§4. DEMOKRATĠK, HÜQUQĠ DÖVLƏT
VƏ VƏTƏNDAġ CƏMĠYYƏTĠ QURUCULUĞU
Ölkədə real imkanlar, xalqın mentaliteti nəzərə alınmaqla demokratiya,
qanunçuluq, plüralizm münasib yollar və vasitələrlə inkişaf edirdi. Bu proses 90-cı
illərin ikinci yarısında xüsusən intensivləşmişdi. "1995-ci ilin ortalarında
Azərbaycan bütün qeyri-qanuni silahlı qüvvələrdən xilas olmuş, tamamilə
möhkəmlənmiş, keyfiyyətcə yeni bir mərhələyə daxil olmuş, dövlət quruculuğunda
...böyük işlərə başlamaq üçün möhkəm ictimai-siyasi sabitlik və qanunçuluq
şəraitinə gətirilmiş dövlətə çevrilmişdi".
149
1995-ci il iyun ayının 2-də Milli Məclisin qərarına əsasən Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyasını hazırlamaq üçün Prezident Heydər Əliyevin
sədrliyi ilə 33 nəfərdən ibarət Konstitusiya Komissiyası təşkil edildi.
Respublikanın görkəmli hüquqşünasları, qanunverici, icra və məhkəmə
hakimiyyəti nümayəndələri cəlb olunmuş bu mötəbər komissiya Azərbaycan
xalqının milli xüsusiyyətlərini nəzərə almaqla, qabaqcıl demokratik ölkələrin
təcrübəsi əsasında "Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası" layihəsini
hazırladı. Layihə 1995-ci il oktyabr ayının 15-də ümumxalq müzakirəsi üçün
mətbuatda dərc edildi və cəmiyyətdə böyük maraqla müzakirə olundu. Bəzi
məsələlər, anlayışlar, məsələn, dövlət dilinin adı ilə bağlı geniş diskussiyalar
keçirildi. Komissiyaya vətəndaşlardan və təşkilatlardan 2450 təklif, düzəliş və
əlavə daxil olmuşdu.
150
Cəmiyyətin rəyi nəzərə alınmaqla layihəyə düzəliş və
əlavələr edildi. Yeni variant - o, əvvəlki kimi 199 deyil, 158 maddədən ibarət idi -
noyabrın 8-də mətbuatda dərc edildi. "Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası"
- müstəqil Azərbaycan dövlətinin ilk Əsas Qanunu 1995-ci il noyabr ayının 12-də
referendumla qəbul olundu. Referendumda 4 milyona yaxın seçici korpusunun 86
faizi iştirak etdi. Onların 94,8 faizi Konstitusiya layihəsini bəyəndiyini bildirdi.
151
286
Azərbaycan Respublikasının dövlət quruculuğunun hüquqi, qanuni əsasları
qoyuldu. Konstitusiya bəyan etdi: Azərbaycan xalqının və dövlətinin ən mühüm
məqsədləri Azərbaycan dövlətinin müstəqilliyini, suverenliyini və ərazi
bütövlüyünü qorumaq, Konstitusiya çərçivəsində demokratik quruluşa təminat
vermək, vətəndaş cəmiyyətinin bərqərar edilməsinə nail olmaq, xalqın iradəsinin
ifadəsi kimi qanunların aliliyini təmin edən hüquqi, dünyəvi dövlət qurmaq,
ədalətli iqtisadi və sosial qaydalara uyğun olaraq bütün dünya xalqları ilə dostluq,
sülh və əmin-amanlıq şəraitində yaşamaq və bu məqsədlə qarşılıqlı fəaliyyət
göstərməkdir.
152
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası maddələrinin üçdə bir hissəsi (158
maddədən 48-i) insan hüquqlarına və onların təminatlarına həsr edilmişdi.
153
Hakimiyyət bölgüsü konsepsiyasına uyğun olaraq Konstitusiya təsbit etdi
ki, icra hakimiyyəti Azərbaycan Respublikası Prezidentinə mənsubdur, qanunverici
hakimiyyəti Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi, məhkəmə hakimiyyətini
isə müstəqil məhkəmələr həyata keçirirlər. Azərbaycan Respublikası Prezidenti
təsisatının ikili hüquqi təbiəti vardır, Ali icra hakimiyyətinin ona mənsub olması ilə
yanaşı, o, birinci növbədə, Azərbaycan dövlətinin başçısıdır, Azərbaycan xalqını
bütövlükdə təmsil edir və xalqın vahidliyinin rəmzidir.
154
Konstitusiyada məhkəmələrin müstəqilliyini təmin edən əsas prinsiplər
müəyyən edilmişdi: Hakimlər müstəqildir, onlar yalnız Konstitusiyaya və
qanunlara tabedirlər, səlahiyyətləri müddətində dəyişməzdirlər.
155
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası Naxçıvan MR-ə Azərbaycanın
tərkibində Muxtar Dövlət statusu verdi. Naxçıvanın coğrafi xüsusiyyətləri,
Azərbaycan Respublikasının əsas hissəsi ilə onun ümumi sərhədinin olmaması bu
bölgə üçün muxtar idarəetmə sisteminin təsis olunmasını tələb edirdi. Naxçıvan
Muxtar Respublikasında dövlət idarəetməsi parlament hakimiyyəti üsulu ilə həyata
keçirilir. Ali Məclisin - parlamentin sədri Muxtar Respublikanın ali vəzifəli
şəxsidir. İcra Hakimiyyəti Ali Məclis tərəfindən formalaşdırılır və onun qarşısında
məsuliyyət daşıyır. Naxçıvan MR-in Ali Məclisi, məhkəmələri qanunla və
Prezident fərmanları ilə onların səlahiyyətinə aid edilmiş məsələlərin həllində
müstəqildirlər. 1998-ci il aprelin 28-də Naxçıvan MR-in Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyası əsasında hazırlanmış yeni Konstitusiyası Muxtar Respublikanın Ali
Məclisində qəbul edildi və həmin il dekabrın 29-da Azərbaycan Respublikasının
Milli Məclisi tərəfindən təsdiq olundu.
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası ölkədə demokratik dövlət və
iqtisadiyyat, vətəndaş cəmiyyəti quruculuğuna hüquqi əsas yaratdı.
Avropa Şurası Parlament Assambleyasının siyasi məsələlər üzrə 2000-ci il 3
may iclasında qeyd olunduğu kimi, Azərbaycanın Avropa standartlarına çatması
üçün ölkənin rəhbərliyi "son dərəcə böyük səylər göstərir. Bu ölkədə rəhbərliyin və
287
xalqın azad, çiçəklənən cəmiyyət qurmaq əzmi heyranlıq doğurur. 70 illik sərt
rejimdən sonra Azərbaycan keçmişin irsindən əl çəkə bilmişdir və suveren, hüquqi
dövlət qurur".
