«Fəlsəfə» sözü («filo»-sevgi, «sophia» - müdriklik) yunancadan «müdrikliyi sevmək» kimi tərcümə edilir. Fəlsəfənin predmeti ən geniş mənada ümumiyyətlə «dünyainsan» sistemidir, fəqət hər hansı ümumi yox, elə ümumi ki, İnsanın ona münasibətilə bir başa bağlıdır. Beləliklə, fəlsəfə bütövlükdə dünya haqqında və insanın bu dünyaya münasibəti Haqqında bilikdir. Heç bir bilik sahəsində fəlsəfi dünyagörüşündə Olduğu qədər geniş problemlər yoxdur. Deməli, ümumilik Fəlsəfənin ən əsas və müəyyənedici əlamətidir.Qədim dovrlərdə insanin gercəkliyə munasibətini əks etdiren butun elmi bədii fəlsəfi ,dini əxlaqi ,siyasi və s. İdeyalarin sintezindən ibarət olan fəlsəfəyə “elmler elmi” kimi baxilmis butun elmlərin fəlsəfənin daxilində sintez halinda oldugu guman edilmisdir. Kainati təbiət cəmiyyət və insani səciyyelendiren butun elmi ideyalara fəlsəfə kimi baxilmisdir. O zaman fəlsəfənin predmentini butun kainat təbiət və cəmiyyət və onlarin oyrənilməsi təskil etmisdir fəlsəfə kosmosentrik səciyyə daşımışdır. Lakin get -gede elmlərin ayri-ayri yeni sahələri (riyaziyyat həndəsə cografiya astronomiya tibb və s) əmələ gələrək “elmlər elmindən” ayrilmisdir.
Fəlsəfənin predmentidə duran baslica probleminsan və onun gercəkliyə munasibətidir. Butun bu rəngarəng munasibətlərin inksaf və dəyisdirilməsi qanunauygunluqlari fəlsəfənin üç ən umumi qanunu (əksikliklərin vəhdəti və mubarizəsi, kəmiyyət və keyfiyyət dəyismələrinin qarsiliqli kecməsi və inkari inkar) və coxsayli anlayis və kateqoriyalari vasitesile istifadə olunur ki həmin qanun və kateqorialar da fəlsəfənin predmentinde muhum yer tutur.
Məhz predmentində duran problemlər dairesinə və dünyagörusu seciyyesi daşidigina gore fəlsəfəyə belə bir terif vermek olar:fəlsəfə insanin gercəkliyə munasibətini umumiləsmis sekildə əks etdirən ideyalar prinsipler və qanunauygunluqlar haqqinda təbiətin cəmiyyətin və təfəkkurun movcudlugu və ən umumi inksaf qanunlari haqqinda elmdir.
