5.71, yaş ort: 43.57±6.47), alınmıştır. Bireylerde servikal lordoz (% 28) ve torakal kifozda artış (% 21), lumbal lordozda azalma (% 34) ve omuzlarda protraksiyon (% 72) gözlenmiştir. Sürücülerin el kavrama gücünde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05). Sürücülerin %67’si otur-uzan testinde (-) eksi değerler almıştır. Ağrı şiddeti VAS’a göre: torakal bölgede 37.32, boyunda 34.13, omuzdaysa 30.05 bulunmuştur. En ağrılı bölgeler, lumbal bölge, boyun diz çevresi, skapular bölge şeklinde sıralanmıştır. Bireylerin sürücülük yılı ile otur-uzan testi arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptanmıştır (p<0.05). Sürücülük yılı ile ağrı ve yorgunluk skorları arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmamıştır (p>0.05).

Tartışma: Sürücüler kas iskelet problemleri ve yorgunluk açısından risk altında bulunmuştur. İleri çalışmalar sürücülük yılı sürelerinin kıyaslandığı daha yüksek olgu sayılı çalışmalarla tekrarlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Kas İskelet Problemleri, Yorgunluk, Ağrı

EVALUATİON OF MUSCULOSKELETAL PROBLEMS AND FATİGUE İN LONG- TERM VEHİCLE DRİVERS

ABSTRACT

Purpose: Many studies have shown that urban bus drivers are under the risk of musculoskeletal system problems. Working conditions, number of passengers, conditions of roads and traffic are the main factors that affect bus drivers directly.

Material and Methods: İndividuals’ demographic data, posture analysis (Standing and Sitting positions), shortness flexibility test (Sit and Reach test), hand grip strength (Jamar Dynomometer), gastrocnemius-soleus muscle strength (Manual Muscle Testing), painful areas of the body (McGill Body Diagram), pain severity (VAS), depression (BDI) and fatigue (FSS, FIS) levels were evaluated.

Conclusion: 70 IETT bus drivers (mean age: 43.57±(6.47, mean driving year: 11.74±(5.71)) were included to the study. İncrease in servical lordosis (% 28), and thoracal kyphosis (% 21), decrease in lumbal lordosis (% 34), and protraction of shoulder (% 72) were observed. There were statistically difference in hand grip strength (p<0.05). 67% of the bus drivers have obtained negative scores in sit and reach test. The thoracal pain, neck pain, and shoulder pain severity were founded as 37.32%, 34.13%, and 30.05% respectively. The areas, which pains are frequently observed, are lumbal region, neck region, and surrounding of knee and scapular region. Statistically significant correlation was found (p<0.05) between bus drivers’ driving years and sit and reach test. No statistically significant relationship were found between driving years and fatigue scores (p>0.05).

Discussion: It is observed that bus drivers are under the risk of musculoskeletal problems and fatigue. Future studies should be repeated with higher number of cases by taking account of the period of volunteers’ professional career

GİRİŞ

Nüfusun artması ve şehirlerin büyümesiyle günlük işleri bir ulaşım aracı kullanmadan yapılmasını imkânsız kılmaktadır. Büyük şehirlerdeki yoğunluk, toplu ulaşımın önemini daha da artırmıştır.

İstanbul’da çeşitli toplu ulaşım araçları bulunsa da yaygın olarak otobüsler kullanılmaktadır. Otobüs sürücüleri şehirlerde büyük bir işçi grubunu oluşturmaktadır. Çalışma koşulları, yolların yapısı, trafik ve insanlar otobüs sürücülerini direkt olarak etkileyen ana unsurlardır.

Her meslekte çalışanlar vücut sistemlerinin bir bölümünü fonksiyonel olarak fazla kullanırlar. Kişinin anatomik ve psikolojik özelliklerine, çalışma tekniğine ve çalıştığı ortamın koşullarına bağlı ortaya çıkan risk faktörleri, kas-iskelet sistemi başta olmak üzere diğer vücut sistemlerini olumsuz yönde etkilemektedir. İşe bağlı ortaya çıkan problemler büyük ekonomik kayıplara yol açmaktadır (1,2,3,4).

Sürücülerde kalp damar hastalıkları, mide-barsak rahatsızlıkları ve kas iskelet sistemi problemlerinin ortaya çıkma riskinin diğer mesleklerden daha yüksek olduğu bildirilmektedir (5,6). Sürücülerde kas iskelet problemlerinin yaşla birlikte arttığı; stres, depresyon, sigara ve uyuşturucu kullanımı açısından da sürücülerin risk altında olduğu belirtilmektedir (7,8,9).