157
Konstitusiyanı daha da demokratikləşdirmək üçün Prezident Heydər
Əliyevin təşəbbüsü ilə 2002-ci il avqust ayının 24-də referendum vasitəsilə ona 39
mühüm dəyişiklik edildi.
1995-ci il noyabrın 12-də müstəqil Azərbaycan Respublikası parlamentinə
mojaritar (100 deputat) və proporsional (25 deputat) sistemlə ilk seçkilər keçirildi.
125 deputat yerinə 600, o cümlədən birmandatlı dairələrdə 100 deputat yerinə 400
namizəd qeydə alındı.
158
Cəmiyyətdə daha çox sosial dəstəyi olan səkkiz siyasi
partiya deputat mandatları uğrunda mübarizəyə qoşuldu. Seçkilərin gedişinə
nəzarət üçün 214 beynəlxalq müşahidəçi dəvət olunmuşdu. Noyabrın 12-də
Naxçıvan MR parlamentinə də demokratik seçkilər keçirildi. Azərbaycan
parlamenti geniş qanunvericilik fəaliyyətinə başladı. Parlamentdə insan hüquqları,
elm, təhsil, mədəniyyət, iqtisadiyyat, ekologiya və b. sahələr üzrə daimi
komissiyalar təşkil olundu.
Azərbaycan parlamenti dünyanın qabaqcıl ölkələri qanunverici orqanlarının
təcrübəsini öyrənməyə başladı. Parlamentin nümayəndələri Avropa Şurası
sessiyalarında dəfələrlə iştirak etdilər. Bütün bunlar respublikada demokratik
qanunvericiliyin formalaşmasına və inkişaf etməsinə münasib imkanlar açırdı.
Parlamentin qəbul etdiyi qanunlar əsasında Azərbaycanda siyasi, iqtisadi, hüquqi,
demokratik islahatlar həyata keçirildi.
2000-ci ilin noyabrında yeni parlament seçkiləri təşkil olundu. Mərkəzi
Seçki Komissiyasında (MSK) 17 siyasi partiya və bir seçki bloku qeydiyyatdan
keçdi. Demokratik konqresə üzv partiyaların, demək olar ki, hamısı seçkilərdə
iştirak etdi. 13 partiya həm çoxmandatlı, həm də təkmandatlı seçki dairələri üzrə
imza vərəqəsi aldı.
159
Respublika Prezidenti parlamentdə iri partiyalara öz
nümayəndələrini MSK-ya göndərmələrini xahiş etdi. Altı iqtidaryönümlü, altı
müxalif partiya və dörd bitərəf nümayəndələrindən ibarət MSK yaradıldı. Prezident
Heydər Əliyev 2000-ci il sentyabrın 3-də seçkilərdə avtomatlaşdırmanın tətbiqi
haqqında" Fərman verdi.
160
Xalqın fəal iştirakı ilə 2000-ci il noyabrın 5-də keçirilən parlament seçkiləri
nəticəsində Azərbaycan Respublikasının yeni parlamenti yarandı və qanunvericilik
fəaliyyətinə başladı.
161
2002-ci il avqustun 24-də referendumla Konstitusiyaya edilmiş dəyişikliyə
görə Milli Məclisə seçkilər daha da demokratikləşdirildi, "mojaritar və
proporsional" seçki sistemi ləğv edildi, ümumi "mojaritar" seçki sistemi müəyyən
olundu.
288
Qanunların sivil dünya dövlətlərinin hüquqi dövlət quruculuğu ənənələrinə,
beynəlxalq hüquq normalarına, Avropa Şurası və dünya demokratik qanunvericilik
təsisatlarının tələblərinə uyğun hazırlanması üçün Azərbaycan Respublikası
Prezidenti yanında 1996-cı ilin fevral ayında xüsusi "Hüquqi İslahatlar
Komissiyası" yaradılmışdı. Siyasi və iqtisadi islahatlarla əlaqədar hazırlanan
hüquqi aktların insan hüquqları və əsas azadlıqlarının müdafiəsi haqqında Avropa
Konvensiyasına uyğunluğu baxımından Avropa Şurasında ekspertiza olunması
respublikada demokratik cəmiyyət qurulmasına təsirli kömək idi.
162
Azərbaycan Avropa Şurasının "Qanun vasitəsilə demokratiyaya doğru"
Venesiya Komissiyasına assosiativ üzv qəbul olundu.
163
1998-ci ilin dekabr ayında Prezident Heydər Əliyev dövlət idarəetmə
sistemində islahatlar üçün proqram hazırlanması haqqında fərman verdi. Xüsusi
komissiya yaradıldı, dünya təcrübəsindən istifadə olunmaqla belə bir proqram
hazırlandı və həyata keçirilməyə başlandı.
164
1998-ci ilin fevral ayında Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev "İnsan və
vətəndaş hüquqlarının və azadlıqlarının təmin edilməsi sahəsində tədbirlər
haqqında" fərman verdi.
165
İnsan hüquqlarının təmin olunmasının hüquqi
mexanizmi yaradılmağa başlandı. "Kütləvi informasiya vasitələri haqqında", "Dini
etiqad azadlığı haqqında", "Ölkədən getmək və ölkəyə gəlmək haqqında", "Sərbəst
toplaşmaq azadlığı haqqında" və digər qanunlar qəbul edildi. 1998-ci ilin oktyabr
ayında "Vətəndaşlıq haqqında" yeni Qanun qəbul olundu.
1998-ci il iyunun 18-də "İnsan hüquqlarının müdafiəsinə dair Dövlət
Proqramı" təsdiq edildi, bu sahədə həyata keçirilən tədbirlərin səmərəliliyini
artırmaq üçün Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının İnsan Hüquqları İnstitutu
yaradıldı, beynəlxalq qurumlarla əməkdaşlığın daha da inkişaf etdirilməsi,
mütəxəssis kadrlar hazırlanması üçün əməli addımlar atıldı.
167
Azərbaycan Respublikası insan hüquqları ilə bağlı 29 beynəlxalq
konvensiyaya qoşuldu. 1998-ci il avqustun 18-də Azərbaycan hökuməti ilə BMT
"İnsan hüquqları və demokratiyanın dəstəklənməsi və müdafiəsi sahəsində birgə
bağlı layihə haqqında memorandum" imzaladılar. BMT bu sahədə Azərbaycana
fəal köməklik göstərməyə başladı.
168
2001-ci ilin dekabrında Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi "İnsan
hüquqları və əsas azadlıqlarının müdafiəsi haqqında" Konvensiyanı və onun 1, 4, 6
və 7 saylı protokollarını təsdiq etmək barədə Qanun və "Azərbaycan
Respublikasının insan hüquqları üzrə müvəkkili (ambudsman) haqqında"
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Qanununu qəbul etdi.
