Yer: Van, Rescate Otel program ve özetler programme and abstracts

“Nevsal-ı Afiyet” ve “Hikemiyat-ı Tıbbiye”
“Nevsal-ı Afiye”t and “Hikemiyat-ı Tıbbiye”
Engin KURT*, S.Eray YURDAKUL*
*Yrd.Doç.Dr.
**Dr.
Gülhane Askeri Tıp Fakültesi
Tıp Tarihi ve Deontoloji AD
Etlik / ANKARA
[e-mail]
Özet
Prof. Dr. Besim Ömer Akalın ülkemizde çağdaş doğum biliminin öncülerindendir. 
1862'de  İstanbul'da  doğmuştur.  İlk  öğrenimini  Priştine  ve  Kosova'da 
tamamlamıştır. Daha sonar Kuleli Askeri Lisesi'ni bitirmiştir. 1885 yılında Mekteb-i 
Tıbbiye-i Şahane'yi (Tıp Okulu) Yüzbaşı rütbesiyle bitirmiştir. Bir dönem Yunani-
stan sınırında Askeri Hekim olarak görev yapmıştır. 1887'de Paris'e uzmanlaşmak 
için gitmiştir. Paris'teki eğitiminin ardından 1891 yılında İstanbul'a dönmüştür.
Prof. Dr. Besim Ömer Paşa tarafından, İstanbul’da 1315 (1899), 1316 (1900), 1320 
(1904) ve 1322 (1906) yıllarında, 4 sayı olarak yayınlanan “Nevsâl-i Âfiyet” adlı 
yıllıklar, tıp alanında önemli bilgiler içermektedir. Bu eserlerde yer alan  yazılarda 
halka yönelik sağlık konuları ve haberler yer almaktadır. Bununla birlikte ülkede tıp 
alanında yapılan yenilikler, tıp kurumları ve tanınmış hekimler hakkında bilgiler 
içermektedir. Bu çalışmada ise "Hikemiyat-ı Tıbbiye" başlıklı konu,  çağdaş Türk 
Dili ile sunulacaktır.
Anahtar Kelimeler: Nevsâl-i Âfiyet, Besim Ömer Paşa, Hikemiyat-ı Tıbbiye, 
Özlü Sözler.
Summary
Prof. Dr. Besim Ömer Akalın in our country, one of the pioneers of the science of 
contemporary  birth.  He  was  born  in  Istanbul  in  1862.  He  completed  his  earlier 
education in Pristina and Kosovo. Then graduated from the Military High School. 
He graduated from the School "Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane" (Medical School) with 
the rank of Captain in 1885. In a period he worked as military physicians at the 
border of Greece. He went to Paris in 1887 to be specialize. After studying in Paris 
he returned to Istanbul in 1891.
Medicinal books called “Nevsâl-i Âfiyet” was published by Prof. Dr. Besim Ömer 
Pasha in İstanbul in 1315 (1899), 1316 (1900). 1320 (1904) and 1322 (1906) years 
as four issues. These books are containing actuel and important health news and 
articles. In these books situated the works for the public health issues. However the 
innovations made in the field of medicine in the country medical institutions and 
information about well-known physician contains. In this study, the "Hikemiyat-ı 
Tıbbiye" topic, will be presented with contemporary Turkish language.
Key Words:  Nevsâl-i  Âfiyet,  Besim  Ömer  Pasha,  Hikemiyat-ı Tıbbiye, Apo-
thegm
An Analytic Study of Imam Ali’s Medical Instructions
Mohsen NOURAEI 
Faculty Member, Department of Quran and Hadith - Faculty of Theology 
and Islamic Studies- University of Mazandaran – Babolsar- İran.   
e-mail: [e-mail]
Summary
  Medical history is one of the richest aspects of Islamic culture and civilization. 
Researchers; for a long time, have tried to clarify the notable states of Islamic medi-
cine through an investigations in to the ancient medical texts, introducing physi-
cians and introducing medical centers. The author believes that scholastic restudy-
ing  of  medical  traditions  of  the  imams  which  has  been  ignored  in  the  existent 
studies is a must. This article is an analytic description of medical authentic narra-
tions received from imam Ali (p.b.up) (d.40-66).They contain important medical 
points such as the position of medicine, medical morals, patients' tasks, prevention, 
care orders and exclamation of the usefulness of herbs. One of the most important 
utility of this tradition is the antiquity and magnificence of Islamic medicine and 
inclusiveness of imam’s knowledge.
Key words: imam Ali, history of Islamic medicine, medical narrations.
149

“Konstantinos Mikhael ve Sergios Ioannou adlı Hekimlerin Tıp Kitapları 
Işığında Arap Tıp Dünyasına ve Arap Hekimlerine Bakış”
“A Glance At the Arab Medicinal World and Arab Physicians under the Light 
of Medical Books of Physicians Named Constantinos Michael and Sergios 
Ioannou”
Esin OZANSOY
Doç.Dr.İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Çağdaş Yunan Dili ve 
Edebiyatı Anabilim Dalı 
e-mail: [e-mail]
Özet
     Konstantinos Mikhael (1751-1816), 1751 yılında Yunanistan’ın Teselya bölges-
inde, Arnavutluk  ve  Makedonya  sınırlarına  yakın  Kastoria  (Osmanlı  döneminde 
Kesri/Kesriye denmektedir) kentinde doğmuştur. Viyana Tıp Akademisinde felsefe 
ve  tıp  eğitimi  almıştır.  Avusturya’lı    hocası  Maximilian  Stoll  (1742-1787)’un 
derslerini  izlemiştir.  1779  yılında  28  yaşında  henüz  tıp  öğrencisiyken,  İsviçre’li 
hekim Samuel André Tissot (1728-1797)’un “De la santé des gens de lettre” adlı 
kitabını Fransızcadan Yunancaya çevirmiş ve yayınlamıştır. 1794 yılında “Istoria tis 
Iatrikis” (“Tıp Tarihi”)  adlı kitabını yazmış ve Viyana’da basılmıştır. Bu kitap 1809 
ve 1819 yıllarında Venedik’te yeniden basılmıştır. Yunanca olarak yazılmış ilk “Tıp 
Tarihi” kitabıdır. Kitabın içeriğine bakıldığına, kitabın çeşitli bölümlere ayrıldığı 
görülmektedir. Antik Yunan dünyasının büyük Yunanlı hekimlerinden söz edilmek-
tedir.  Yeni  tıp  biliminin  temellerini  atan  bu  hekimlerin  tıbbın  gelişiminde  ve 
ilerlemesinde önemli katkılarına dikkat çekilmektedir. Keza, 16.Yüzyıl-18.Yüzyıl 
Avrupa’sının ünlü hekimlerinden de söz edilmektedir. “Tıp Tarihi” adlı kitabının 
birinci bölümünde, başlangıcından itibaren tıp sanatının icraatı ve ilerleyişi üzerine 
genel  bilgi  verilmektedir.  Bu  süreç  içinde  başarılı  olmuş  tüm  hekim,  hekim-
filozoflar hakkında bilgi verilirken, özellikle Arap tıbbının tarihi gelişimi ve Arap 
Müslüman hekimler ve onların dünya tıp bilimine katkıları irdelenmiştir. 
          Sergios  Ioannou’nun,  1818  yılında  yazdığı  “Pragmateias  Iatrikis”  (“Tıbbi 
İnceleme”)  adlı  kitabı  İstanbul’da  basılmıştır.  Kitabın  birinci  bölümünde  Tıp 
Sanatının  Kısa  Tarihinin  Sergios  Ioannou  tarafından  yazıldığı  belirtilmektedir. 
Kitap beş bölüme ayrılmıştır. Kitabın dördüncü bölümünün birinci kısmında, Batı 
Avrupa’ya yapılan yabancı akınlar ve Arap dönemi yer almaktadır; ikinci kısım ise 
ünlü Arap hekim-filozof ve yazarlarına ayrılmıştır.
