Zahiriddin muhammad bobur nomli andijon davlat universiteti falsafa kafedrasi

Arxaik san’at turlaridan badihago’ylik. Bu san’at turi asosan lirik yoki didaktik she’rlarni o’z ichiga oladi. Badihago’ylarni ba’zan maddohlar deb ham atashgan. U asosan Sharqda vujudga kelgan va taraqqiy topgan.Biroq yozma adabiyotning keng yoyishdagi natijasida badihago’ylik mustaqil san’at turi sifatidagi mavqeini asta-sekin yo’qota bordi, keyinchalik baxshilik san’ati bilan singishib ketdi. Afsuski, u jamoaviy ijod emas, balki individual og’zaki ijod bo’lgani uchun uning namunalari saqlanib qolmagan, faqat tarixiy va falsafiy-tasavvufiy asarlarda uchratishimiz mumkin.
Xattotlik. Yozma adbiyotning keng yoyilishi bir tomondan, badihago’ylik ravnaqiga chek qo’ygan bo’lsa, ikkinchi tomondan Yangi san’at turi xattotlikning vujudga keltirdi. Xattotlik Xitoy, YAponiya, Suriya va musulmon mintaqasida va Yevropada keng yoyildi, dastlab unga qimmatbaho kitoblarni chiroyli yozuv bilan ko’chirib ko’paytirish xunari sifatida qaralgan. Keyinchalik u mustaqil san’at turiga aylandi. Har bir xattot san’atkor sifatida o’z yozish uslubiga ega bo’lgan. Bizning mintaqamizda ushbu san’at tufayli arab yozuvining turli xil go’zallashgan ko’rinishi vujudga keldi. Nasta’liq, nasx, suls, kufiy, Rayhoniy va b. shular jumlasidandir.
Bunga misol tariqasida Sultonali Mashhadiy ko’chirgan Navoiy devonlarini keltirish mumkin. Xattotlik san’atining ravnaqi O’rta asarlarga to’g’ri keladi. Tabriziy, Sultonali Mashhadiy, Majnun ibn Kamoliddin Rafiqiy, Munis Xorazmiy singari xusnixatning yirik san’atkorlari ayni paytda xattotlik san’ati to’g’risida estetik risolalar ham bitganlar.
Xattotlikning san’at tarixidagi yana bir muhim xizmati shuki, u musulmon Sharqida rangtasvir san’ati rivojiga, xususan uning minatyura janri taraqqiyotiga ulkan xissa qo’shdi. Kitoblar nafaqat o’simliksimon tasvirlar bilan bezatila boshlandi, balki ko’chirilayotgan asar syujetlariga mos minatyuralar ham rusm bo’ldi. Bularning hamasi Navoiy davrida Hirotda “Nigoriston” miniatyura maktabining vujudga kelishiga olib keldi. SHuningdek, keyinchalik Buxoro, Hindiston, SHeroz minatyura ham paydo bo’ldi va endi miniatyura maktablari alohida, faol janr sifatida ma’naviy hayotda katta o’rin egalladi. M., SHafiiy Abbosiyning “Uxlayotgan darvish” (Isfaxon, 1650), Mirza Alining “SHaxmat o’yini” (Mashhad 1556 – 65) Buxoro maktabida yaratilgan “Ustoz va shogird kurashi” (XVIasr), “CHashma bo’yidagi bazm” (1578) kabi minatyuralar ana shunday mustaqil maktablar namunalaridir.
Ko’rib o’tganimizdek, xattotlik san’ati kitobat, ya’ni kitobni o’quvchiga go’zal shaklda etkazish bilan bog’liq. SHu bois bosma tarzda kitob chop etish vujudga kelgach, xattotlikka ehtiyoj qolmadi.