169
"İşgəncələrin və qeyri-insani və ya insan ləyaqətini alçaldan rəftar və ya
cəzanın qarşısının alınması haqqında" Avropa Konvensiyasını təsdiq etmək
haqqında Qanun qəbul edildi. 2002-ci ildə respublikada Ambudsman İnstitutu
289
yaradıldı. İyulun 2-də Milli Məclis alim Elmira Süleymanovanı bu vəzifəyə seçdi.
2002-ci ilin avqustunda referendum vasitəsilə Azərbaycan Konstitusiyasına edilmiş
dəyişikliklə əlaqədar hətta fövqəladə və hərbi vəziyyət zamanı səlahiyyətli şəxsin
verdiyi əmrin yerinə yetirilməsi ilə bağlı insana qarşı silah işlədilməsinə yol
verilmirdi.
1998-ci il avqustun 6-da "Azərbaycan Respublikasında söz, fikir və mətbuat
azadlığının təmin edilməsi sahəsində əlavə tədbirlər haqqında" Prezident Fərmanı
ilə hələ 1992-ci il aprelin 12-də Y.Məmmədov və 1993-cü il aprelin 15-də
Ə.Elçibəy iqtidarları dövründə sərbəst informasiya fəaliyyətinə qoyulmuş
məhdudiyyətlər aradan qaldırıldı, mətbuatda və digər kütləvi informasiya
vasitələrində dövlət sirlərini qoruyan idarə, senzura ləğv edildi. Prezident Heydər
Əliyev qeyd edirdi ki, "fikir azadlığı, söz azadlığı bizim həyatımızın əsasını təşkil
etməlidir. Kim nə cür düşünür, o cür düşünsün. Heç kəsi məcbur etmək olmaz.
Sadəcə biz çalışmalıyıq ki, öz fikirlərimizin daha doğru, düzgün olduğunu sübut
edək və insanları bu fikirlərə şüurlu inandıraq".
170
2001-ci ildə Mətbuat və İnformasiya Nazirliyi ləğv edildi. 2002-ci il
oktyabrın 5-də Azərbaycan Prezidentinin fərmanı ilə "Milli Televiziya və Radio
Şurası" yaradıldı.
171
Demokratiyanın, plüralizmin inkişaf etdirilməsi sahəsində
"Söz Azadlığı Komitəsi", "Azərbaycan İnsan Hüquqları və Demokratiya
Komitəsi", "Azərbaycan Demokratiya Fondu", "RUH" jurnalistləri müdafiə fondu
və başqa ictimai təşkilatlar da müəyyən iş aparırdılar.
172
Azərbaycan Respublikası Şərqdə ölüm cəzasını ləğv etmiş ilk ölkə oldu.
1993-cü ildən burada ölüm cəzasına faktiki moratorium qoyuldu. 1996-cı ildə
Prezident Heydər Əliyev Cinayət Məcəlləsində 21-ci maddənin sanksiyasından
ölüm cəzasını götürmək təşəbbüsünü irəli sürdü. Qadınlara və 65 yaşından yuxarı
kişilərə ölüm cəzası qadağan edildi. 1998-ci ilin fevral ayında Prezidentin
təşəbbüsü ilə respublikada ölüm hökmü tamamilə ləğv olundu.
173
1995-ci ilin may ayından respublikada Əfvetmə İnstitutu fəaliyyətə başladı.
1995-ci ildən 2003-cü ilin əvvəllərinədək Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev 30
əfv fərmanı imzaladı. 2900-dən çox məhbus azadlığa buraxıldı. Prezidentin
təşəbbüsü ilə Milli Məclis amnistiya haqqında 6 akt qəbul etdi. Bu aktlar 63477
məhbusa tətbiq edildi. Onlar arasında dövlətə qarşı cinayət işlətmiş şəxslər də
vardı.
174
Dövlətçiliyin təmin olunmasının mühüm vasitələrindən biri də hüquq-
mühafizə orqanlarının inkişaf etdirilməsi və möhkəmləndirilməsi idi.
1997-ci ilin oktyabr ayında "Konstitusiya Məhkəməsi haqqında"
Azərbaycan Respublikasının Qanunu qəbul edildi. 1998-ci ildə Konstitusiya
Məhkəməsi təşkil olundu.
175
"Vəkillik və vəkillik fəaliyyəti haqqında", "Notariat
haqqında", "Təhqiqat, istintaq, prokurorluq və məhkəmə orqanlarının qanunsuz
290
hərəkətləri nəticəsində fiziki şəxslərə vurulmuş ziyanın ödənilməsi haqqında",
"Vətəndaşların hüquq və azadlıqlarını pozan qərar və hərəkətlərdən məhkəməyə
şikayət edilməsi haqqında" qanunlar, cinayət, cinayət prosessual, mülki, mülki
prosessual, inzibati xətalar, əmək, ailə, vergi məcəllələri qəbul edildi.
176
2002-ci
ilin aprel ayından respublikada hakimlərin, 2002-ci ildən isə prokurorluq orqanları
işçilərinin imtahandan keçməsi institutu tətbiq olunmağa başlandı.
177
2002-ci ilin
avqustunda Konstitusiyaya edilmiş dəyişikliklərə görə hər bir şəxs Konstitusiya
Məhkəməsinə müraciət edə bilərdi.
2002-ci ilin sentyabr ayından Azərbaycanda üçpilləli məhkəmə sistemi
formalaşdı. Yeni, ikinci instansiya - apellyasiya məhkəməsi yarandı.
178
Respublikanın daxili işlər və milli təhlükəsizlik nazirlikləri, onların yerli
təşkilatları, silahlı hissələri təsadüfi, cinayətkar, xain və satqın ünsürlərdən əsasən
təmizləndi. Əvvəlki iqtidarlar dövründə işdən uzaqlaşdırılmış mütəxəssislər
yenidən öz yerlərinə qaytarıldı. Polisin şəxsi heyəti azaldıldı, lakin məsuliyyət
artırıldı. Prezidentin 1994-cü il 9 avqust tarixli Fərmanının müvəffəqiyyətlə həyata
keçirilməsi
mövcud
cinayətkar
qrup
və
dəstələrin,
şəxslərin
zərərsizləşdirilməsində, gizli cəbbəxanaların, əllərdə olan silahların, hərbi
texnikanın və döyüş ləvazimatlarının aşkar edilib götürülməsində, cəmiyyətdə
əmin-amanlıq, sabitlik yaranmasında əhəmiyyətli rol oynadı. 1995-2001-ci illərdə
6904 cinayətkar qrup zərərsizləşdirildi. 14.899 odlu silah yığıldı. Hakimiyyətə
qeyri-qanuni, zorakı yollarla gəlmək kimi zərərli ənənə, dövlət çevrilişi cəhdləri
aradan qaldırıldı.
