bizi sınağa təbii/tabe tutma, bizi pisliklərdən qoru. Amin!" [Matda
İncili: Bap: 6 : 9-13]
Səmavi olduğu və qulluq rəftarını ehtiva etdiyi iddia edilən bu sözlər
üzərində bir az dayandığımızda qarşımıza bu nəticələndirər çıxır. Birincisi:
Ataları (haşa, bununla uca Allahı nəzərdə tuturlar) göylərdədir!
Sonra, atanın haqqında adının müqəddəs hesab edilməsi, suverenliyinin
reallaşması və göylərdə olduğu kimi iradəsinin yerdə də qüvvəyə
girməsi üçün dua edilir. Lakin daha çox siyasi partiyaların
şüarlarına bənzəyən bu duanı kim qəbul edəcək?! Ardından
uca Allahdan bu günün çörəyi və bağışlamanın qarşılığı bağışlama
istənir, bir haqqı görməzlikdən gəlmə, bir başqa haqqı
görməzlikdən gəlmənin qarşılığı olaraq nəzərdə tutulur. Əgər Allah onlara
belə bir haqq verməzsə, onların nə kimi bir haqqları ola bilər ki?!
Ayrıca burada, özlərini sınamaması və pisliklərdən qurtarması
istənir. Bu isə, reallaşması mümkün olmayan bir istəkdir.
Çünki dünya imtahan yurdudur, əskikliklərin aradan qaldırılacağı
yerdir. Bu müqayisə etməyi etdikdən sonra Qərbli alimlərdən bəzi
oryantalistlerin1 və onlara uyğun gələn bəzi sözdə Müsəlman alimlərin
bu sözlərinə çaşmadan edə bilməyəcəksən: "Təməl məlumatlar mövzusunda
İslamın digər dinlərə hər hansı bir üstünlüyü yoxdur. Çünki Allahdan
gələn bütün şəriətlər tövhidə və nəfsi gözəl əxlaq və saleh
əməl ilə təmizləməyə çağırırlar. Dinlər arasındakı tək üstünlük
ictimai meyvələrinin kökləşməsindən irəli gələr." (!!)
-------
1- Yepiskop Gustaw Lebon, "İslam Mədəniyyət Tarixi"
88 ............................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 1
HƏDİSLƏR İŞIĞINDA "SIRATİ MÜSTAKİM"İN ŞƏRHİ
Məhrum La Yahzuruh'ul-Fakih'te və Tefsir-ul-Ayyaşidə İmam Sadiq-
ın (ə.s), "Sıratı müstakim, Əmərilimiminin Əlidir (ə.s)." dediyi
rəvayət edilər. [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 24, h: 25]
el-Meanidə İmam Sadiğin (ə.s) belə dediyi rəvayət edilər: "Bu
(sıratı müstakim), Allahı bilməyə gedən yoldur. Bu yolun iki istiqaməti
vardır; biri dünyada, biri də axirətdə. Dünyadakı yol, itaət edilməsi
zəruri olan imamdır. İmamı tanıyan və onun rəhbərliyində yol
alan/sahə bir kimsə axirətdəki yoldan, yəni cəhənnəm üzərində qurulan
körpüdən keçər. Onu dünya həyatında tanımayan kimsənin də,
axirətdə ayağı sürüşər və cəhənnəmə diyirlənər." [s. 32, h: 1]
Yenə əl-Meani adlı əsərdə İmam Seccadın (ə.s) belə dediyi rəvayət
edilər: "Allah ilə hücceti arasında bir hicab, hüccetini Allah'-
dan alı qoyacaq bir pərdə yoxdur. Biz Allahın qapılarıyıq. Biz doğru
yoluq. Biz Allahın məlumatının yerləriyik, ONun vəhyinin tərcüməçiləriyik, birliyinin təməl rüknləriyik və sirlərinin gizli ol/tapıldığı heybeleriz." [s. 35, h: 5]
İbni Şehraşub Veki b. Cərrahdan, o da Sevridən, o da
Süddidən, o da Esbat və Mücahiddən, o da İbni Abbasdan, "Bizi
doğru yola hidayət et/ət." ifadəsiylə əlaqədar olaraq belə rəvayət edər:
"Ey qullar birliyi, belə dəyin: Bizi Məhəmməd (s. a. a) və Ehlibeytinin (ə.s) sevgisinə çatdır." [əl-Menakıb, c. 3, s. 73]
Mən deyərəm ki: Bu mənas(n)ı gücləndirən bir çox rəvayət vardır. Bu cür
rəvayətlər, ayənin mənasını deyil, mısdakını, konkret nümunəsini təyin etməklə
əlaqədardır. Bu Ehlibeyt İmamlarının dilində "cery" (ümumi bir
məfhumu, konkret mısdaklarına, nümunələrinə tətbiq etmək) anlayışı
ilə ifadə edilmişdir.
Məsələn, Tefsir-ul-Ayyaşidə Fuzayl b. Yesəyərin belə dediyi rəvayət
edilər: "İmam Məhəmməd Misdən (ə.s) 'Qurani Kərimdə
olan hər ayənin bir zahiri, bir də qərbi vardır. Qurandakı bütün
hərflərin bir sərhədi vardır, hər sərhədin də bir çıxış nöqtəsi vardır.' şəklindəki rəvayətdə iştirak edən 'zahir və qərbin' anlayışlarının nə anlama
gəldiyini soruşdum, mənə bu cavabı verdi: Ayənin zahiri, vəhy edilən
orijinal mətnidir; qərbi isə, bu mətnin şərhidir. Bu şərhlərin bir
qisimi keçmişdir, bir qisimi də hələ reallaşmamışdır. Ayələr
günəş və ay kimi axıb xərclər, şərhlərindən birinin zamanı gəlincə,
reallaşar..." [c. 1, s. 11, h:5]
Bu mənas(n)ı dəstəklər mahiyyətdə bir çox rəvayət vardır. Bu, Ehlibeyt
İmamlarının izlədikləri bir üsuldur. Onlar, Qurani Kərimdə
iştirak edən bir ayəs(n)i, o barədə enməmiş olsa belə, tətbiq edilə biləcək
bir konkret nümunəyə tətbiq edərdilər. Bu üsulu, ağıl da dəstəkləməkdədir.
