2. Qiziqishning psixologik tavsifi
Qiziqish shaxsning muhim psixologik jabshalaridan biri shisoblanib, unda
insonning individual xususiyati bevosita mujassamlashadi. Qiziqish-insonlarning
dunyoqarashi, e'tiqodlari, ideallari, ya'ni uning oliy maqsadlari, ezgu niyatlari, orzu
umidlari bilan bevosita muhim rol o’ynaydi hamda ularning muvaffiqiyatli
kechishini ta'minlash uchun xizmat qiladi.
Qiziqish bilimlarni ongli, puxta, barqaror, anglagan holda o’zlashtirishda,
ko’nikma va malakalarni shakllantirishda, shaxs qobiliyati, zeshni, uqo’vchanligi
rivojlantirishga,
olamni
mukammalroq
tushunishga,
bilim
saviyasining
kengayishiga yordam beradi.
Qiziqish motiv singari borliqning mo’'jizakor tomonlarini bilishga, fan
asoslarini egallashga faoliyatning turli-tuman shakllariga nisbatan ijodiy
yondashishni vujudga keltiradi, mehnatga, ta'limga mas'uliyat bilan munosabatda
bo’lishni shakllantiradi, har qaysi yakkashol (individual) shaxsda ishchanlik,
g’ayrat-shijoat, egilmas irodani tarkib toptirishga puxta psixologik hart haroitlar
yaratadi.
Qiziqishning
psixologik
moshiyatidan
kelib
chiqqan
holda
yondashilganda, qiziqish,insonda intilish, faolik, ichki turtgi, eshtiyojni ro’yobga
chiqarish manbai rolini bajaradi.
Jahon psixologiya fanining yirik namoyandalari shaxsning qiziqishini uning
yaxlit ruhiy dunyosi bilan, binobarin, odamning aqliy faoliyati, bilish jarayonlari,
irodasi, xarakteri, temperamenti, shissiyoti, qobiliyati bilan, umuman olganda
inson tuzilishining barcha qirralari bilan bog’liq tarzda tushuntirishga harakat
qilganlar.
Qiziqish
muammosi
psixologik
nuqtai
nazardan
N.A.Ribnikov,
N.F.Dobrinin,
N.D.Levitov,
M.F.Belyaev,
L.A.Gordon,
L.I.Bojovich,
N.G.Morozova, M.G.Davletshin, M V.Voshidov, V.A.Tokareva, E.g’.g’oziev va
boshqalarning nazariy metodologik xususiyatga ega bo’lgan asarlarida hamda
maxsus eksperimental tadqiqotlarida rivojlantirildi.
Hozirgi zamon psixologiyasida qiziqish ob'ektiv borliqning insonlar ongiga
sub'ektiv tarzda aks etishlaridan biri sifatida tan olinadi. qiziqish
shaxsning muayyan voqelikdagi, ma'lum vaziyatdagi turli narsa va hodisalarga
tanlab munosabatda bo’lishida, insonning o’ziga xos qaror qabul qilishida, o’zini
o’zi nazorat eta bilishida, maqsadga intiluvchanligida, yuzaga kelgan ob'ektiv va
sub'ektiv to’siqlarning yengishida ifodalanadi.
Psixologiya fanining yirik namoyandalarining ta'limoticha, qiziqish
odamlarning eshtiyojlari negizida yuzaga keladi, yaqqol ijtimoiy tarixiy hart-
haroitda, vaziyatda vujudga keladi, shakllanadi, barqarorlashib boradi hamda
ularning shaxsiy turmush haroitida va faoliyatida, ijtimoiy ishlab chiqarishda
qatnashishi singari omillarda gavdalanadi. Umumiy talqinlarga asoslanib mulohaza
bildirilganda, qiziqish aloshida jarayon, ma'lum psixologik funksiya emas, chunki
u shis-tuyg’u, iroda, ong, qolaversa jamiki psixik holatlar, hodisalar va ichki
kechinmalarning o’zida mujassamlashtirgan, murakkab tizimli ruhiy voqelikdir.
