7-mavzu: tuproq va uni muhofazasi reja

Tuproq resursi

Tuproq yer qobig’ining yuza unumdor qismidan iborat bo’lib, tabiiy tarixiy jismdir. Uning qalinligi o’rtacha 18-20 sm ni tashkil etib, Yer yuzasining turli joylarida bir necha mm dan 1,5-2 metrgacha bo’ladi. Tuproqning hosil bo’lish jarayoni bir necha ming yillarni o’z ichiga oladi. Bunda tuproq hosil qiluvchi tog’ jinsi bilan, suv, havo, harorat, o’simlik va hayvon organizmlari, ayniqsa mikroorganizmlar o’zaro ta’sirda bo’ladi.

Tuproqning eng muhim hossasi, uning unumdorligi hisoblanadi, ya’ni o’simlikni suv havo va ozuqa moddalar bilan ta’minlash hususiyatiga ega.

Tuproq barcha elementlarni o’zida saqlab, ularni suv bilan yuvilib ketishidan asraydi. Tuproqning gumusi, uning umumiy unumdorligini belgilab beradi.

Tuproq inson omilining ko’pgina ta’sirlariga nihoyatda sezgir. Tuproqning unumdorligi ko’pincha inson faoliyatiga bog’liq.

Tuproq barcha moddiy farovonligimiz manbaidir, u oziq-ovqat mahsulotlari, chorva uchun yem-xashak, kiyim-kechak uchun tola, yog’och materiallari va boshqalarni beradi.

Tuproq noyob tabiiy resurs hisoblanadi. O’zbekistonda umumiy yer fondining atigi 10%i sug’oriladigan yerlar hisoblanadi. Sug’oriladigan qishloq xo’jalik maydonlari 4,2%ni tashkil etadi.

Mamlakatimizning yalpi qishloq xo’jalik maxsulotlarining 95%i ana shu sug’oriladigan yerlardan olinadi. Yerlarning o’zlashtirilishi va foydalanilishi natijasida sho’rlanishning darajasi ortib bordi. Paxta maydonlari ko’pchilikni tashkil etib, bu soha tuproq unumdorligini pasayishiga, tuproq xossalarini o’zgarishi va eroziyani kuchayishiga olib keldi. Shuning uchun tuproq resursidan foydalanganda, uning meliorativ xolatini yaxshilash, eroziyaga qarshi kompleks chora-tadbirlarni sistemali ravishda olib borish kerak.

Haydalma erlardan samarali foydalanish va uni muhofaza qilishda ekologik nuqtai nazardan asoslangan ekinlardan foydalanish, tuproq gumus miqdorini saqlashda muhim ahamiyat kasb etadi. Tuproq unumdorligin qayta tiklash va ekinlarni ekishni keng qo’llashda, yem-xashak va don ekinlarini navbatlab ekish, yaxshi samara beradi.

Respublikamizda paxta ekin maydonlari qisqartirilib, g’alla ekin maydonlari ortib bormoqda.

Tuproq murakkab tizim bo’lib, u doimo rivojlanishda va o’zgarishda.

Suv, shamol va antropogen omillar tuproqga salbiy ta’sir etishi natijasida uning ustki unumdor qatlamini yuvilib va uchib ketishiga eroziya (lotinchada erosia – kemirilish, emirilish) deyiladi. eroziya jarayonlari kelib chiqishiga ko’ra, normal, tezlashgan va antropogen eroziyalarga ajratilad.

1-sxema

Tuproq eroziyasi

Antropogen


Tezlashgan


Normal

Shamol eroziyasi yoki deflyatsiya tuproqning quruq va mayda zarrachalarini shamol ta’sirida uchirilishidan kelib chiqadi. Quruq, yengil, qumoq tuproqlar, nam tuproqqa nisbatan bunday eroziyaga ko’p uchraydi. Shuning uchun qurg’oqchil rayonlarda shamol eroziyasi uchraydi.

Suv eroziyasi ko’pincha sug’oriladigan dehqonchilik bilan shug’ullanadigan, qiyalik joylarda kuzatiladi. Bunda o’simlik uchun zarur bo’lgan gumus va boshqa ozuqa elementlari yuvilib ketadi. Unumdorlik pasayib sug’orish shahobchalari ham ishdan chiqadi.

Antropogen eroziya – suv va shamol bilan bog’liq ravishda insonning xo’jalik faoliyatini noto’g’ri yurgizilishi tufayli yuzaga keladi.

O’simlikni normal o’sishi va rivojlanishiga to’sqinlik qiluvchi, tuproqning yuza qatlamida natriy, kaltsiy, magniy, tuzlarining to’planishi sho’rlanish deyiladi.

Sho’rlanish Misr, Iroq, Hindiston, Tojikiston, Markaziy Osiyo va boshqa qurg’oqchil rayonlarida keng tarqalgan.

Har yili Yer shari bo’yicha tuproqni sho’rlanishi natijasida 200-300000 ga sug’oriladigan erlar ishdan chiqadi. O’zbekiston bo’yicha tuproqning sho’rlanish darajasi nisbatan barqaror.

Tuproqning ifloslanishi, pastitsidlardan noto’g’ri foydalanish tufayli kelib chiqadi. Pestitsidlar barqaror moddalar hisoblanib, tuproqda ko’proq to’planadi va tuproq organizmlarni nobud bo’lishiga olib keladi. Tuproqda pestitsidlarning to’planishi va organizmlarning nobud bo’lishi, tuproq hosil bo’lish jarayoniga va unumdorlikning pasayishiga sabab bo’ladi.

Tuproq ifloslanishi qishloq xo’jalik ekinlariga meyyoridan ortiq mineral o’g’itlar berilishi ham sabab bo’ladi. Bunda tuproqning holati e’tiborga olinishi lozim.

Bundan tashqari yoqilg’i-surkov moylarini saqlash va tashishda ham ifloslanadi. Bu moddalar tuproqning biologik aktivligini pasaytiradi. Neft qazish va qidiruv ishlari ham tuproqni ifloslanishiga olib keladi, natijada tuproq yuzasida bitum hosil bo’ladi, shuningdek burg’ulash ishlarida foydalaniladigan suyuqliklar tuproqni sho’rlanishiga olib keladi, bu esa shu erdagi o’simliklarni nobud bo’lishiga sabab bo’ladi.

Havodan sanoat chiqindilari hisoblangan turli xil chiqindilar atmosfera yog’inlari bilan tuproqga tushib, uning hususiyatlarini o’zgartiradi.

Tuproq maishiy xo’jalik chiqindilari bilan ham ifloslanadi. Bunga turli xildagi ahlatlar, politelin plyonkalar va boshqa xil qadoqlash chiqindilari tuproqni ifloslaydi.

O’zbekiston Respublikasida «Yer haqidagi kodeks» 1998 yil joriy etildi. Bundan tashqari Yerdan to’g’ri foydalanish, uni muhofaza qilish va Yer yagona davlat mulki ekanligi qayd etilgan, bir qancha qarorlar qabul qilingan.

Mamlakatimizda Yerdan foydalanish, muhofaza qilish va nazorat qilish masalalari bilan Davlat tabiatni muhofaza qilish qo’mitasi hamda Yerlarni muhofaza qilish Davlat qo’mitasi (Goskomzem) shug’ullanadi.

Yerlarni muhofaza qilish qonuni buzilgan taqdirda tartibga chaqiriladi, zarur topilganda hatto chora ko’riladi (1-jadval).