Çünki Quran aləmlərə yol göstərici olaraq enmişdir. İnsanlara
lazımlı olan inancı, zəruri olan əxlaqı və yerinə yetirilməsi
qaçınılmaz olan əməli öyrədər. Quranın ortaya qoyduğu nəzəri
məlumatlar, gerçəyi ifadə edərlər və yalnız bir zamana və bir vəziyyətə
xas qılınaraq qiymətləndirilə bilməzlər. Quranın dilə gətirdiyi
üstün xüsusiyyətlər və ya alçaq xasiyyətlər ya da praktik bir vəziyyətə bağlı
hökmlər, yalnız bir fərdlə və ya bir dövrlə sınırlandırılamazlar.
Çünki Quranın nəzərdə tutduğu qanuni sistem, bütün zamanları əhatə edici
universal xüsusiyyətdədir.
Ayələrin enişiylə əlaqəli faktlara (bir adam və ya bir hadisələ əlaqədar
olaraq bir və ya bir neçə ayənin enişini ardından gətirən vəziyyət və ya
hadisə) gəlincə; bir hökmü müəyyən bir hadisələ məhdudlaşdırmaq, hadisənin ortadan
qalx-masıyla hökmün qüvvədən qalxdığına ya da şəxsin
ölümüylə birlikdə ona bağlı hökmün də etibarsız olduğuna inanmaq
doğru bir tutum deyil. Çünki şərh ümumidir və ardındakı
səbəb də mütləqdir.
Bu səbəbdən mömin fərdlərdən bəziləri haqqında enən təriflərin
və başqaları haqqında enən tənqidlərin səbəbi, onların sahib ol/tapıldıqları
xüsusiyyətlərdir. Belə xüsusiyyətlər daha sonra başqa insanlar
üçün də söz mövzusu ola biləcəyi halda, bu tənqid və tərifləri endikləri
dövrlərdəki kəslərə xas etmək tutarlı bir davranış deyil.
Qurani Kərim bu nöqtəyə də diqqət çəkməkdədir: "Allah onunla,
razılığına uyanları sağlamlıq yollarına çatdırar." (Maidə, 16) "O, elə bir kitabdır
ki, nə qarşısından, nə də ardından ona batil gəlməz." (Fussilət,
41-42) "O zikri biz endirdik və onun qoruyucusu da əlbəttə bizik."
(Hicr, 9)
Quran ayələrinin Ehlibeyt İmamlarına (ə.s) ya da düşmənlərinə
tətbiqi ilə əlaqədar "cery" rəvayətlərinin sayı üzləri tapmaqdadır.
Bu qısa değiniden sonra hədislər işığındakı araşdırmalarımızda, bu
növ rəvayətlərə yer verməyəcəyik. Çünki bu cür rəvayətlər məqsədimi-
90 ............................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c. 1
zın xaricində qalar. Lakin məsələni doğrudan maraqlandıran bir xüsus
varsa ona da toxunacağıq.
Mizan Təfsiri, Dəri: 1
Bəqərə Surəsi / 1-5 ......................................................... 93 Rəhman və Rəhm olan Allahın adıyla 1- Əlif, Lam, Mim. 2- Bu, o kitabdır ki özündə heç şübhə yoxdur; muttakiler (pisliklərdən qorunanlar) üçün yol göstəricidir. 3- Onlar, qeybə iman edərlər, namaz qılarlar və özlərinə verdiyiniz ruzidən infak edərlər. 4- Sənə endirilənə və səndən əvvəl endirilənlərə iman edərlər; axirətə də qəti inanarlar. 5- Onlar, Rəblərindən bir hidayət üzrədirlər və qurtuluşa çatanlar, işdə onlardır. AYƏLƏRİN ŞƏRHİ Bu surə müəyyən aralıq/dekabrlarla və dövr dövr endiyi üçün bir hədəf üzərində sıxlaşmaz. Ancaq surənin ümumisi baxımından diqqətə çarpan bir hədəfin olduğunu söyləyə bilərik. Bu hədəf istiqamətində Allaha istiqamətli qulluğun bir gərəyi olaraq qulun Allahın endirdiyi və peyğəmbərləri vasitəsilə eşitdirdiyi hər şeyə inanması, vəhylər və peyğəmbərlər arasında bir ayrım güdməməsi vurğulanmaqda, buna bağlı olaraq da kafirlər və münafiqlər danlanılmaqda, Allahın dinində ayrımçılıq icad etdikləri və peyğəmbərlər arasında ayrım güddükləri üçün Ehlikitaba mənsub birliklər qınanmaqdadır. Bu Bəqərə Surəsi / 1-5 ........................................... 95 xüsus yaxşıca vurğulandıqdan sonra da bəzi praktikaya dönük hökmlərin açıqlanmasına keçilir. Qiblə dəyişikliyi, həcc, miras və oruc hökmləri kimi. "Əlif, Lam, Mim." Bəzi surələrin girişində iştirak edən bu cür bir-birindən qopuq hərflərlə əlaqədar şərhləri inşaallah Şura surəsinin giriş qisimində edəcəyik. Ayrıca Quranın yol göstəriciliyinə və kitab olaraq nitelendirilişine də ətraflıca toxunacağıq.