Çalışmamız, uzun süreli araç kullanan sürücülerde kas-iskelet problemleri ile ağrının varlığını inceleyerek yorgunlukla ilişkisini araştırmak amacıyla yapılmıştır.



GEREÇ ve YÖNTEM

Bu çalışma İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi Yerel Etik Kurulu tarafından 22.07.2011 tarih, B.30.2.İBÜ.0.20.00.00/173 numaralı karar ile onaylanmıştır (Araştırma Projesi No: FTR/0762011). Çalışmaya en az 5 yıldır araç kullanan, kırık, amputasyon ve spinal herhangi bir problemi bulunmayan travmatik kaza ve cerrahi operasyon geçirmemiş, 70 sürücü alınmıştır. Çalışmaya katılan tüm bireylerden çalışmaya katılmadan önce bilgilendirilmiş onam formu alınmıştır.



Sosyo-Demografik Özellikler: Bireylerin yaş, vücut ağırlığı, boy, çalışma süreleri, medeni durumları ve eğitim süreleri sorgulanmıştır.

Fiziksel Değerlendirme:

  • Postür Analizi: Oturma ve ayakta durma pozisyonunda bireylerin servikal lordozu, torakal kifozu, lumbal lordozu ve omuz pozisyonu değerlendirilmiştir.

  • Kısalık Testi: Hamstring, gastrokinemius-soleus, kalça fleksör kas gruplarının kısalık testleri ve Otur- Uzan Testi yapılmıştır.

    • Otur-Uzan testi: Wells ve arkadaşlarının hazırladığı normlara göre değerlendirilmiştir (10).

    • Gastro-soleus kas kısalık-esnekliği: Kişi sırtüstü yatar pozisyondayken lateralden gonyometreyle ölçülmüştür. Ölçüm, pivot nokta lateral malleol, sabit kol fibula lateral çizgisine paralel, hareketli kol ise 5. metatars kemiğin lateral orta çizgisini takip edecek şekilde uygulanmıştır. Gastro-soleus testinde referans aralıkları: 20° normal, 20° üzeri esnek, 20° altıysa kısa olarak kaydedilmiştir (20).

    • Kalça fleksör kısalık-esnekliği: Sırtüstü yatar pozisyondayken bir bacak (test edilmeyen taraf) diz fleksiyonda olacak şekilde fizyoterapist tarafından göğsüne doğru itilir, test edilen diğer bacağın yataktan kalkmaması gerekir, kısalık olduğundaysa bacak yerden kalkar. Kısalık derecesi, femurun lateral kondili ile yatak arasındaki mesafenin mezura ile ölçülmesiyle, santimetre cinsinden belirlenmiştir.

  • Kas Gücü: El kavrama gücü, Gastrokinemius-Soleus kas gücü, değerlendirilmiştir.

El kavrama gücünün değerlendirilmesinde Jamar El Dinamometresi kullanılmıştır. Test oturma pozisyonunda yapılmış, kişiden ağrı limitleri içerisinde aletin tutamacını mümkün olduğunca sıkması istenerek 3’er defa ölçülmüş, her ölçüm arasında 1dk dinlenme süresi verilmiştir. En yüksek skorlar kilogram (kg) cinsinden kaydedilmiştir.
Gastrokinemius-soleus kas testinin uygulamasında, kişi ayaktayken parmak ucuna yükselmesi istenmiştir (11). Skorlama, parmak ucuna kalkma n sayısına göre yapılmıştır:

  • 5 değeri: 10 kez,

  • 4 değeri: 5 kez,

  • 3 değeri: 1 kez parmak ucuna kalkabilmeye göre verilmiştir.


Ağrı Değerlendirmesi: Ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası (VAS), ağrılı bölgeler ise McGill Ağrı Ölçeği Vücut Diyagramı ile değerlendirilmiştir. VAS’ta bireylerden ağrılarına 0 (ağrı yok) ile 100 (çok şiddetli ağrı) arasında değer vermesi istenmiştir. Bireylerin verdikleri cevaplar analizin kolay yapılabilmesi için:

  • 0 (ağrı yok),

  • 1-25 (hafif şiddette ağrı),

  • 26-50 (orta şiddette ağrı),

  • 51-75 (şiddetli ağrı),

  • 76-100 (çok şiddetli ağrı) şeklinde kategorize edilmiştir.

