-187-
Amir Temur markaziy boshqaruvga asoslangan qudratli saltanatni barpo etish
bilan birga, mamlakatda madaniy-ilmiy yuksalish uchun ham munosib sharoit
yaratishga intildi. Turli hududlardan diniy va dunyoviy ilm sohiblari, shoirlar,
me’morlar, hunarmandlar va boshqalarni yig‘ib, ular orqali mamlakatning ilmiy va
madaniy qudrati yuksalishiga zamin yaratdi. Chingizxon davrida inqirozga uchragan
madaniyat, ilm-fan, ma’rifat qayta shakllandi va taraqqiy etdi. Mamlakat obodlik va
farovonlikka erishdi.
Ikkinchi Renessans davri, o‘z navbatida, “Islom madaniyatining oltin asri”
deya nomlandi. Qozizoda Rumiy, Mirzo Ulug‘bek, G‘iyosiddin Koshiy, Ali Qushchi,
Lutfiy, Sakkokiy, Abdurahmon Jomiy, Alisher Navoiy, Sharafiddin Ali Yazdiy,
Xondamir va boshqa olimlar, shoiru fuzalolar bu yurtning shuhratini dunyoga yoydi.
Bu ikki Renessans insoniyatga nimalarni tuhfa qildi? Butun dunyoga “Bayt ul-
hikma”, Xorazm Ma’mun akademiyasi kabi ilm dargohlarini taqdim qildi. Erning
sharsimon ekani haqidagi g‘oya ilgari surildi, globus yaratildi. Er radiusi ilm bilan
isbotlandi. Tibbiyotning, algebra fanining tamal toshi qo‘yildi. SHaharsozlik,
me’morlik sohalarida qo‘lga kiritilgan yutuqlar dunyo ahlini lol qoldirdi. Birinchi
Renessansda islom sivilizatsiyasining tamal toshi qo‘yilgan bo‘lsa, Ikkinchi
Renessansda yanada yuksalishiga yo‘l ochildi.
E’tibor bersak, har ikkala Uyg‘onish davrida ham eng muhim jihat —
davlatning e’tibori, mamlakat boshqaruvida olib borilgan odilona va oqilona siyosat,
ta’lim-tarbiya ustuvor bo‘lgan. Bundan tashqari, insonlarda yuksak axloq, ilm-fanga
tashnalik bilan birga, borliq sirlarini ochish va yangi ilm yaratishga ishonch kuchli
bo‘lgan. Olimlar o‘zlari bilmagan holda, bugun tarixchilar e’tirof etayotgan
Renessans davrining ijrochilariga aylangan.
Har ikki Renessans davrida davlat rahbarlari, olimu fuzalolar, birinchi
navbatda, yoshlar ta’lim-tarbiyasi, ma’naviyati, iymon-e’tiqodi masalasiga alohida
e’tibor qaratgan. Deyarli barcha allomalar asarlarida ta’limni tarbiya bilan uyg‘un
olib borish lozimligi haqidagi fikrlarni uchratish mumkin. Masalan, Abu Ali Ibn Sino
o‘z asarlarida ilm va odob-axloq uyg‘unligi, barkamol avlod kamoloti va baxt-
-188-
saodati, adolat va diyonat, insonlarning o‘zaro do‘stligi va hamkorligi, obod turmush
to‘g‘risidagi g‘oyalarni ilgari surgan. Mutafakkir “
Bola badanining bo‘g‘inlari qotib,
tili ravon chiqib, qulog‘i eshitish va gapni ma’qullash uchun tayyor bo‘lib, vujudi ilm
va odob o‘rganishga hozir bo‘lganda, unga ilm va odob o‘rgatish kerak
”, deb yozadi.
Bugungi kunda biz uchinchi Uyg‘onish davri ostonasida turibmiz. Agar
O‘zbekiston Prezidentining keyingii to‘rt yilda ma’rifat, ta’lim va ilm-fanni
rivojlantirish yo‘lida imzolagan qonun, farmon va qarorlari, tasdiqlagan Davlat
dasturlari, ilgari surgan yangidan-yangi tashabbuslarining mag‘zini to‘la chaqib
ko‘rsak, navbatdagi Ma’rifat Renessansining markazi O‘zbekiston ekaniga hech
kimda shubha qolmaydi.
Prezidentimiz 2020-yil 31-avgustda O‘zbekiston Respublikasi Mustaqilligining
yigirma to‘qqiz yilligiga bag‘ishlangan tantanali marosimda ta’kidlaganidek, “Bugun
jahon miqyosida yurtimiz haqida so‘z ketganda, “Yangi O‘zbekiston” iborasi tilga
olinmoqda. Bu keyingii yillarda taraqqiyotning mutlaqo yangi bosqichiga qadam
qo‘yganimiz, erishayotgan zalvarli yutuqlarimizning e’tirofidir. Xalqimizning
ulug‘vor qudrati jo‘sh urgan hozirgi zamonda O‘zbekistonda yangi bir uyg‘onish —
Uchinchi Renessans davriga poydevor yaratilmoqda, desak, ayni haqiqat bo‘ladi”.
Chindan ham, biz ana shunday bebaho merosga ko‘pincha faqat tarixiy
yodgorlikka qaraganday munosabatda bo‘lib kelmoqdamiz. Bunday tengsiz boylikni
amaliy hayotimizga tatbiq etishda beparvolik va e’tiborsizlikka yo‘l qo‘ymoqdamiz.
Vaholanki, bunday noyob meros jahondagi sanoqli xalqlarga nasib etgan.