Çağdaş Yunan Aydınlanma  döneminde  yazılmış Yunanca  tıp  kitaplarından,  hem 
Konstantinos Mikhael [“Istoria tis Iatrikis” (“Tıp Tarihi”) 1794 –Viyana,] hem de 
Sergios  Ioannou  [“Pragmateias  Iatrikis”  (“Tıbbi  İnceleme”)  1881-  İstanbul]’nun 
“TıpTarihi”  içerikli kitaplarında  9.yy.- 11.yy.’lar arasında yaşamış olan Al-Râzî 
(Rhazes)  Ebû  Bekir,  Ali-Abbas,  Avicenna  (İbn  Sîna),  Albucasis  (Ebûl  Kâsım 
Zehrâvi), Averroes  (İbn  Rüşd), Avenzoar  (İbn  Zuhr)  gibi  ünlü Arap  hekimlerin 
adları dile getirilmiştir. İlaç yapımında kullandıklarında çeşitli bitkilerden, pek çok 
yeni  tıbbî  macun  ve  şurup  bileşim  ve  tertiplerini  bulduklarından,  bunların 
günümüze kadar Arap isimlerini koruduklarından söz edilmektedir. Hatta eczacılığa 
hoş kokulu ilaçları yerleştirdikleri belirtilmektedir. Sözü edilen Arap hekimlerin tıp 
bilimine ve Aydınlanma Çağına katkıları aktarılmıştır. 
Summary
     Constantinos Michael (1751-1816), was born in 1751 in the township of Kastoria 
(called Kesri/Kesriye during the Ottoman era), located in the Thessaly region of 
Greece  –  a  settlement  with  close  proximity  to  the  Albanian  and  Macedonian 
frontiers.  He  has  received  higher  academic  education  in  the  scholarly  fields  of 
philosophy and medicine at the Medical Academy of Vienna. In the same context, 
he has attended the courses provided by Maximilian Stoll (1742-1787), his Austrian 
lecturer. In 1779, and when he was only an undergraduate of medicine at the young 
age of 28, he translated Swiss physician Samuel André Tissot (1728-1797)’s book 
titled  “De  la  santé  des  gens  de  lettre”  from  French  into  Greek,  and  eventually 
arranged  for  its  publication.  In  1794,  he  has  written  his  book  titled  “Istoria  tis 
Iatrikis” (“The History of Medicine”) and it was subsequently printed in Vienna. 
This tome was re-printed in Vienna in 1809 and 1819. Moreover, this stands out 
prominently as the first “Medical History”, penned in the Greek language. When a 
quick glimpse is thrown into the contents of the book, it becomes clearly evident 
that it is purposefully divided into various sections. There is a special citation of the 
great Greek physicians of the antique Greek world. Reputed as having laid out the 
foundations of the modern medicine practice, the text underscores the important 
and significance contributions of these physicians to the development, advancement 
and progress of medicine as a vital science. Likewise, the renowned physicians of 
the 16th and 18th-century Europe are also notably acclaimed.  In the first chapter of 
the book titled “The History of Medicine”, a general information and background 
facts are offered on the practice of the art of medicine, commencing from its early 
start and its furtherance in due course of time. While brief bio-profiles are furnished 
virtually  about  all  of  the  physicians,  physician-philosophers  who  have  acquired 
success and fame during this extensive process, specifically the historical evolution 
of the Arabian medicine, as well as the Arab Moslem physicians and their notewor-
thy contributions to the global medicine science are also incisively scrutinized and 
highlighted.
      The book titled “Pragmateias Iatrikis” (“Medical Examination”) written by 
Sergios Ioannou in 1818, was printed and issued in Istanbul. The introductory first 
section of the book emphasizes that the “Short History of the Art of Medicine” was 
written by Sergios Ioannou. The book is split into five partitions. The first part of 
the book’s fourth section contains a vivid chronicle on the waves of foreign raids 
launched on Western Europe and the Arab period; the second part, on the other 
hand,  is  reserved  for  the  well-known  and  illustrious  Arab-origin  physician-
philosophers and authors.