McGill Melzack Ağrı Soru Formu (MMASF), 4 boyutlu ağrı değerlendirme ölçeğidir (12,13). Çalışmamızda bu dört bölümden birinci bölüm olan vücut diyagramı kullanılmıştır. Bölgeler 15 bölgeye ayrılarak kaydedilmiştir.



Yorgunluğun Değerlendirilmesi: Yorgunluğun şiddeti, Yorgunluk Şiddet Ölçeği (YŞÖ) ile yorgunluğun etkisi ise Yorgunluk Etki Ölçeği (YEÖ) ile değerlendirilmiştir. Ölçekler doldurulduğu günü de kapsayarak son 1 ay içerisindeki yorgunluğu sorgulamaktadır.

  • YEÖ’de değerler: 0-4 arasındadır. (Toplam=0-160)

  • YŞÖ’de değerler: 1-7 arasındadır. (Toplam=0-63)

Değerler ne kadar yüksekse birey o kadar yorgun demektir.
Depresyon Düzeyinin Değerlendirilmesi: BDİ depresyonun somatik, duysal ve kognitif semptomlarını değerlendiren geçerli ve güvenilir bir ankettir (14). Her kategori 4 değerlendirme maddesinden oluşmaktadır. Değerlendirme maddeleri 0-4 arasında değer almaktadır. BDI toplam puanı 0-10 arasında ise “depresyon yok”, 11-17 ise “hafif şiddette depresyon”, 18-23 “orta şiddette depresyon”, 24 ve üzeri ise “şiddetli depresyon” olarak skorlanmaktadır.

Data Analiz: Verilerin istatistiksel değerlendirmesi SPSS analiz programıyla yapılmıştır. Sonuç ölçümleri arasındaki ilişkilere Pearson korelasyon analizi, Tek grup T testi ve Anova korelasyon analizleriyle bakılmıştır. Tüm istatistiklerde p değeri 0.05 olarak alınmıştır.

SONUÇLAR

Çalışmamıza katılan sürücülerin demografik bilgileri Tablo 1’de verilmiştir.

Tablo 1. Çalışma Grubunun Demografik Özellikleri.

 n: 70

X±Sd

Min. – Maks.

Yaş (yıl)

43.57 ± 6.47

31 - 57

Boy (cm)

173.86 ± 5.87

160 - 190

Vücut Ağırlığı (kg)

84.84 ± 12.67

59 - 120

VKİ (kg/m²)

28.11 ± 4.27

16.62 - 44.08

Sürücülük Yılı

11.74 ± 5.71

5 - 35

Günlük Çalışma Süresi (saat)

8.26 ± 0.63

6 - 10

Günlük Dinlenme Süresi (saat)

8.27 ± 2.03

4 - 12

Sigara (paket x yıl)

15,5*

2,5- 60

*Ortanca değeridir.

Çalışmaya alınan bireyler yaşlarına göre 6 gruba ayrılarak Tablo 2’de özetlenmiştir.



Tablo 2: Yaş Grupları



Kas İskelet Sistemi Bulguları

Postür

Bireylerin postür analizleri oturma ve ayakta durma pozisyonunda değerlendirilmiştir. Sonuçlar Tablo 3’te (a, b, c, d) gösterilmiştir.



Tablo 3: Postür Analizinin Sonuçları.

Servikal Lordoz




Lumbal lordoz

n: 70

Normal

Azalmış

Artmış




n: 70

Normal

Azalmış

Artmış

Oturma

44 (% 63)

6 (% 9)

20 (% 28)




Oturma

38 (% 54)

24 (% 34)

8 (% 11)

Ayakta

52 (% 74)

4 (% 5)

14 (% 20)




Ayakta

35 (% 50)

8 (% 11)

27 (% 38,5)




























Torasik kifoz




Omuz pozisyonu

n: 70

Normal

Azalmış

Artmış




n: 70

Normal

Retraksiyon

Protraksiyon

Oturma

32 (% 45)

5 (% 7)

33 (% 47)




Oturma

16 (% 23)

3 (% 4)

51 (% 73)

Ayakta

51 (% 73)

3 (% 4)

15 (% 21)




Ayakta

34 (% 48)

7 (% 10)

29 (% 41)

* retraksiyon: omuzun anatomik pozisyonuna göre daha geride olması

* protraksiyon: omuzun anatomik pozisyona göre daha önde olması


Kas Kuvveti Sonuçları

Gastro-soleus kas gücü tüm bireylerde sağ ve solda 5 değerinde bulunmuştur.



