Ma’lumotlarni biroz yukotgan xolda sikishtirish (arxivlash da arxivlashtirilgan faylni ochilgandan sung biz boshlangich xujjat (fayl) ni
emas, balki undan biroz fark kiladigan xujjat (fayl) ni olimiz. Ma’lumotlarni
sikishtirish darajasi kancha kup bulsa, tegishli ma’lumotlarni yukotish mikdori
xam shuncha kup buladi. Albatta bunday algoritmlarni matnli ma’lumotlarga,
ma’lumot bazalariga va programmalarga kullab bulmaydi. Chunki bunda ularning
ma’nosi uzgarib ketishi mumkin. Masalan programmadagi bittagina bitning
uzgarib kolishi uni ishlatishga yaroksiz kilib kuyishi mumkin. Lukin boshka
turdagi materiallar, masalan fotoillyustratsiyalar, audio va video materiallar,
muzika kompozitsiyalarida ma’lumotlarning bir necha protsentidan voz kechilsa,
faylni juda katta mikd
cha). Ushbu materiallarni uz xoliga keltirganda (tiklaganda) yukotilgan
ma’lumotlar tovushning biroz uzgarishiga, rasmning biroz xralashuviga, filmning
sifati biroz pasayishiga olib keladi xolos. Kupchilik buni sezmaydi xam va original
yukoligi uchun aniklay olmaydi xam. Ammo bu ishni amalga oshirish muzikada
fayl xajmini 10-15 martagacha, fotoda 20 martagacha, fideotasvirlarda esa 30
martagacha kiskartirishga olib keladi.
Ma’lumotlarni biroz yukotgan xolda sikishtirish (arxivlashtirish) usullariga
misol kilib
JPEG va
MPEG algoritmlarini keltirish mumkin.
JPEG algoritmlari
fototasvirlarni arxivlashtirish (sikishtirish)da ishlatiladi. Bunday algoritm
yordamida sikishtirilgan fayllar
.JPG kengaytirgichli grafik fayllar kurinishida
buladilar.
MPEG algoritmlari esa muzika va video fayllarni kichraytirishda
ishlatiladi. Bunday fayllar ishlatilgan programma kandayligiga karab turli xil
kengaytirishlarli bulishlari mumkin, ammo ularning ichida eng kup
ishlatiladiganlari video fayllar uchun