     Among the notable medical books inscribed in the Greek language during the 
Contemporary  Greek  Enlightenment  Period,  such  as  the  masterpieces  featuring 
direct reference to the contents of “The History of Medicine” incorporated into both 
of Constantinos Michael’s [“The History of Medicine”, 1794-Vienna] and Sergios 
Ioannou’s [“Medical Examination”, 1881-Istanbul], names of other celebrated and 
eminent Arab physicians who lived in the time-slice between the 9th and the 11th 
centuries,  such  as Al-Râzî  (Rhazes)  Ebû  Bekir, Ali-Abbas, Avicenna  (İbn  Sîna), 
Albucasis  (Ebûl  Kâsım  Zehrâvi), Averroes  (İbn  Rüşd), Avenzoar  (İbn  Zuhr)  are 
noticeably articulated. Reference is again made to the fact that they have discovered 
a myriad assortment of plants, herbs and weeds used in the manufacture of medi-
cines, and that they had concocted innumerous compounds, ingredients and compo-
sitions, formulas of new medical innovations, pastes and syrups, and also that they 
had maintained their Arabic names and generic titles until our times. Furthermore, 
there is also a mention that they had managed to introduce and implant pleasant-
smelling and aromatic drugs to the pharmaceutical realm. The relevant narration 
focuses on the contributions of the mentioned Arab physicians to the science of 
medicine in general and the Age of Enlightenment in particular.
 
Doğu Bilgelerinden Farabi ve Müzikle Tedavi Bahsi
Music Therapy in the Works of al-Farabi, One of the
Foremost Eastern Scholars
Hülya ÖZTÜRK*
*Araştırma Görevlisi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıp 
Tarihi ve Etik Anabilim Dalı. 
[e-mail]/
[e-mail]
Özet
 
Farabi,  870  yılında  doğmuştur.    Tam  adı  Ebu  Nasr  Muhammed  bin 
Muhammed  bin  Turhan  bin  Uzluk  el-Farabi  el  Türki  olup  Türkistan’ın  Farab 
kentinin yetiştirdiği en önemli şahsiyetlerin başında gelmektedir. 
 
Türk  düşünce  tarihinin  en  büyük  isimlerinden  olan  Farabi,  aklı  insanın 
sahip  olabileceği  en  yüce  değer  olarak  benimsemiş,  grek  düşüncesinden  büyük 
ölçüde  etkilenmiş,  bu  alanda  yaptığı  çalışmaları  kendisine Aristoteles'ten  sonra 
ikinci  öğretmen  lakabının  verilmesine  sebep  olmuştur.  Doğunun  batıya  açılan 
düşünce tarihinde köşe taşlarından biri olma özelliğini taşıyan Farabi adeta “Doğu 
Bilgeliğinin Kapısı” olmuştur. 
 
Farabi, mantık-matematik-astronomi-astroloji-fizik-psikoloji-doğa tarihi-
müzik-genel  felsefe-ahlak,  siyaset-dil-bilim-tasavvuf-din  gibi  pek  çok  alanla 
ilgilenmiştir.  Bunlardan  müzik  alanında  verdiği  eserlerinde  daha  çok  tasavvufi 
anlayış  ağır  basmaktadır.  İslam  Medeniyeti  tarihinde  özellikle  tasavvuf  ekolü 
mensupları  müzikle  uğraşmış,  akli  ve  asabi  hastalıklarda  müzikle  tedaviyi 
önermişlerdir. 
 
Bu  dönemde  yaşamış  büyük  Türk-İslam  alimleri  ve  hekimlerinden  olan 
Zekeriya  Er-Razi,  İbn-i  Sina  ve  Farabi,  müzikle  tedavinin  psişik  hastalıkların 
tedavisinde kullanılabileceğini söylemiş ve kullanmışlardır.  
 
Çalışmamızda Farabi’nin hayatı, eserleri ve sağlık alanına olan etkisi üzer-
inde  durulduktan  sonra  bu  alandaki  eseri  olan  Musiki-ul-Kebir  adlı  eserinde 
müziğin önemi, ruha olan etkileri ve müzikle tedavinin ne şekilde yapılabileceğiyle 
ilgili verdiği bilgiler açıklanmaya çalışılmıştır. 