El kavrama gücü Mathiowetz ve arkadaşlarının dizayn ettiği normlarla kıyaslanmıştır (Tablo 4) (34) .

Tablo 4: Yaş Gruplarına Göre El Kavrama Güçleri.

Yaş (yıl)

n

Sağ

Sol

X ± Sd

t

p*

X ± Sd

t

p*

30-34

6

46,17 ± 4,83

- 4.38

 ,007

43,17 ± 3,12

- 5.10

 ,004

35-39

15

42,47 ± 3,42

-12.90

 ,000

39,33 ± 4,2

-10.57

 ,000

40-44

15

42,8 ± 5,9

- 6.40

 ,000

42,47 ± 5,61

- 5.71

 ,000

45-49

22

41,5 ± 6,41

- 5.81

 ,000

40,05 ± 6,75

- 3.68

 ,001

50-54

7

43,71 ± 5,79

- 3.38

 ,015

43,57 ± ,52

- 0.70

 ,505

55-59

5

45,6 ± 6,69

.035

 ,974

43,6 ± 4,09

3,36

 ,028

* Tek grup "t" Testi

Kısalık Testlerinin Sonuçları

Test edilen tüm kas gruplarında, yüksek oranda kas kısalıkları bulunmuştur. (Tablo 5 a, b, c, Tablo 6) .


Tablo 5: Kas Kısalık Testleri.




Hamstringler







Gastro-soleus kasları







Kalça fleksörleri

n

%




n

%







n

%

Kısa

43

61.4




Kısa

49

70




Kısa

53

75,7

Normal

20

28.6




Normal

15

21.4




Normal

17

24,3

Esnek

7

10




Esnek

6

8.6














Tablo 6: Otur-Uzan Testi Sonuçları

Değer

n

%

-20 den az (Çok Zayıf)

5

7,1

-19 ile -10 (Zayıf)

10

14,3

-9 ile -1 (Orta)

32

45,7

0 ile 4 (Normal)

23

32,9



Ağrı Analizinin Sonuçları
Bölgelere VAS skorları Tablo 7’de özetlenmiştir.

Tablo 7: Postür Analizine Göre Ağrılı Bölgeler

 

Omuz Bölgesi

Boyun Bölgesi

Sırt ve Bel Bölgesi

VAS (0-100)

n (%)

Ağrı yok (0)

15 (% 21,4)

15 (% 21,4)

15 (% 21,4)

Hafif şiddette ağrı (1-25)

19 (% 27,1)

11 (% 15,7)

12 (% 17,1)

Orta şiddette ağrı (26-50)

20 (% 28,6)

27 (% 38,6)

23 (% 32,9)

Şiddetli ağrı (51-75)

12 (% 17,1)

12 (% 17,1)

11 (% 15,7)

Çok şiddetli ağrı (76-100)

4 (% 5,7)

5 (% 5,1)

9 (% 12,9)

Mcgill vücut diyagramına göre en çok ağrı görülen bölgeler: Lumbal bölge, boyun bölgesi, diz çevresi, skapular bölge şeklinde sıralanmıştır (Tablo 8) .



Tablo 8: En çok ağrı görülen bölgeler


Analiz sonuçlarına göre bireylerin yaklaşık %44’ü değişik seviyelerde depresyon problemi yaşadıklarını beyan etmişlerdir. (Tablo 9).

Tablo 9: BDİ Sonuçları

BDİ

n

%

Depresyon yok

39

55.7

Hafif şiddette depresyon

19

27.1

Orta şiddette depresyon

8

11.4

Şiddetli depresyon

4

5.7

Çalışmamıza katılan bireylerin Sürücülük yılı ile Otur-uzan testi arasında ters yönde zayıf anlamlı bir (p<0,05) bir ilişki bulunmuştur. (Tablo 10).


