Ilmiy metodlar va metodologiya. Malumki, har bir fan sohasida ilmiy izlanishlar olib boruvchi tadqiqotchi obektni organishga kirishar ekan, organayotgan predmet yoki hodisa haqidagi bilimlarga birdaniga ega bolmaydi. Buning uchun u predmet yoki hodisa ustida malum davr ichida tinmay turli xil izlanish va tadqiqotlar olib borib, oz tadqiqot jarayonida turli xil yollar, usullar va vositalardan foydalanadi, ruhiy va aqliy jarayonlarni kechiradi.Shundan keyingina ozi tadqiqot olib borayotgan predmet yoki hodisa yuzasidan malum yangi bilimlami hosil qilishi mumkin. Tadqiqotchining oz tadqiqoti jarayonida yangi bilimlarga erishish uchun qollaydigan turli xil usullari, yollari va vositalari ilmiy bilishning metodlari deyiladi. Ilmiy bilishning metodlari tadqiqotchining tadqiqot obektini bilishi uchun qollagan amaliy va nazariy faoliyat usullaridir. Bu metodlarning ilmiy bilishdagi vazifasi:tadqiqotchiga orgariayotgan predmet yoki hodisa haqida, uning tabiati va mohiyatini, ularni ifodalaydigan qonun va qonuniyatlami ochishda yordam berishdan, shu asosda tadqiqotning muvaffaqiyatli bolishini taminlashdan iboratdir. Ilmiy tadqiqot ishlarida tadqiqotning xarakteri va uning natijasida hosil bolgan yangi bilimlar tadqiqotchining oz faoliyatida qanday metodlarni tanlaganiga, ulardan qanday foydalanganiga bogliq. Tadqiqotchi tomonidan togri tanlangan metodlar tadqiqotning muvaffaqiyatli yakunlanishiga olib keladi. Aksincha, notogri tanlangan yoki notogri qollangan metodlar tadqiqotchini oz izlanishlarida boshi berk kochaga kiritib qoyib,tadqiqotining muvaffaqiyatsiz, samarasiz bolishiga olib kelishi mumkin. Ilmiy bilishda togri tanlangan metod shu metod yordamida qilingan ilmiy kashfiyotga nisbatan qimmatliroq ahamiyatga ega bolishi mumkin. Bunday metod bilan tadqiqotchi bir emas, balki bir necha ilmiy kashfiyotlar qilishi mumkin. Ilmiy bilish metodlarini organish falsafada metodologiyaning paydo bolishiga olib keldi. Metodologiya ilmiy bilish metodlari haqidagi falsafiy talimot sifatida ozida kishilar dunyoqarashi prinsiplarini, ularning bir butun amaliy va nazariy faoliyatlariga tadbiq etishni organadi. Ular quyidagilar: Ilmiy bilishning eng umumiy metodlari. Ilmiy bilishning empirik darajasiga oid umumiy metodlar. Ilmiy bilishning nazariy darajasiga oid umumiy metodlar. Ilmiy bilishning eng umumiy ilmiy-metodining oziga xos xususiyati shundan iboratki, u tadqiqotchilarning har qanday ongli amaliy va nazariy faoliyatida, hamma va har qanday ilmiy tadqiqot sohasida qollaniladi. Ilmiy bilishning empirik darajasiga oid umumiy ilmiy metodlari bular kopchilik yoki bir guruh fan sohalarida qollaniladigan, ilmiy bilishning empirik bosqichiga old bolgan mctodlardir. Ilmiy bilishning nazariy darajasiga oid umumiy ilmiy metodlar esa, ilmiy tadqiqotlaming nazariy bosqichda qollanadigan metodlardir. Ilmiy bilish koplab umumiy, xususiy va alohida konkret ilmiy metodlar yordamida vujudga keladi . Ilmiy bilishda metodlaming xilmaxil va kop bolishi insonning dunyoni bilib olish imkoniyatlarini yanada kengaytiradi va uni chuqurroq bilishga imkon beradi. Hozirgi zamon fanlarida ilmiy bilishning quyidagi metodlari mavjud: kuzatish va eksperiment, analiz va sintez,induksiya va deduksiya, umumlashtirish, abstraktlashtirish va konkretlashtirish, tarixiylik va mantiqylik, ideallashtirish, modellashtirishva shu kabilar. Ilmiy bilishning bu metodlari ozaro chambarchas bogliq bolib, ular bilishning qaysi bosqichi va qaysi darajasida qollanishi, ozlarining tabiati va xarakterlari bilan bir-birlaridan farq qiladi.