 
Musiki, Farabiye göre ilimler sınıflamasında matematiğin bir dalı olarak 
ele  alınmıştır.  Bu  konuda  Oklides’in  eserlerinden  de  yararlanan  Farabi  musiki 
alanıyla ilgili, el-medhel, sanaa’el musiki, kitab fi ihsa-ul ika’va-l ikaat, sanaate fi-l 
musiki ve el musiki-l kebir adlı büyük eserlerini kaleme almıştır. Bunlardan bugüne 
kadar ulaşan el-musiki-l kebir adlı eseri bu alandaki en önemli ve Ortaçağ’ın en 
büyük  eseridir.  Sonuç  olarak  İslam  medeniyetinde  müzikle  tedavi  şekli  daha 
sonraları  daha  da  geliştirilerek  gerek  Selçuklu  gerekse  Osmanlı  hekimleri 
tarafından tatbik edilmiştir. 
Summary
Al-Farabi was born in 870. His full name is Abu Nasr Muhammad ibn Muhammad 
ibn Tarhan ibn Uzalag al-Farabi. He is one of the most prominent figures who was 
born in Farab, Turkestan.  
One of the greatest figures in the Turkish history of thought, Farabi predicated that 
reason is the most sublime value that a person may have. He was considerably influ-
enced by the Greek thought, and his studies in this field earned him the title of 
“Second Teacher”, following Aristotle. One of the pillars in the history of thought, 
opening from east towards the west, Farabi was the “Door of the Eastern Wisdom”. 
Farabi  was  interested  in  plenty  of  disciplines  including  logic,  mathematics, 
astronomy,  astrology,  physics,  psychology,  history  of  nature,  music,  general 
philosophy, ethics, politics, languages, sciences, sufism and religion. In his works 
related to music, the influence of Sufism is tangible. In the history of the Islamic 
civilization, particularly the members of the mystic school were interested in music 
and suggested the use of music in the treatment of mental and neural disorders.
Great  Turkish-Islamic  scholars  and  physicians  who  lived  in  that  age,  including 
Zakariya al-Razi, Ibn Sina (Avicenna) and Farabi used musical therapy for the treat-
ment of psychic diseases.  
After providing an overview of the biography and works of Farabi as well as his 
influence on the field of medicine, this study offers information on the importance 
of music, mental effects of music and methods of music therapy, as dealt with in his 
work Kitab al-Musiqa al-Kabir (The Great Book of Music). 
In Farabi’s classification of disciplines, music is a subfield of mathematics. Making 
use  of  Euclid’s  works,  Farabi  produced  great  works  related  to  music,  i.e. 
Al-Madhal,  Sanaa’al  Musiqi,  Kitab  Ihsa’  al-Iqaat  (Classification  of  Rhythms), 
Sanaate  fi-l  musiqi  and  Kitab  al-Musiqa  al-Kabir.  Among  these  works,  Kitab 
al-Musiqa al-Kabir, which reached our present day, is his most notable work in this 
field and the greatest work on music written in the medieval age. In the Islamic 
civilization, music therapy increasingly developed and was used by the Seljuk and 
Ottoman physicians.   