Qiziqishni psixologik moshiyatining dastlabki ko’rinishi-bu uni odamlar
tomonidan anglab yetishi yoki tushunish imkoniyatidir. Shaxs qiziqish mashsulini,
uning oqibatini anglash, tasavvur etish orqaligina ob'ektiv borliqdagi narsa va
hodisalarga ongli, tanlab munosabatlarda bo’ladi. Lekin bu voqelik (anglash,
tushunish) insonda birdaniga sodir bo’lmaydi, balki muayyan vaqt davomida unda
bilish jarayonlari, shaxsiy fazilatlari, individual-tipologik xususiyatlari rivojlanishi
tufayli yuzaga keladi.Shuni aloshida ta'kidlab o’tish joizki, qiziqishning psixologik
moshiyati namoyon bo’lishi aqliy jarayonlar muhim rol o’ynashi hodisasi qayd
qilinishi u faqat intellektdan tashkil topadi, degan ma'no anglatmaydi, albatta.
Xuddi shu boisdan, qiziqishni psixologik moshiyatining ikkinchi ko’rinishi-
uning shis tuyg’ular, emosional holatlar bilan uyg’unlashgan, mujassamlashgan
tarzda ifodalanishidir. Ma'lumki, shis-tuyg’ular, shuningdek, emosional holatlar
(emosional ton, kayfiyat, shijoat, eshtiros va boshqalar) shaxsning borliqdagi aniq
voqelikka, narsa va hodisalarga, muayyan faoliyatga nisbatan intilishni, sa'i-
harakatlarni kuchaytiradi, jadallashtiradi, safarbarlikni ob'ektga yo’naltiradi. Inson
o’z shaxsiy qiziqishini qondirgandan keyin unda yoqimli shis-tuyg’ular uyg’onadi,
ruhiy qoniqish esa o’z navbatida lazzatlanish (praksik) shisni vujudga keltiradi,
buning natijasida frustrasiya (ruhi tushish) uning shaxsiyatini egallaydi.
Qiziqishni psixologik moshiyatining uchinchi ko’rinishi-uning irodali
sifatlari bilan yoinki iroda akti bilan umumlashgan tarzda vujudga kelishidir.
Irodaviy zo’r berish, muayyan qaror bo’yicha intilish, ba'zi qiyinchiliklarni
yengish, mustaqillik namoyon qilish qiziqishni qaror toptiradi, shaxsni maqsad sari
yetaklaydi. Qiziqishni psixologik moshiyatining to’rtinchi ko’rinishi- uni oliy nerv
faoliyati xususiyatlari va temperament tiplari bilan birga mujassamlashgan holda
namoyon bo’lishidir. Qiziqishning nerv-fiziologik mexanizmlari to’g’risida
mulohaza yurtilganda, dastavval rus olimi I.P.Pavlovning oliy nerv faoliyati
shaqidagi ta'limotini ta'kidlab o’tish joiz. Uning "bu nima?" refleksi, ya'ni
orientirovka (mo’ljal olish) refleksi qiziqishning moddiy negizini tushuntirishda
muhim ahamiyat kasb etadi. I.P.Pavlov va uning shogirdlaridan keyin P.K.Anoxin,
N.A.Bernshteyn, B.M.Teplov, V.S.Merlin, V.D.Nebilisin va boshqalar insondagi
qiziqishning nerv-fiziologik mexanizmlarini bosh miya katta yarim harlari
po’stlog’ida orientirovka refleksi negizida murakkab muvaqqat bog’lanishlarning
vujudga kelishidir, degan yo’sinda talqin qilmoqdalar. qiziqishning moddiy
asoslari- o’zaro induksiya qonuni, po’stloqdagi optimal qo’zg’alish o’chog’i va
dinamik stereotiplar (I.P.Pavlov), dominanta (A.A.Uxtomskiy), orientir murakkab
psixofiziologik hodisa ekanligi (E.N.Sokolov) va boshqalar bo’lib shisoblanadi.
Hozirgi davrda qiziqish shaxsning individual psixologik xususiyatidan
iboratdir, degan xulosa odatiy narsaga aylanib qoldi.Shunga qaramasdan, ba'zi
manbalarda qiziqish-muayyan soha bo’yicha to’g’ri mo’ljal olishga, yangi omillar
bilan tanishishga, voqelikni to’la va chuqur aks ettirishga yordam beradigan
motivdir, degan ta'rifga ham egadir. Shunga mutanosib tarzda qiziqish bilish
jarayoni tusini kashf etadigan, ijobiy shis-tuyg’ularda yo’naltirilgan ob'ekt bilan
chuqurroq tanishishga, u shaqda ko’proq ma'lumotga ega bo’lish, uni moshiyatini
anglab yetishga nisbatan shaxsning istagida namoyon bo’ladi, qabilida mulohazalar
shukm suradi.