Tablo 10: Sürücülük Yılı ile Otur-Uzan Testi

 

Otur-Uzan testi

Sürücülük Yılı

r

p

-0.243

0.042

Pearson kolerasyon
Postür analizi ile sürücülük yılı arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki (p>0,05) bulunamamıştır. (Tablo 11 a, b, ).
Tablo 11: Sürücülük Yılı ile Postür Analizi

Oturma Pozisyonu




Oturma Pozisyonu

 

Sürücülük Yılı

p




 

Sürücülük Yılı

p

5-14 yıl

> 15 yıl




5-14 yıl

> 15 yıl

Servikal Lordoz

Normal

30

(% 61,2)


14

(% 66,7)


0,666




Servikal Lordoz

Normal

39

(% 79,6)


12

(% 57,1)


0,53

Değişmiş

19

(% 38,8)


7

(% 33,3)





Değişmiş

10

(% 20,4)


9

(% 42,9)


Torakal Kifoz

Normal

22

(% 44,9)


10

(% 47,6)


0,834




Torakal Kifoz

Normal

35

(% 71,4)


17

(% 81)


0,403

Değişmiş

27

(% 55,1)



11

(% 52,4)





Değişmiş

14

(% 28,6)


4

(% 19)


Lumbal Lordoz

Normal

24

(% 49)


14

(% 66,7)


0,173




Lumbal Lordoz

Normal

25

(% 51)


10

(% 47,6)


0,794

Değişmiş

25

(% 51)


7

(% 33,3)





Değişmiş

24

(% 49)


11

(% 52,4)


Omuz Pozisyonu

Normal

9

(% 18,4)


7

(% 33,3)


0,172




Omuz Pozisyonu

Normal

25

(% 51)


9

(% 42,9)


0,531

Değişmiş

40

(% 81,6)


14

(% 66,7)





Değişmiş

24

(% 49)


21

(% 57,1)


Ki Kare testi
Sürücülük yılının VAS ve BDİ ile arasındaki ilişki istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır. p>0,05 (Tablo 12).


Tablo 12: Sürücülük Yılı ile VAS ağrı skorları ve BDİ

 

Şoförlük Yılı

n

X ± Sd

t

p

VAS Boyun

5-14 yıl

49

32,85 ± 27,38

-,775

0,441

>15 yıl

21

38,33 ± 26,42

VAS Omuz

5-14 yıl

49

28,77 ± 25,38

-1,142

0,257

>15 yıl

21

36,42 ± 26,41

VAS Sırt ve Bel

5-14 yıl

49

38,26 ± 27,94

,616

0,54

>15 yıl

21

33,57 ± 32,09

BDİ

5-14 yıl

49

10,4 ± 7,55

,162

0,872

>15 yıl

21

10,09 ± 7,1

* Bağımsız "t" Testi
Sürücülük yılı ile yorgunluk ölçekleri arasındaki ilişki istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır. p>0.05 (Tablo 13)
Tablo 13: Sürücülük Yılı ile Yorgunluk Ölçekleri Arasındaki İlişki.

 

Şoförlük Yılı

n

X ± Sd

t

p

YEÖ Skoru

5-14 yıl

48

46,63 ± 25,92

,140

0,888

> 15

21

45,67 ± 26,44

YŞÖ Skoru

5-14 yıl

49

36,18 ± 12,78

1,046

0,299

> 15

21

32,48 ± 15,36

* Bağımsız "t" Testi

TARTIŞMA

Kas iskelet sistemi hastalıkları (KİSH) gelişmiş ve gelişen ülkelerde en önemli sağlık sorunlarından biridir. Araştırmalar, dört kişiden birinde KİSH’e bağlı ağrı yakınması olduğunu göstermektedir. Dünya Sağlık Örgütü, KİSH olan kişilerin yaşam kalitesini artırmak amacıyla 2000-2010 yılları arasını “Kemik ve Eklem 10 Yılı” ilan etmiştir (16,17).

Kas iskelet problemlerinin en önemli bulguları postüral bozukluklar, ağrı, kas kısalıkları ve depresyon şeklinde sıralanabilir. Kas iskelet problemleri kişinin yaşam kalitesini ve iş performansını direk etkilemektedir. Hagberg ve ark, fiziksel yüklenmeler, uygun pozisyonlarda çalışmama ve dinlenme sürelerinin yetersizliğinin kas iskelet sisteminde bozukluklara yol açtığını söylemişlerdir (18,19).

