1- boshlovchi: — Haqiqatdan ham, yurtimizda inson xotirasi, qadr-qimmati aziz hisoblanadi.
2- boshlovchi: — Biz ulug‘ ajdodlarimizni, ota-bobolarimizni, fidoyi yurtdoshlarimizni doimo hurmat bilan tilga olamiz.
(Tarbiyalanuvchilarlar Abdulla Mavloniyning «Urush faxriylariga» she’rini o‘qishadi).
Qariya, mo‘ysafid, faxriy kim o‘zi,
Sizning duoingiz ijobat bo‘lsin.
Insonni qadrlash maqsadning ko‘zi,
Sizni ardoqlagan sevinchga to‘lsin.
Hayotiy falsafa har faxriy so‘zi,
Kelajak avlodlar o‘ynasin, kulsin.
O‘zlari yurtga ko‘rk bo‘lgan faxriylar,
Bizni duo qiling, aziz faxriylar.
(Kichik sahna ko‘rinishi namoyish etiladi. Bobo va buvi nabirasi bilan suhbatlashmoqda).
Bobo: — Obbo, qizalog‘imey, bizlarni ko‘rgani kelibsan-da. Yaxshi yuribsanmi? Ukalaring, oying, dadang sog‘-salomat yurishibdimi?
Nabira: — Ha, bobojon, bizlar yaxshimiz. Ukalarim ham, oyim, dadamlar ham sog‘-salomat yurishibdi. Hali zamon ular ham sizlarni ko‘rgani kelib qolishadi.
Dostları ilə paylaş: |
