95 Azərbaycan-Türkiyə enerji münasibətləri: çağırışlar və perspektivlər olunmuş qaz ehtiyatları 23 trilyon m
3
-dir. Böyük həcmdə qaz ehtiyatları
Türkmənistanı dünyanın qazla ən zəngin dördüncü ölkəsinə çevirir.
Lakin əsasən “onshore” yataqlarda yerləşən qaz Çin şirkətləri tərəfindən
hasil olunur. Türkmənistanın “upstream” layihələrində 1 dənə də olsun
Avropa şirkətinin investisiyası mövcud deyil. Bu o deməkdir ki, Avropanın
Türkmənistan qazına nəinki girişi yoxdur, hətta qaz yataqlarının müəyyən
hissəsinə Çin nəzarət edir. Çin hasil etdiyi qazın qərb istiqamətində nəql
olunmasında nə qədər maraqlı ola bilər?! Şübhəsiz, o bunda heç maraqlı
deyil. Qaz mövcud olmadan infrastrukturu qurmaq əslində infrastruktur
hazır olduqdan sonra ən azı 10 il gözləmək anlamına gəlir. Əgər Avropa
bu gün Mərkəzi Asiya ölkələrində “upstream” layihələrinə investisiyaların
yatırılmasına başlayarsa, qazın ərsəyə gəlməsi ən azı 10 il vaxt tələb edəcək.
Bu səbəbdən ilk növbədə boru xəttini çəkmək və 10 il qazın ərsəyə gəlməsini
gözləmək düşünülmüş addım sayıla bilməz.
Beləliklə, əgər mövcud olan boru xətləri ilə yanaşı planlaşdırılan
layihələr həyata keçərsə, Türkiyə ildə 100 m3 qazı tranzit etmə gücünə
malik olacaq. Bu, ölkəni bütün regionda yeganə, hətta Avstriyanın
Baumqarten “hub”ından da böyük qaz ticarət mərkəzinə çevirəcək. Son
imzalanan tranzit sazişində Türkiyəni bu cür mərkəzə çevirmək üçün bütün
məqamlar əks olunub. Cənub qaz dəhlizinin tərkibində olan üç layihədən –
“Nabukko”, “ITGI”, “TAP”-dan biri seçilərsə, Bakı-Tbilisi-Ərzrum xətti ilə
yanaşı Türkiyə ərazisində yeni Transanadolu boru xətti tikiləcək və bu xətt
“BOTAŞ”ın inhisarında olmayacaq, digər özəl şirkətlər də açıq, şəffaf və
rəqabət əsasında ondan istifadə edə biləcək. Bundan əlavə, həmin boru xətti
Türkiyə qanunları ilə deyil, beynəlxalq qanunlara uyğun tənzimlənəcək və
əgər hər hansı bir mübahisə yaranarsa, İsveçrə məhkəməsində həll olunacaq.
Bu boru xətti Xəzər dənizinin zəngin resurslarını Türkiyə vasitəsilə
artan, rəqabətə davamlı, şəffaf, əlverişli və hüquqi baxımdan yaxşı
tənzimlənən, 500 milyon istehlakçısı olan Avropa bazarlarına bağlayacaq.
Beləliklə, Türkiyə beynəlxalq qaz ticarət mərkəzinə çevriləcək ki, bu da
ölkənin həm siyasi, həm də iqtisadi mövqeyini möhkəmləndirəcək və nəinki
Xəzər dənizi, hətta Yaxın Şərq və Şimali Afrika ölkələrinin karbohidrogen
resurslarını öz ərazisindən Avropaya nəql etməsinə imkan verəcək.