Shuni aloshida ta'kidlash lozimki, shaxsning ishtiyog’ini qondirishga
yo’naltirilganligini aks ettiruvchi qiziqishning qondirilishi, shech qachon uning
so’nishini ifodalamaydi, aksincha ob'ektning noma'lum qirralarini aniqlashga
nisbatan intilish davom etaveradi.Shu bilan birga qiziqishlar bilishning, uning
jarayonlari funksional holatining doimiy qo’zg’atuvchi mexanizmi sifatida vujudga
keladi va aks ettirishda davom etadi.
Psixologiyada qiziqish mana bunday tiplarga ajratilishi mumkin: 1)
mazmuniga ko’ra: shaxsiy va ijtimoiy; 2)maqsadiga binoan: bevosita va bilvosita;
3) ko’lamiga qaraganda: keng va tor; 4) qiziqishlar darajasi bo’yicha: barqaror va
beqaror va boshqalar.
Qiziqishning mazmun jishatidan o’zaro tafovutlanishi quyidagilarda
mujassamlashadi: bilish eshtiyojlarining ob'ektlari qaysilar, bilishning mazkur
faoliyat maqsadi bilan mutanosibligi, shaxsning yashayotgan mushitiga nisbatan
munosabati kabilar. Shaxsda nimalarga nisbatan qiziqish uyg’onadi, uning bilish
eshtiyojlari ob'ektining ijtimoiy qiymati qanday ahamiyat kasb etadi? Insonning
shaxsiy qiziqishi kelib chiqishiga ko’ra birlamchi bo’lishiga qaramasdan, u bir
davrning o’zida ijtimoiylik xususiyatini kasb etaveradi. Uning kasbiy faoliyatiga
nisbatan qiziqishi oxir oqibatda jamiyat uchun naf keltirishi, ravnaqi uchun
qiymatlidir. Ijtimoiy xususiyatli qiziqishlarning paydo bo’lishi shaxsiy ahamiyat
kasb etish sari etaklashi muqarrar. Chunki umumiylik (ijtimoiylik) bilan xususiylik
(shaxsga oidlik) uyg’unlashgan holda shukm suradi va ular bir bosqichdan boshqa
bir bosqichga avtomatik ravishda o’taveradi yoki ular doimo o’rin almashtirib
turishadi. Shaxs o’z qiziqishi tufayli biron-bir narsani kashf etsa, individual
eshtiyojini qondiradi, shuningdek, jamiyat, jamoa uchun ishlab chiqarishni
takomillashtirishga bu narsa xizmat qiladi. Shu boisdan jamiyatning, jamoaning
eng dolzarb vazifalaridan biri-yoshlarning mustaqil, faol bilishga, ijtimoiy
ahamiyatga moyilik mehnat faoliyatiga nisbatan qiziqish uyg’otishdan iboratdir.
Toki ularda jiddiy, sermazmun, jamiyat tomonidan rag’batlantiriluvchi, meshr-
mushabbatga sazovor qiziqishlar shakllansin.
Qiziqishning maqsad jishatidan farqi bevosita va bilvosita namoyon
bo’ladigan qiziqishlarning mavjudligini aniqlaydi. Bevosita qiziqishlar
voqelikning, jismlar va hodisalarning emosional jozibaliligi, shis-tuyg’ularga ega
bo’lishligi, tashqi ta'sirlarga beriluvchanligi tufayli vujudga keladi. Bevosita
qiziqishlar o’rganilayotgan narsaning ma'nosi bilan uning shaxs faoliyati uchun
ahamiyati mos tushgan taqdirda paydo bo’lishi mumkin.
Psixologiyada bevosita qiziqishning yuzaga kelishini faoliyatning maqsadini
anglash bilan bog’liq bo’lgan bilishni eshtiyoj deb atash qabul qilingan.