Masalan, birgina O‘zbekiston Fanlar akademiyasining Abu Rayhon Beruniy
nomidagi Sharqshunoslik instituti fondlarida saqlanayotgan 100 mingdan ortiq nodir
qo‘lyozmalarga jahon ahli havas qiladi. Allomalarimizning noyob ilmiy-ma’naviy
merosi biz uchun doimiy harakatdagi hayotiy dasturga aylanishi kerak. Bu o‘lmas
meros hamisha barchamizga doimo kuch-quvvat va ilhom bag‘ishlaydi.
O‘zbekiston xalqining ko‘p asrlik boy tarixiga nazar tashlar ekanmiz, unda
taraqqiyot cho‘qqilarini zabt etishning mashaqqatli bosqichlarini ko‘rishimiz
mumkin. Bu bosqichlarda davlatchiligimizning shakllanishi, jamiyatda ilmu fan,
-189-
sanʼat va madaniyatning yuksalishi, buyuk siymolarning o‘z ijodida erishgan
yutuqlari jahon tamaddunining rivojiga hissa qo‘shishdek iftixorli jarayonlar
gavdalanadi. Matonatli xalqimiz esa azal-azaldan o‘zgarish va qiyinchiliklarga tayyor
bo‘lgan. Bilamizki, jamiyat hech qachon bir joyda turmaydi va doim rivojlanish
hamda yangilanishga intiladi. Shu sababli qadriyatlar, urf-odatlar va anʼanalar
o‘zgaradi. Yoshlar esa shu taraqqiyot va o‘zgarishlarni harakatlantiruvchi kuch
asosidir. Bugun o‘z tengdoshlariga ibrat bo‘layotgan, jamiyatdagi yangilanishlar
jarayonida innovatsion g‘oya va loyihalari bilan faol ishtirok etayotgan yoshlar juda
ko‘pchilikni tashkil qilishi bizni, albatta, quvontiradi. Prezidentimiz O‘zbekiston
Respublikasi Mustaqilligining 29 yillik tantanalarida, – “
Xalqimizning ulug‘vor
qudrati jo‘sh urgan paytda, mamlakatimizda yangi bir uyg‘onish – Uchinchi
Renessans davriga poydevor yaratilmoqda, yoshlar esa, Vatanimizning eng katta
kuchi, boyligi, bebaho xazinasidir
”, – deb bejiz taʼkidlamadi. Darhaqiqat,
mamlakatimizning kelajak ravnaqi va rivojlanishi salohiyatli yoshlarimizning bilimi
va maʼnaviyatiga bog‘liqdir. Shuning uchun biz farzandlarimizning nafaqat bilimi va
intellektual salohiyati balki, kiyinish madaniyati va maʼnaviy qiyofasiga ham katta
eʼtibor berishimiz kerak.
Shuni alohida taʼkidlash joizki, kiyinish madaniyati – insonning tashqi
ko‘rinishi, maʼnaviy dunyosi, axloqiy sifatlari va salohiyatini, nafosat va odob
borasidagi qarashlarini ifoda etadigan omil hisoblanadi. Shunday ekan, bugungi jadal
rivojlanib borayotgan global davrda, xotin-qizlarimiz va yoshlarimizni o‘zida
milliylik aks etgan kiyinish madaniyatiga eʼtiborni kuchaytirishimiz kerak.
Shuningdek, demokratik davlat qurishdagi fuqarolik jamiyatini rivojlantirish borasida
yuksak maʼnaviyatli, mustaqil fikrlovchi, qatʼiy hayotiy pozitsiya, keng dunyoqarash,
chuqur bilimga ega bo‘lgan tashabbuskor, shijoatli xotin-qizlar va yoshlar faolligini
oshirish hamda ular safini kengaytirish masalasi, albatta, biz, ustoz – murabbiylarning
yuksak kasbiy mahorat talab etuvchi vazifasi hisoblanadi.
Zero, davlatimiz rahbari ta’kidlaganidek, “
Xalqimizning ulug‘vor qudrati jo‘sh
urgan hozirgi zamonda O‘zbekistonda yangi bir uyg‘onish — Uchinchi Renessans
-190-
davriga poydevor yaratilmoqda, desak, ayni haqiqat bo‘ladi. Chunki bugungi
O‘zbekiston — kechagi O‘zbekiston emas. Bugungi xalqimiz ham kechagi xalq
emas
”.
Bugun Yangi O‘zbekistonda “Milliy tiklanishdan — milliy yuksalish sari”
bosh g‘oyasiga tayanib, Uchinchi Renessans poydevorini yaratish vazifasi qo‘yilgan
ekan, uni bajarish uchun birgina rahbar, pedagog yoki tarbiyachi emas, balki shu
Vatan barchamizniki, deya ko‘nglida vatanparvarlik, xalqparvarlik, insoniylik
fazilatlari mujassam, iymon-e’tiqodi butun bo‘lgan har qanday shaxs targ‘ibotchi
bo‘lishi lozim.
To‘g‘ri, biz Uchinchi Renessansni bir yilda, besh yilda, o‘n yilda amalga
oshiramiz, deb bong urmaymiz, lekin mana shu Renessansni yaratadigan avlodni
voyaga etkazishga kuchimiz ham, qudratimiz ham, imkoniyatimiz ham etarli.
Shunday ekan, bizdan faqat mehnat va ta’lim-tarbiya samaradorligini oshirish talab
qilinadi.
Dostları ilə paylaş: |