 
 
  
150

“Konstantinos Mikhael ve Sergios Ioannou adlı Hekimlerin Tıp Kitapları 
Işığında Arap Tıp Dünyasına ve Arap Hekimlerine Bakış”
“A Glance At the Arab Medicinal World and Arab Physicians under the Light 
of Medical Books of Physicians Named Constantinos Michael and Sergios 
Ioannou”
Esin OZANSOY
Doç.Dr.İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Çağdaş Yunan Dili ve 
Edebiyatı Anabilim Dalı 
e-mail: [e-mail]
Özet
     Konstantinos Mikhael (1751-1816), 1751 yılında Yunanistan’ın Teselya bölges-
inde, Arnavutluk  ve  Makedonya  sınırlarına  yakın  Kastoria  (Osmanlı  döneminde 
Kesri/Kesriye denmektedir) kentinde doğmuştur. Viyana Tıp Akademisinde felsefe 
ve  tıp  eğitimi  almıştır.  Avusturya’lı    hocası  Maximilian  Stoll  (1742-1787)’un 
derslerini  izlemiştir.  1779  yılında  28  yaşında  henüz  tıp  öğrencisiyken,  İsviçre’li 
hekim Samuel André Tissot (1728-1797)’un “De la santé des gens de lettre” adlı 
kitabını Fransızcadan Yunancaya çevirmiş ve yayınlamıştır. 1794 yılında “Istoria tis 
Iatrikis” (“Tıp Tarihi”)  adlı kitabını yazmış ve Viyana’da basılmıştır. Bu kitap 1809 
ve 1819 yıllarında Venedik’te yeniden basılmıştır. Yunanca olarak yazılmış ilk “Tıp 
Tarihi” kitabıdır. Kitabın içeriğine bakıldığına, kitabın çeşitli bölümlere ayrıldığı 
görülmektedir. Antik Yunan dünyasının büyük Yunanlı hekimlerinden söz edilmek-
tedir.  Yeni  tıp  biliminin  temellerini  atan  bu  hekimlerin  tıbbın  gelişiminde  ve 
ilerlemesinde önemli katkılarına dikkat çekilmektedir. Keza, 16.Yüzyıl-18.Yüzyıl 
Avrupa’sının ünlü hekimlerinden de söz edilmektedir. “Tıp Tarihi” adlı kitabının 
birinci bölümünde, başlangıcından itibaren tıp sanatının icraatı ve ilerleyişi üzerine 
genel  bilgi  verilmektedir.  Bu  süreç  içinde  başarılı  olmuş  tüm  hekim,  hekim-
filozoflar hakkında bilgi verilirken, özellikle Arap tıbbının tarihi gelişimi ve Arap 
Müslüman hekimler ve onların dünya tıp bilimine katkıları irdelenmiştir. 
          Sergios  Ioannou’nun,  1818  yılında  yazdığı  “Pragmateias  Iatrikis”  (“Tıbbi 
İnceleme”)  adlı  kitabı  İstanbul’da  basılmıştır.  Kitabın  birinci  bölümünde  Tıp 
Sanatının  Kısa  Tarihinin  Sergios  Ioannou  tarafından  yazıldığı  belirtilmektedir. 
Kitap beş bölüme ayrılmıştır. Kitabın dördüncü bölümünün birinci kısmında, Batı 
Avrupa’ya yapılan yabancı akınlar ve Arap dönemi yer almaktadır; ikinci kısım ise 
ünlü Arap hekim-filozof ve yazarlarına ayrılmıştır.
Çağdaş Yunan Aydınlanma  döneminde  yazılmış Yunanca  tıp  kitaplarından,  hem 
Konstantinos Mikhael [“Istoria tis Iatrikis” (“Tıp Tarihi”) 1794 –Viyana,] hem de 
Sergios  Ioannou  [“Pragmateias  Iatrikis”  (“Tıbbi  İnceleme”)  1881-  İstanbul]’nun 
“TıpTarihi”  içerikli kitaplarında  9.yy.- 11.yy.’lar arasında yaşamış olan Al-Râzî 
(Rhazes)  Ebû  Bekir,  Ali-Abbas,  Avicenna  (İbn  Sîna),  Albucasis  (Ebûl  Kâsım 
Zehrâvi), Averroes  (İbn  Rüşd), Avenzoar  (İbn  Zuhr)  gibi  ünlü Arap  hekimlerin 
adları dile getirilmiştir. İlaç yapımında kullandıklarında çeşitli bitkilerden, pek çok 
yeni  tıbbî  macun  ve  şurup  bileşim  ve  tertiplerini  bulduklarından,  bunların 
günümüze kadar Arap isimlerini koruduklarından söz edilmektedir. Hatta eczacılığa 
hoş kokulu ilaçları yerleştirdikleri belirtilmektedir. Sözü edilen Arap hekimlerin tıp 
bilimine ve Aydınlanma Çağına katkıları aktarılmıştır. 