Mehnat va o’qish faoliyatida hamisha shis-tuyg’uga, jozibaga tayanib ish
tutish imkoniyati mavjud bo’lmasligi sababli jismoniy va aqliy mehnatni ongli
idora qilishda muhim ahamiyat kasb etadigan bavosita qiziqishlarni tarkib toptirish
masalasi ishlab chiqarish hamda ta'lim tizimi oldida turgan muhim vazifasi
shisoblanadi.
Shunday qilib, u yoki bu narsalarni (hodisalar moshiyatini) bilish, ko’rish,
idrok qilish, anglab yetish uchun qiziqarli tuyulgan ichki kechinmalar bevosita
qiziqishni aks ettiradi. Bilvosita qiziqishlar mehnat faoliyati yoki ta'lim olish
jarayonining muayyan ijtimoiy ahamiyati bilan uning shaxs uchun sub'ektiv
ahamiyati o’zaro mos tushganida bilvosita qiziqish yuzaga keladi. Binobarin, shaxs
mazkur jarayonda bu narsalar meni qiziqtirgani uchun juda qiziqarlidir, degan
xulosaga keladi. Mehnat faoliyati va ta'lim jarayonini ongli tashkil etishi yetakchi
va ustuvor rol o’ynaydigan bilvosita qiziqishlarni tarkib toptirish uchun maxsus
treninglarga, omilkor yo’l-yo’riqlarga o’rgatish maqsadga muvofiqdir.
Odamlarning qiziqishlari o’zining ko’lami bilan bir-biridan farq qiladi.
Shunday shaxslar toifasi ham mavjudki, ularning qiziqishlari faqat birgina sohaga
qaratilgan bo’ladi. Boshqa bir toifaga taalluqli odamlarda esa qiziqishlar qator
sohalarga, fanlarga, ob'ektlarga yo’naltirilganligini uchratish mumkin. Lekin turli
sohaga nisbatan qiziqishlarning biri ikkinchisiga salbiy ta'sir etishi mumkin emas,
agarda ular oqilona boshqarish imkoniyatiga ega bo’lsa. qiziqishning torligi
ko’pincha salbiy hodisa sifatida basholanishi mumkin, lekin ayni chog’da ularning
kengligi ham nuqson tariqasida tashlil qilinsa bo’ladi. Biroq shaxsning barkamol
shaxs bo’lib kamol topishi qiziqishlar ko’lamini tor emas, balki keng miqyosda
bo’lishni taqozo etadi.
Qiziqishlar o’zlarining darajasiga qarab barqaror va beqaror turlarga
ajratiladi. Barqaror qiziqishga ega bo’lgan shaxs uzoq vaqt davomida yoqtirgan
predmetlariga, ob'ektlariga, hodisalarga nisbatan o’z maylini shech o’zgarishsiz
saqlab tura oladi. Shu boisdan inson eshtiyojlarini o’zida mujassamlashtiruvchi,
shaxsning ruhiy fazilatiga aylana boshlagan qiziqishlar barqaror qiziqishlar
deyiladi. Barqaror qiziqish shaxs qobiliyatining rivojlanganligidan darak berishi
mumkin. Ana shu nuqtai nazardan olib qaraganimizda, mazkur qiziqish tashxis
qiluvchanlik xususiyatiga ega. Biroq insonlarda barqaror qiziqishning mavjud yoki
mavjud emasligini aniqlash uchun ularning mehnat faoliyati va o’quv jarayonidagi
qiziqishlarining tashqi ifodasini atroflicha o’rganishga to’g’ri keladi. Odatda
qiziqishning tashqi ifodasi shaxsning o’ziga o’zi basho berish, o’zini o’zi tashlil
qilish faoliyatlarida namoyon bo’ladi. Barqaror qiziqish to’g’risida mulohaza
yuritilganda, uning boshqa tarkibiy qismlari va qirralarini shisobga olish lozim,
chunki bu narsa ko’p jishatdan shaxsning irodaviy sifatlari, xarakterining
vazminligiga bog’liq.