179
Bu illərdə dünya narkomafiyasının Azərbaycanı tranzit yola çevirmək
cəhdlərinə qarşı ciddi mübarizə aparıldı. 1996-cı ilin avqust ayında Azərbaycan
Prezidenti "Narkomanlığa və narkotik vasitələrin qanunsuz dövriyyəsinə qarşı
tədbirlər haqqında" Fərman verdi. Narkomanlıqla və narkobizneslə mübarizə üzrə
komissiya yaradıldı, dövlət proqramı hazırlandı və həyata keçirilməyə başlandı.
180
2001-ci il iyunun 29-da "Narkoloji xidmət və nəzarət haqqında" Qanun Prezident
tərəfindən təsdiq edildi.
181
Respublikada kriminogen vəziyyət aradan qalxdıqca Daxili İşlər Nazirliyi
sistemində ştatlar ixtisar olunurdu. 1999-cu ilin əvvəllərində burada 600 ştat ixtisar
edilmiş, külli miqdarda dövlət vəsaitinə qənaət olunmuşdu.
182
Yeni Konstitusiyanın tələbinə görə, ölkədə demokratik cəmiyyətin mühüm
elementi kimi yerli özünüidarə - seçkili bələdiyyələr sistemi qurulmağa
başlanmışdı. "Bələdiyyələrə seçkilər haqqında", "Bələdiyyələrin statusu haqqında"
Qanun qəbul edilmişdi. 1999-cu il dekabr ayının 12-də Azərbaycan
Respublikasında ilk bələdiyyə seçkiləri keçirildi.
183
Bələdiyyələr vətəndaşların
yerli özünüidarə təşkilatları kimi dövlətdən ayrı, müstəqil fəaliyyət göstərirdilər.
Azərbaycan "Yerli özünüidarə haqqında" Avropa Xartiyasına qoşulmuşdu.
291
İqtidar müstəqil dövlətçiliyi möhkəmləndirməyin, vətəndaş həmrəyliyinə
nail olmağın mühüm vasitəsi kimi mövcud siyasi və ictimai təşkilatlarla sağlam
münasibətlər qurulmasına, bu təşkilatların demokratik prinsiplər əsasında inkişaf
etməsi üçün şərait yaradılmasına qayğı göstərirdi. 1993-cü il noyabrın 17-də
Prezident Heydər Əliyev respublikadakı siyasi partiya və hərəkatların liderləri ilə
görüşdü, onları konstruktiv əməkdaşlığa çağırdı.
184
Lakin müxalif siyasi qüvvələr
vətəndaş həmrəyliyi yaradılmasını hakimiyyətin onlarla bölüşdürülməsi ilə
bağlayır, öz siyasi ambisiyalarını ön plana çəkirdilər. 1994-cü ilin noyabr ayında
Bakı Kəndlər Birliyinin, habelə başqa təşkilatların vətəndaş həmrəyliyi yaratmaq
cəhdləri baş tutmadı.
185
Xalq Prezident Heydər Əliyevin ətrafında daha sıx birləşdi.
Respublikada qanuni, demokratik vasitələrlə siyasi fəaliyyət və fikirlər
plüralizmi üçün münasib imkanlar yaranmışdı. 1995-ci ildə burada 50-dən çox
ictimai-siyasi təşkilat və partiya vardı. Siyasi partiyalarda 410 mindən çox üzv
birləşmişdi.
186
2002-ci ildə isə rəsmi qeydə alınmış 350 minə qədər üzvü olan 39
siyasi partiya, habelə 1350 ictimai birlik, qeyri-hökumət təşkilatı fəaliyyət
göstərirdi.
187
Qeyri-hökumət təşkilatlarının vətəndaş cəmiyyəti formalaşmasında
mühüm əhəmiyyətini nəzərə alan dövlət onların potensialının artması və
fəaliyyətinin genişlənməsi üçün münasib şərait yaradırdı. 1997-ci ildə
Azərbaycanla BMT-nin İnkişaf Proqramı arasında razılaşmaya əsasən respublikada
Qeyri-Hökumət Resurs və Təlim Mərkəzi təsis olunmuşdu.
188
Ölkədə milli,
millətçi, liberal, dini, sosial-demokrat, kommunist ideologiyalı müxtəlif təşkilatlar
vardı. Lakin elektoratların tam əksəriyyəti siyasi partiyaların fəaliyyətindən
kənarda idi. Gənclərin cəmi 5 faizə qədəri siyasi təşkilatlarda birləşmişdi.
189
Yeni Azərbaycan Partiyası sürətlə inkişaf edib ən böyük partiyaya
çevrilmişdi. 1995 və 2000-ci il parlament seçkilərində bu partiya çoxluq əldə etdi,
həm qanunverici, həm də icra hakimiyyətində çoxluğu təşkil etdiyi üçün iqtidar
partiyasına çevrildi.
190
2001-ci il noyabrın 21-də keçirilmiş II qurultayı ərəfəsində
bu partiyanın sıralarında artıq cəmiyyətin bütün təbəqələrini əhatə edən 230 min
nəfər birləşmişdi. Partiyada bir sıra siyasət, dövlət, mədəniyyət xadimləri
yetişmişdi. Onlardan biri Azərbaycan Dövlət Neft Şirkətinin birinci vitse-
prezidenti, Milli Olimpiya Komitəsinin prezidenti, ölkə gəncləri və sahibkarlar
arasında böyük nüfuz qazanmış İlham Əliyev idi. Qurultayda o, partiya sədrinin
yeni təsis olunmuş birinci müavini vəzifəsinə seçildi. 2001-ci ildə İlham Əliyev
nüfuzlu ekspertlərin rəyinə əsasən ilin siyasətçisi nominasiyası üzrə Azərbaycan
Strateji Araşdırmalar Mərkəzinin mükafatına layiq görülmüşdü.
191
Yeni Azərbaycan Partiyası ümummilli partiyaya çevrilmişdi. Onun
rəhbərliyi ilə iqtidaryönümlü partiyalar 1998-ci ilin sonralarında "Azərbaycan
Dövlətçiliyi və Vətəndaş Birliyi uğrunda Demokratik Alyans" yaratmışdılar.
292
Alyans iqtidarın daxili və xarici kursunu dəstəkləyir, islahatların həyata
keçirilməsində ona fəal ideoloji kömək göstərirdi.
192
Sağlam müxalifətin siyasi həyatda mühüm rol oynaya biləcəyini düşünən
iqtidar respublikada belə bir siyasi qüvvənin formalaşmasında maraqlı idi. Müxalif
partiyalara demokratik vasitələrdən istifadə etməklə təbliğat və təşviqat imkanları
yaradılırdı. Müxalif qüvvələr onlarla qəzet və jurnal nəşr edib yayır, televiziya və
radio kanallarından istifadə edir, seçki komissiyalarında, parlamentdə təmsil
olunurdular. Avropa Şurası Parlament Assambleyasının siyasi məsələlər üzrə
iclasında qeyd olunduğu kimi, Azərbaycanda sərt müxalifət mövcud idi və o, bəzən
iqtidarla çox amansız rəftar edirdi.