Summary
     Constantinos Michael (1751-1816), was born in 1751 in the township of Kastoria 
(called Kesri/Kesriye during the Ottoman era), located in the Thessaly region of 
Greece  –  a  settlement  with  close  proximity  to  the  Albanian  and  Macedonian 
frontiers.  He  has  received  higher  academic  education  in  the  scholarly  fields  of 
philosophy and medicine at the Medical Academy of Vienna. In the same context, 
he has attended the courses provided by Maximilian Stoll (1742-1787), his Austrian 
lecturer. In 1779, and when he was only an undergraduate of medicine at the young 
age of 28, he translated Swiss physician Samuel André Tissot (1728-1797)’s book 
titled  “De  la  santé  des  gens  de  lettre”  from  French  into  Greek,  and  eventually 
arranged  for  its  publication.  In  1794,  he  has  written  his  book  titled  “Istoria  tis 
Iatrikis” (“The History of Medicine”) and it was subsequently printed in Vienna. 
This tome was re-printed in Vienna in 1809 and 1819. Moreover, this stands out 
prominently as the first “Medical History”, penned in the Greek language. When a 
quick glimpse is thrown into the contents of the book, it becomes clearly evident 
that it is purposefully divided into various sections. There is a special citation of the 
great Greek physicians of the antique Greek world. Reputed as having laid out the 
foundations of the modern medicine practice, the text underscores the important 
and significance contributions of these physicians to the development, advancement 
and progress of medicine as a vital science. Likewise, the renowned physicians of 
the 16th and 18th-century Europe are also notably acclaimed.  In the first chapter of 
the book titled “The History of Medicine”, a general information and background 
facts are offered on the practice of the art of medicine, commencing from its early 
start and its furtherance in due course of time. While brief bio-profiles are furnished 
virtually  about  all  of  the  physicians,  physician-philosophers  who  have  acquired 
success and fame during this extensive process, specifically the historical evolution 
of the Arabian medicine, as well as the Arab Moslem physicians and their notewor-
thy contributions to the global medicine science are also incisively scrutinized and 
highlighted.
      The book titled “Pragmateias Iatrikis” (“Medical Examination”) written by 
Sergios Ioannou in 1818, was printed and issued in Istanbul. The introductory first 
section of the book emphasizes that the “Short History of the Art of Medicine” was 
written by Sergios Ioannou. The book is split into five partitions. The first part of 
the book’s fourth section contains a vivid chronicle on the waves of foreign raids 
launched on Western Europe and the Arab period; the second part, on the other 
hand,  is  reserved  for  the  well-known  and  illustrious  Arab-origin  physician-
philosophers and authors.
     Among the notable medical books inscribed in the Greek language during the 
Contemporary  Greek  Enlightenment  Period,  such  as  the  masterpieces  featuring 
direct reference to the contents of “The History of Medicine” incorporated into both 
of Constantinos Michael’s [“The History of Medicine”, 1794-Vienna] and Sergios 
Ioannou’s [“Medical Examination”, 1881-Istanbul], names of other celebrated and 
eminent Arab physicians who lived in the time-slice between the 9th and the 11th 
centuries,  such  as Al-Râzî  (Rhazes)  Ebû  Bekir, Ali-Abbas, Avicenna  (İbn  Sîna), 
Albucasis  (Ebûl  Kâsım  Zehrâvi), Averroes  (İbn  Rüşd), Avenzoar  (İbn  Zuhr)  are 
noticeably articulated. Reference is again made to the fact that they have discovered 
a myriad assortment of plants, herbs and weeds used in the manufacture of medi-
cines, and that they had concocted innumerous compounds, ingredients and compo-
sitions, formulas of new medical innovations, pastes and syrups, and also that they 
had maintained their Arabic names and generic titles until our times. Furthermore, 
there is also a mention that they had managed to introduce and implant pleasant-
smelling and aromatic drugs to the pharmaceutical realm. The relevant narration 
focuses on the contributions of the mentioned Arab physicians to the science of 
medicine in general and the Age of Enlightenment in particular.