6.4. Anion polimerləşmənin mexanizmi yə ona aid nümunələr
Anion polimerləşmənin mexanizminə doymamış birləşmələrin kalium-amid (KNH
2
)
iştirakında maye ammonyak mühitində polimerləşmə reaksiyası misal göstərilə bilər:
Maye ammonyakda kalium-amid iştirakında stirolun polimerləşməsi zamanı əmələ gələn hər
bir polistirol makromolekulu tərkibində -NH
2
qrupu saxlayır. Polimerin molyar kütləsi katalizatorun
qatılığından asılı olmayıb, monomerin qatılığı ilə düz mütənasibdir. Polimerləşmə temperaturu
artdıqca, polimerin molyar kütləsi azalır.
Polimerləşmənin sürəti monomerin qatılığının iki misli və katalizatorun qatılığının kvadrat
kökü ilə düz mütənasibdir. Anion polimerləşmə zamanı zəncirin qırılması zəncirin həllediciyə ötü-
rülməsi, protonun və ya başqa bir müsbət yüklü hissəciyin birləşməsi ilə baş verir. Bu halda qırılma
karbanionun NH
3
-lə qarşılıqlı təsiri nəticəsində baş verir və nəticədə ammonyakın protonu amid
ionunun regenerasiyası ilə NH
2
-yə birləşir. Beləliklə, kalium-amid reaksiya zamanı sərf olunmur.
Qələvi metalların amidləri iştirakında akril turşusunun törəmələri də metilmetakrilat,
akrilnitril, metakrilnitril polimerləşir. Bu monomerlər elektromənfi əvəzləyicilərə malikdir, yəni
elektroakseptordurlar və buna görə də anion polimerləşmə zamanı çox aktivdirlər.
Əsasi xarakterli polyar birləşmələrlə həyəcanlanmada qələvi metalların, metalüzvi
birləşmələrinin RMe iştirakı ilə: (trifenil-metilnatrium, butillitium, etilnatrium, butilnatrium və s.)
polimerləşmə başqa cür baş verir. Bu halda aktiv mərkəz, metalüzvi bir-ləşmələrin monomerə
birləşməsi nəticəsində əmələ gəlir, zəncirin növbəti böyümə mərhələsi isə monomerin metal-karbon
polyar əlaqəsinə daxil olması ilə gedir. Bu prosesi aşağıdakı sxemdə göstərmək olar:
Deyilənləri nəzərə almaqla metalüzvi birləşmələr iştitakilə anion polimerləşmənin elementar
mərhələlərini stirolun butillitium iştirakında polimerləşməsi misalında nəzərdən keçirək:
Bu polimerləşmənin fərqli xüsusiyyəti monomerin bifunksional birləşməsidir. Belə ki, metal-
amidlərin iştirakı ilə anion polimerləşmədə bifunksional monomer bir funksional qrup üzrə birləşir.
Metalüzvli birləşmələrin iştirakı ilə polimerləşmə reaksiyasında zəncirin böyüməsində katalizatorun
iki mərkəzi iştirak edir: metal və alkil (polimerləşmənin iki mərkəzli mexanizmi).
Monomer – katalizator aralıq kompleksində monomer molekulunun müəyyən fəza yerləşməsi
müşahidə edilir, bu da bəzi hallarda stereomüntəzəm polimerlərin yaranmasına gətirib çıxarır. Aralıq
kompleksin quruluşu və monomer molekulunun bu kompleksdə fəza yerləşməsi (və müvafiq olaraq
polimer makromolekulunda) katalizatorun tərkibində metal-karbon rabitəsinin polyarlığından və
polimerləşmə gedən mühitdən asılıdır. Qələvi metalların üzvi birləşmələrinin polyarlıq dərəcəsi
aşağıdakı ardıcıllıqla artır Li < Na < K.
Katalizatorda metal-karbon rabitəsi nə qədər çox polyar olarsa, sərbəst ionların əmələ gəlməsi
hesabına, polimerləşmə mexanizmi də bir o qədər anion polimerləşməsinə yaxınlaşır. R-Me
rabitəsinin polyarlığı az olduğu zaman polimerləşmə, bimərkəzli anion-koordinasion mexanizmi üzrə
gedir, bu da polimerin molekulyar zəncirinin quruluşunda və polimerləşmənin kinetikasında özünü
göstərir. Bu, təcrübə yolu ilə təsdiq olunur.
Qələvi metalların üzvi birləşmələri sırasında litium-karbon əlaqəsi daha az polyarlığa malikdir.