193
Lakin ölkədə demək olar ki, konstruktiv
müxalifət yarana bilmədi. Buna səbəb əvvəla, xalqın köklü mənafelərinin mövcud
iqtidar tərəfindən təmin olunması idi. Hakimiyyət iddiasında olan müxalif qüvvələr
cəmiyyətə yeni heç nə təklif edə bilmirdilər. Hətta müxalif "Yeni Müsavat" qəzeti
özünün 2001-ci il 13 iyul sayında yazırdı ki, "belə şəraitdə cəmiyyətdən nə
gözləmək, hansı dəstəyi almaq olar?"
194
İlham Əliyevin qeyd etdiyi kimi, bu
adamlar özlərinin yaratdığı xırdaca siyasi mikromühitdə yaşayırdılar.
Respublikanın real siyasi həyatı isə başqa miqyaslarda cərəyan edir və elmin,
istehsalın, incəsənətin, biznesin müxtəlif sahələrində özünü göstərən istedadlı
adamlar ön mövqelərə çıxırdılar.
195
Müxalifətin uğursuzluğunun bir səbəbi də ayrı-ayrı siyasi partiya və blok
liderləri arasında müxalifətin lideri olmaq, ondan prezident seçilmək üçün dəstək
almaq iddiaları idi. Bunun üçün fərqlənməyin, siyasi kapital toplamağın, önə
çıxmağın vasitəsi isə cəmiyyətə mövcud problemləri həll etmək üçün ağıllı təkliflər
vermək yox, qeyri-demokratik, qeyri-etik vasitələrə əl atmaq, ağ yalan, böhtan,
şayiə, insanları iqtidara itaətsizliyə, kütləvi aksiyalara çağırmaq, icazəsiz mitinqlər,
küçə yürüşləri keçirmək, radikallıq, dağıdıcılıq, zorakılıq göstərmək idi. 1993-cü
ilin ikinci yarısı və 1994-cü ilin əvvəllərində müxalifətin radikal qanadına rəhbərlik
edən qüvvələr, xüsusən "Boz qurd" Partiyası, habelə gizli hərbi-siyasi qurumlar
xeyli fəal idilər. Bu təşkilatların üzvləri populist şüarlarla insanları yenidən
küçələrə səsləyir, üsyana çağırır, mitinqlər keçirir, hələ zəif olan siyasi sabitliyi
pozmağa çalışırdılar. Onların təşəbbüsü ilə keçirilən tədbirlərə müxalifətin liberal
qanadı da qoşulurdu.
196
Lakin dövlətin sayıqlığı nəticəsində bu cəhdlər baş
tutmadı. "Boz qurd" Partiyasının fəaliyyəti dayandırıldı.
197
Xarici havadarlarının köməyi ilə bəzi din xadimləri Azərbaycan
Respublikasında İransayağı islam rejimi yaratmağa çalışırdılar. Hələ 80-ci illərin
sonlarında Şəkinin bir para dindarları "Yeni Azərbaycan İslam Cəmiyyəti" adlı
təşkilat yaratmış, "İslam Ordusu" adlı silahlı qrup təşkil etmişdilər. Təşkilatın
liderləri dövlət orqanlarının işinə qarışır, rayonda hakimiyyəti zorla ələ keçirmək
293
istəyirdilər. 1993-cü ilin noyabr ayında hökumət bu təşkilatın qanunsuz
fəaliyyətinə son qoydu.
198
1992-ci ildən Azərbaycanda fəaliyyət göstərən İslam Partiyası liderləri də
İran İslam Respublikası xüsusi xidmət orqanları ilə əlbir işləyir, hakimiyyətə
gəlmək üçün bu təşkilatın yüksək rütbəli zabitləri ilə tədbirlər planı qurur, əməli
hazırlıq görürdülər. Dini təhsil almaq adı ilə İrana göndərilmiş gənclərə hərbi təlim
keçirilirdi. İranda təlim keçmiş 1000-dən çox gəncə xüsusi kod adları verilmiş,
onların hər biri ilə ayrıca əlaqə vasitələri müəyyənləşdirilmişdi
199
. Partiyaya külli
miqdarda vəsait verilirdi. İrandan gələn "qonaqlar" əhali arasında təbliğat işi
aparırdılar. 1996-cı ildə İslam Partiyasının satqın liderləri ifşa edilib həbs
olundular.
200
2000-2002-ci
illərdə
Bakının Nardaran qəsəbəsində, Azərbaycan
Respublikası Prokurorluğunun və Daxili İşlər Nazirliyinin 2002-ci il 1 avqust
tarixli bəyanatında qeyd olunduğu kimi, regionda gərginlik yaradılmasında maraqlı
olan bəzi dövlətlər və ekstremist yönümlü beynəlxalq dini təşkilatların təsiri ilə
sosial problemləri qabartmaq və təhrif olunmuş islami dəyərləri ön plana çəkməklə
mövcud konstitusiyalı quruluşa qarşı çıxan, dövlət hakimiyyəti orqanlarının
səlahiyyətinin yaratdıqları "Dini Şura"ya verilməsini tələb edən, radikal mövqedə
olan bir qrup şəxs yerli sakinlərin dinə inamından sui-istifadə edərək əvvəlcədən
planlaşdırılmış şəkildə asayişin pozulması ilə nəticələnən qanunsuz aksiyalar, hətta
kütləvi iğtişaşlar təşkil etmişdilər.
201
90-cı illərin ortalarında "Sadval" təşkilatı ölkədə həyəcanlar törətmək,
qarışıqlıq yaratmaq məqsədilə bir sıra terror aktları təşkil etmişdi. Ermənistan
xüsusi xidmət orqanlarının rəhbərliyi ilə bu təşkilatın üzvləri 1994-cü il martın 19-
da Bakı metrosunun "20 Yanvar" stansiyasında partlayış törətdilər, 14 nəfər həlak
oldu, 49 nəfər yaralandı. Həmin il iyulun 3-də metronun "Gənclik" və "28 May"
stansiyaları arasında partlayış törədildi. Yenə insan tələfatı oldu. Cinayətkarlar
yaxalanıb cəzalandırıldılar.