Qiziqishning barqarorligi uning nisbatan jadal tarzda namoyon bo’lishi
hamda uzoq davom etishi bilan ifodalanadi. Shaxsning zaruriy eshtiyojlarini
yuksak darajada aks ettiradigan, shuningdek, uning psixologik tuzilishiga xos
xislatlarga aylanib boradigan qiziqishlari barqaror qiziqish deyiladi. Barqaror
qiziqish qobiliyatning bir ko’rinishiga o’xshash bo’lib, maqsadga yo’nalganligi
bilan muhim ham individual, ham ijtimoiy ahamiyatga, qiymatga egadir.
Qiziqishlarning ba'zi holatlarda beqaror bo’lishligi insonlarning yosh, jins,
tipologik xususiyatiga bog’liqdir. Bunday toifadagi odamlarda qiziqishlar g’oyatda
eshtirosli kechadi, biroq qisqa muddatli bo’lishi mumkin. Masalan, bir vaqtning
o’zida ular bir nechta fanlarga, tabiat hodisalariga qiziqadi, barcha narsaga
ishtiyog’ bilan kirishib, muammo moshiyatiga chuqur kirib bormasdan, boshqa
holatlar
bilan
mashg’ul
bo’lib ketadilar. Unday xususiyatli shaxslar
mashg’ulotlarga tez kirishadi va shunday yo’sinda so’nib turadi ham. qiziqishlar
saloshiyatli voyaga yetgan odamlarning, yoshlarning o’z iste'dodlarini maqsadga
yo’naltirgan tarzda amalga oshishini ta'minlaydi.
Shaxsdagi qiziqishlarni rivojlantirish va barqarorlashtirish uchun ularning
negizini tashkil etadigan faoliyat bilan mashg’ul bo’lishga, maqsadga muvofiq
ravishda shug’ullanishga, mayl uyg’otishga puxta zamin shozirlash zarur, toki
qiziqishlar motiv, eshtiyoj, e'tiqod funksiyasini bajarishga aylansin. Shunday qilib,
qiziqishlar-shaxs faoliyati asoslarining tansho yo’nalishi emas, lekin uning eng
muhim jishatidan iboratdir.
Psixologiya fanining so’ngi davrdagi ma'lumotlariga asoslangan holda
qiziqishning bir nechta darajalarga ajratish mumkin: a) sinchkovlik, b)
qiziquvchanlik, v) bilishga qiziqish, g) turg’un yoki kasbiy qiziqish. Sinchkovlik
qiziqishning biror narsaga nisbatan kuchli intilishdan iborat qisqa muddatli turi
yoki darajasidir. qiziquvchanlik shaxsning voqelikdagi narsa va hodisalarga,
ularning bilishga nisbatan faol munosabatidan iborat qiziqish darajasidir. Bilishga
qiziqish anglashinilgan darajadagi, maqsadga muvofiqlashgan, jismoniy va aqliy
faoliyatning yangi qirralarini egallashga yo’naltirilgan qiziqish turidir. Turg’un
qiziqish shaxsning kasbiy ko’nikmalar, malakalar va bilimlarni egalashga
yo’naltirilgan, kasbiy tayyorgarlik darajasi bilan uyg’unlashgan, maqsadga erishish
yo’lida faollik ko’rsatuvchi qiziqish turidir.
Shaxslar ixtiyoriga piktogramma, anagramma, turli xususiyatli testlarni
shavola qilish ularda qiziqishning ichki mexanizmlarini keltirib chiqaradi.
Bu narsa o’z navbatida ularda o’z qiziqishini o’zi boshqarish ko’nikmasini
shakllantiradi, har qanday qo’zg’oluvchiga javob berishdan iborat stereotip shosil
bo’ladi. Qiziqishning bu turi va uning yuqori bosqichi shaxsning voqelikdagi ichki
bog’lanishlarni, munosabatlarni bilib olishga yo’llaydi hamda ruhiy to’siqlar va
qiyinchiliklarni
yengadigan,
muvaffaqiyatsizliklardan
cho’chimaydigan,
qat'iyatlik, intiluvchan, toliqmas individual xususiyatni shakllantirishga yordam
beradi. Odamlarda o’zini o’zi boshqarish, shaxsiy qiziqishini idora qilish, o’ziga
o’zi buyruq berish, o’zini qo’lga olish, o’zini o’zi takomillashtirish singari shaxs
xususiyatlarini shakllantirish ijtimoiy, tarixiy hamda ijtimoiy psixologik ahamiyat
kasb etadi.
Dostları ilə paylaş: |