Litiumüzvi birləşmələrin iştirakında polimerləşmə inert məhlullar mühitində (karbohidro-genlər)
anion koordinasion mexanizmi üzrə, stereomüntəzəm polimerlərin alınması ilə gedir. Butadienin
natrium- və kalium- üzvi birləşmələr iştirakında polimerləşməsi zamanı əsasən 1,2-quruluşlu polimer
alınır:
Litiumüzvi birləşmələrin iştrirakında həlledici kimi karbo-hidrogenlərdən istifadə edildikdə
90% çıxımla 1.4-quruluş üstünlük təşkil edir və stereomüntəzəm sis-1,4-polibutadien alınır:
Polyar həlledici mühitində polimerləşmə metal-məhlul kompleksinin əmələ gəlməsi ilə metal
atomunun monomerlə kompleks yaratmaq qabiliyyəti zəifləyir, nəticədə metal katalizatorun
polimerləşməyə təsiri nəzərə çarpacaq dərəcədə azalmış olur. Bu halda polimerləşmə anion
polimerləşməyə yaxınlaşır. Həqiqətən də, karbohidrogenin efirlə və ya dioksanla əvəz olunması,
yaxud, karbohidrogenə az miqdarda spirt və fenolların əlavə olunması ilə butadienin litiumüzvi
birləşmələr iştirakında polimerləşməsi zamanı 1,2-qruluşuna malik olan polibutadien alınır (natrium-
və kaliumüzvi birləşmələrin iştirakı ilə polimerləşmədə olduğu kimi). Litiumüzvi birləşmələrin
iştirakı ilə polimerləşmə reaksiyası nəticəsində digər stereomüntəzəm polimerlər də alınır və bütün bu
hallarda polimerləşmə məhlulda gedir. Metil-, izopropil- və tsikloheksilmetakrilatların litiumüzvi
birləşmələr iştirakında toluolda polimerləşməsi nəticəsində izotaktik polimetilmetakrilat,
poliizopropilmetakrilat və politsikloheksilmetakrilat alınır. Analoji şəraitdə, lakin polyar həlledici
mühitində sindiotaktik polimetilmetakrilat alınır.
Alınan polimerlərin quruluşuna katalizatorun alkil qrupunun quruluşu da təsir edir. Əgər
litiumüzvi birləşmənin alkil qru-punda dörddən az karbon atomu olarsa, stereomüntəzəm polimer
alınmır. Metalalkil birləşmələr iştirakı ilə ion polimerləşmə prosesində biz, ancaq iki mərhələyə
(zəncirin qırılması reaksiyasına toxunmadan) aktiv mərkəzin yaranması və zəncirin uzanması
mərhələlərini müzakirə etdik.
Anion polimerləşmədə zəncirin uzanması karbanionun və ya ion cütünün iştirakilə baş verir;
bununla yanaşı böyüyən makromolekulun uc qrupu kifayət qədər yüksək aktivliyə malik olmaqla,
həm də kifayət qədər stabildir. Buna görə də anion polimerləşmə sistemində zəncirin qırılmasına
şərait yaradan protondonor qarışıqlar olmadıqda, monomerin tam istifadə olun-ması baş verənə qədər
davam edir. Belə polimerləşmə nəticəsində əmələ gələn makromolekullar aktiv mərkəzə malik
olduğundan, polimerləşməni yenidən davam etdirə bilir. Aktiv mərkəz kimi öz fəallığını saxlayan və
monomerin əlavə miqdarını daxil etdikdə polimerləşməni davam etdirən belə polimerlər "canlı
polimerlər" adlanır.
"Canlı" polimerlərə və yaxud oliqomerlərə digər monomerin əlavə edilməsi nəticəsində blok
birgəpolimerlər almaq olar. Bu üsuldan polimerlərdə canlı makromolekulların miqdarını müəyyən
etmək üçün də istifadə edilir. Belə ki, natrium-naftalinin iştirakında ion polimerləşmə üsulu ilə alınmış
polistirola izopren əlavə etdikdə sonrakı polimerləşmə nəticəsində yalnız stirol və izoprenin blok
birgəpolimerləri alınmışdır. Alınan polimer məhsulunda izoprenin homopolimeri aşkar edilməmişdir.
Bu da öz növbəsində polistirolun makromolekullarının "canlı" olduğuna bir sübutdur.
Metalüzvi birləşmələrin və qələvi metalların iştirakında zəncirin qırılmasına səbəb ola biləcək
qarışığın olmadığı şəraitdə polimerləşmə nəticəsində çox yüksək molekul kütləsinə malik polimerləri
almaq mümkün olur. Bu şəraitdə polimerləşmə aparıldıqda, ideal halda polimerin molekul kütləsi
monomer və katalizator arasındakı nisbətlə müəyyənləşir. Belə ki, anion polimerləşmə zamanı
zəncirin təbii qırılması baş vermir və molekul kütləcə monodispers polimerlər alınır. Bunun üçün ilk
növbədə, sistemdə heç bir qarışıq olmamalıdır, aktiv mərkəzlərin yaranma sürəti çox yüksək olmalıdır
və polimerləşmə şəraiti reaksiya sisteminin hər bir nöqtəsində eyni olmalıdır (yaxşı qarışdırılma təmin
olunmalıdır). Polimerləşmənin şərtlər daxilində aparılmasının praktiki cəhətdən kifayət qədər çətin
olmasına baxmayaraq, bu üsulla alınmış polimerlər molekul kütləsinin bircinsliyi baxımından başqa
üsullarla sintez olunmuş müvafiq polimerlərin qaynama temperaturlarına yaxın olan fraksiyalarından
daha üstündür.
"Canlı" polimerlərdə zəncirin qırılması zamanı müxtəlif birləşmələr əlavə etməklə müxtəlif
sonluqlu funksional qruplara malik polimer və ya oliqomerlər almaq olar. Bu, heterozəncirli
oliqomerlərlə blok birgəpolimerləri almaq üçün çox geniş imkanlar yaradır.
Dostları ilə paylaş: |