Çalışmamızda sürücülerin şikâyetlerinin başında; yetersiz dinlenme, hareket saatlerinin düzensizliği, yolcularla iletişim, trafik yoğunluğu ve iş saatlerindeki düzensizlikler gelmektedir. Sosyodemografik bilgilerinin değerlendirmesi sonucu; bireylerin yaş ortalamaları 43,57±6.47 yıl, boy ortalamaları 173,86±5.87 cm, VKİ ortalamaları 28,1±4.27 kg/m2, günlük çalışma süreleri ortalama 8,26±0.63 saat bulunmuştur. 4857 no’lu iş kanununa göre bireylerin haftalık maksimum çalışma süreleri 45 saat olarak belirlenmiştir. Çalışmaya alınan tüm şoförler haftada 6 gün çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Buna göre çalışmaya alınan şoförler maksimum iş yüküne tabi tutulmaktadırlar. Benzer çalışma koşullarında çalışan taksi şoförleriyle yapılan bir çalışmada VKİ bizim sonuçlarımıza yakın bir değerde (26,3kg/m2) bulunmuş (20) ve bu sonuçlar uzun süreli araç kullanan bireylerin obezite riskiyle karşı karşıya olduğunu ortaya koymaktadır. Otobüs şoförleriyle yapılan başka bir çalışmada ise VKİ artışının sistemik hastalıklarla da ilişkili olduğu ortaya konmuştur (21).

Uzun süre oturma pozisyonunda çalışma, yetersiz dinlenme, belli hareketlerin sık tekrar edilmesi esnekliğin azalmasına sebep olabilir. Çalışmamıza katılan sürücülerin hiçbiri otur-uzan testinde süper ve mükemmel değerleri alamamıştır, bu sonuç genel kas kısalığının varlığını göstermektedir. Otur-uzan testi sonuçları ile bireylerin yaşı ve çalışma süresi arasında ilişki bulunamamıştır. Kas kısalığının çalışma süresinden çok günlük oturma süresinin uzun olmasına bağlı olduğunu düşünmekteyiz. Bu görüşümüzü destekleyen bir çalışmada sandalyede oturan bireylerin oturma öncesi ve oturmadan 4 saat sonraki hamstring esnekliği arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulunmuştur (22).

Kas- iskelet problemleriyle ilgili yapılan çalışmaların büyük kısmı bel ve boyun bölgelerine yöneliktir (23, 24, 25). Çalışmamızda vücudun tüm bölgeleri değerlendirmeye alınmıştır. Çalışma sonucunda en çok ağrı görülen bölgeler literatür ile benzerlik göstermiş; lumbal bölge, boyun bölgesi, diz çevresi, skapular bölge, omuz bölgesi ve torakal bölge şeklinde sıralanmıştır. Grace P ve ark, Hong Kong’ta 481 otobüs şoförüyle yaptıkları bir çalışmada benzer sonuçlar elde etmişlerdir (1). Kas-iskelet sistemine ait herhangi bir sorun nedeniyle işe devam edilemezlik ifadesine ait sonuçlara göre şoförlerin ortalama 1,5 gün ile diğer mesleklerden fazla devamsızlık yapmak zorunda kaldıkları tespit edilmiştir (26).

Diz çevresi, omuz bölgesi, el bileği ve ayak bileği ağrılarının kaynağı lokal problemlerden kaynaklanabilir. Fakat boyun bölgesi, lumbal bölge, torakal bölge ve skapular bölge bozukluklarının kaynağının postüral bozukluklar olabileceği düşünülmüştür. Bu amaçla oturma ve ayakta durma pozisyonlarındaki postür analiz sonuçları ile aynı bölgelerde görülen ağrı şiddeti istatistiksel açıdan karşılaştırılmış fakat istatistiksel bir ilişkiye rastlanmamıştır (p>0,05).

Şoförlerin el kavrama gücü ölçüm sonuçları Amerikan İş ve Uğraşı derneğinin normlarıyla karşılaştırılmış ve anlamlı farklılıklar elde edilmiştir (p<0,05). Farklılığın sebebi, bölgesel farklılıklar, demografik faktörler veya çalışmadaki birey sayısının yetersiz olmasına bağlı olabilir.

Yorgunluk sağlıklı bireylerde de sık görülen subjektif bir deneyimdir. Yapılan bazı çalışmalarda sağlıklı bireylerde yorgunluk prevelansının %15-30 arasında olduğu belirtilmektedir (27,28).

Çalışmamızda bireylerin Yorgunluk Etki Ölçeği ve Yorgunluk Şiddet Ölçeği sonuçlarına göre bireylerin % 52,9’u yorgunluk problemi yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Yorgunluk problem oluşturuyor diyenler ise %12,8 oranında çıkmıştır. Biggs ve ark. işe bağlı yorgunluğu iş ortamı, stres, yorgunluğu planlayamama ve kişisel faktörlere bağlamıştır (29). Vries ve ark. 6 farklı anketle çalışan bireylerin yorgunluklarını ölçmüş ve bireylerin yorgunluk değerleri tüm anketlerde yüksek çıkmıştır (30).