202
"Sadval" vasitəsilə məqsədinə nail ola bilməyən
təxribatçılar Rusiya Müsəlmanları İttifaqına, onun Cənubi Dağıstan filialına və bu
təşkilatın redaktoru erməni olan "Vestnik" qəzetinin hay-küyünə ümid
bəsləyirdilər. Özünü "ləzgilərin imamı" adlandıran Aşum Qasımov 1996-cı ildə
ləzgilərin hüquqlarını müdafiə adı altında məscidlərdə gəncləri cihada çağırırdı. Bu
təxribatçılar Azərbaycan-Rusiya sərhədində iğtişaş törətməyə, Dağıstandan
topladıqları silahlı dəstələrlə Azərbaycan tərəfdən sərhəddəki rus əsgərlərinə
hücum edib münaqişə yaratmağa hazırlaşırdılar. Lakin onların bu cəhdləri vaxtında
ifşa olundu.
203
1998-ci ilin yayında AXCP (AXC əsasında 1995-ci ildə Azərbaycan Xalq
Cəbhəsi Partiyası - AXCP yaranmışdı) "Müxalifətin mitinq taktikası" və "AXCP-
nin iqtidara qarşı təbliğat mübarizəsi" adlı proqramlar hazırlamışdı. Obyektiv
294
problemləri qabardıb faciə kimi təqdim etmək, "şantaj", "dezinformasiya", "kütləvi
çıxışlar", "vətəndaş itaətsizliyi", "pozuculuq fəaliyyəti", kəskin ittihamlarla
hakimiyyəti cəmiyyətə "xəyanətkar" obrazında təqdim etmək, sosial-iqtisadi
infrastrukturları dağıtmaq, hətta cəbhədə atəşkəsin pozulmasına nail olmaq, sosial
partlayışlar törətmək, cəmiyyətlə iqtidar arasında qarşıdurma yaratmaq və digər
pozucu tədbirlər planlaşdırılmış, həyata keçirilməsi üçün səylər göstərilməyə
başlanmışdı.
204
2002-ci il sentyabr-oktyabr aylarında Ayaz Mütəllibovun rəhbəri
olduğu "Azərbaycanın tərəqqisi uğrunda" ictimai-regional mədəni-maarif fondu
Azərbaycana qarşı təxribat fəaliyyətinin mərkəzinə çevrilmişdi.
Fond hətta separatçı qüvvələrdən də istifadə edirdi. A.Mütəllibovun
Bakıdakı tərəfdarlarının bir qrupu hakimiyyəti zorla ələ keçirmək planı
hazırlamışdı.
205
Hakimiyyəti ələ keçirmək uğrunda hər şeyi qurban verməyə hazır
olan dağıdıcı müxalifət hətta xarici xüsusi idarələrin Azərbaycanı parçalamaq,
müstəqil "Qırmızı Kürdüstan", "Yaşıl Nardaran" bölgələri yaratmaq, cənub və
şimal regionlarındakı bəzi separatçı qüvvələrə külli-ixtiyar vermək planlarının
reallaşması cəhdlərinə dəstək verirdilər.
206
Müxalif partiyalarda belə bir fikir vardı ki, əgər birləşsələr, iqtidarı
hakimiyyətdən sala bilərlər. Bunun səhv olduğunu 1998-ci il prezident seçkiləri
ərəfəsində əsas müxalifət partiyalarının SİDSUH (Seçki İslahatları və Demokratik
Seçkilər Uğrunda Hərəkat) kimi cəlbedici ad daşıyan qeyri-formal təşkilatda
birləşmələri, həmin ilin iyul-sentyabr aylarında provokasiya törətməklə, qan
tökülməsinə nail olmaqla cəmiyyəti hərəkətə gətirmək cəhdlərinin gözlənilən
nəticəni verməməsi sübut etdi. Müxaliflər rəsmi şəkildə ayrılmış yerdə deyil,
məhz, Azadlıq meydanında mitinq keçirmək bəhanəsi ilə sentyabrın 12-də
aralarında daş, butulka sınığı, kəsici alətlərlə silahlanmış 200 nəfərə yaxın
mitinqçinin polislə qarşıdurmasına nail oldular. Hər iki tərəfdən yaralananlar
vardı.
207
Bu dəfə də xalq müxalifətin zorakı tələblərini müdafiə etmədi.
Lakin
SİDSUH-un
bəzi konstruktiv tələbləri, təbii ki, seçki
qanunvericiliyində, seçkilərin təşkilində iqtidar tərəfindən nəzərə alındı. Seçki
qanunvericiliyini müxalifətin və ATƏT-in tələblərinə uyğunlaşdırmaq üçün 1998-
ci il iyulun 10-da ona dəyişikliklər və əlavələr edildi, 16 təklifdən 12-si qəbul
olundu.
208
Bu təşkilatın fəaliyyəti sübut etdi ki, cəmiyyətə, iqtidarın fəaliyyətinə
zorakılıqla deyil, konstruktiv təkliflərlə təsir göstərmək olar, bu cür təkliflər qəbul
edilir və qiymətləndirilir.
1998-ci ilin sonlarında təşkil olunmuş DUH (Demokratiya Uğrunda
Hərəkat) da səmərəli fəaliyyət göstərə bilmədi və tezliklə dağıldı. 2002-ci il yanvar
ayının 10-da Müsavat və ona yaxın olan partiyalar "Birləşmiş Müxalifət Hərəkatı"
adlı yeni bir qurum təsis etdilər.
209
Lakin bu təşkilat da müxalif qüvvələri birləşdirə
bilmədi.
295
90-cı illərin ortalarında müxalif sağ qüvvələrin liberal qanadına Müsavatın
və AXCP-nin lider olduqları "Demokratik Konqres" rəhbərlik edirdi. Özünü
mövcud iqtidara "barışmaz müxalifət" adlandıran Müsavat-AXCP dueti bu
təşkilatda liderliyi əldə saxlamaq üçün başqa siyasi partiyaların inkişafında,
təşkilatca möhkəmlənməsində maraqlı deyildi.
210
Onun bəzi üzvləri dövlət çevrilişi
cəhdlərində iştirak etmişdilər. Lakin həm Müsavat, həm də AXCP liderləri
prezident olmağa can atdıqları üçün bu duet daxilində ziddiyyətlər getdikcə
dərinləşməyə başlamışdı. 2000-ci il mayın 20-də Demkonqresə daxil olan 20
partiyanın təşkil etdiyi mitinqdə cəmi 3500-4000 nəfər iştirak etmişdi.
211
2000-ci
ilin sonlarında Müsavat Partiyasının başqanı Demokratik Konqresi öz siyasi
komandasına çevirməyə çalışdı. Buna etiraz edən başqa partiyaların bir qrupu
"Alternativ Demokratik Konqres" təşkil etdi. Azərbaycan Liberal Partiyası sədrinin
müxalifət liderlərini bir araya gətirmək səyləri baş tutmadı. 2002-ci ilin dekabr
ayında, prezident seçkiləri ərəfəsində müxalifət ATƏT-in təşəbbüsü ilə Milli
Məclisdə Seçkilər Məcəlləsi layihəsinin müzakirəsi üçün təşkil olunmuş "Dəyirmi
masa"ya qeyri-konstruktiv tələblər irəli sürərək qatılmadı. Müxalifətin
Koordinasiya Mərkəzi (MKM) təşkil edildi. Lakin bu təşkilat da müxalifət
daxilində birlik yarada bilmədi. Ziddiyyət MKM-nin yaratdığı "Azad Seçki
Formu" ilə müxalifətin alternativ "Azad Seçki Mərkəzi" arasında davam edirdi.
212
Ziddiyyətlər təkcə müxalifət partiyaları və birlikləri arasında deyil, həm də
ayrı-ayrı partiyaların öz daxilində də mövcud idi. "Yurdçular" və "klassiklər"
arasındakı ziddiyyət partiya sədri Ə.Elçibəy dünyasını dəyişdikdən sonra AXCP-
nin parçalanmasına səbəb oldu. 2002-ci il avqustun 18-də AXCP-nin "klassiklər"
və "islahatçılar" qanadlarını bir araya gətirmək təşəbbüsündə olan başqa bir qrup
partiyanı bütövləşdirmək məqsədilə qurultay keçirdi. Lakin yenə partiyanın
"liderləri" arasında mübarizə səngimədi. Bu işdə Müsavat və AMİP qızışdırıcı
mövqe tutub faydalanmağa çalışırdı.
213
1998-ci ilin əvvəllərində Ə.Elçibəyin
təşəbbüsü və rəhbərliyi ilə "Bütöv Azərbaycan Birliyi" adlı təşkilat yaradılmışdı.
214
Müxalif "sol" qüvvələrdə də bloklaşma meyli vardı. Vahid Azərbaycan
Kommunist Partiyası ictimai mülkiyyətin özəlləşdirilməsi əleyhinə çıxır, SSRİ-nin,
bəzi islahatlarla əvvəlki sovet rejiminin bərpa olunacağı günü gözləyirdi.
215
Azərbaycan Kommunist Partiyası isə kommunizm ideallarının modernləşməsinə,
sosial qayğılara istiqamətləndirilən bazar iqtisadiyyatına, sosialist ölkələri siyasi
birliyinə tərəfdar idi.
216
Daxilində ciddi didişmə gedən kommunist partiyaları elə
bir güclü sosial bazaya malik deyildilər.
İnsanlar kimin-kim olduğunu getdikcə daha aydın dərk edir, iqtidarın
siyasətini, ona mane olan qüvvələrin məqsəd və əməllərini düzgün
qiymətləndirirdilər.
296
Xalq demokratiya məktəbi keçir, mübahisəli fikirləri hay-həşirlə deyil,
demokratik qaydada, sivil şəkildə müzakirə və həll etməyin yollarını öyrənirdi.
Gənc nəslə, onun tərbiyəsinə, mənəvi və fiziki sağlamlığına qayğı artmışdı.
Gənclər ölkə əhalisinin 66 faizini təşkil edirdilər.
217
1994-cü ilin iyun ayında
Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyi təsis edilmişdi. 1995-ci ilin
noyabr ayında Respublika Gənclər Təşkilatının Milli Şurası yaradıldı. 1997-ci ildə
bu təşkilat Avropa Gənclər Forumuna, Dünya Türk Gənclər Birliyinə qəbul edildi.
2003-cü ildə bu şurada 40-a qədər uşaq və 80-dən çox gənclər təşkilatı
birləşmişdi.
218
Gənclərin təşəbbüsü ilə 1996-cı il fevralın 2-də Gənclərin Birinci
Respublika Forumu keçirildi. Prezident Heydər Əliyev forumda gənclər üçün
proqram əhəmiyyətli nitq söylədi, onları -müstəqil respublikanın gələcək
sahiblərini daha mütəşəkkil, milli dövlətçilik, vətənin bütövlüyünün təmin edilməsi
və möhkəmləndirilməsi uğrunda fəal mübariz olmağa çağırdı.
219
Prezident Fərmanı
ilə 1997-ci ildən fevral ayının 2-si Azərbaycanda "Gənclər Günü" kimi qeyd
olunmağa başlandı.
220
1996-cı ilin iyununda Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev istedadlı
gənclərə, onların yaradıcılıq potensialının inkişafına dövlət qayğısını təmin etmək
məqsədilə xüsusi Fərman verdi.
221
1999-cu il iyulun 29-da "Dövlət gənclər siyasəti
haqqında" Proqram qəbul edildi.
222
Respublikada yetişən yeni nəslin bəzi nümayəndələri bir neçə ali təhsil
almışdılar, müxtəlif əcnəbi dilləri bilirdilər. Bank işində, sahibkarlıqda, biznesdə
böyük uğurlar qazanır, Azərbaycanın dövlətçiliyini və müstəqilliyini mərdliklə
qoruyur, müxtəlif istehsal obyektlərinin, fermer təsərrüfatlarının idarə olunmasında
nəzərəçarpacaq nailiyyətlər əldə edirdilər.
223
Azərbaycanda Respublika Uşaq Təşkilatı da fəaliyyət göstərirdi. "Uşaq
hüquqları haqqında" Qanun (1998-ci il mayın 19-da qəbul olunub), "Uşaqların
təlim-tərbiyəsinin yaxşılaşdırılması və hüquqlarının qorunması haqqında" Dövlət
Proqramı qəbul edilmiş, BMT-nin YUNİSEF uşaq təşkilatının (Azərbaycanda
1994-cü ilin sentyabrından fəaliyyətə başlayıb) köməyi ilə "Erkən uşaqlıq
dövründə qayğı və inkişaf konsepsiyası"nın, mənəvi, fiziki və estetik tərbiyənin
təşkilinə, çətin şəraitdə yaşayan uşaqların problemlərinin həllinə dair layihələrin
həyata keçirilməsinə başlanılmışdı.
224
Azərbaycan qadınlarının da ictimai-siyasi fəaliyyəti xeyli genişlənmişdi.
2001-ci ildə respublikada 41 qadın təşkilatı fəaliyyət göstərirdi.
225
"Sevil" Qadınlar
Məclisi, "Neftçi" Qadınlar Cəmiyyəti, "Bakı" Qadınlar Assosiasiyası, "Qadın və
İnkişaf Mərkəzi", D.Əliyeva adına "Qadın Hüquqlarını Müdafiə Cəmiyyəti",
"Əsgər Anaları Cəmiyyəti" və s. ictimai-siyasi həyatda fəal rol oynayırdılar.
Azərbaycan BMT-nin "Qadınlara münasibətdə ayrı-seçkiliyin bütün formalarının
297
ləğv olunması haqqında" 1995-ci il 30 iyun tarixli Konvensiyasına qoşuldu.
226
Azərbaycan qadınlarının nümayəndələri 1995-ci ilin iyununda Pekində keçirilən IV
Ümumdünya Qadınlar Konfransında iştirak etdilər. Bu konfransın qərarları
respublikada qadın hərəkatının ümumi fəaliyyət platformasının formalaşmasında
mühüm rol oynadı.
227
1998-ci ilin yanvar ayında Prezident Heydər Əliyevin Fərmanı ilə "Qadın
Problemləri üzrə Dövlət Komitəsi" yaradıldı. Görkəmli alim, professor Zəhra
Quliyeva onun sədri təyin edildi.
228
1998-ci il sentyabrın 14-15-də Azərbaycan Respublikası qadınlarının
qurultayı keçirildi. Qadınların böyük əksəriyyəti respublikada mürəkkəb ictimai-
siyasi proseslərin gedişində daim milli dövlətçilik mövqeyində olduqlarını nümayiş
etdirdilər. Qadınları narahat edən problemlər aşkarlandı və onların aradan
qaldırılması, həlli yolları müəyyən olundu.
229
Respublikada qadınlara dair dövlət siyasətinin daha səmərəli həyata
keçirilməsi üçün 2000-ci il martın 6-da Azərbaycan Prezidenti "Dövlət qadın
siyasətinin həyata keçirilməsi haqqında" Fərman verdi.
230
2002-ci il sentyabrın 17-də Bakıda GUÖAM ölkələri qadınlarının qurultayı
keçirildi.
231
XXI əsrin əvvəllərində ölkədə insan hüquqlarının müdafiəsi sahəsində 30-
dan çox ictimai birlik fəaliyyətdə idi. Onların böyük əksəriyyəti yalnız siyasi
fəaliyyətlə məşğul olan insanların hüquqlarının qorunmasına diqqət yetirir, mülki,
sosial, əmək, mədəni və başqa hüquqların, habelə qaçqın və məcburi köçkün olan 1
milyon vətəndaşın hüquqlarının qorunmasına təəssüf ki, lazımi qayğı
göstərmirdi.
232
İnsanların maraq və tələblərinə görə başqa ictimai qurumlar da fəaliyyət
göstərirdi. Mədəniyyət xadimləri Azərbaycan mədəniyyətinin inkişafı və təbliğinə
kömək üçün 1994-cü ildə İncəsənət və Bədii Yaradıcılıq Mərkəzi təsis etmişdilər.
1994-cü ildə xaricdə yaşayan həmvətənlərlə ictimai-siyasi, mədəni və iqtisadi
əlaqələr birliyi - "Soydaş" Beynəlxalq Assosiasiyası təşkil olundu. 1995-ci ildə
"Azərbaycan Mədəniyyətinin Dostları Fondu" yaradıldı.
233
1996-cı ilin noyabr ayında Azərbaycan Qızıl Aypara Cəmiyyəti Beynəlxalq
Qızıl Xaç Komitəsinə, Qızıl Xaç və Qızıl Aypara Cəmiyyətləri Beynəlxalq
Federasiyasına üzv qəbul edildi.
234
Respublikanın tanınmış siyasi, ictimai, elm və
mədəniyyət xadimləri 1997-ci ilin iyun ayında "NATO və Azərbaycan" əməkdaşlıq
və əlaqələndirmə mərkəzi təsis etdilər.
235
Ermənistandakı etnik ərazilərindən deportasiya olunmuş azərbaycanlıların
"Ağrıdağ" təşkilatı, "İrəvan" Cəmiyyəti, "Qaçqınlar" Komitəsi fəaliyyət göstərirdi.
2001-ci ildə onların maraqlarını qorumaq və təmsil etmək üçün daha bir təşkilat -
"Qərbi Azərbaycan" Komitəsi yaradıldı. Bu komitənin tələbləri içərisində, sonuncu
298
deportasiya zamanı azərbaycanlılara dəymiş 50 milyard dollar həcmində maddi
zərərin Ermənistan tərəfindən ödənilməsi, azərbaycanlıların Qərbi Azərbaycandakı
doğma torpaqlarının qaytarılması və burada onların muxtariyyətinin yaradılması
əsas yer tuturdu.
236
Ayrı-ayrı elm sahələri üzrə ictimai təşkilatlar, birliklər, assosiasiyalar,
habelə dini fanatizmə, din pərdəsi altında xalqı parçalamaq cəhdlərinə qarşı
mübarizə aparan təşkilatlar, şuralar və s. təşkil edilmişdi. Bəstəkar Azər Rzayevin
rəhbərliyi
altında qocaman sənətkarları birləşdirən "Ulduzlar sönmür"
Assosiasiyası fəaliyyət göstərirdi.
237
1999-cu ilin əvvəllərində Azərbaycanın ziyalı elita nümayəndələri yazıçı
Maqsud İbrahimbəyovun rəhbərliyi altında keçmiş kübar nəslindən olan insanların
əqli və əxlaqi keyfiyyətlərini müdafiə etmək, habelə bunlardan cəmiyyətin
bəhrələnməsi məqsədilə "Əsilzadələr məclisi" adlanan birlik yaradılmışdı.
239
1999-cu ilin mart ayında "Azərbaycan Sahibkarlar Assosiasiyası (2000-ci
ilin martından "Konfederasiya" adlanır) təşkil olunmuşdu.
240
Ölkədə 1 milyon 500 min nəfərə qədər üzvü olan 40-dan çox
həmkarlar
ittifaqı, onları birləşdirən Azərbaycan Həmkarlar İttifaqı Konfederasiyası (AHİK)
fəaliyyət göstərirdi. 2001-ci ildə AHİK Beynəlxalq Azad Həmkarlar İttifaqları
Konfederasiyasına qəbul edilmişdi.
241
İnsanların azad düşünməsi, sərbəst siyasi-ictimai fəaliyyət göstərməsi,
qeyri-demokratik, zorakı əməllərin dəf olunması üçün cəmiyyətdə münasib
imkanlar mövcud idi. Bütün bunları Prezident Heydər Əliyevin adı ilə bağlayan
xalq 1998-ci il oktyabrın 11-də alternativ əsasda keçirilən prezident seçkilərində
onu yenidən Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçdi.
Ölkədə siyasi sabitliyin yaranması, dövlətçiliyin inkişafı, ilk növbədə dövlət
intizamının və nəzarətinin güclənməsi, Azərbaycanın beynəlxalq aləmdə etibarlı
tərəfdaş kimi tanınması, nüfuz qazanması ölkənin iqtisadi və mədəni həyatına
önəmli təsir göstərdi.
299
III FƏSİL
ƏSASLI ĠQTĠSADĠ ĠSLAHATLAR.
ĠQTĠSADĠ ĠNKĠġAF.
SOSĠAL DĠRÇƏLĠġ
Dostları ilə paylaş: |