Mavzu:“Ummonlardan biri” va “Siymoda aks etgan siymo” (Matnazar Abdulhakim) maqolalarida Ogahiy ijodi mavzusi.
«Siymoda aks etgan siymo». She’riyat ummonidagi javohirlar hayratlanarli darajada betakror. Mana shu betakrorliklarning zamiridagi ajralmas hamohangliklar, ajabtovur bir tasodiflari, undanda gʻaroyib qonuniyatlari bilan aqlni hayratlantiradi. Hazrat Xoja Bahovuddin Naqshbandiyda «Siymolar siymolarda takrorlanadilar» degan mazmundagi goʻzal bir fikr bor. Ana shu nuqtai nazardan Pahlavon Mahmud hazratlari ruboiyotining Muhammad Rizo Erniyozbek oʻgʻli Ogahiy ijodiga, xususan, uning ruboiylariga ta’sirini kuzatadigan boʻlsak, salaflar oʻz vorislarining qalamlarini oʻz mumtoz asarlari bilan naqadar oʻtkir qilib charxlab turishlarini teran anglaymiz.
Matnazar Abdulhakim Sharqu G‘arb she’riyatini o‘zaro tutashtirgani bois bahaybat soyalardan qocha bildi. Ha, adabiyotimizdagi o‘rni haqida so‘radingiz. Matnazar Abdulhakim egallagan o‘rin butunlay boshqacha. ... Ha, Matnazar og‘aning Ogahiy hazratlariga bag‘ishlangan “Bulbul tushlari” nomli tadqiqotini o‘qisangiz, so‘z sehridan, so‘zning jozibasidan ogoh bo‘lasiz. “Ko‘chki” (“Yatim ad-dahr” ohanglarida) turkum she’rlarida (ba’zida “doston” ham deyiladi) bundan ming yil avvalgi she’riyatga ruhan yaqinlashgani oydinlashadi.