Sağlıklı bireylerde, beslenme problemleri, günlük aktivitenin yüksek olması, yetersiz uyuma vb. sebeplerle ortaya çıkan yorgunluk kaliteli bir uyku ve stresin azalmasıyla tamamen kaybolurken fiziksel ve mental kaynaklı kronik yorgunlukların büyük kısmında uyku ve istirahatle azalma eğilimi göstermez.

Şiddetli ağrı fiziksel ve emosyonel enerjinin daha fazla harcanmasına neden olarak yorgunluğun daha şiddetli hissedilmesine neden olur (31).

Bu araştırmanın 70 kişilik örneklem grubunda %44 oranında değişik seviyelerde depresyon mevcuttur ve BDI ortalamaları 10,48 bulunmuştur. Bilgici’nin bir grup kas iskelet problemli hastalarla yapmış olduğu çalışmasında BDI ortalaması 11,62 çıkmıştır (32).

Bireylere ait antropometrik faktörler kasların daha fazla efor sarf etmesine, eklemlere normalden fazla yük binmesine neden olabilmektedir. Örneğin kısa boylu bir birey gaz pedalına ulaşabilmek için daha fazla efor sarf edebilir veya dikiz aynasına bakarken boynunu daha fazla rotayona ya da fleksiyona getirebilir. Bunun dışında araç içi ergonomik şartların uygun olmaması da kas iskelet problemlerinin ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Örneğin; gaz pedallarının sert olması, direksiyonun uygun özelliklerde olmaması, vitesin kolay değiştirilememesi gibi sürekli zorlayıcı hareketlere maruz kalınabilmektedir. Bu tarz aktiviteler basit hareketler gibi görünse de gün içerisinde defalarca tekrarlandığı için belirli bölgelerde problemlere sebebiyet verebilmektedir. Bu sebeple araç içi koşullar bireylerin antropometrik faktörleriyle uyum içerisinde olmalıdır. İleride yapılacak çalışmalarda ergonomik koşullar da çalışmaya dahil edilerek daha somut verilere ulaşılabilir.

Çalışmamızda daha çok fiziksel nedenler üzerine yoğunlaşmıştır. İleride yapılacak çalışmalarda problemlerin psikolojik yönü üzerinde de daha fazla durulmalıdır. Bu amaçla yayınlanmış birçok literatür bulunmaktadır (7, 33, 34).

KAYNAKLAR

Makale Örneği– Yazarlı yayınlar

1. Grace P, Peggo L. Work-related Musculoskeletal Disorders in Urban Bus Drivers of Hong Kong J Occup Rehabil. 2007;17:181–198

2. Blood RP, Ploger JD, Yost MG, Ching RP, Johnson PW. Whole body vibration exposures in metropolitan bus drivers: A comparison of three seats. Journal of Sound and Vibration. 2010;329:109–120

3. Okunribido OO, Shimbles SJ, Magnusson M, PopeCity M. Bus driving and low back pain: A study of the exposures to posture demands, manual materials handling and whole-body vibration. Applied Ergonomics 2007;38:29–38

4. Leinonen V, Kankaanp M, Vanharanta H, Airaksinen O, H¨anninen O. Back and neck extensor loading and back pain provocation in urban bus drivers with and without low back pain. Pathophysiology. 2005;12:249–255

5. Zhou L, Zheng X, Bai L, Wan F, Wang Y, Sang Set al. Perceptions of heat risk to health: A qualitative study of professional bus drivers and their managers in Jinan, China. Int. J. Environ. Res. Public Health 2014;11:1520-1535

6.Shin SY, Lee CG, Song HS, Kim SH, Lee HS, Jung MS, et al. Cardiovascular disease risk of bus drivers in a city of Korea. Annals of Occupational and Environmental Medicine. 2013;25:34

7. Yi S, Jinn-Tsai W. Developing effective proffesional bus driver health programs. Accident Analysis and Prevention. 2011;43:2093-2103

8. Hallvard G, Tanara RS, Raquel B, Asbjørg SC, Renata PL, Ivomar Z, et al. A comparison of alcohol and drug use by random motor vehicle drivers in Brazil and Norway. International Journal of Drug Policy. 2014;0:019

9. Jeremy D, Kerry A, Peter M. Results of the Queensland 2007–2012 roadside drug testing program: The prevalence of three illicit drugs. Accident Analysis and Prevention. 2014;65:11– 17

10. Wells, K.F. & Dillon, E.K. The sit and reach. A test of back and leg flexibility. Research Quarterly. 1952;23:115-118

11. Otman S, Demirel H, Sade A. Tedavi hareketlerinde temel değerlendirme prensipleri, Ankara H.Ü Fizik Tedavi ve Reh. Y.O Yayınları. 2003

12. Ağrı değerlendirme yöntemleri, Fatma Eti-Aslan C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2002;6:1

13. Cavlak U, Kitiş A, Calık B. Farklı meslek gruplarında ağrı analizi ve üst ekstremitelerin fonksiyonel değerlendirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2004;7:13-26

14. Hisli N. Beck depresyon envanteri’nin geçerliği, güvenirliği. Psikoloji Dergisi 1989;23:3-13

15. Mathiowetz V. Weber K, Volland G. Kashman N. Reliability and validity of hand strength evaluation. J Hand Surg. 1994; 9:222

16. Woolf, A.D, Akesson,K. Understanding the burden of musculoskeletal conditions. 2001;322:1079-1080

17. White K.P, Harth M. The occurence and impact of generalised pain. Baillière's Clin Rheumatol. 1999;13:379-389

18. Hagberg M. Occupational musculoskeletal stress and disorders of the neck and shoulder. Int Arch Occup Environ Health. 1989;53:269-278

19. Kilbom, A, Persson J. Work technique and its consequences for musculoskeletal disorders. Ergonomics.1987;30(2):273-279

20. Gulbay BE, Acıcan T, Doğan R, Baccıoğlu A, Gullu E, Karadağ G. Taksi sürücülerinde gündüz aşırı uyku hali ile trafik kazaları arasındaki ilişki. Tuberkuloz ve Toraks Dergisi 2003;51(4):385-389

21. Hayran O, Taşdemir M, Eker H, Sur H. Erkek belediye otobüsü sürücülerinde Hipertansiyon ve Obezite. Turkiye Klinikleri J Med. 2009;29(4):826-32

22. Cascioli V, Heusch I. A, McCarthy P. W, Does prolonged sitting with limited legroom affect the flexibility of a healthy subject and their perception of discomfort? International Journal of Industrial Ergonomics. 2011;41:471-48

23. Deborah A, Yoav S, Youssef M, Michal K, Diana U, Leonid K. Low back pain among professional bus drivers ergonomic and occupational-psychosocial risk factors. Imaj. 2010;12:26-30

24. Punnett L, David H. W. Work-related musculoskeletal disorders: the epidemiologic evidence and the debate. Journal of Electromyography and Kinesiology. 2004;14:13

25. Porter J, Gyi D, The prevalence of musculoskeletal troubles among car drivers. OccupMed. 2002;52(1):4–12.

26. Cavlak U, Kitiş A, Calık B. Farklı meslek gruplarında ağrı analizi ve üst ekstremitelerin fonksiyonel değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2004;7:13,26

27. Lee K.A, Hicks G, Nino-Murcia G. Validity and reliability of a scale to asses fatigue. Psychiatry Research. 1990;36(3):291-298

28. Wessely, S. Chronic fatigue symptom and sydrome. Ann Intern Med. 2001;134: 838–843

29. Biggs, Charles H, Charles D, Donald P, Donald S. Fatigue factors affecting metropolitan bus drivers. A Journal of Prevention, Assessment and Rehabilitation. 2009;32(1):5-10

30. Veries D. J, Michielsen H. J, Heck G. L. V. Assessment of fatigue among working people: a comparison of six questtionnaires. Occup Environ Med. 2003;60:10-15

31. Jakosson, U, Hallberg RI. Pain and quality of life among older people with rheumatoid arthritis and/or osteoarthritis. Journal of Clinical Nursing. 2002;11:430-443

32. Bilgici A, Akdeniz O, Güz H, Ulusoy H, Fibromiyalji Sendromunda Depresyon ve Sosyal Uyumun Rolü. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi. 2005;51(3):98-102

33. Martin W, Alarcos C, Pedro C, Gerold S. Physical disability due to musculoskeletal conditions. Best Practice & Research Clinical Rheumatology. 2007;21:167-190



34. Alexander C. M, Stress-related musculoskeletal pain. Best Practice and Research Clinical Rheumatology. 2007;21-3:2007


Yüklə 148,12 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin