6. Tərbiyə üsulunun qeyri-sabitliyi. Tərbiyə üsulunun, tərbiyə priyomlarının sərt şəkildə dəyişilməsi son dərəcə sərt bir hərəkətə keçiddir. Burada emosionallıqdan daha çox yeniyetmənin xarakterindəki fərqlərlə bağlı məqamlara diqqət yetirilməlidir. Alman psixiatrı P.Leonqardın müşahidələrinə görə, belə bir üsul elə cəhətlərin formalaşmasına təsir edir ki, onlar inadkarlığı və yaxud nüfuzlu insana qarşı sərt davranmağı nəzərdə tutur. Valideynlər, adətən, yeniyetmələrin tərbiyəsindəki belə tərəddüdlü cəhətləri etiraf edirlər, lakin bu qüsurları çox vaxt nəzərə almırlar. Valideyn davranışının neqativ xüsusiyyətləri, uşaqların davranış normalarından kənara çıxmaları onların əsəbi vəziyyəti üçün əsas səbəbdir. Yeniyetmə ailənin diqqət mərkəzində olduğundan valideynlər onun tələblərinin maksimum dərəcədə təmin olunmasına can atırlar. Tərbiyənin belə tipi yeniyetmədə isteroit xarakter xüsusiyyətlərin inkişafına kömək edir. Hiperhimayəçilik zamanı yeniyetmə daim valideynlərin diqqət mərkəzində olur və belə halda yeniyetməni müs-təqillikdən, özünüidarəetmədən kənar edir, ona güc, vaxt sərf edir və çoxlu sayda qadağalar, məhdudiyyətlər qoyurlar. Belə tərbiyə hipertim yeniyetmənin zəif xüsusiyyətlərini daha da gücləndirir.
