49
4—T.S.Usmonxo‘jayev va boshq.
To‘pning uchish trayektoriyasiga qarab butun maydon bo‘y-
lab uzun, qo‘shni maydonga qisqa va o‘z maydoniga o‘ta
qisqa uzatishlar ham qo‘llaniladi. To‘p uzatish balandligiga
qarab past (to‘rdan 1 m yuqori), o‘rta (2 metrgacha) va
undan baland (2 m dan ortiq); masofasiga ko‘ra yaqin (0,5 m
dan kam), uzoqroq (0,5 m dan ortiqroq) kabilarga bo‘linadi.
To‘pni ikki qo‘llab yuqoridan uzatish.
Bu juda keng
tarqalgan usul hisoblanadi. Bunda ishonch va aniqlik bilan
harakatlanish muhim. O‘yinchi dastlabki holatda oyoqlarini
tizzadan bukib, qo‘llarini
oldinga chiqaradi, kaftlar biroz
ichkariga qaratilgan, panjalar tarang tutiladi (41- rasm).
To‘p yaqinlashganda oyoqlar to‘g‘rilanadi va gavda ko‘ta-
riladi. Qo‘llar cho‘ziladi va to‘pni qabul qilishga tayyorla-
nadi. Qo‘l, gavda va oyoq harakatlari o‘zaro muvofiqla-
shadi, bu esa to‘pni tegishli joyga yuborish imkonini beradi.
Uzatishning yana boshqa turi ham mavjud: to‘p ikki qo‘llab
yuqoridan, bir qo‘llab yuqoridan, ikki qo‘llab pastdan
uzatiladi. Ammo bu usullar o‘yinda kam qo‘llaniladi. Shun-
ga qaramay, har bir voleybolchi to‘pni tez va aniq uzatishni
hamda yo‘nalishi bo‘yicha zarb berishni o‘rganishi zarur.
To‘pni qabul qilish.
Bu raqiblar hujumidan keyin to‘pni
o‘yinda saqlab qolishdagi himoya usuli hisoblanadi. Ikki
qo‘llab to‘pni pastdan qabul
qilib olish zamonaviy voley-
bolda asosiy usuldir. U hujum paytida, kuchli zarb vaqtidagi
asosiy usuldir. Bu usulda gavda to‘g‘ri yoki biroz egilgan,
qo‘llar oldinga-pastga tushirilgan,
bir kaft ikkinchisiga
qo‘yilgan bo‘ladi. To‘p bilaklarda qabul qilib olinadi. Bi-
laklarga bo‘ladigan zarbni yumshatish maqsadida qo‘llar
Dostları ilə paylaş: